Feeder
Amasia's POV
Nasa kalagitnaan ako ng paglilinis nang mag ring ang landline. Iniwan ko ang ginagawa ko at tumungo sa telepono. Pagkarating, kinuha ko ang telepono sabay sagot.
"Hello?"
"Hello. Is this Mr. Faciano?" tanong sa kabilang linya.
"Uhm... sorry but Mr. Faciano is in out of town trip. Why?"
"Uhm... who's this by the way?"
"I'm Amasia, their housemaid. If you don't mind sir, why you're asking by the way?"
"Mr. Faciano's son... is got a car accident."
Nagulat ako sa narinig ko. Si sir Zazdrick?! Naaksidente? Sa loob-loob ko. Nagsimula na namang tumibok ng mabilis ang puso ko. Hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko ito.
T'wing nandiyan siya malapit sa akin. Bumibilis ang tibok ng puso ko. Bakit ko ba 'to nararamdaman? Sa loob-loob ko.
"Let me know what hospital are where he confined now?"
"He's in Jamoso Hospital, near at seaside."
"Okay, thank you," sabi ko sabay baba sa telepono.
Kailangang malaman nila ma'am Lishia at sir Stanford ang nangyari kay sir Zazdrick. They deserve to know the truth.
Pupuntahan ko sana sila sa pool pero narinig ko ang mga boses nilang papasok sa mansion. Pumunta ako sa gawi nila. Nagulat naman si ma'am Lishia sa presensiya ko habang si sir Stanford nginitian ako.
"Amasia, why? What's wrong?" si ma'am Lishia.
"Si sir Zazdrick po..."
"What's wrong with him?" naguguluhang tanong ni ma'am Lishia.
I sighed. "Naaksident po si sir Zazdrick."
Nagulat si ma'am Lishia habang wala namang reaksiyon si sir Stanford. Hindi ba siya nag-aalala sa kapatid niya? Sa loob-loob ko.
"Saang Hospital daw siya dinala?" seryosong tanong ni ma'am Lishia.
"Sa Jamoso daw po, near at seaside."
"Okay, tara." Naunang naglakad si sir Stanford.
Sumunod naman kami ni Ma'am Lishia. Buti nakapagbihis ako ng maganda. Mabilis kaming pumasok na dalawa sa sasakyan ni sir Stanford pagkapunta namin sa garrage.
Linisan namin ang mansion at sabi ni ma'am Lishia, pagmamay-ari daw ito ng uncle nila. Mabilis na pintakbo ni sir Stanford ang sasakyan at ilang minuto lang, nakarating na kami sa nasabing ospital.
Jamoso General Hospital. Pagbabasa ko sa pangalan ng ospital. Pagkababa namin ng sasakyan, mabilis kaming naglakad papunta sa loob. Alam kong nag-aalala si ma'am Lishia sa kapatid. Pumunta si kami sa information center at nagtanong.
"Miss, is there Zazdrick Faciano in your lists?"
Kinuha niya ang log book at tinignan kung nando'n nga ba ang pangalan ni sir Zazdrick. Pagkatapos mahanap, bumaling siya sa amin.
"Room 245 ma'am. Straight and turn right." She navigate the room of sir Zazdrick.
"Grazie," maikling sabi ni ma'am Lishia at naunang maglakad papunta sa sinabing room.
Pagkarating sa silid ng kapatid, hindi mapigilan ni ma'am Lishia ang maging emosyonal. Siyempre kapatid niya 'yon eh.
"Bakit ka kasi nag drive kuya? Alam mo naman sigurong mabilis kang magpatakbo, 'no?"
Hinawakan ni sir Zazdrick ang kamay ni ma'am Lishia. "Can you please... stop lecturing me. I'm alright. I have... a little bit sore in my ankle but I'm fine."
Ngumisi si sir Zazdrick at kinainis iyon ni ma'am Lishia. Ang sarap nilang tignan. Na mi-miss ko tuloy si kuya. Napunta ang tingin ni sir Zazdrick sa akin.
"Amasia..."
I smiled. "Kamusta po kayo sir?"
Ngumiti siya. "I'm fine, you don't need to worry about me."
"Anong fine ka diyan?" si ma'am Lishia.
Ngumisi si sir Zazdrick. "Alam mo? Ang OA mo. Okay nga lang ako."
"Okay ka diyan, isusumbong kita kay papà. He didn't let you to manipulate a car kuya pero sinuway mo si papa."
"Damn it! Okay nga lang ako. Umuwi na muna kayo, baka hanapin kayo ni papà pag-uwi niya."
"Okay ka naman pala eh. Bakit mo pa kami dinisturbo? Tsk. Let's go guys. We're just wasting our time here. " Naunang lumabas si sir Stanford.
"Sige na, Lishia. Okay lang ako dito, besides nandiyan naman si Amasia para alagaan ako. Okay lang ba Amasia?" Bumaling siya sa akin.
Ako talaga? Hindi kaya nagdadahilan lang 'to si sir Zazdrick? Sa isip ko.
Tumango ako. "S-Sige po sir."
Ngumiti siya sa akin. "Salamat."
Hindi ko alam kung tama bang bantayan ko siya o hindi pero sa tingin ko naman walang masama do'n kasi amo ko naman siya. Pero parang ang awkward kasi para sa part ko eh.
Umalis na si ma'am Lishia at kaming dalawa na lang ang natira dito sa loob ng silid. Busy si sir Zazdrick sa telepono niya habang ako iniisip ang kalagayan ni papa. Kamusta na kaya si papa? Sa isip ko.
Tinignan ko si sir Zazdrick, pero sa 'di inaasahan nagtagpo ang aming mga mata. Nginitian niya ako. Ang manipis at pula niyang labi ay kay gandang tignan. Gwapo si sir Stanford pero hindi ko alam kung bakit mas gusto kong titigan si sir Zazdrick. Ano na bang nangyayari sa 'yo Amasia? Sa loob-loob ko.
"Amasia, can I ask a favor?"
"Ano po 'yon, sir?"
Ngumiti siya. "Can you sit beside me?"
Ano ba ang dapat kong gawin? Should I sit beside him or not? Sa isip ko. Ngumiwi ako at naglakad papunta sa gawi niya. I need to treat him well kasi first of all, he's my boss.
Pagka-upo ko sa tabi niya, bumaling siya sa akin. Nagkatinginan ang aming mga mata. Umiwas ako ng tingin.
"So... nag-alala ka pala sa 'kin, ha? I'd thought wala kang pakialam sa akin."
Tinignan ko siya. "Po?"
Hinawakan niya ang kamay ko. "Thank you."
Ano ba 'tong pinaggagawa mo sir? Why my heart beats fast? Ano bang meron sa 'yo? Sa loob-loob ko.
"P-Para saan po?"
Hindi ako makatingin sa kaniya. Hindi ko alam kung bakit. Am I acting weird in front of him? Siya rin naman ah.
"For staying here with me."
Kinuha ko ang kamay ko at inilagay ito sa likod. "A-Ah, walang anuman po 'yon."
"This is just not for nothing, Amasia. This is... worthwhile."
After naming mag-usap ni sir Zazdrick. Lumabas ako ng silid niya para bumili ng makakain niya. Bumalik ako sa mansion dala-dala ang pagkain na binili ko.
Pagkapasok ko sa silid niya, nakita ko siyang mahimbing na natutulog. Ang sarap titigan ng pagtulog. Kahit sa pagtulog, wala akong mapintas sa kaniya. Dahil kahit tulog siya, ang gwapo niya pa rin.
Isinara ko ang pinto pagkatapos naglakad papunta sa gawi ni sir Zazdrick sabay upo sa tabi niya. Inilagay ko ang binili sa side table.
Maya-maya, nagising si sir Zazdrick. Tinignan niya ako sa mata.
"Sorry kung naka tulog ako."
"Okay lang po."
"'Wag mo na akong e 'po'. Zazdrick na lang ang itawag mo sa akin."
"Ah sige p— Zazdrick. Ah nga pala, binilhan kita ng pagkain." Kinuha ko 'yong binili ko.
Nakatingin siya sa 'kin habang sinusubuan ko siya ng grabes. His smile worth to see, then.
"Thank you for being my feeder, Amasia. I l— like it."
Tinignan niya ako at sa ilang sandali hinawakan niya ang kamay ko. I feel voltage of energy in him. Bakit ba palagi ko na lang 'to nararamdaman?
He smiled. "Ti amo."
— —
ShineInNightt