Bumalik bigla ang isang ordinaryong babae sa
katauhan ni Rebeca bagay na naroon parin ang kanyang tapang sa pagpapalakad at pagpapalakas ng
kumpanya Iba talaga ang may inspirasyon.
Napangiti siya.Tinawagan siya ni Leonard at susun-duin daw siya nito mamayang uwian at sabay silang magdidiner sa labas.
Muntik ng matawa ai Rebeca kanina ng pagpasok niya
sa buong hotel ay nakitaan siya ng kanyang tauhan
ng mumunting ngiti na nakasabit sa kanyang
labi.Kapag pala nginitian din ang mga ito ay parang
isang chain reaction na ngingitian karin nila.Masarap
pala sa pakiramdam.
Nuon kasing nag umpisa siya bilang isang Lady
Tough ay ganito na kasi kaagad ang kanyang
panimula,matapos palang kasi siyang iwan noon ng
kasintahan.
Para siyang isang teenager na kinikikiliti na di
mawari ng sumapit na ang oras ng itinakda niyang
pag uwi.Iniwan niya sa parking lot ang kanyang
kotse.Pag labas nya'y natigilan siya bigla sa lalaking
nakatayo sa harap ng hotel.Nakaparada ang isang
midnight black na sports car sa harapan ng buillding.
Sinisino niya ang lalaking animoy parang halimaw sa
dilim.Dahil gaya nito ay naka black din ito pati ang
polo sa loob ng coat ay black din.Pinagmamasdan
niya itong maigi dahil kapag ganitong gabi na ay
hirap na siyang makakita ng mukha lalo na sa
bandang madilim.
Hindi na ito nahintay ang paglapit niya hirap na siyang makakita ng mukha lalo na sa
bandang madilim.
Hindi na ito nakapaghintay sa paglapit niya.Ito na ang unti unting lumapit sa kanya.
"Ikaw?? Anong ginagawa mo rito?"Nagulat na sabi ng dalaga.
"Sinusundo ka!"
Nakangising sagot nito sa kanya.
"Ha?sorry kasi'y may hinihintay ako."
Sabay sulyap niya sa likod nito.
"Alin si pogi ba?"
Hindi niya ito pinansin habang tumitingin siya sa
orasan na pambisig.
Muntik niya ng mabitawan ang attache case niya ng
hilahin siya nito sa isa niyang braso.
"What do you think you are doing?"
Sabi niya rito ng may pagtataka.
"Hindi na siya darating at huwag mo ng
hintayin."
"At paano mo namang nalaman?!"
"Dahil sigurado ako."
"Ano ba?hindi kaba sasagot ng maayos?
nagtatanong ako ng maayos sana naman
sagutin mo ng maayos.At teka muna sandali,
Sino ang nagbigay sayo ng karapatang
tratuhin ako ng ganito ?Baka nakakalimutan
mo kung sino ako at sino ka?"gigil niyang sabi sa lalaki.
Bigla parang kumulimlim ang mukha nito sa sinabi niya.
"Dahil bigla siya pinatawag ng BIG BOSS!"
Nagulat siya sa bigla sa naging sagot nito sa
kanya.Bigla siyang nagtaka.
"What do you know?"
tinignan lamang siya nito ng matiim.
"Get in."
Walang pakielam na sagot nito.
Sa hitsura ng lalaki ay mukhang wala itong planong
magpatalo kaya pinagbigyan niya ito sa gusto.
Pagpasok niya sa kotse ay nakita niyang hindi ito
basta basta lang at mukha itong bagumbago at tila
mamahalin din.Hindi napigilang magtanong ni Rebeca. "Kanin0 mo hiniram to?"
Hindi muna siya sinagot nito.
Ikinabit muna nito ang kanyang seat belt na
ikinailang niya dahil halos sumayad na sa mukha
niya ang mukha ng lalaki.Parang napakatagal ng
tatlong segundo para sa kanya.
Lalo pa't ang bango nito ay humalo sa loob ng kotse
at tila bagong paligo ito base sa buhok nitong medyo
basa pa.
"Saan mo ba ko dadalhin?
"Makikita mo nalang pag dating doon."
Nagpatugtog muna ito sa gitna ng kanilang
katahimikan.
Para namang nanunukso ang tugtog na pinili
nito"beyonce ,Crazy in love the,"FIFTY SHADES OF
GREY"slow version.
Dahil patok na patok ang palabas na ito.Nabasa niya
rin ang libro ng nasabing palabas.
Oh oh,oh oh oh oh,
oh noh noh...
Pakiramdam nya'y nababaliw na siya sa mga
pumapasok sa kanyang isip.
Ayaw niyang tumingin dito. Kapag nakita niyang
nakatingin ito ay matuyuan siya ng laway.Ano ba
itong nangyayari sa kanya?.
Siguro nga'y totoo ang mga sabi sabi tungkol sa
lalaki"Once you tasted him you'll beg for more"
At hindi siya nabibilang sa mga babaeng
'yon.Malamang sa pipila na muna siya.
Ano ba itong bigla niyang naiisip?
Hindi nya alam na meron siyang side na ganito!.Sa
isiping yon ay kinilabutan siya lalo na ng biglang
gumuhit sa isip niya ang lalaki sa dilim..
Ang kilabot nya'y kumalat mula ulo hanggang paa.
Muntik na siyang masamid ng bigla siyang
napasulyap dito ay titig na titig ito sa kanya.
"YOU WANT ME?...
"Huhhhhhhh? (nanigas siya bigla).
"I said,were here!"Hindi parin inaalis ni Devon ang titig sa kanya."I said,we're here!"
Hindi niya na ito hinintay pa at nagpatiuna na siyang
lumabas.Nabibingi narin siguro siya sa pagkakailang.
Siguro'y pagod lang siya kaya nakakaramdam siya ng
ganoon.Hiningal tuloy siya na di niya mawari.
Nakangisi itong tiningnan siya.Nagbawi naman
kaagad siya ng tingin.Hindi siya mapakali sa kanyang
sarili.Hindi niya malaman kung ano ang gagawin
niya at kung paano ito pakikitunguhan.
Malamig ang simoy ng hangin ngunit
nakapagtatakang mainit ang kanyang pakiramdam.
Binalewala niya iyon at nag umpisang magtanong.
"So bakit tayo narito?anong ginagawa natin
dito?"tanong nya sa binata.
"Para makapag relax."
Sabi nito na nilingon siya.
Nagtatakang napatingin siya rito bigla.
"Come here."
Aya nito sa kanya.
"Hindi ko kailangang magrelax.Marami ang
mahahalagang bagay na dapat asikasuhin na
higit dito."
"Oras na ng pahinga pero trabaho parin ang
iniisip mo?Come on!
Nang makita nitong wala siyang plano na lumapit ay
hinila nito ang kanyang braso at muntik na siyang
sumubsob sa dibdib nito kung hindi lang niya
naagapan.
"Masyado kang stiff.Relax and enjoy the
view."
Sabi ulit nito sa kanya.
Sa pagkabigla ay iniangat siya nito sa hood ng kotse
at mula roon ay kitang kita ang malawak na
lugar.Kita rin ang langit.Hindi man niya aminin ay
nag eenjoy siya sa nakikita.
Ngayon lamang siya nakapunta rito.Hindi niya
akalaing sa simpleng ganito lang ay narerelax nga
siya.Puro kasi buildings at mga papapeles ang
nakikita niya araw araw sa harap niya.Bigla siyang
napatingin rito na ngayon ay nakiupo sa tabi niya.
"See?hindi ba tama ako?nakakarelax.Dont try
to deny it."
Napabuntunghininga siya.
"Wala naman akong balak na ideny eh.Sa
araw araw na buhay ko,nawalan na ako ng
oras para sa ganito.Masyado akong naging
abala sa negosyo.Hindi ko napupunang unti
unti na akong nagiging robot.Ang mga
simpleng bagay na katulad nito ay matagal ko
ng nakalimutan.
Salamat."
Agad itong lumapit sa kanya at walang sabi sabing
sinibasib siya ng halik.Nanlaki ang kanyang mga
mata dahil sa ginawa nito.Itinulak niya ito sa dibdib
at matatalim ang mga tingin na ipinukol niya rito.
"Why?that's my way of saying you're
welcome."
"Diba sinabi kona sayo na huwag mo itong gagawin uli?"again?."
Namumula ang kanyang mukha sa galit ng sinabi
iyon ni Rebeca.
Ipinagkibit balikat lamang nito iyon.At hinawakan
nito ang isa niyang kamay na nanlalamig.Pilit niyang
binabawi iyon ngunit ayaw bitawan ng lalaki.Kaya sa
bandang huli'y pinabayaan niya nalamang ito sa
ginagawang pagpisil pisil sa kamay niya.
"Dont do this again."
Sabi niyang hindi tumitingin rito.
"Why? I dont see anything wrong with this."
"You know what Im talking about Devon!don't
try to to act that you don't have a motive doing
some crazy things like this."
"You know what?sometimes crazy things are
exciting because it brings out something in
you!"
"I dont get it."
Balewalang sabi niya rito.
"You will,later.,"
Makahulugang sabi naman ni Devon.
Kaysa isipin ni Rebeca ang kahulugan ng sinabi nito ay mas gugustuhin niya pang ienjoy ang nakikita niyang magandang tanawin na abot tanaw niya ngayon.