"Carla! Coffee!" sigaw niya ng dumating sa opisina. "Banjo mukhang bad mode si sir?"
"Ganyan kapag kulang sa loving loving' mainit ang ulo." bulong nito kay Carla.
Hindi niya napigilan matawa sa sinabi ni Banjo. "Carla! Where is my coffee?" "Ito na po sir, ang kape mo." "Pakilapag diyan sa lamesa ko. Sabihan mo si Banjo na pumunta rito,"
"Sige po sir," kagad naman siya tumalikod para sundin ang utos ng boss. "Hoy Banjo! pinatatawag ka ni Sir!"
"Bakit daw?" "Aba malay ko, bilisan muna' puntahan muna bago pa tayo masibak sa trabaho." "Ito na nga oh pupunta na."
"Sir, Bakit po?", "Napuntahan mo ba lahat ng naka schedule na meeting ko?" "Opo Sir, Pero yung kay Mr. Lee, hindi pa. Ayaw niya sa akin makipag meeting' ang gusto niya ikaw mismo!"
"Hndi mo ba sinabe busy ako? Sinabe sir, sinabe ko nga na nasa hospital si Mam Valerie, Kaya hindi ka makakarating." "Kaya pala nalaman ng gagong Henry na iyon". "Sorry Sir, kung sinabe ko kay Mr. Lee." "It's okay Banjo, ang iniisip ko lang ngayon kung ano kailangan ng matandang iyon?" "Hindi ko alam Sir, pero kinakabahan ako, dahil kilalang tuso ito sa larangan ng negosyo."
"Please contact his secretary for our meeting later at Grand Cafe, 5pm." "Noted po Sir!"
Pagkatapos ng usapan nila ay umalis narin iyon.
Habang iniinom niya ang kape hindi mawaglit sa isip niya ito. Hindi niya ito gusto Iwan sa hospital sa ganun kalagayan, kaya lang kailangan niya gawin iyon. Dahil baka masaktan niya na naman ito. "Manang Lina, ikaw pala! si Aaron po?" Ito agad ang unang hinanap niya pagmulat ng mata niya"., "Naku Mam, pumasok na siya ng opesina' ako at si Edwin, Leo, ang pinapunta niya rito para magbantay sa'yo.", bigla siya nalungkot ng malaman na umalis na ito. Natatakot siya rito pero may bahagi ng puso niya ang nalungkot.
"Mam Valerie, kumain kana po muna. Ihanda ko muna yung pagkain mo." "Sige po Manang Lina, midyo kumakalam narin po ang tiyan ko. Salamat po!" Sabay ngiti niya rito.
"Dad, do you think kakagatin ni Aaron ang proposal mo?" "Trust me! Sa ilang taon ko sa negosyo natin, kailan ba ako natalo?"
"Pero Dad, hindi rin basta basta papatalo si Aaron sa atin." "Tingnan mo ang ginawa sa mukha ko? ng bastardong iyon!" kinuyom niya ang dalawang kamao ng maalala nito ang nangyare sa hospital sa pagitan nila ni Aaron.
"Alam mo Henry, masyado kang mahina, paano ka mananalo kung iyan mismo ang pinapairal mo!", Sabay duro nito sa dibdib niya' na halos matumba siya sa pagduro nito.
"Ano ba gagawin ko dad? Mahal ko si Valerie, gusto ko sa akin lang siya!"
"Yang lintik na pagmamahal na iyan ang magpabagsak sayo' ang labanan sa mundong ito ay hindi palaging puso, kailangan din ng tuso ka! " "Kung gusto mo talaga na makuha si Valerie, maging tuso ka sa pakikidigma sa Aaron na iyon.
" Mr Lee, sabay sila lumingon mula sa tumawag sa likoran nila. "Tumawag po yung assistant ni Mr. Aaron Anderson, sa Grand Cafe 5pm daw ito makikipag meeting sayo'. "Okay!" sabihin mo darating tayo' sabihan mo narin ang mga tao natin na maghanda sila!" "Masusunod po Mr. Lee, pagkatapos ihatid ang mensahe umalis narin iyon. "Seryoso ka Dad? Makikipag meeting ka sa bastardong iyon?" "Yes! Hindi lang ako' kasama ka!" Lumakad ito papunta sa cabinet na naroroon, mula roon ay kinuha nito ang isang box. bumungad roon ang isang 45 caliber handguns.
"Seryoso ka dad? papatayin mo si Aaron?"
Tumayo ito habang hawak nito ang baril na kinuha sa cabinet. "Kung hindi siya susunod sa proposal ko! Hindi siya sasantohin nitong alaga ko, sabay halik nito sa baril na hawak.
"Dad, ayawko makulong! maging ikaw ayawko makulong ka!", Malakas na sigaw niya sakanyang ama. "Sino ba naman may sabe makukulong tayo? Huh!" Pinapairal mo na naman ang kaduwagan mo! Ang mabuti mo na gawin ay maghanda kana' para mauna tayo dumating doon, ng sa gayon ay makapwesto ang mga tao natin." Madilim ang mukha ng ama ng iniwan siya nito.
"Manang Lina, tumawag na po ba si Aaron?"
"Nakuh' Mam Valerie, hindi pa.", sagot nito habang ipinagbabalat siya ng mansanas.
"Ganun po ba! Malungkot na sagot niya rito
Kahit palagi itong galit, gusto niya parin ito na nakikita ng kanyang mga mata' pakiramdam niya mayroong kakaiba na hatid ang presensiya nito na hindi niya kayang ipaliwanag.
"Hayaan mo muna si Sir Aaron.
Busy lang siguro iyon sa trabaho niya' ang gawin mo magpalakas kana, para makalabas kana dito.", ngumiti siya rito at sumubo ng isang slice na mansanas.
"Sir Aaron, nakahanda na po ang lahat."
"Banjo, just make sure na nasa ayos ang lahat huh! Ayawko mauutakan tayo ng matandang iyon!" "Areglado na lahat sir, huwag kang mag-alala, maging ako kilala ko ang pagiging tuso ng Mr. Lee na iyon".
"Good! Let's go!"