A day before Christmas Day and we're here at Nabas, Aklan. Davon is with me. Oo, pasko'ng pasko bukas. Sya ang kasama ko. Pinagpaalam nya naman ako kina Mama at Papa, at syempre, pumayag naman sila.
As we rode Davon's black BMW, I can't help it but to admire the place. We're staying at a hotel near the beach according to Davon. Pumayag nalang ako. I can't argue since I'm not familiar to the place. Sumama lang ako kasi gusto ko. Gusto ko maranasan ang pasko na kasama si Davon, unang pasko namin to na magkasama kami.
Nagandahan ako sa nadaanan naming nagtataasang mga windmill. I thought they're only found in Ilocos, but oh how wrong I was. They're here. Right infront of my eyes.
"Ang ganda." sambit ko. I heard Davon agree. "Malapit na ba tayo? Gutom na ako." sabi ko pa. Totoo yan ah? Gutom na talaga ako. Kanina pa kaya kami dito sa sasakyan. Nababagot na rin nga ako.
"Malapit na, I can see the beach here." sabi ni Davon. Iginala ko ang paningin ko at nakita ko nga iyon. Muli ay nagandahan ako sa nakita.
Tumahimik nalang ako at hinayaan na lumipas ang oras. Matapos naman ang limang minuto ay bumagal ang takbo ng sasakyan ni Davon. Huminto sa tapat ng isang hotel ang sasakyan at bumaba si Davon. Pinagbuksan nya pa ako ng pinto at nang matanggal nya ang seatbelt ko, na dapat ay ako ang gagawa, ay inalalayan nya pa ako pababa.
Napatingin ako sa karatig na dagat. Ang ganda. Natulala na lamang ako sa nang-aakit na tubig dagat. Hindi ko alam pero ang ganda talaga. Nang tinawag naman ako ni Davon upang sumunod sakanya papasok ng hotel ay ginawa ko.
Nagpa-reserve pa pala sya para saaming dalawa. Yung pang VIP pa. Aba, kung ako nga naman ganyan kayaman, lahat bibilhin ko, maging ang kasiyahan, na hindi raw nabibili. Subukan ko lang, ano ba?
Nauna sya sa daan patungo sa elevator pero agad naman nya akong hinila palapit sakanya. Women eyed him as he walked, their eyes even followed him until the elevator closed its door. Mabuti nalang at natigil na iyon, naiinis ako e.
"It's okay. Don't think about them. I'm all yours, remember?" aniya kaya napangiti naman ako. Sa pangalawang palapag lang ang pinili ni Davon kaya naman lumabas na kami nang bumukas ang lift. Dumeretso kami sa room namin, na pang VIP nga raw. Sabi ko kay Davon e kahit hindi, ayaw nya naman. Sabi pa nga nya, "It's our first Christmas Day together tomorrow. I'll give you anything you want, and anything that I think you deserve having and experiencing." napangiti ako nang maalala ko iyon.
Napanganga ako nang makapasok na kami sa VIP room nga nitong hotel. Ang ganda nya, as in. The white marble tiles are so shiny, I can see the ceiling's reflection from here. The cooking place looks minimalistic. I headed for the bedroom and I wasn't shocked that it's a master's bedroom! A king-sized bed is placed neatly, a vanity mirror beside it looks stunning, a walk-in closet as big as our bedroom is infront of the king-sized bed. On the right side of the room, a glass wall is covered with beige-colored curtain. It looks good, no, scratch that. This room looks ethereal. It's like I'm inside a dream. The walls are covered with wishful blue paint, some paintings are there, and a chandelier is steadily hanging on the center of the master's bedroom.
"Woah." tanging nasabi ko. Agad akong na-excite nang maisip ko na dito ako magpapasko. Kasama si Davon. "You really sure that we're in the right room, huh?" that was a joke. I know he's sure we're in the right room.
"Yeah, of course. Now sit there and relax. Aniya saka itinuro ang isang reclining sofa na hindi ko nakita kanina. Tumakbo ako para maupo doon saka napapikit ng mata. Inaantok na yata ako. Ngunit biglang nakaramdam ako ng gutom, narinig ko yun at ni Davon. "What do you want for lunch?" tanong nya. Magsasabi sana ako na sasamahan ko sya mag-grocery pero naunahan nya ako magsalita. "This has a refrigerator. You'll see what you'll need inside." aniya saka binuksan ang refrigerator at andon nga ang mga kakailanganin. Puno pa ito! Binuksan nya naman ang mga cabinet sa taas ng sink, andon ang mga chili powder, garlic powder, paprika, iodized salt, table salt, pepper, at kung ano-ano pa.
Davon decided to cook brocolli with shrimp and we ate as if there's no more tomorrow. Nang matapos ay nag-volunteer ako na maghugas at pumayag naman sya. Sya naman ang naupo sa reclining sofa at nang makatapos naman ako sa paghuhugas ng pinagkakainan namin ay saglit akong nagpahinga. Matapos ang tatlong oras na pag-uusap sa kung ano ang gagawin namin dito sa Nabas ay napagdesisyunan namin na ayusin ang mga gamit namin. Inayos nya ang kanya at nang matapos sya agad, dahil sa kaunting gamit na dala nya, ay nag-offer pa sya ng tulong pero tinanggihan ko ito. Lumakad ako sa walk-in closet at halos magulantang ako sa mga branded na damit na naroon. Kaunti lang naman ang mga iyon dahil ang closet ay halos mapuno ng mga robe. Kaunti lang na damit, pambabae, may panlalaki rin. At ang iba ay robes na. Mayroon ding mga towel, may mga nightware, may swimwear, at marami pa.
Dinnertime came and I told Davon that I'll be cooking this time. Pumayag naman sya at naupo nalang sa reclining sofa habang kinakalikot ang cellphone. Nang matapos ako sa niluluto ay tinawag ko sya at sabay kaming kumain. Sya naman ang naghugas nang matapos kami, na dapat lang! Ako na nga ang nagluto e.
Pumasok ako sa bathroom sa loob ng master's bedroom para gawin ang routine ko sa gabi bago matulog. Kaya pala ang dami-dami kong pimples e wala man lang akong ginagawa para alagaan ang mukha ko. Kaunti lang naman ang pimples ko, but still, pimples are pimples.
Nang makalabas ako ay tulog na si Davon. Dahan-dahan ang paggalaw ko sa pagtabi sakanya upang hindi sya magising. In-off ko ang mga ilaw at ipinikit ang mga mata. Ngunit may naisip ako bigla.
Davon's too good. Ganito kaya sya dun sa ex-girlfriend nya? Something stabbed my chest with that thought. I slowly crept my way out of the room and out of the hotel. Naisipan kong manatili muna sa dalampasigan, wala namang ibang tao dun.
Nang makatagal ako doon ay magulo parin ang isip ko. "Hey." it's Davon. "Why are you still up?" he hugged me from behind and covered my body with his'.
"Just some thoughts." since andito naman na sya, itatanong ko nalang sakanya. "Davon, have you done this with your ex-girlfriend?" I asked bitterly. "Please answer me. That's what's bothering me." sabi ko habang nakatingin sa malayo.
"I haven't brought her to anywhere relaxing like this place. Just to malls, some other countries that we went to because of business. You're my special someone. That's why I brought you here. I treasure you, and also the memories we made and more that we'll make." he said while hugging me tightly from behind.
"Are you really sure about me? I mean, marami pa'ng mas maganda sakin. I came from a poor yet decent family, but there are some women there that can give you anything you want-"
"I wanna be with you. I am happy with you. If you are bothered about my relationship with her back then, don't be. She was a good girlfriend but I'm sure she ain't for me. Sa mga mata ko, ikaw ang pinakamaganda. That's not a lie. And, I love you so much, baby. I'm damn sure about you." he said before burrying his face on my neck. A tear escaped my right eye. A tear of happiness. I don't know why I'm being emotional all of the sudden. "Please don't cry. I love you, so much, baby." he said so I stopped myself from crying.
I sighed and he stood up, went infront of me, and faced me. He was about to talk but I talked first. "I love you, Davon. Advanced Merry Christmas." his look went from strong to soft look.
"Advanced Merry Christmas."
He smiled before kissing me passionately, under the moonlight, beside the seawater. It's just the two of us, wish we're here forever.