Chereads / Mae' The Wicked Slayer / Chapter 2 - KABANATA 2

Chapter 2 - KABANATA 2

Hindi alam ni Shennah kung maiinis ba siya o malulungkot sa pagtatakang pakikitungo sa kanya ng lalaking muntikan na niyang masagi ...parang hindi manlang siya nito nakilala hindi niya alam kung galit lang ba ito sa kanya kaya umaakto itong wari hindi siya kilala o kung ano man iyon ay hindi niya alam..naiinis pa siya sa sarili dahil nawala sa paningin niya ang itim na Van na sinusundan.

"Bakit hindi niya ko nakilala?"Sa malalim na pag-iisip napatigil si Shennah ng mag ring ang cellphone niya alam na niya kung sino ang tumatawag.. ang boss niya kaya sinagot niya agad ito.

"Jim?"

"Where are you now?nakasunod ka na ba?"

"I lost the target,may humarang lang"

"Damn it, sinong humarang?"

"Just an civilian,na muntik ko nang mabangga ,but I can cover this"

"Never mind that damn civilian,tell me your location"-galit na sabi mula sa kabilang linya.

"Rizal street in Roncon Road Pasay City"aniya.

"Ok,stay informed I'll call you back kung nasan na ang target"-pagkasabi'y binaba na ang telepono .

Ma alastres na ng hapon at hindi pa nakakapagtanghalian si Shennah kaya naghanap muna siya ng restawran na makakainan ng may makita ay saka huminto roon.

Pagkarating niya ay dumiretso agad sa counter at kahera para umorder, di gaanong marami ang mga tao siguro dahil dapit hapon na ..ganun talaga dahil karamihan sa mga tao ay bumabiyahe sa mga ganoong oras para umuwi o lumakad.

"Shen?"

Nilingon niya ang pinanggalingan ng boses,at nakita ang dating kaklase at malapit na kaibigan.

"Audrey!"-aniya na tila nasorpresa.

"Oh, girl how are you?how's life? It's been a couple of years"

"I'm good.."-maikling sagot niya.

"I'm so sorry for your lost..nasa states ako ng mabalitaan ko ang nangyari-umiling siya para mapagtakpan ang pagtakbo ng usapan- but I'm really glad you came here,at nagkita tayo!kadarating ko lang kase nung nakaraang araw galing states"

" Uhm,welcome back then,well I have come to eat and I didn't expect your her, napadaan lang ako dito sa Pasay because I was about to meet someone ..and since this is nearest food spot so I came nearby.."wika niya.

"Oh yes, mabuti nalang at dito mo napiling kumain..I'm very grateful at nagkita tayo ulit at dahil diyan hindi ko na pababayaran ang kakainin mo."

"Y-you own this?"

"Uhm..yeah! this is my dad actually ,pero ipinangako niya sakin to para hindi nalang daw ako bumalik sa Amerika para may business din daw akong pagkakaabalahan dito.

"That's good!"-tanging nasabi niya.

"Audrey!"-masayang nagkukuwentuhan ang dalawa ng may marinig na tinig ng lalaki.Nilingon nila ito ,Nanlaki ang mga mata ni Shennah ng makilala ang pamilyar na mukha,mukha iyon ng malapit na niyang masagasaan kanina.

"Bradley!"-tawag ni Audrey sa lalaki..

"I'm glad you've came"-bati ni Audrey sa binata saka nakipagbeso.

Nalilito na pinag lipat lipat ni Shennah ang tingin sa dalawa."Magkaano-ano sila?" bulong ng isang bahagi ng isip niya.

"Uhm,Shennah I would like you to meet my friend Bradley,Bradley this is Shennah my schoolmate in College and a friend."

"Oh yes!finally meeting you Ms.Shennah"- pagkakuwan ay inaabot pa ang kamay sa kanya, ngumiting nakakaloko pa ito.

Nagdadalawang-isip si Shennah kung tatanggapin ba niya ang kamay ng binata gayong nagugulumihanan siya sa aktong ipinapakita sa kanya, nang kusang kunin nito ang kamay niya saka ngumisi pa, wala na siyang nagawa ng iyugyog na ang magkahawak nilang kamay ngunit mabilis din silang nagbitaw.

"Did you ever meet before?"pag-uusisa naman ni Audrey na may naamoy na something.

Hindi na siya umimik at hinayaang ang lalaki na lamang ang sumagot sa tanong ng kaibigan.

"Yes! by an accident.. actually this morning lang pero tinakasan nako agad ng friend mo kaya hindi nako nakapagpakilala.

"An accident? pagtataka ni Audrey.

"Muntik na niya akong mabangga kanina pero di naman ako nasaktan..saka ayos lang din magpabangga kung kasingganda naman niya ang motorista"saka ngumisi pa.

"Smooth.."panunudyo pa ng dalaga.

Isang matilis na tingin ang ginawad niya sa binata.

Pano nito nasasabi iyon ganung may balak pa nga itong idemanda siya kanina, tapos ngayon ay ayos lang na mabangga niya ito?

"Ahem, -tumikhim ang kaibigan ng mapansing bahagya silang nagkakatitigan ng lalaking nagpapalito sa katinuan at kilos niya.

"Uhm shennah your hungry na diba? and bradley you came here to eat"aniya.

"You invited me-"

"Beside that" agad na pagdurugtong ng dalaga.

"So why don't you -join each other for a lunch , to get to know... each other,uhm my treat!"

Saka na lamang sila natinag at binalingan si Audrey.

"Ok"-sagot ng binata..

Hindi na lamang siya kumibo saka pumili ng mesa at umupo nalang.Sumunod sa kanya ang lalaki at umupo sa tapat niya.

Habang hinihintay ang pagkain ay may nabuong kaunting katahihimikan sa pagitan nila.Nang mapansin iyon ay agad ng binasag at nagsalita si Bradley.

"So where are you going before you bump me?"-kasabay ng pagtaas ng kilay nito.

"I didn't bump you "pagtatama niya sa inusal nito.

"But you didn't answered my question"anito.

"Its none of your business"matigas naman niyang tugon.

"Well ,actually it is!you almost hittid me b'coz you are in a hurry in some point of direction b'coz your onto somewhere"

"I was after somebody else ,but I lost him b'coz of what happened"

"Him? a boyfriend?"

-bago pa niya masagot ang tanong ay dumating na ang pagkaing hinihintay nila.

Hindi narin niya sinagot ang huling tanong ng binata ng makaalis ang waitress, itinuon na lamang niya ang buong pansin sa pagkain..

"By the way , I'm sorry for earlier I know hindi natin nagustuhan ang impresyon sa isa't-isa dahil sa nangyari."

Nagtataka na naman siya dahil sa mga pinagsasabi ng binata na animo'y ngayon lang sila nagkakilala.Nang hindi na niya mapigilan ang sariling usisain ang naguguluhang nangyayari saka siya nagsalita.

"Are you not mad at me?"pag-uusisa niya.

"Me? ofcourse not! pero kung inaalala mo ang nangyari kanina wala na sakin yun, mas nangibabaw sakin ang interes ko sayo kaysa ang magalit..pero nagtataka lang ako bakit bigla ka nalang umalis kanina?"

"uhm-, kagaya nga nang sinabi ko may hinahabol lang a-"hindi na niya natapos ang sasabihin ng biglang mag ring ang cellphone niya.

Alam niya kung sino ang tumatawag kaya kailangan na niyang magpaalam.

"Excuse me! I have to go.."

Pagkakuwan ay umalis na rin siya..sinagot niya ang telepono ng makalabas na ng resto at malayo sa mga tao.

"Jim?"-

Pagkatapos ng ilang minuto ay ibinaba na niya ang telepono ,nilingon niya ang naiwang lalaki ng saktong nakatitig ito sa gawi niya, nag-init ang mga mukha niya ng makitang ngumiti pa ito at pagkakuwan ay kumaway bilang pamamaalam.

Hindi niya alam pero parang nagbalik ang isang pakiramdam na matagal naniyang hindi nararamdaman sa buong katauhan niya.Hindi niya na iyon inintindi saka umalis.

Nagtatakang naiwan ang binata sa kaniyang kinauupuan,bigla siyang nanghinayang ng umalis ang babaeng kausap niya matapos na may tumawag rito ,kung kailan namang natutuwa na siya sa pakikipagkwentuhan ay saka naman ito umalis ...sinundan na lamang niya ito ng tingin ,ilang minuto pa itong nakipag-usap sa tumawag saka ibinaba ang hawak na telepono ,parang machine ang kanyang bibig ng awtomatiko iyong gumalaw upang ngumiti ng lumingon sa kanya ang babaeng kanina pa niya pinagmamasdan pagkakuwaan ay kumuway pa siya rito.. saka nalang ito tumalikod at umalis.Nang makaalis na ang babae ay saka din namang tumunog upang mag ring ang telepono niya ,si Vince iyon saka niya sinagot.

"Oh pre bakit?"

"Brad ,pumunta ka muna dito sa studio may maganda akong ibabalita sayo,mas maganda pa kay Liza Soberano!"-

"Gago! ipabugbog kita kay Enrique Gil makita mo!"-ibinaba na niya ang telepono at nagpaalam na kay Audrey para umalis.