Ilang segundo lang ay pinagbuksan na si Devon ng
kanyang ina. Pagpasok niya sa loob ng bahay ay may
nakita siyang nakatayo buhat sa sala.Isang malaking
lalaking nasa katanghalian ang edad.Mahahalata
mong magandang lalake ito noong kabataan.Tulad
niya ay kulay abuhin din ang mata .Kinutuban si
Devon sa nakita niya lalo pa't halatang magkahawig
sila ng hindi nakikilalang lalaki.
hindi na kumibo pa ang kayang ina ng mapansin ang
reaksyon niya.
."Maiwan ko na muna kayo anak."
Sinabi ng kanyang ina kay Devon.
Saglit siyang natigilan.
"Upo po kayo."
Sabi ni Devon sa may edad na lalaki.
"Son"
Bigla siyang niyakap nito.
Natigilan na naman siya.Hindi alam ni Devon kung
ano ang kanyang mararamdaman.
Napag alaman niyang matagal na silang hinanap nito
hanggang sa ito'y naaksidente at nagkaroon ng
epekto sa utak nito.Ngayon lang sila naalala.Anim na
taon lamang siya noon ng iniwan sila ng kanyang
ama kaya wala man lang siyang letrato nito.At dahil
narin sa sobrang galit dito ng kanyang ina ay
pinagsusunog nito lahat ang naiwang alaala
rito.Mula raw ang anyang ama sa mayamang
pamilya.Kung bakit nagustuhan nito ang kanyang ina
sa kabila ng trabaho nito ay lubos na ikinatutuwa
iyon ni Devon.
Ayon sa kwento ng kanyang ama'y nakapag asawa ito
subalit namatay pagkaraan din ng anim na taon sa
sakit at wala raw naging supling ang mga ito.
"From now on Son,I would like to make it up
to you, for all the times that I'm not at your
side.I'll be a good father if you will give me a
chance.2"
Nginitian niya ito ng may kasamang tango.
Narinig naman niyang sumisinghot ang kanyang ina
sa sulok habang nakatingin sa kanilang mag ama.
"Dont get me Wrong anak kung gusto ko sana
kayong isama sa bahay para doon na kayong
mag ina.
Yun e kung ok lang sa iyong mag ina?"
Sabay lingon ito kung nasan naroong nakatayo ang
ina ni Devon.
"Dahil mag isa lang naman ako doon anak,
matanda narin ako at kailangan ko kayong
mag ina.Sana'y kalimutan na lang natin ang
mga nangyari,"
"Inay ano pong isasagot nyo?
Tanong ni Devon sa inang kanina pa nakikinig sa
kanilang mag ama.
"E anak, kung ano ang magiging pasya mo
iyon din ang sakin."
Sagot ng kanyang ina.
"Tay???,,Pa,,.?? Ano po bang gusto n'yong
itawag ko sa inyo?".
Naiilang na tanong niya.
"Ikaw ang bahala anak!."
"Kailan po nyo binabalak tay?"naiilqng pang sabi niya rito.
"Abay sa lalong madaling panahon at sabihin
mo kagad kung kailan at mag paparty ang
tatay no!"
Maluwang ang ngiti ng kanyang ama na ikinangiti
niya rin.
"Hindi po ba parang nakakahiya naman po
tay?"
"Abay hayaan mo namang ipagyabang ko ang
nag iisa kong anak na kasing gwapo ko!kahit
man lang iyon ay huwag mo sanang ipagkait
sa akin anak."
Nakikiusap na sagot nito.
"Siguradong matutuwa ang mga uncle at mga
tita mo anak,sabik narin silang makita
ka."Kasunod pa'y sabi ng kanyang ama.
Isang pangyayari lang ang nagdaaan ngunit malaki
ang mangyayaring pagbabago.Totoo nga ang
kasabihang, hindi mo kayang saklawan ang
nakatadhan na.Hindi ito inaasahan ni Devon.Malayo
sa hinagap niyang magkikita pa sila ng ama,lalo na
na balikan pa sila nito.
Matagal na niyang naipalagay sa isip niya na matagal
na itong patay.Hindi naman niya kayang sumbatan
ito dahil unang una wala itong planong pabayaan sila
noon pa at wala siyang nakikitang nagawa nitong
kasalanan.Walang lugar ang galit mula sa kanilang
mag ina,walang may gusto ng nangyari kaya wala
siyang nagawa kundi ang patawarin ang ama.Sa
wakas ay hindi na sila muling maghihirap.Bigla tuloy
niyang naisip ang Babaeng 'yon.Pakakawalan na ba niya ito?"Huwag muna."...
Huling laro,
upang mapatunayan kung talaga ngang walang
nakakatanggi sa isang Devon.Ngayon pa?Na may
ipagyayabang na siya? Kung sino ang babangga at
magiging balakid sa kanyang daan at sa kanyang mga
kagustuhan ay tiyak na may kalalagyan.
...
Tila biglang binundol ng kaba si Rebeca ng mga
sandaling iyon.
"Bakit nakakaramdam ng ganitong kaba?May
kinalaman kaya ang panaginip niya kagabi?"
Ayon sa kanyang panaginip ay nilalamon daw siya ng
malaking baha at habang paparating ito sa kanyang
kinalalagyan ay mabilis siyang kumapit sa malaki
niyang devider at duon ay kapit tuko siya.Nang
lalamunin siya ng tubig ay pumikit at huminga ng
malalim upang hindi siya malunod at duoy biglang
baba ang tubig.Paulit ulit nito siyang nilulunod at
paulit ulit din niyang ginagawa ang ganon at
nakapagtatakang hindi siya natitinag.
"Totoo nga kayang ang simbolo ng tubig ayon sa
kahulugan ng panaginip ay PAGSUBOK?Kung ang
pagbabasihan ay kung gaano kalaki ang tubig ay
mukhang malaking malaking pagsubok
ito.Nakahanda ba siya?At maniniwala ba
kahulugan nito?
ang ganoong kwento?Ah,hindi na niya
maalala.Mabuti na lamang at malinaw ang tubig sa
kanyang panaginip.Kung nagkataong kulay pusali ito
at totoo nga ang tungkol sa kahulugan nito ay dapat
nga siyang mabahala.
Mag iingat na lang siguro siya sa mga taong
nakakasalamuha.Sabagay hindi naman siya basta
basta nagtitiwala.
Bago siya nakatulog ay nagdasal muna siya at
humingi ng tawad sa mga nagawa niyang kasalanan.
...
Napabalikwas si Devon ng bangon at naramdaman
niyang pinagpapawisan siya ng malamig.Nanaginip
siya na naliligo raw siya,ngunit ang kakaiba sa
panaginip niya imbes na pangkaraniwan ang gamit
niya sa paliligo ay hose ng bumbero kaya
nagkandalunod lunod siya ngunit ayaw niya namang
bitawan.
Napailing at napangisi si Devon sa napanaginipan.
"Ano lulunurin ba niya ang sarili?"
"Anong klaseng panaginip iyon??
Bumangon siya at kumuha sa ibaba ng tubig at
uminom.Pagkainom ay umakyat siya at muling
nahiga sa kanyang malaking kama.Ilang minuto lang
at nakatulog siya ulit.
Napabalikwas nanaman siya dahil ang panaginip
kanina ay biglang naulit.Eksaktong eksakto.
Kahit hindi siya naniniwala sa kasabihan ay
binaligtad niya ang kanyang unan.