CHAPTER 37
I blinked for so many times underwater hanggang sa sumakit na ang mata ko ngunit hindi nga ako nagkamali, dalawang sirena ang lumalangoy sa harapan ko ngayon. They look dazzling and their tales are shining.
They are glooming and aesthetic, siguro'y umiilaw silang tingnan kapag nasa ibabaw ka ng tubig dahil sobrang liwanag nila sa aking paningin ngayon.
Totoo ngang ang gaganda nila.
Naalala ko ang kwento sa akin ng lola ko, masyado raw mapanlinlang ang mga sirena sa Kaharian ng Eufrata at madalas raw mga lalaki ang biktima nila. Because of their rare beauty men fall for them, or if not they hypnotize them.
They are hard to resist.
I tried to ignore the mermaids and looked around. Kinapos ako ng hininga kaya naman kinailangan ko munang bumalik sa ibabaw upang huminga.
"ZAVAN!" I shouted above the water. Kumampay ako at luminga linga sa paligid, saan naman lumangoy ang prinsipe? "ZAVAN!"
Napalingon ako sa liwanag na nasa ilalim ng tubig. It was the mermaids, sinundan sila ng tingin. Lumangoy sila ng ilang metro palayo sa akin at nang hindi ako nakatiis ay lumangoy ako at sinundan sila.
I was getting out of breathe again but I pushed and kept of swimming, I need to find the prince.
I dive underwater. My ability is wide awake and activated, malinaw sa akin ang lahat sa ilalim ng tubig. I almost forgot that I am underwater and gasped when the other mermaid went to my direction. Mukhang napansin nitong sumusunod ako, at hindi maganda ang timpla ng mukha nito.
I stopped and immediately prepared my self to aim. Sumugod ito sa akin and I was not expecting that. Sumagi ang matalim nitong buntot sa aking paa at tumilapon ako sa kabilang bahagi.
I aimed my bow and arrow ngunit isang buntot na naman ang bumangga sa akin, pagkatapos ay itinulak ako ng isa pa. Sinubukan nitong inagaw ang aking pana kaya naman halos maputulan na ako ng hininga dahil sa lakas ng aking pwersa upang huwag itong makuha.
'Damn this creatures.'
Mabilis kong kinuha ang talim ng aking arrow at para itong katanang iwinasiwas sa sirenang nakikipag-agawan sa akin. I hit the mermaid and it's neck bleed.
Lumayo ito ng bahagya sa akin, sinamantala ko iyon upang lumangoy pailalim upang hanapin si Zavan. I didn't expect that this river is deep, pakiramdam ko'y nasa dagat ako. Kakaiba nga ang lahat sa Eufrata, at bago sa akin ang lahat.
Muli na naman akong kinapos ng hininga, I tried reaching up again to gain some air but I saw something and it stopped me from reaching out.
'Zavan!' nagulat ako ng makita si Zavan na nakahandusay sa pinakailalim ng tubig. I immediately swim towards him, sinundan ako ng mga sirenang kanina lamang ay pinapanood ako at kinalaban.
Tila nabasa nila ang aking gagawin na pagkuha kay Zavan, kaya naman inunahan nila ako at inilayo si Zavan sa akin.
They are faster than me, this is their home. Hirap ako sa paghabol dahil wala ring malay ang prinsipe.
"Babae parin ang madalas na kahinaan ng mga lalaki." Umalingawngaw sa aking tainga ang tinig ng aking lola. Biglang pumasok sa aking isipan ang kanyang imahe habang kinakausap ako noong ako'y bata pa.
"Ano po ang mangyayari sa lalaking mabibiktima ng mga sirena?" The little girl asked. That little girl was me, hindi ko alam kung bakit parang pelikulang lumitaw sa aking isipan ang ala-alang iyon ngunit alam kong iyon ang aking kailangan.
"Papatayin nila ang biktima nila at iaalay sa kanilang anito." Sagot ng aking lola.
My breathing became heavy. Marahil ay kinakapos na rin ako ng hininga dahil sa katotohanang nasa ilalim ako ng tubig ngayon.
"Paano po maililigtas ang biktima?" The innocent girl asked, nakita ko ang pag ngiti ng aking lola.
Hanggang sa tuluyan itong maglaho pagkatapos ng isang mahalagang sagot.
"Halik."
Nagpursige ako sa paglangoy patungo sa prinsipe. Unti-unting nawawala ang imahe sa aking isipan na parang ala-ala at naging malinaw na muli ang lahat sa ilalim ng tubig.
I promised to bring the Prince back, alive.
Hindi ko sila pwedeng biguin, kahit na buhay ko pa ang kapalit.
I am a pauper and was supposed to be their pawn, and I guess this is my responsibility and I have to do this. But I'm not doing this because this is my responsibility or duty, but because my heart wants to.
I want to save the prince.
I don't know why, but I really do even if it means I'll drown.