Tumatawag si Devon kagabi pa kay Rebeca ngunit walang kaplano plano ang dalagang sagutin iyon.Sapagkat ginugulo lamang nito ang kanyang isi-pan lalo na't malapit na silang magtakda ng kasal ni Leonard.Ano paba ang gusto nitong palabasin? hindi bat may bago na itong kinakalantari?baka nga pagka-tapos nito sa iba ay siya naman? sa isiping iyon ay nangalisag ang kanyang mga balahibo.Yuck!..Hindi na n'ya alam ngayon sa sarili n'ya kung mandidiri siya sa sarili ng dahil sa isiping iyon.Hindi nakatiis nagpadala ang lalaki ng mensahe sa pamamagitan naman ng text.
'Kung hindi mo sasagutin ang tawag ko 'y aakyatin
kita diyan at mageeskandalo ako.Bibilang ako hang - ang lima kung hindi ka sisilip dito sa ibaba'y ako ang aakyat."Duon siya naalarma sa mga sinabi nito.Halos magkandarapa siya sa pagmamadaling baka totoha-nin nga nito ang banta.May pagmamadali siyang luma pit sa bintanang salamin. Nakita niya nga itong nakata tayo sa may di kalayuan.Sa tabi'y si Leonard nakikipag usap sa telepono at kumakaway pa kanya,napalunok si Rebeca sa kaba.Si Devon naman ay napangisi sa ibaba habang kinawayan nito ang kanyang kasintahan.Para bang nagbabanta ang tingin sa kanya.
"Mamayang alas nueve ng gabi'y hahantayin kita sa
cafe adriatico sa madalas niyong puntahan ni Mr.San- tos huwag na huwag kang magkakamaling pag hintayin ako ng matagal Rebeca kilala mo akong ma-
galit".Pagkatapos basahin ng dalaga ang mensahe nito ay sinagot niya rin ito sa kapwa mensahe."At kung hin di ako dumating?"Subukan mo lang at pasasabugin ko sa buong opisina ang pinaggagawa ng kanilang super-
riora at ang ginagawa natin sa kasintahan mong san-
to!"Pananakot naman nito sa kanya.Tinalaban naman si Rebeca sa mga sinabi ng lalaki.Talaga bang walang
plano itong tigilan siya?.
"Sweetheart sigurado kabang hindi ka sasabay sakin ? gusto mo bang ihatid kita sa pupuntahan mo?Si Leonard ng malamang may biglaan siyang lakad.
"No!"Ang natataranta niyang sagot sa kasintahan. "Ok,ok.Promise me to take care of yourself sweety and Wait for my calls."Ang lahat ng ibang sinabi nito ay inoohan na lamang niya kahit ang iba'y hindi pumasok sa kukote niya dahil sa pag aalala.Empunto alas nueve ay papasok na siya sa coffee shop.Naroon narin ang la laki .Habang papasok si Rebeca ay nagmamasid siya sa paligid kung may nakakakakilala sa kanya rito.Napa-buntung hininga nalang siya bago umupo."Ano paba ang dapat nating pagusapan?"Mahina ngunit mariin niyang bungad rito."Simple!I want you to be mine thats all!"Parang balewala lang na sinabi nito sa kanya.
"Are you out of your mind?"Nag uumpisa na siyang pawisan ng malamig sa sinabi ng lalaki."Maawa ka na- man sakin Devon.Pls lang ihinto mo na ito. Pakiram-dam ko'y nagtataksil na ako kay Leonard hindi paman kaminaikakasal."Nakikiusap na tono ng dalaga.Wala ng iba pang paraan na naiisip si Rebeca kundi ito na lamang.Ang magmakaawa na sa lalaki.Ngunit laking galit niya ng suklian pa nito iyon ng tawa at sarkastikong pananalita Tatawa tawa ito."Ang babaeng tinitingala ng lahat at kinatatakutan,ay nagmamaka-
ngayon sakin?Nasaan na ang babaeng kinikilala ng lahat?."Dahil duon pakiramdam ni Rebeca ay umakyat lahat ng dugo niya sa ulo bigla sa narinig."Kaya ako nagkaka ganito ay dahil ginugulo mo ako!.Ano pa ba ang kailangan mo sa akin?You can have all the woman you want towarm your bed!Bakit ba ayaw mo akong tigilan?hindi ba't sinunod ko na ang gusto mo? ngayon ano pabang kailangan mo sakin?"
"I miss your scent,your beautiful eyes,your
charm,your taste.How your body responded
to my touch as your flower throbing while I
fuck-"
"STOP IT!"Hindi napigilang sabihin ni Rebeca sa lalaki ng marinig iyon mula rito habang takip-takip niya ang kanyang magkabilang tainga dahil sa kahihiyang nadarama sa pinagsasabi ng lalaki.
Pagkatapos ay nakita niyang kumakalog ang balikat ng demonyong lalaki tila ba'y nasisiyahan pa ito at ito ay isa lang katatawanan para rito ang nangyayari sa kaniya.
"Your'e obsessed and you're sick!"
Mariin ngunit mahinang sabi niya rito upang hindi
sila makatawag ng pansin sa mga taong naroon.
"Am I?"Nakakalokong tanong nito.
"You stay away from me you Maniac!"Galit na galit na sabi ni Rebeca.
"WHAT iF I DONT WANT TO??.I always get
what i want !At gusto kong tuklasin ang bagay
na nakapagpapabaliw sakin, kapag nakikita
kita,kapag nakakausap tulad ngayon.Hinawakan siya nito bigla sa sugpungan ng kanyang mga hita.
Agad niyang tinabig ang mga kamay ng lalaki.
"ENOUGH!!!!"Malakas ng sabi ni Rebeca.
"TRY ME REBECA!.. And I swear that you'll
regret this!
"Do what you want,because you know what?!
The hell I care!"Iyon na ang binitiwang salita ni Rebeca.Wala na sa sarili ang lalaki at palangay niya na kahit ano pang pagmamakaawa at pakikiusap ang gawin niya ay wala itong planong makinig.Sabay
lakad takbo ang ginawa ng dalaga ng makalabas siya sa coffee shop.Nanginginig ang kanyang tuhod,hindi
nya alam kung para saan.Aaminin niyang natatakot siya.Sa tanang buhay niya ay ngayon lang siya
nagkaganito.Ngayon lang siya naapektuhan ng ganito
katindi.Matagal na siyang nawawala sa kanyang
sarili.Tia ba may gayuma ang mga halik at yakap ng
lalaki.Ayaw niyang mapaso sa apoy na taglay ng
lalaking'yon.At ito lamang ang nakagawa sa kanya ng ganito.Hanggat di pa huli ang lahat,hanggat di pa siya
lubusang kumakagat sa bitag nito.
Nanlulumo si Rebeca'ng napahiga sa kanyang
kama.Dahandahan siyang tumingin sa salamin.
Nakita nya ang babaeng hinubdan ng kahihiyan,tina- kasan ng tapang at lakas ng loob,ng dahil lamang sa lalaking nag ngangalang Devon"THE DEMON HIMSELF!.Ngayon lang may nakagawa sa kanya ng ganito.Para itong baliw na habol ng habol sa kanya. Maliwanag ang reputasyon nito na ito raw ang
naghahabol.Ngunit bakit sa kanya ay ganoon? Parang
wala sa katinuan ang lalaki kanina.Parang
napakadali lang rito ang lahat.Ginulo nito ang
tahimik niyang mundo.May kakayanan nga ba ito na
sirain siya gaya ng mga sinasabi nito?
Sabi nga nito ay bakit hindi niya subukan?.
Habol ng tingin ni Devon ang babaeng halos
magkanda tapilok sa pagmamadali.Hindi niya
mapigilang mapailing. Bakit nga ba niya ito ginigipit?
At bakit siya maaawa rito?Masarap kayang kalaro
ito!.Ngayon lang siya naghabol.Karaniwan sa laro
niya ay siya ang hinahabol.Ngayon ay baligtad na.At
naaaliw siya.Masarap pala ang ganito,sa tinagal tagal ng paglalaro niya'y bakit ngayon lamang niya naisipan ang ganito?Dahil ba mas masarap paglaruan ang babaeng masalapi?Kanina'y iba ang tuwa niya habang tinatakot niya ito.Tama!maranasan naman ng mga ito na mapaglaruan.Hindi yung lagi nalang ang mga mababa ang naiisip ng mga ito utu-utuin.Pagkatapos niyang paglaruan?Ay parang basahan niya itong itatapon kapag nagsawa na siya.Siya naman!
Run Rebeca Run!You can run but you can't hide.
Napapangiti siya sa mga iniiisip.Natutuwa siyang
ngayon lang may natakot ng ganoon sa kanya.
Ngayon lang din naman niya naisipang manakot.
And his enjoying it!
Her bogeyman!