HINDI alam ni Ara kung paano siya tutugon dahil sa matinding kapusukan na alam niyang pinasimulan niya kay Daniel. Lalo nang gawin na nitong lubusan ang paglalapat ng kanilang katawan dahil pumatong na nga ito ng husto sa kaniya.
Pero hindi parin natatapos doon ang mga kapilyahan na pumapasok sa isipan ni Ara. Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa katotohanan na masyado siyang arouse at si Daniel ang puno't dulo ng nararamdaman niyang iyon, o dahil sa matinding pagmamahal na nararamdaman niya para sa binata.
Sa pagkakataon na iyon ay mas pinili ni Ara na piliin ang panghuli. Pero hindi rin naman nagtagal at sa kalaunan ay inamin niya sa sariling totoo namang arouse na arouse na siya. At kahit na nararamdaman niya ang takot sa dibdib niya sa posibleng sakit na pwede niyang ma-experience once na maging ganap ang pagtatalik nilang ito ni Daniel ay mas nanaig parin ngayon ang kaibigan niyang maranasan ang pagmamahal sa kaniya ng binata sa ganoong paraan.
"Alisin na natin iyan," bulong niya sa binata nang pakawalan nito ang mga labi niya sabay hawak sa garter ng suot nitong brief.
Humugot ng malalim na hininga si Daniel nang sa ikalawang pagkakataon ay malayang dinama ng kamay niya ang ngayon ay galit na galit na nitong pagkalalaki.
Tumango ang binata saka nito ibinaba ng tuluyan ang maliit na saplot na naiwang suot nito.
"My god, I really don't think I can take you, Daniel," ang humahangang komento niya nang tuluyan na ngang naging ganap sa paningin niya ang kabuuan ng napakakisig nitong pagkalalaki.
Nang tingalain niya ang binata ay nakita niya hindi lang sa mga mata ito kundi maging sa ngiti nito ang matinding amusement.
"I'll take that as a compliment," anitong muli siyang niyuko saka inangkin ang mga labi.
Nanatiling magkahinang ang kanilang mga labi sa loob ng ilang sandali bago niya naramdaman ang pagguhit ng isang napakasarap na daloy ng sensasyon sa katawan niya nang maramdaman niya ang dulo ng pagkalalaki ni Daniel sa kaniyang bukana.
Mabilis siyang kumawala sa malalim nitong paghalik sa kaniya saka habol ang paghingang tinitigan ang binata sa mga mata. May palagay siyang nakuha naman ng kaniyang nobyo ang mensahe ng pagtitig niyang iyon at napatunayan iyon ni Ara nang magsalita ang binata.
"Don't worry," anitong hinalikan ang tungki ng kaniyang ilong. "gagawin ko ang makakaya ko para hindi mo masyadong maramdaman ang sakit," anito pa saka siya nginitian ng may assurance.
Naniniwala siya doon kaya magkakasunod na ngumiti si Ara kasabay ang pagpunit ng isang matamis na ngiti sa kaniyang mga labi.
"I know, " aniya pang inabot ang mukha ni Daniel sa buong pagmamahal na hinaplos.
Nang muling angkinin ng binata ang kaniyang mga labi, alam ni Ara na malapit na siya sa sinasabi nilang real thing, at hindi nga siya nagkamali.
Kahit papaano ay ginawa naman talaga ni Daniel ang lahat ng pwede nitong gawin para hindi siya masyadong masaktan. Hinalikan siya nito sa paraan na alam nitong mas matutuon roon ang kaniyang atensyon kaysa sakit na nararamdaman niya sa ibabang bahagi ng kaniyang katawan.
Pero katulad narin ng sinabi niya kanina, masyadong malaki ang pagkalalaki nito kung ikukumpara sa kaniya na unang beses pa lang gagawin ang ganoon. Kaya naman hindi niya napigilan ang tuluyang mapahikbi nang maramdaman niya ang sakit nang tuluyan na nga binigyan ng katuparan ni Daniel ang kanilang pag-iisa.
"I'm sorry, sweetheart," ang binata nang makita nito ang butil ng mga luhang bumasa sa kaniyang pisngi.
Pinilit ni Ara ang ngumiti sa kabila ng sakit na nararamdaman niya nang mga sandaling iyon. Lalo na nang maramdaman niyang nagkaroon ng tila pag-aalangan sa paggalaw nito si Daniel sa ibabaw niya.
"It's okay, go on and please stop being gentle, alam ko mas masarap pa ang kaya mong ibigay, nagpipigil ka lang," biro pa niya saka mahinang tinapik ang braso ng binata.
Noon nag-echo ang malakas na tawa ni Daniel sa kabuuan ng silid na iyon. Habang si Ara, pinupuno ng matinding kaligayahan ang kaniyang puso habang pinanonood si Daniel sa ganoong ayos nito.
Napakaganda nitong pagmasdan at ngayon lalo nitong pinag-iinit ang kaniyang damdamin at pinag-aalab ang pagmamahal na nararamdaman niya para rito.
"Are you sure about that?" amuse nitong tanong saka muling itinulak ang pagkalalaki nito papasok sa kaniya sa maingat na paraan.
Muling nakagat ni Ara ang pang-ibaba niyang labi dahil sa ginawang iyon ng binata. Masakit at parang humihiwa ang pakiramdam na ibinigay niyon sa kaniya pero alam niya sa kalaunan ay mapapawi rin ang lahat ng hapdi at kirot.
Tumango siya. "S-Sure," sagot niya. "I'm all yours, claim me in a way that you know I will never forget," aniya pa sa kagustuhan niyang muling pag-alabin ang apoy sa pagitan nilang dalawa.
Hindi na nagsalita pa si Daniel sa sinabi niyang iyon at sa halip ay hinalikan na lamang siya ng mariin. Kasabay niyon ay ang pagpapatuloy parin nto sa marahan na paggalaw sa ibabaw niya.
Ramdam ni Ara ang labis na pag-iingat ng kaniyang kasintahan upang maibsan ang alam nitong sakit na nararamdaman niya nang mga sandaling iyon. At iyon ang isa sa mga dahilan kaya lalong nagtumindi ang pagmamahal na mayroon siya para sa binata.
Alam niya ang posibilidad na baka dumating ang panahon may makilala at makita si Daniel na mas higit sa kaniya. Hindi rin nawawala sa kaniya ang nangyayari sa iba. Na baka dumadaan lang ito sa buhay niya at pagdating ng panahon hindi rin pala ito ang lalaking makakasama niya habang buhay. Iyon ay sa kabila ng katotohanang inalok siya nito ng kasal at pumayag naman siya.
Marami naman kasing mag-asawa na nagkahiwalay. Nangyayari iyon at aware siya, ang iba nga may mga anak pa.
Pero sa ngayon ayaw na munang isipin ni Ara ang lahat ng iyon. Dahil isa lang naman ang mahalaga sa kanya, mahal niya si Daniel. At nararamdaman niyang mahal na mahal rin siya nito. Kung anuman ang mayroon ang hinaharap para sa kanilang dalawa, siguro hindi na muna niya dapat na intindihin iyon, dahil may tiwala naman siya sa binata.
Naniniwala siyang hindi siya nito iiwan at hindi siya nito sasaktan. At naniniwala rin siya na ang kasal na sinasabi ni Daniel ay simula na ng pagsasama nila habang buhay.
Katulad nga ng sinabi ni Daniel at ng alam niya, unti-unting naglaho ang kirot na nararamdaman nia at sa unti-unti ring paraan ay nahalinhinan iyon ng hindi maipaliwanag na kaligayahan.
Walang panama ang klase na ipinaramdam ng binata sa kaniya kanina dahil hindi pa man pakiramdam niya narating na niya ang tinatawag ng iba na cloud nine.
"It's good! Mnnn..." ungol niya nang sandaling pakawalan ng binata ang kaniyang mga labi , dahilan kaya nagkaroon siya ng pagkakataon para huminga at magsalita.
"Ara," iyon ang anas ni Daniel saka siya hinalikan sa noo. "are you ready?" tanong pa nito pagkatapos saka siya tinitigan ng tuwid sa kaniyang mga mata.
Agad na nauno ng masidhing excitement ang puso ng dalaga dahil sa tanong na iyon ni Daniel. At gawa narin ng katotohanan na ang bagay na iyon ang hiningi niya ay walang pagdadalwang isip siyang tumango bilang pagsang-ayon, bago siya nagbuka ng bibig para magsalita.
"With all my heart," sagot niyang sinundan pa ang sinabi ng isang pino subalit nang-aakit na tawa.