Dollar's POV
Sumilip ako sa punong sinasandalan ko. Ohma!!!
Worth it naman pala ang pala ang pagsunod ko kay Rion kahit hindi ko alam kung nasaang parte na kami ng gubat.
It's not everyday that I see such gorgeous backside of a man. Nahubad na niya nang tuluyan ang T-shirt at pinapatas niya ang ilang tabla ng kahoy. Hindi ko alam kung anong ginagawa niya pero alam ko kung anong ginagawa ko. Simpleng pang-i-stalk lang ngayong mainit na hapon. Heehehe! I just want to spend my afternoon with him.
Umikot ako sa kabilang bahagi ng puno nang makita ko syang papalapit sa direksyon ko. Teka bakit nga baka ko nagtatago? Anong bago sa pagsunod-sunod ko? Tumigil ako sa paggapang nang mabangga ako sa dalawang binti. Tiningala ko si Rion and saw that familiar knot on his forehead.
"Hello Unsmiling Prince! I'm so happy to see you here!"
Mabilis akong tumayo.
"It's so obvious. Why are you here?"
"Gusto ko lang malaman kung..." Bakit ka lageng half-naked? "...Kung anong ginagawa mo din dito?"
"Ikaw?" balik-tanong niya.
"Sinusundan ka. This is my favorite hobby, you know!"
"Paano ka nakapunta dito? Malayo 'to sa bahay."
"Kasama ko si Moony, ang kalabaw ni Lolo, iniwan ko siya sa paanan ng bundok. Hehehe!"
Sumunod ako sa kanya malapit sa mga nakapatas na kahoy.
"I'm building a house." sagot niya mayamaya.
"Talaga? saan?" (?_<) (>_?)
"Look up."
"Wow! Mukha ngang bahay!"
"Silly. That's not yet a house. Sahig pa lang yan."
Aah, kaya pala puro tablang pinagdikit-dikit pa lang ang nakikita ko sa taas ng punong mangga.
"Baket? Are you starting a family, Rion? Bakit ka gumagawa ng bahay? At sa taas ng puno?"
He gave me his famous bored look. "Have you heard about tree house? Iyon ang ginagawa ko."
Aaah...
"Why? Maganda naman sa bahay ninyo di ba?"
"Sometimes you'll wake up one day feeling tired of all the things you used to have, at maghahanap ka ng bagong lugar." he said and looked away. He tossed his hammer in the air and catch it.
Sinabi nya iyon na parang may malalim na kahulugan. Is Rion not happy living his life in the villa?
"At sa gubat ang napili mo?"
"Yeah. I always love the calmness of the forest."
He just gained another points from me. Sinong lalake ngayon ang aakyat sa bundok at magpapalipas ng maghapon niya dito? Silently building his sanctuary.
"You really like being alone, don't you?"
"My solitude is what I treasure most. And I want silence once in a while."
"Pinaparinggan mo ba 'ko? Hindi naman ako maingay di ba?"
He just shrugged as if indulging me.
"Okay lang ba na panoorin kita?"
"Mapipigilan ba kita?"
"Hindi. I just promise to keep my mouth shut. Okay ba 'yon?"
"Suit yourself."
I watched him climb the tree so effortlessly. Umakyat din ako sa katapat na puno, umupo sa sanga at hinanda ang sarili kong tumunganga at panoorin siya.
^^^^^^^^
"WOW!" Ito ang pinakamagandang tree house para sa'kin!" (^_^)
Nilingon ko si Rion pero pinagtaasan lang niya ko ng kilay halatang hindi naniniwala.
"Watch your steps."
Oo, kailangan talaga. Dahil pag nagkamali ka ng pagtapak, sa lupa ang bagsak mo. At imbes na apat ang dingding, tatlo at kalahati lang ang mga dingding. Mga kahoy na hindi pantay-pantay at kasya siguro ang mukha ko sa siwang. Kung hindi dahil sa mga sanga at dahon ng puno, tatagos sana ang sikat ng araw.
Mataas ang tree house, mga six feet five. Pero sa height ni Rion, parang inokupa niya na lahat ng space. And he made the tree house that when an architect and engineer see this, they will smirk disgustedly. But not me! Mukha mang tree house o hindi, I love this place instantly!
"Spill it, I know this sucks."
"Hindi ah, ang ganda nga, ang talented mo talaga, ikaw lang ang makakagawa ng ganito, proh-mise! Mukha lang bibigay pero nakakabit naman lahat ng pako."
He didn't look offended. Pinagdikit-dikit niya ang mga gumagalaw pang tabla sa sahig at pinaupo ako doon. Hmn... speaking of nakakabit lahat ng pako, hindi pala, hehehe! Nakaharap kami sa parte na kalahati lang ang dingding kaya para tuloy bintana. Kitang-kita ang bahay sa baba pati ang rancho.
"I could live here."
He stole a glance at my way. "Kahit alam mong mababasa ka kapag umulan? O kahit konting hangin lang ay bibigay na 'to? You always love danger, don't you?"
If the danger is named Rion, well yes! *Grin
'Rion, pwede ba 'kong pumunta dito kahit kelan?"
Ilang segundo siyang hindi nagsalita.
"P-Pero kung ayaw mo... okay lang sa'kin."
"Yeah."
"A-Ayaw mo nga?"
"Yes, pwede kang pumunta dito."
"Talaga?!"
"As if I can prevent you."
Binuksan ko ang basket na kanina ko pa dala. Kanina, ginising ko pa si Shamari at tinanong kung anong favorite na cookies ni Rion, pero dahil binugaw lang niya ako palabas at wala ring may alam sa buong bahay ng tanong ko, c-in-areer ko na ang pagbe-bake. Chocolate marble cookies sana, pero ewan ko kung bakit ang layo ng kinalabasan sa picture sa recipe. Hmn..bahala na nga.
"Rion... cookie?" nilapit ko sa kanya ang 'obra' ko. But instead of reaching for it, he leaned toward me and took a bite from the cookie in my hand. That was a sweet gesture that I almost gasped.
"M-Masarap ba?"
"Yeah. Lasang abo."
"Hahahahaha! Hindi naman sunog ah, toasted lang. Gusto mo pa ba?"
Hindi sya sumagot pero nakidampot din sa basket. Siguro para hindi ako ma-offend o na-appreciate niya talaga ang 'sunog na cookie'. Parang sina Moi at Zilv. Naamoy pa lang nila ang niluluto ko, kumukunot na agad ang noo nila, pero kinakain din naman. I'm so glad to know people like them who can accept one of my flaws.
"Unsmiling Prince,do you know that living here is like being with you?"
"How?"
Hindi ako nagsalita. I just gave him a knowing smile..
Sinabi na niya kanina. Danger equals Rion. Either of them, matatakot ka. But you'll learn to be used to them. You just let him consume you helplessly... willingly. There's danger everywhere, and so is Rion. Like this tree house. Hindi mo alam kung kakayanin ka nito o susuportahan ang pananatili mo dito. You won't know if it will betray you or will hold you regardless its weak resistance. Pero magtitiwala ka pa din sa kanya dahil importante sa 'yo ang pundasyon nito. Ang bawat kahoy. Kaya kahit walang kasiguruhan na magugustuhan din ako ni Rion, I will keep holding on, until he, like the tree house blow me off and it's impossible to climb up the tree...
Nilingon ko siya na tahimik na pa lang nakahiga sa tabi ko at natutulog.
Haaay... Eto na naman tayo sa 'I'm all yours for the taking, baby.'
Pinagmasdan ko ang mukha niya. He's a tough man but looks like an angel when asleep. Nakaunan siya sa dalawa niyang kamay. At katulad noong nakita ko siya sa isang classroom, natutulog siya na parang walang pakelam sa buong mundo. Napadako ang tingin ko sa dibdib niya sa parteng hindi masyado natakluban ng hinubad niyangT-shirt.
Hmn... Ngayon ko lang nalaman na may tattoo pala siya. And that adds to his dangerous character.
Marahan akong umikot sa kabilang side niya para matingnan nang mabuti. Parang letter S? Capital letter S na may... ano bang tawag don? Basta Letter S on fire. Halatang magaling na tattoo artist ang gumawa. Napaka- intricate ng design. The letter is in black color at ang apoy naman na nakapalibot ay dark orange. The symbol is fierce and captivating.
Pero bakit parang pamilyar sa 'kin ang simbolo? And what does the letter 'S' stand for?