May mga panauhing dumating sa kaharian ng Thallerion, ang hari ng Tharterus, ng Vhorlandrus, ng Latherus at ng Peronicas. Pinatawag sila ng hari ng mga hari, walang iba kundi si Xerxez. Mahalaga ang kanilang pagpupulong. Seryoso ito dahil ang mga kawani ng pagpupulong ay binubuo ng mga nakatataas na pinuno. Hinamon sila ni Matar, hari ng Ossibuz, dahil gusto niyang pabagsakin ang Thallerion sa kadahilanang nais niya hamonin si Xerxez. Kaya't bilang paghahanda nila Xerxez, kailangan nilang pagplanuhan ito ng maige.
"Nasa iyo ang kapasyahan ng nakararami, kagalang-galang na hari, Xerxez." Sabi ni Driother, ang hari ng Thartherus. Habang nakaupo silang lahat sa isang parihabang misa na yari sa isang kahoy, at pinakintab.
"Kung papayag kang pababagsakin natin agad ang kaharian ni Matar, hari ng Ossibuz. Dahil sa kanyang walang hiyang paghamon sa atin. Magiging madali na para sa atin na palakasin ang ating pwersa, kapag matalo na natin ang walang kwentang yon, siguro naman mananahimik na'yon sa kahihiyaan!" Galing iyon sa hari ng Vhorlandros, si Valthimoos. "Gayunpaman, maaari na tayong lumaban sa mga Taga- Moonatoria, ngunit mangyayari lamang iyon kung matatalo natin ang Ossibuz?" Tinitigan ni Xerxez si Valthimoos.
"Tama siya Xerxez." Galing naman iyon sa Reyna ng Peronicas, si reyna Pyramia. "Subalit, ang kapasyahan ay na saiyo." Mala maligamgam ang buses na'yon. Tahimik lang ang hari na nagiisip, kaya't parang nailang ang mga hari sa kanyang katahimikan.
"Ano nga ba ang iyong kapasyahan?" Tanong ni Driother. "Sapagkat kanina kapang tahimik, mukha yatang malalim yang iniisip mo, tiyak ko namang pinag-iisipan mo ito?" Tinitigan niya si Xerxez, na ang ibig lang sabihin ay naghihintay ng kasagutan sa kanyang tanong.
"Napagpasyahan ko na!" Sabi ni Xerxez sa kanyang mga kasama na may kaamuhan sa tuno. "Sa tingin ko nga, kinakailangan natin ng malalimang pagpaplano. Sa ating paglusob!" Napalingon ang lahat at tila may mga ngiti sa kanilang mukha habang pinagmamasdan ni Xerxez ang mga kasama niyang hari.
"Kailangan natin ng malakasang pwersa! Karagdagang kawal at mga manggagawa at higit sa lahat, mga kagamitang pandigma!" Papayong sambit ni Pyramia.
"Kailangan natin ng mabisang taktika!" Pahabol din ni Driother. Agad namang inilatag ni haring Harios ang kabuuhang mapa ng Thallerion. Pagkatapos, minasdan nila at sinuri ng maige. Sa mga Sandaling iyon, doon naman nagsimulang nagsalita si Xerxez.
"Ngayon, may naisip na ako na sa tingin ko'y mabisang paraan." Sabi ni Xerxez at doon naman napatigil ang lahat sa kanilang ginagawa. "Kung nakikita niyo sa mapa, sa dakong hilaga, marami tayong kalaban dito!" Turo niya sa mapa.
Sa hilagang-silangan ng Thallerion, matatapuan ang lupain ng Ossibuz na dumurugtong sa malawak na kagubatan ng Wendlock. Ang Wendlock naman ay nasa bahaging kanluran ng Thallerion, sa likod naman ng Wendlock, ay matatagpuan ang lugar na Evergreen forest, at sa hilagang bahagi ng Wendlock nandoon naman ang Deathcave land, kung saan, inabandonang lugar at walang naninirahan doon, kundi ang mga mababangis na hayop. May mataas itong bundok na ang tawag din ay Deathcay mountain. Sa timog-silangan ng Thallerion ay matatagpuan ang lupain ng Thartherus, at nasa kanluran naman ng Thartherus ang Vhorlandrus, at sa bahaging ibaba ng Vhorlandrus ay ang Latheruz naman, at sa bahaging itaas ng Latherux ay ang Peronicas na nasa kanluran din ng Vhorlandrus. Ang pagitan lang nila sa Thallerion ay ang pinakamalaking-ilog at napakahaba ay ang Cirtax river. Minsan dinadaungan ito ng mga malalaking galyon, at mga bapor na pangkalakal. Matatagpuan naman ang lupain ng Sparton de lox, sa bahaging hilaga ng Evergreen forest. Marami itong lambak at matitirik ang anyo ng lupa. Sa bahaging-itaas ng Sparton De Lox ay matatagpuan naman ang kapatagang Brollasca, walang damo na tumutubo sa lupaing ito at puro buhangin lang ang nakapalibot, at wala din kahit isang puno doon na nakatayo. Ang Moonatoria lang pinakamalayo dahil may lima pang kontinente ang lalakbayin. May mga desyerto na madadaanan na ang tawag sa desyertong iyon ay Dearthlust. Aabot sa isang buwan kung may kamel o kabayo kang sasakyan pero kung wala dudoble ang tagal ng iyong paglalakbay. Medyo malapit lang ang lupain ng Ossibuz sa lupain ng Thallerion, maaaring lakbayin lang ito ng isang linggo, nasa likod lang ng Oortz Forest ang lupain ng Ossibuz, sa Oortz Forest na ito may roon ditong kabundukan na matataas. Matagal ng may hidwaan ang Thallerion sa mga Ossibian o mga taong naninirahan sa Ossibuz, dahil nag-aagawan sila sa lupain ng Wendlock, ngunit ng matalo sila sa una nilang pakikituos sa mga Thallerion ay lubha silang nadismaya at ngayon hinahamon nila ulit ang Thallerion para maangkin nila ang Wendlock. Ang kaharian ng Ossibuz ay maraming mandirigma, puro lalaki ang mga kawal at walang babae na nakikipaglaban sapagkat kaunti lang ang bilang ng babae nila. Para sa kanila pang dekorasyon lang kababaihan at kaluguran nila.
"Ngayon kailan natin sila lulusubin?" Sabi ni Harios hari ng Latheruz. Nanahimik ang lahat at halatang may inaasahan silang karugtong sa tanong na'yon. Namimilog ang mga mata nila sa pag-aasam na marinig ang sagot ni Xerxez, lalo na mahalaga ang katanungang iyon para sa kanila.
"Pagkatapos ng isang buwan!" Desididong sagot ni Xerxez. Nagulat ang lahat sa naging desisyon ng hari. "Ano! B-bakit patatagalin pa natin ng ganun kahaba?" Nagwawalang sagot ni Driother. Sumagot din si Valthimoos. "Masyado ng mahaba ang isang linggo, lalo pa kung isang buwan pa talaga ang hihintayin?" Pagpanig niyang sambit.
"Alam nyo kung bakit, masyado kayong reklamador!" Inis na sagot ni Xerxez. "Kung nais nyong manalo ang ating lupain sa digmaan, dapat lang may ilalaan tayong panahon. Papayag ba ang mga kawal kapag sabihin Kong bukas agad makikipaglaban sila sa mga kalaban ng wala silang kahandahanda, o kung sabihin Kong ngayon na pumunta na sila at lumusong ng wala man lang paghuhunos-dili? Ganun ba ang gusto nyo?" Galit niyang sumbat sa mga hari. "Ano ba kayo? Hindi nyo ba iniisip na kapakanan natin ang buhay ng mga kawal natin, kailangan mas maingat tayo, hindi yung padalos-dalos ng atake! Buhay nila ang nakasalalay sa katagumpayan natin." Natahimik at natamimi ang lahat. "Sahalip tulungan nating hasain at paunlarin ang pwersa ng mga kawal natin. Mag-eensayo sila sa loob ng buwang ito, at maghahanda sa pagtitipon ng mga kagamitang pandigma." Sabi ni Xerxez ngunit naging maamu naulit ang boses nito.
"Kung iyan ang iyong nais, sasang-ayon ako." Sabi ni Harios, siya ang unang sumang-ayon. "Ako din" sabi ni Pyramia. Medyo nalagyan ng puwang ang mga Sandaling iyon dahil parang nag-aalinlangan pa ang dalawa. Sa huli, tumunog din ang bibig ni Valthimoos. "Sige, sang-ayon na din ako." Napatingin sila Kay Driother dahil siya nalang ang hindi pa nagsalita sa pagsang-ayon. Wala din magawa si Driother dahil kapasyahan na ng nakararami ang pasya ni Xerxez. "Payag na ako. Para sa ating katagumpayan!" Ngumiti si Driother kaya't tumawa na rin ang lahat.
"Para sa ating tagumpay!" Sabay-sabay silang naghiyawan.
"Marahil nakapaghanda na sila kaysa sa atin." Seryosong sagot ni Xerxez. "Pero para sa atin, para lamang silang latak na walang silbe. Kawawa lang ang sasapitin nila!" Nag-aalborotong sabi ni Xerxez. Nagsipaghagik-hikan ang mga hari sa sinabi ni Xerxez. "Pero huwag muna tayo magsalita ng patapos, Hindi natin sukat ang panahon." Pagsusuway ni Harios sa mga hari. "Palagay ko tama talaga si Xerxez, kailangan tagala may ilalaang oras at panahong igugugol sa pag-eensayo. Kailangan natin patibayin at palakasin ang hukbo ng mga kawan. Dahil kung Hindi, maraming buhay ang masasawi. Tuso si Matar, kaya't maging maingat tayo bawat oras." Hikayat niya sa mga hari.
"Kung ganun, ang hukbo ng kabayuhan ko ay akin ng ihahanda sa pagsasanay." Sagot ni Valthimoos.
"Ikinagagalak Kong marinig iyon, Valthimoos." Saludong bati ni Xerxez. Kaya't bilang pagtanggap ay sinagot niya agad ito. "Walang anuman, gagawin ko iyon alang-alang sa atin." Mapungay niyang sagot.
"Kaunting tigil lamang, Xerxez. Ilang kawal ba ang dapat nating ihanda sa darating na digmaan?" Tanong ni Driother, napalingon din ang mga mukha ng mga hari.
"Hindi natin alam kung anong bilang meron sila? Ngunit mabuti ng damihan ang bilang ng hukbo natin. Dahil kung mas marami, mas magiging malamang tayo!" Palunas na sagot ni Xerxez sa katanungan na gumimbal sa isipan ng mga hari.
"Wag na nating patagalin pa ang usapang ito, marahil, kailangan mo nang mag-utos ngayon ng isang mapagkakatiwalaang tagahatid-liham para sa hamong ito, at para malaman nila kung kailan gaganapin ang digmaan. Hindi na din kailangan sabihin kung saan, dahil baka taniman pa nila pandaraya at mga patibong." Mungkahe ni Pyramia.
"Tama ka nga reyna Pyramia, dapat ganun tayo mag-isip, dahil Hindi ito isang laro kundi isang buhis-buhay na paligsahan. Isang kompetisyon!" Mabugsong hamon niya sa mga kasama. "Wag na kayong mag-alala sa parteng ito, dahil nandiyan si Cathark, siya ang napagkakatiwalaan ko pagdating sa usapang pahatid-liham. Mahusay siyang magtalastas sa harap ng mga kaaway natin, kaya't hindi siya napapahamak dahil matalino at tuso siya kung magsalita."
"Kung ganun, pwede na tayong magsialisan." Sabi ni Xerxez. "Magkita-kita na lang tayo pagsapit ng ikaapat na linggo." Pagwawakas ni Xerxez sa pagpupulong.
"Au revior!" Sabi ni Driother sa mga kasama. At nagsialisan na ang mga hari, ngunit nagpaiwan muna si Pyramia. Nagtataka kasi siya, nang pagdating niya kanina ay hindi siya sinalubong ng apo niya na si Pyramus. Kaya't kinumusta niya si Pyramus, sapamamagitan ng pagtanong sa ama.
"Kumusta na si Pyramus? Bakit Hindi ko siya nakita? O salubungin man lang ako? Baka naman nilalason mo ang utak ng apo ko kaya't Hindi na niya ako pinapansin?" Masungit na tanong ni Pyramia.
"Reyna Pyramia, aaminin Kong naging pabaya ako pero ang lasonin ang utak ay isang malaking kahibangan! Kung ganunman, bakit ko naman gagawin yon?" Pasanggalang sagot ni Xerxez. Natahimik ang reyna. "Kung ganun nasaan siya ngayon?" Paibang ihip ng tanong ni Pyramia.
"Ang alam ko nasa silid aralan ang dalawa kong anak." Diretsong sagot niya. Kumalma ang reyna. "Mabuti na man kung ganun!"
May biglang dumating na sundalo, ang mga tagabantay ng mga prinsipe. "Mahal na hari, nawawala po ang mga prinsipe. Wala kaming dahilan kung paano nang yari iyon. Ngunit ang sabi kanina pang umaga nawawala dahil ang akala namin nandoon sila sa loob ng silid nag-aaral." Sinampal siya ng reyna.
"Kanina pang umaga!!!?"Nanlilisik ang mga mata ng reyna sa pagkakarinig ng balita. "Nawawala ang mga prinsipe sa ganoong kahaba ng oras? At sasabihin nyong lang, ng ganun?" Pagkasuklam ng reyna.
"Tama ba ang narinig ko, nawawala ang mga prinsipe?" Sambit ni haring Driother. Xerxez, nasaan ang apo ko?"
"Sagutin mo kami, Xerxez!" Sabi ni Pyramia.
"Hindi ko ko alam." Nababahala din na tugon ni Xerxez. At kabado siyang sa kalagayan ng mga anak niya.
"Inaamin mo nga na naging pabaya kang ama!" Masungit at nag-aalborotong sambit ng reyna. "Dahil paano mo naman talaga malalaman kung naging pabaya ka. Hindi ka naman naging obligado sa anak mo noon paman! Ang mabuti pa kukunin ko na lang si Pyramus dito sa pamamahay mo. Kukunin ko siya kahit lalabagin ko ang utos ni Perlend.!" Supladong sabi ni Pyramia.
"Yon ang Hindi mo pwedeng gawin sa pamilya ko! Kahit alimurahin mo ako ng harap-harapan pero ang kunin at ipalayo ang anak ko, iyon ang mahigpit kong ipinagbabawal at kamumuhian ko iyon!" Marubdob niyang sagot sa reyna.
"Paano kung ang anak mo ang gustong umalis, may magagawa ka ba?" Paghahamon niya Kay Xerxez. Natahimik si Xerxez. "Tingnan mo, natahimik ka dahil alam mong si Pyramus ay pinabayaan mo noon." Pagpapadismaya niya sa isip ni Xerxez."Hindi! Nagkataon lang iyon, pero alam Kong Hindi ganun mag-isip si Pyramus. Hindi niya kami iiwan." Pananalig niya sa kanyang sarili.
"Mga kawal halughugin nyo ang buong distrito ng Thallerion. Hanapin nyo ang aking mga anak." Sabi ni Xerxez.
"Xerxez, alam mo kung ano ang nangyari kay Maviel, hanggang ngayon ba mababa parin ang sekyuridad ng Thallerion?" Maang pa ni haring Driother.
"Haring Driother, alam kong malungkot ang sinapit ng anak mo ngunit ginagawa ko naman ang lahat para hindi na muli mangyari ang trahedyang yon." Malungkot na tugon ni Xerxez.
"Si Maximus na lang ang tanging ala-ala ng anak ko. Kaya utang na loob. Gawin mo'ng ligtas ang apo ko."
"Pinangako ko sa sarili ang bagay na yan. Kaya sana pagkatiwalaan mo ako." Maya-maya may dumating na sundalo at nagbalita. "Mahal na hari nakita na namin ang mga prinsipe sa likod ng palasyo."
"Ayos lang ba ang mga prinsipe?" Sabi ni Driother. " Opo!" Masigasig na tugon ng kawal.
"Papuntahin ang mga prinsipe sa loob ng palasyo." Utos ni Xerxez. "Alam kong pakana ito ni Pyramus, ilang beses na niya ito nagawa sa kanyang mga bantay.
"Gusto ko rin payuhan si Maximus." Sabi ni Driother. Saktong dumating nana Pyramus, kasama si reyna Pyramia.
"Lolo." Tuwang-tuwa na salubong ni Maximus. "Halika dito, Maximus!" Masayang tugon ni Driother.
"Ano itong kabaliwang ginawa ninyo?