Unang araw ng bagong taon at andito lang ako sa kama. Hindi ako makatayo at makalakad dahil sa sakit, dinagdagan pa ng lagnat. Mas masakit pa kesa noong pumasok nya. May doktor na ring tumingin sa akin, ayos lang naman daw ang kalagayan ko, pero ang puri ko'y wala na.
Binigay ko naman. Wala'ng halong pagsisisi. I also took my pill on the date before my ovulation, alam 'yon ni Davon. Wala namang kaso yun sakanya.
Pero oo nga't binigay ko na sakanya. Ako na nga ang nagbigay, ako pa ang winasak? Literal to ah? Kainis. Sabi ni doktora kanina, magang-maga raw ang sa baba ko. Ayon, nag-extend check-in tuloy si Davon. Dapat kasi uuwi na kami bukas. Pero sa 3 na raw kami uuwi.
Habang abala sa pagbabasa sa Wattpad ay bumukas ang pinto at pumasok si Davon. "Baby, you feeling good?" tanong nya sa malumanay na tono saka umupo sa espasyong katabi ko. "I'm sorry for that, baby. I shouldn't have done it too rough." he said and removed some hair strands covering my face.
"Davon, I'm not okay yet. But don't put all the blame to yourself, because I'm the one who told you to go in." sabi ko. Totoo naman. Ako yung pumayag, kaya kakayanin ko 'to.
"Still, I'm the one who did it roughly. I was just damn jealous, baby. I'm sorry." sabi nya. Everytime he calls me baby, my heart skips a beat, ewan ko ba. Lakas yata talaga ng tama ko kay Davon.
"Fine. Apology accepted." sabi ko saka ngumiti sakanya. Hindi na ako makikipagtalo kaya tinanggap ko nalang. Davon smiled and kissed me softly before leaving me in the room.
Naisip ko tuloy ulit yung nangyari kagabi. It's a rough night. But he's so good at it. He said I'm not his first though. I just hope I'm his last. Napapikit nalang ako sa naisip. Nang makaramdam ng antok ay itinabi ko ang cellphone ko saka natulog.
-
"Hey, wake up."
Kinusot-kusot ko ang mga mata ko. "Eat, baby." sabi ni Davon habang dala ang isang bowl na may laman na soup. Sinubuan nya ako kahit sinabi ko na kaya ko naman, ayaw nya. Sya nalang daw. Pagkatapos no'n ay inalalayan nya ako patungo'ng CR, pumasok na rin sya pero tumalikod nang paihi na ako.
He saw me and he touched me already but he still looked away when I lowered my underwear, huh? Isn't he a gentleman?
Muli nya akong inalalayan palabas at pahiga at nang makaramdam ako ng antok at natulog na ako kahit masyado pang maaga.
-
2:39 am ng umaga ay nagising ako upang uminom, sinubukan ko munang tumayo pero mayroon pang kaunting kirot, iniisip ko na kaya ko na, kaya lang nagising si Davon.
"Where are you going?" tanong nya. His voice is so husky, I really love it.
"Water, baby." sabi ko. Nagbago ang kaninang inaantok pang Davon, naging energetic sya. Narealize ko tuloy kung ano'ng sinabi ko. I called him baby. But I love it.
Wala pang isang minuto nang bumalik dala ang isang baso ng tubig at kaunting piraso ng ham. Kinapa nya rin ang noo ko at ginamitan ako ng thermometer. "37.7. You're getting better. Sleep again." aniya saka itinago ang thermometer. Tumango nalang ako dahil puno pa ang bibig ko ng ham, nang makainom naman ay ibinalik na iyon ni Davon sa kusina at natulog ulit ako.
Nagising ako dahil sa mainit na sinag ng araw, pagtingin ko naman sa kabila ay nandon si Davon. "Good morning. How's your sleep?" tanong nya. Pinakiramdaman ko naman ang sarili ko. Okay naman na ako.
"Good morning, Davon. I guess I'm okay now?" sabi ko.
He nodded and smiled. "I'll go prepare our breakfast." aniya saka lumabas ng silid. Sinubukan ko'ng tumayo at nanlaki ang mga mata ko nang wala akong naramdamang sakit. Nakatayo na rin ako nang maayos kaya ginawa ko na ang routine ko sa umaga at nang makalabas ako ay andon si Davon sa kama. "My baby's okay now." aniya saka tumayo at sinalubong ako ng yakap. I hugged him back and smiled. He smells so good. "Let's go eat our breakfast, baby." aniya.
"Mauna ka na." sabi ko saka ngumiti. He nodded and left the room. Naupo lang ako sa harap ng vanity mirror saka nag-isip ng kung ano-ano. Nang lumabas ako ay ayon na si Davon na walang damit pantaas.
"Let's eat." sabi nya kaya lumapit nga ako sa dining table at naupo. Ngayon sabay na ulit kaming kumain. Habang kumakain ay sumusulyap-sulyap ako kay Davon at sa katawan nya. Nang dumako ang paningin ko sa mukha nya ay napaisip ako. Ang gwapo nya. "Eat, baby. Don't stare." aniya kaya nagpatuloy ako sa pagkain. Nang matapos kami ay sya parin ang naghugas ng pinagkainan.
Bukas pala ay pauwi na kami. Pumasok ako sa kwarto at muling nagbasa. Bumukas ang pinto ng bathroom at kumalat ang mabangong amoy ng aftershave. Lumabas si Davon na naka boxer lang at may tuwalyang nakasabit sa balikat. Napalunok ako nang masulyapan ang kahabaan nya. Agad din akong napaiwas ng tingin. The montrous creature's growing so I just continued reading.
Sumapit ang gabi at umaga, araw na ng pag-alis. Mamimiss ko 'tong Nabas. Mabuti na lamang at marami rin kaming nakuha ni Davon na larawan, may ilan pa na pang-souvenir. Ginayak nya na ang mga gamit namin at nang makasakay kami sa BMW nya ay naluha ako. I'll miss this place where I gave myself to the man I love the most.
Ipinikit ko na lamang ang mga mata ko at natulog upang hindi mahalata ni Davon na naluha ako. Nang gisingin nya naman ako ay nasa labasan na kami ng papasok na daan papunta sa bahay namin. Inayos ko ang sarili ko at lumabas na kami ni Davon. Tinulungan nya rin ako'ng dalhin ang mga gamit ko at mga souvenir na dala. Sina Mama at Papa lang ang nasa bahay, kinumusta nila ang bakasyon namin at nagpasalamat sila kay Davon. Nagpasalamat din si Davon at lumabas, sumunod ako.
"Davon, salamat sa pagsama saakin, naging maganda ang pasko at-"
"Ang bagong taon mo?" he smirked.
"Tumigil ka nga." yumuko ako at natawa naman sya. "Basta salamat talaga." nakangiting sabi ko. Napakunot ang noo ko nang may kinuha si Davon sa bulsa at iniabot yon saakin.
It's a pearl.
"I bought that." aniya. "The day before New Year." oh, ito yung hinanap nya. Napatitig ako sa perlas na nasa kamay ko, it looks so beautiful. "Goodbye, baby. Thanks for being with me." hinapit nya ako palapit sakanya saka hinalikan ako sa labi. "I love you." aniya.
"I love you." sabi ko at nginitian sya. Ngumiti rin sya sakin saka naglakad palayo.
Worth it ang pagsama sakanya, at uulitin ko, hinding hindi ako nagsisisi na ibinigay ko ang sarili ko sakanya. I love him and I know that he loves me too. He's worth the value of the pearl I'm holding. Starting now, I'll value this pearl like how I value the one who gave it to me.