"คุณรู้ไหมว่าเพราะอะไรคุณถึงได้รับเลือกครับ"
บดินทร์อยากจะตอบออกไปเหลือเกินว่า ผมอยากรู้มากกว่าว่าคุณสองคนมาหาผมเพราะอะไร แต่เขา
เลือกตอบแค่เพียง "ผมไม่รู้ครับ"
"เชิญมองไปที่แม่น้ำเจ้าพระยาครับ"
หยดน้ำลอย ก่อนจะกลายเป็นหน้าจอขนาดยักษ์ ภาพต่างๆ ปรากฏออกมาชัดเจนเหมือนฉายหนัง มีตัวหนังสือ เขียนว่า
[เกณฑ์คัดเลือกบุคคลเข้าเรียนไกลกังวล]
[กระทรวงศึกษาธิการคัดสรรจากเจ้าหน้าที่เฝ้าติดตามบันทึกบัญชีความไม่ดีและบัญชีความดี ต่อให้ใคร หรือ แม้แต่มดสักตัว ก็ไม่สามารถเล็ดลอดสายตาของทั้ง 4 คน]
เมื่อพิทักษ์กาลดีดนิ้วเสียงดังเปาะ! ชาย 3 คนปรากฏกาย วัยเด็กดูร่าเริงแจ่มใส วัยหนุ่มดูท่าทางเหนื่อยล้า วัยชราดูท่าทางป่วยหนัก
"คนที่ 4 ยังไม่เคยมีใครเห็น"
[คนทุกคนมีเจ้าหน้าที่จดบันทึกความดีและความไม่ดีอยู่ด้วยตลอดเวลา]
"เขาทั้งสามอยู่เวรคนละ 8 ชั่วโมงเพื่อเฝ้าดู ติดตาม และจดบันทึกรายละเอียดการดำเนินชีวิตของเจ้าร่าง
ทุกวินาที ทุกสถานที่ครับ"
"หมายความว่า..."
"ไม่มีข้อยกเว้น ทั้งห้องน้ำ ทั้งห้องนอน พวกเขาเห็นเจ้าร่างมาตั้งแต่อายุครรภ์ 3 เดือน
ฤดูร้อนที่เจ้าร่างแก้ผ้านอน ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเพศเดียวกันอย่างทูตปกครองครับ"
บดินทร์อุทาน "เห็นทั้งหมดเลยเหรอครับ! "
[หน้าที่ของ 4 บันทึก เป็นข้อยกเว้นการละเมิดสิทธิความเป็นส่วนตัว]
"เท่าที่เห็น พวกเขาไม่ได้ตาบอดนะ" ชายชรายิ้มกริ่ม ขณะมองอวัยวะพึงสงวนของเพศชาย แต่คนที่เสียมารยาทกลับกลายเป็นบดินทร์ เพราะชายชรามองของตนเอง
พิทักษ์กาลกระแอมกระไอ เขาแบมือออกมา ก่อนจะปรากฏม้วนหนังสือไม้ไผ่ "ผมนั้นมาในนามของกระทรวงศึกษาธิการ เพื่อส่งมอบจดหมายเชิญ"
"แล้ว..." บดินทร์เอ่ยขึ้นยังไม่ทันจบ
เสียงดังปับดึงสายตาของทุกคนเทบจะทันที
บนอากาศปรากฏหน้าต่าง มีเงาสีทองยื่นหน้าออกมา ที่จริงเขาสวมหน้ากากสลักอักษรรูน
"สถานการณ์เป็นอย่างไร"
"ผมส่งหนังสือเชิญให้เจ้าบ้านเจ้าเรือนและแจ้งให้บดินทร์รับทราบแล้ว ผมจะพาเขาเดินทางไป
ที่บ้านสุขกระจาย ในอีก 49 วันครับท่าน"
บดินทร์เพิ่งรู้ตัวว่าอ้าปากค้างอยู่จึงรีบหุบปาก
"อากาศที่นั่นแจ่มใสดีจังนะ หวังว่าคุณทั้ง 2 จะสบายดี"
บดินทร์คิดว่าเขาน่าจะหมายถึงพิทักษ์กาลกับเจ้าบ้านเจ้าเรือน
เมื่อชายหน้ากากสีทองหันหลังให้ชายทั้งสาม บดินทร์ถึงสังเกตเห็นว่าในหน้าต่างเป็นดาราจักร
ชายหน้ากากสีทองรับเครื่องดื่มออกมาจากตู้แบบสัมผัสหน้าจอ (เขาเลือกเครื่องดื่มจาก 127 รส) ก่อนจะส่ง
ให้บดินทร์แก้วหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนยังหาสติตัวเองไม่เจอ
"ตั้งสติหน่อย" เมื่อเจ้าบ้านเจ้าเรือนเตือนเสียงอ่อน บดินทร์ถึงรับแก้ว