Chapter 6 - Chapter 6

LANCE'S POINT OF VIEW

Hindi ko alam kung saan ako nagkamali, bakit ba nangyayari sa akin 'to, o bakit nagkakaganyan si Archie. Isa lang naman ang gusto ko mangyari, mapabuti siya. Mapabuti sa lagay na hindi niya ako iiwan ng mag-isa. Dahil naranasan ko na ang mag-isa.

Nagsimula lahat nang iyon noong bata pa ako, matapos mamatay ng mga magulang ko sa isang aksidente. At nang araw din iyon, naging tampulan na ako ng pangungutya.

"Hoy! Sira ulo! lapit ka nga dito. May sasabihin kami sayo."

"Hindi ata tayo narinig. Mukang tinatabla na tayo ng monggoloid na 'to."

Magpapangap nalang sana ako na hindi ko narinig ang sinabi nila pero bigla nalang akong binato ng bato sa ulo. Medyo masakit, pero nagwalang bahala nalang ako. Sa pangalawang pagkakataon, binago na ulit ako at tumama na iyon sa ulo ko. Hindi ko sana sila papatulan, talagang namumuro na sila sa akin.

Lumapit sakin ang isa sa kanila at bumulong, "Diba patay na mga magulang mo? tapos nasiraan ka pa ng bait. Dapat sa 'yo hindi na nag-aaral dito, hindi naman ito mental hospital para magpapasok ng tulad mo."

"Tama! At sa tingin mo makikipagkaibigan pa kami sa 'yo? Hindi bale nalang! Dapat sa iyo nasa mental hospital!" sabay duro niya sa noo ko.

"Wala akong ginagawang masama sa inyo."

"Wala daw oh."

"Meron naman kahit papaano, nakakabwisit kang makita dito sa school. Bakit hindi ka nalang sumunod sa mga magulang mo?"

Pinigilan ko ang sarili ko na patulan sila, hindi na ako nakapagtimpi. Sa huli- iniwanan nila ako habang may pasa sa braso at binti. Gulpi ang inabot ko sa kanila.

Sa buong buhay ko, hindi ko alam kung bakit ganoon ang pakikitungo nila sa akin. Wala naman akong ginawang hindi maganda sa kanila. Palagi nilang binabanggit ang pagkamatay ng mga magulang ko na hanggang ngayon, hindi ko na maalala. At wala na akong plang maalala iyon.

Naupo nalang ako sa bench at saka ko niyakap ang bag ko. Nabigla nalang ako nang tapikin ako sa balikat, "Bro Lance." agad ko siyang nilingon.

"Archie.." anu mang oras sasabog na ako kaya niyakap ko siya ng mahigpit. Matapos noon, doon na ako humagulgol habang tinatapik niya ako sa likod.

"Nakita ko na binubully ka nila kanina. Wag mo nalang silang pansinin. Mga kulangot sila sa pader. May nambu-bully kasi sa kanila kanina kaya iba ang napag-iintirisan nila." wika ni Archie. Kumalas ako sa yakap niya at saka ko kinuha ang panyo ko para punasan ang mata ko. "Okay kana?"

Pinilit kong ngumiti, "Salamat Archie..."

"Hehe wala iyon... Tara na. Uwi na tayo." sabay akbay niya sa akin at saka kami sabay umuwi ng bahay. Nang araw na iyon, naging kumportable na akong kasama siya.

Oo, matagal ko na siyang kaibigan- pero ngayon ko lang napagtanto na hindi siya fulad ng iba. Pakiramdam ko may kaibigan na akong malalapitan kapag may mga nagbabalak awayin ako. 'Yung taong palaging nasa tabi ko kapag malungkot ako, sa lahat ng kaclassmate ko- sa kanya kanya ko lang iyon naramdaman.

Kinabukasan kasabay kong pumasok si Archie. At sa pinakamalas na pagkakataon, nakita ko ang dalawa na palaging nananakit sa akin- nakatingij ng masama. Hinawakan lang ni Archie ang kamay ko at saka siya ngumiti.

Nabigla nalang ako nang magbago ang reaksyon pagtingin nila kay Archie, "Na-nakita mo ba 'yon?"

Ganoon din ng isa niyang kasama."O-o pare, nakita ko 'yon." kita ssakanila amg sobrang takot habang nakatingin sa amin, "Wag na natin suyang pansinin..." dinig ko nagbulungan ang dalawa bago ulit humarap sa akin.

"Baliw!" bulas ng isa saka nanakbo palayo.

Nalingon ako sa kasama ko, "Archie, anong ginawa mo sa kanila at nanakbo sika palayo?" tanong ko sa kanya, kinindatan lang niya ako.

"Secret hehehehe. Basta kung hindi mo kayang harapin sila, ako ang bahala." dipensa niya. Ngayon ko lang nakita kung gaano kataas ang kumpyansa niya sa sarili, at hindi ko kayang gawin iyon sa harap ng ibang tao. Umakbay siya at saka ako Inalalyang umupo sa hallway, sa tabi niya. "Pakiramdam ko kasi gusto kitang ipagtangol. Palagi mo nalang akong tinutulungan kapag may problema ako. Palagi kang nasa tabi ko. Wala na akong nagawa para sa 'yo."

"Kahit na Archie. Dapat hindi mo iyon ginawa! Paniguradong babalikan ka nila."

"Pero gusto ka nilang saktan." dipensa niya.

Huminga ako ng malalmin at saka umakbay sa kanya, "Sabi sa akin ni Mama, wag daw ako makikipag-away. Kahit wala na siya dito, hindi ko pwede kalimutan iyon. Kung iyon ang ikaliligaya nang mga nangbubully sa akin, hahayaan ko nalang." paliwanag ko. Ngumiti lang siya sa akin sabay akbay sa akin.

"Acckk-"

Bigla nalang siyang humawak sa kanyang ulo. Malakas na pagdaing sa sakit, "Archie!" tutumba na sana siya, inalalayan ko agad ang kanyang balikad at sinandal sa pagkakaupo.

Ilang saglit pa at nahimasmasan siya, nagbago ang expresyon ni Archie. Tinangal niya ang pagkakakaakbay at saka tumingin sa akin kasabay ng pagkusot ng mata. "Archie ayos ka lang?"

"Bro Archie, anong ginagawa ko dito?" tanong niya habang nakaharap sa akin- isang pulgada layo sa aking muka. Bigla akong naguluhan sa sinabi niya, "Bro, bili mo 'ko ng ice cream."

Buong buhay ko palagi natapako ang tingin ng mga tao sa tuwing kasama ko si Archie. Mabuti at palagi siya nandiyan at nasa tabi niya ako para alalayan siya. Pero sa sitwasyon namin ngayon, hindi ko na siya makilala. Para bang panaginip ang lahat ng nangyayari sa amin ngayon, kung ganoon- gusto ko nang magising.

Pinilit kong idilat ang mata ko nang huminto siya sa pagdila. Naaninag ko siyang nakaluhod sa harap ko habang nakapatong ang binti ko sa kanyang balikat. Nagjajakol siya habang nakaharap sakinー Teka..

Kinabahan ako sa kanyang ngisi, "Archie, anong gagawin mo-- ARAY- Fuck!" halos mapunit ang lalamunan ko sa kakasigaw. Sobrang sakit, ang sikmura ko umiikot kasabay ng matinding panginginig. Maluha-luha ako nang ibaon niya sa loob. Gusto ko siyang sapakin pero hindi ko magawa. Wala akong kakayahan gawin dahil sa sitwasyon ko.

"Ahh tangina, sikip nang puke mo- ohhh. Sarap mong wasakin- ohhh shit..."

"Tangina, ang sakit! Tangalin mo na! Arayy!" pagmamakaawa ko, pero hindi niya ako pinakingan. Ramdam ko ang unting pag-ulos niya kasabay ng gigil niyang ungaol. Ayoko na.

Halos napapikit ako sa bedsheet sa ginagawa niya. Gusto ko siyang sipain sa muka pero nakahawak siya ng mariin sa magkabila kong paa papatong sa kanyang balikat. Para ba siyang nagmamaneho ng sasakyan habang pinapaandar ang makina ko.

Tinatakasan na ako nang bait.

Bumayo pa ng malakas sabay hila nang nakasalampak sa bibig ko, hindi ko na kinaya at sumigaw ako sa sakit. Sa sobrang hapdi nang pag-ulos, namaluktot na ang katawan ko. Bawat galaw niya, kapalit noon ang malakaas na ungol na pinapakawalan niya. Para bang ang ungol na iyon ang nagbibigay kasiyahan sa libog sa kanyang katawan.

"Nhayon ka lang nakamtot ng ganito diba? Hayup ka ang sikip ng butas mo. Nakakagigil ka! Ang sarap mo sigurong maging asawa?" mahina niyang sambit habang gumagalaw at hinihimas ang magkabilang dibdib ko. Nakangisi, "Itatak mo sa kukute mo ito, ako lang wawasak sayo Lance..."

"Ammpp- Archie, tama na- masakit ahhha ahhh uggh..." maluha luha kong pakiusap, para siyang demonyo kung tumawa. Hindi na malinaw ang sinasabi niya sa akin. Para siyang bumubulong sa hangin. Sa bawat ulos niya, may kakaiba akong nararamdaman, sobrang kakaiba. May kung anong tumatama sa loob ko.

"Shit ahhh~ Archie! Tama- na... ahh ahhmmppl- Ar... chie..." Tagaktak na ako ng pawis at nanghihina na ang katawan ko. Naubusan na ako ng lakas para sumigaw. Ilang sandali, humupama ang sakin ng na nararamdaman ko at kakaiba na ang nararamdaman ko, "Tama na." saad ko habang hinahabol ko ang hininga ko.

"Alam mong hindi kita pagbibigyan sa gusto mong mangyari Lance. Isipin mo naldang regalo ko ito sa birthday mo. Hindi kita titigilan hanggat hindi pa ako nagsasawa sayo. Matahal ko nang pangarap na anakan ka, gagawa tayo nang pamilya hanggang sa malamog ka. Tayo dalawa lang buong magdamag." hindi siya seryoso sa sinasabi niya, hindi.

Pikit mata akong nagpigil nang humagod ang ari niya palabas sa akin na oara bang nabunutan ako ng tinik. Lumapit siya sa akin at bumulong, "Ang tagal ko nang hinihintay ang araw na ito at ngayon, makakabawi na ako sa ginawa ninyo kay Archie."

Ang tingin niya sa akin, may kakaibang mensahe. A-nong ibig niyangー sabihin sa kanyang sinabi?

"Hindi kita maintindihan..."

"Ikaw ang dahilan kaya nagkaganito ako." Bulong niya. Ako? dahilan kung bakit siya ganyan? Wala ako ni isang ideya sa sinasabi niya. Sa tingin niya sa akin, ibang katauhan ang kaharap ko.

"W-wala akong alam sa mga sinasabi mo, at wala din akong natatandaan na kilala kita. Kung ikaw lang din naman ang makikilala ko- mas mabuti hindi kana nagpakita-" matapos kong sabihin iyon, bigla niya akong sinakal at saka hinarap sa kanya. Kahit anong pagpupumiglas ko, mas malakas siya sa akin.

Pambihira.

"Lance, wala kang alam, at kahit isa wala kang naalala. Wag kang gumawa ng ssriling Ideya kung wala kang karapatan sabihin iyan sa akin." galit niyang saad. Lalong humigpit ang pagkakakapit niya sa akin, "Hindi ako makakarating dito kung hindi dahil Dad mo. Kasalanan n'yo 'to."

Si Dad? Anong kinalaman niya kay Archie? Bakit niya nabanghit si Dad? May nangyari ba sa kanila? Sunod sunod ang tanong na pumapasok sa isip ko, hindi na nagiging maganda ang lagay ko.

Ngunisi siya sa akin habang sinasampal amg pisngi ko. "Sa mga oras na ito, alam kong napapaisip kana sa mga nangyayari. Gusto mong malaman?" hindi ako sumagot sa kanya, wala.pa akong plano sumagot sa kanya. Naramdaman ko na ipasok niya ang kanyang daliri sa bibig ko ng pwersahan, "Sa ngayon, magdusa ka muna sa kasalanang ginawa niya sa murang katawan ni Archie!"

Dang.. ano ba talaga ang punot-dulo ng lahat ng ito, ang gulo na.

Inayos niya ang pagkakapayong mg binti ko sa kanyang balikat at nagsimula ulit siyang gumalaw. Pikit mata akong nakahawak ng mariin sa posas sa kamay ko habang umuulos siya, pabilis ng pabilis. Nararamdaman ko ang init ng kanyang kahabaan gumuguhit sa loob ko at ksabay noon, ang pamamanhid ng buong katawan ko. Wala na akong lakas, hindi ko narin nagawang sumigaw dahil sa kabilang banda ng isipan ko- may kapilyuhang nagtatago sa loob ko.

"Ahhhmmp, ahh ahh ahhhh." hindi na ako nakapagpigil, lumabas ang mainit na ungol sa bibig ko habang umuulos siya sa akin. Pikit mata akong nakikiramdam. Na ang sakit sa simula, napapalitan ng ginhawa- sobrang ginhawa sa pakiramdam.

Hindi ko na nagawang manlaban. Tanging tinig naming dalawa ang rinig sa kwadradong kwarto ko. Puro mura ang binabato niya sa akin kasabay ng pagtaagaktak ng kanyang pawis sa dibdib ko.

"Tangina mo talaga, buntisin talaga kita Lance! Akin ka lang hayip ka." gigil niyang sambit at saka hinawakan ulit ang leeg ko. Hindi ako makahinga. Dumodoble na ang paningin ko.

".... bu- ahhhmp, sigeㅡ" jusko, hindi ko na alam ang lumalabas sa bibig ko. Nadadala na ako sa sitwasyon namin dalawa ngayon ni Archie, nakakadala.

Napaliyad siya, alulong ng demonyong aso, "Ahhmp, fuck- isigaw mo. Gusto ko marinig ang boses mo. Magmakaawa kang gago ka." bulas niya. Unti unting umigpit ang pagkakahawak niya sa dibdib ko. Dumudulas pa ang kamay niya dahil sa syrup na nakakalat sa katawan ko.

Sira na nga siguro ang bait ko dahil sa kanya.

"Sige- ahhhh- Archie, pa-rusahan mo 'ko!" hindi ko na kilala ang sarili ko, tinatakasan an ako ng bait. Marahil sa kung ano anong likido ang binibigay niya sa buo kong katawan.

"Ugghhhh, ipuputok ko sa loob ko hayop ka. Sagarin mo tamod ko. Arrrggghhh" natapos niya isigaw iyon, nakakaramdam narin ako na lalabasan ako. Hindi na ako nakasagot, hinayaan ko nalang ang kahalayang ginagawa niya sa akin.

Pakiramdam ko, mas madudurog na ang laman ko sa sobrang lakas ng galaw niya sa'kin kung magpupumiglas pa ako. Yumakap siya sakin at lalo pang bumilis ang kilos niya. Siya hinahabol niya ang hininga habang ako, ungol lang ang kapalit sa pagroromansa niya.

"Malapit na ako..." mahina kong sambit habang nakatingin lang sa kanya.. Ngumiti siya sakin na para bang demomyo.

"Ipakita mo sa akin anv ipinagmamalaki mo.." sagot niya habang nakangisi. Tinungkod niya ang kamay niya sa kamay ko at saka humarap sakin. Pumapatak sa muka ko ang pawis niya habang nakatingin sa akin nang malagkit.

"Ahhhhhmmppl- Malapit na ako. Ahhh, uggghhh!"

"Tangina mo Lance, ipuputok ko na 'to sa loob mo! Isasagad ko semilya ko sa puke mo." rinig sa kanya ang pangigigil. Bwat ulos, gumuguhit sa loob ko ang sakit at sarap. At lalo pang bumilis ang pagbayo niya. Ramdam ko ang paglaki ng alaga niya sa loob ko, at tumitigas sa loob ko.

Fuck, nasasarapan na ako. "Ahhhhhhhrrrggg!"

Sabay kaming sigaw hanggang sa makaramdam ako ng mainit na likido sa loob ko. Sobrang dami, para bang napunuan ang loob ko.

Kasunod noon ang pagmugto nang tubig sa mata ko, "Pakiusap hugutin mo na..." hindi na siya sumagot sa akin. Paghugot niya, pumilantik ang maramin likido sa pagitan naming dalawa. Ang init, nagkalat iyon sa muka ko pababa sa tiyan ko.

Walang tinira sa akin, sagad na sagad.

Nalasahan ko ang tamod niya, maalat alat na ewan. Ngayon ko lang natikman ito, ganito pala ang lasa. Ang langsa sa piligid. Sumampa siya sa dibdib ko at itinutok sa bibig ko ang kanyang ari habang nakangiti sa akin, "Isubo mo.." utos niya habang sinasampal sa pisngi ko ang kahabaan niya.

"No." hingal kong sagot. Lumakas ang pagkakasampal ng ari niya sa pisngi ko. Pilit na dinudul dol ang hawak niya sa bibig ko, inilalayo ko ang sarili ko, "Archie!"

"Hindi ka marunong makinig na nakakataas sayo. Sabing isubo mo!" hindi ako nagpatinag. Namalayan ko nalang ang sarili kong lumuluha sa harap niya. Kaasar, nangako ako na hindi ako iiyak sa harapan niya, "Nasarapan ka naman sa ginawa ko sayo diba? At ako palang ang unang nakagawa sayo nito. Dapat maging matuwa ka, nakantot kana ng kababata mo." ang mga salitang iyon, nakakadurog nang dibdib.

Pinigilan kung lumuha sa harap niya at nagipon ako nang lakas ng loob, "Ipaliwanag mo lahat." seryoso kong saad habang naghahabol ng hininga.

Nagbago ang expresyon ng muka niya. Anumang oras sasabog siya sa galit, "Gusto mo talaga malaman ang nangyari dati? Baka pagsisihan mo. Alam kong matalino ka, hindi ko akaling darating kana sa puntong magmamakaawa ka." mahina niyang sambit ngunit may diin at galit ang tono ng boses niya.

"Gusto ko lang malaman... ang nangyari dati." gusto ko malaman ang lahat lahat ng nangyari. Naguguluhan ako, "Gusto kitang tulungan."

Bigla nalang niya akong sinampal sa muka, "Paraa ano? malaman mo ang kahayupang ginawa ng Dad mo kay Archie?!" bulalas niya sa akin. Hindi ako makahinha, nakadagan siya sa katawan ko. Lumanghap muna ako ng hangin bago tumingin sa mata niya na puno mg galit, "Tangina, dahil sa ginawa niya kay Archie, dadalhin niya ang takot na ito hanggang sa mamatay siya! At ikaw-" dutdot niya sa noo ko. Ngumisi siya, "Wala kang kwenta tao- at kaibigan. Kababata mo si Archie pero wala kang alam sa nangyari sa kanya. Sa ginawa ng Dad mo na iniidolo mo.

Ilang sandali lang, nakita ko siyang lumuluha. Sa harapa ko, habang nakatingin sa akin ng seryoso, "Archie.."

Agad niyang pinunasan ang pisngi niya, "Bakit ako umiiyak?" tanong niya sa kanyang sarili. "Masyado ka nang nadadala sa eksena. Bwisit na katawan 'to. Dapat na kitang tapusin." ang lakas ng kaba ko nang simulang sabihin iyon ni Archie. Ang takot ko, umaabot sa panginginig ng buo kong katawan.

"Archie, hindi 'totoo to. Wala ka lang sa sarili mo." pinunasan lang niya ulit ang luha niya saka ngumisi.

"Tumahimik ka!" sigaw niya, "Kung hindi dahil sa Daddy mo, wala dapat ako ngayon! Patay na sana ako! Kaya ngayong may pagkakataon na ako, ihanda mo ang sarili mo. Isusunod na kita sa kanya pagkatapos kitang pagsawaan." mariin niyang sambit saka ako sinabunutan sa buhok, "Isubo mo!"

Kita sa mata niya ang lungkot habang nakatingin sa akin nang seryoso, "A-archie..." Wala na akong kontrol sa sarili o sa paligid ko. Nakagapos ako, lango sa amoy ng chocolate at nanlalagkit na ang katawan ko. Nagawa na niya lahat, nababoy na niya ako. Wala akong nagawa kundi sundi ang utos niya.

Nakakahiya. Sira na ako, sirang sira.

Ang gusto ko nalang malaman ngayon ay kung ano ba talagang nangyari sa pagitan nilang dalawa ni Dad?

ITUTULOY...