หนิงซือยกมือขึ้นกุมหน้าผาก เดินไปเดินมาอย่างหัวเสีย "ฉันไม่พูดถึงเรื่องที่นายส่งดอกไม้มาหลอกฉันแล้วนะ แต่นายก็รู้ว่าข่าวที่นายจะกลับประเทศเดือนหน้ามันรั่วไหลออกไปแล้ว ตอนนั้นที่สนามบินจะต้องเต็มไปด้วยแฟนคลับกับสื่อของนายแน่ๆ! ให้ฉันไปรับนาย? นายอยากให้ฉันโดนพวกนั้นฉีกเป็นชิ้นๆ เหรอ? เจียงมู่เย่ นายแค่โดนฉันทิ้งครั้งเดียวเองนะ จำเป็นต้องทำกับฉันขนาดนี้เลยเหรอ!"
"ฉันทำอะไรล่ะ? นี่ฉันกำลังให้โอกาสนายได้ดังฟรีๆ นะ ดาราน้อยๆ หลายคนอยากได้แต่ไม่มีโอกาสเลยนะ!"
"ไม่-ต้อง-การ!"
"ได้! นายไม่มาใช่ไหม ถ้านายไม่มาฉันก็จะบอกคนทั้งโลกว่านายทิ้งฉัน! ยังไงฉันก็ไม่แคร์หน้าแล้ว ฉันจะให้ทุกคนเรียกร้องความเป็นธรรมให้ฉัน!" เสียงจากปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงแบบหมูตายไม่กลัวน้ำร้อน
"นาย..." หนิงซือโกรธจนแทบระเบิด ชาตินี้เรื่องโง่ที่สุดที่เธอเคยทำก็คือไปยุ่งกับเจียงมู่เย่คนนี้นี่แหละ
ไอ้หนู คิดว่าฉันจัดการนายไม่ได้แล้วสินะ?
มุมปากของหนิงซือค่อยๆ ยกขึ้น หัวเราะเบาๆ "ได้ ไปรับนายใช่ไหม? ฉันไป! แต่ตอนนั้นนายอย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ!"
