THE GIRL WHO CAN'T DATE
3
"Wait, Tito! Joey? You mean Tito Joey, ninong ni Ate Raine na best friend ni Dad?" tanong ni Trisha.
"Uhmmm... yes!"
Nanlaki ang mga mata ng dalawang dalaga sa nadiskubre nila.
"Woaaah! So Tita Ira likes Tito Joey pala?" thrilled na thrilled si Ashley.
"Usher, okay lang ba na ikuwento mo yan sa kanila?" Ate Seah looked worried.
Sa totoo lang, di ako sigurado kung okay lang na ikuwento 'to. Pero ikukuwento ko pa rin.
____________________________________________
Sa tuwing nakakaharap ni Ira si Joey, nagniningning ang kanyang mga mata at ngumingiti palagi ang kanyang labi. She always describes him as her prince, her knight in shining armor, her hero... her first love.
She was thirteen years old when she met him. Grade 7 siya nun at Grade 12 naman si Joey. Nagkakilala sila dahil kaklase at best friend siya ni Aries. Kung nasaan si Aries, naroon din siya.
Ira went to the same school with Eros and Aries. These two gentlemen were campus heartthrobs dahil gwapo at matalino sila. Every day lagi nilang kasabay si Ira sa recess, lunch at pag-uwi. Normal! Magkapatid sila, di ba?
Back in the days, sobrang uso talaga ng bullying. At noong mga panahon na yun, Ira doesn't know how to fight back... not yet. Let's just say na minsan ay naging sweet, charming and innocent ang kapatid ko.
Nang panahong yun, maraming babaeng nababaliw sa Pardilla brothers and they hated the fact that Ira was always with them. Iniisip nila na nilalandi ni Ira ang mga lalaki. They didn't know she was their sister. Hindi naman kasi nila kamukha si Ira. Hinding-hindi talaga! Inaasar nga siya ng mga kapatid niya na ampon lang siya, na iniwan lang siya sa labas ng bahay. In fact, mas kamukha pa nila ako kesa sa kanya.
During the times when Ira was helpless against the senior girls, laging naroon si Joey. He protected her from the bullies. He saved her from getting harmed. He rescued her from getting embarrassed. And he's the one who encouraged her to defend herself and fight back.
In other words, kasalanan ni Joey kung bakit bayolente ang kapatid namin.
Joke lang.
At Present...
As always, nganga at tulala si Ira nang makaharap na niya si Joey. Tulo-laway sana siya kundi siya ginising from day dreaming.
"Hey! Ira! You okay?" Joey snapped his fingers in front of Ira's face.
"H-ha? Yeah! Uhm... hi! A-akala ko na sa France ka?"
"Kakauwi ko lang. I'm here for your brother's wedding."
"That's g-great!!! ... masaya ako na makita ka."
"Me too. I'm very happy to see you, Ira!" Joey ruffled Ira's head. Dahil dito, pulang-pula ang mukha ni Ira.
Di matago ni Ira ang kanyang tuwa. Abot tenga ang ngiti nito. Umiiling naman si Eros sa sobrang obvious ng pagiging head-over-heels ng kapatid, tila nahihiya ito sa kinikilos niya.
"We need to go." Anunsyo ni Eros. "Nag-text si Pops. Hinihintay kami for dinner. Wanna join us?"
Lumiwanag ang mukha ni Ira hoping na tanggapin ni Joey ang invitation.
"Sorry but I gotta go. May appointment pa ako via video call. Eros, bro, thank you for helping me, today." Joey shook Eros' hand and did their signature handshake.
"No problem, bro! Sabi nga pala ni Aries na sorry dahil di ka niya na-entertain. Busy kasi sa paghahanda sa kasal plus may hospital duties pa siya."
"I understand. Sige, una na ako. See you around, Ira."
Ira waved goodbye. Di pa rin naaalis ang ngiti sa kanyang mukha.
"Will you pocket your smile?" Cringe na cringe si Eros sa kinikilos ng kapatid. "Ang obvious mo, alam mo ba?"
"Hindi ah! May idea ka lang kasi na gusto ko siya kaya nilalagyan mo ng malisya lahat ng kilos ko."
Umiling na lang si Eros at hindi na nakipagtalo.
At Grayson University...
"So, you liked him since you were thirteen?" tanong ni Maggie nang magkuwento si Ira tungkol kay Joey. Kumakain sila ng lunch sa canteen.
"Yup! First love ko siya." Nakangiti sa hangin si Ira nang sabihin niya yun. "Three years ko siyang hindi nakita ever since pumunta siya ng France at akala ko makaka-get over na ako sa kanya. But when I saw him last night? Grabeee! Same pa rin ang feeling, eh! Alam mo yung feeling na parang humihinto yung mundo mo kapag nakikita mo siya? Yung feeling na ang saya-saya mo dahil nakita mo ulit siya? Tsaka yung feeling na gustong-gusto mo siyang yakapin dahil miss na miss mo siya? Ganun yung feeling ko kagabi, Mags!"
"Wow! Tao ka pala, Ira! Nakakaramdam ka pala ng ganyan."
"Oo naman, no! Haay! Bakit naman kasi ang gwapo ni Joey!"
"Na in-love ka sa isang lalaki for more than 10 years dahil lang sa gwapo siya?" Skye looked disgusted.
"Aye, joiners ka po, koya? Kasali ka sa usapan?" Ira answered sarcastically.
"Lumayo ka nga, Skye! Wag makisawsaw sa usapan ng may usapan." Iritang pangtataboy ni Maggie. "Wag na nating pansinin yang epal na yan. Back to you! So, why do you like him so much, ba? Siguro siya ang reason kung bakit di ka open to dating."
Napaisip si Ira sa sinabi ni Maggie.
"Mmm... alam mo, di ako sure diyan. Pero siguro. Baka! Kaya siguro di ako open sa dating kasi may standards na ako, kasi may ideals ako, kasi may gusto ako." Hinarap ni Ira ang kaibigan at naging seryoso. "I actually want to marry my best friend. Kasi, kapag kaibigan mo yung taong jojowain mo, hindi mo na kailangan matakot ipakita yung ugly sides mo kasi alam na ng kaibigan mo yun at tanggap niya yun at siguradong mamahalin ka pa rin niya kapag nakita niya lahat yun. There's no fear of discouragements."
Maggie sighed. "Girl, ang problema, hindi mo best friend si Joey."
"Pero friends kami... hindi nga lang best of friends!" ngumiti si Ira despite her friend's prejudice. Nanatili siyang hopeful. "I actually wished I would be married to him someday. Sa kanya lang ako comfortable at may feeling of security. Kilalang-kilala niya ako, nakikita niya lahat ng insecurities ko, even my bad temper, and he also knows how smelly my fart is. Pero, ni minsan, di ako nakaramdam ng judgement from him."
"Baka gusto ka rin niya."
Lumiwanag ang mukha ni Ira. "You think so?"
"Mmm, base sa kuwento mo, ha. Lagi siyang nandyan para sayo. Alam niya lahat tungkol sayo pero tanggap ka pa rin niya. And he's very kind and sweet pa. Naku! Feeling ko gusto ka niyan." Suhestiyon ni Maggie.
"Mmm... oh my! Ngayon ko lang na-realize na posible din yang sinasabi mo, Mags! Kasi hindi naman siguro siya magiging extra sweet and caring kung walang special feeling, diba?"
"Tumpak!"
Tumayo si Skye dahil tapos na siyang kumain.
"If I were you, I wouldn't raise my hopes too high. Wag kang mag-assume. Kasi ang mga lalaki, straightforward. Kung gusto namin, gusto namin. And we don't hold back with how we feel. We say we like someone if we really like someone."
"Sino ulit?"
"Ha? Anong sino?"
"Sino ulit ang humihingi ng opinyon mo? Wala di ba? Kaya, get lost, Skye!" sagot ni Ira.
Kibit-balikat lang si Skye at tahimik na umalis. Samantala, napaisip pa rin si Ira sa sinabi ni Skye. May punto naman kasi siya.
"Punta lang ako ng 7-11. See you sa office." Paalam ni Ira kay Maggie.
At 7-11...
Tulalang umiinom ng Vitamilk si Ira. Iniisip pa rin ang sinabi ni Skye.
"Mmmm... bakit naman kasi ang bait-bait mo sa 'kin kung wala ka namang gusto?" kinakausap nito ang sarili. "Bakit naman kasi lagi kang sumusulpot sa tuwing kailangan ko ng karamay o tulong? Pero kung gusto mo nga ako, di sana, matagal ka ng nag-confess. Haaaaay!"
"May nag-confess sayo?"
Nailuwa ni Ira ang iniinom nitong Vitamilk nang biglang sumulpot sa kanyang harapan si Joey. Nakapambahay lang ito.
"J-Joey? Anong ginagawa mo dito?"
Natawa si Joey sa itsura ni Ira. Her drink was all over her face and her jacket.
"Sorry! Nagulat ata kita. Here!" Joey offered his handkerchief.
Tiningnan siya ni Ira. Tiningnan niya rin ang panyong inaabot ni Joey. Bumigat ang puso niya at naguguluhan.
Ayan ka na naman sa mga galawan mo eh! Nakakarupok! Wala ka ba talagang gusto sa 'kin? Kahit konti lang? o baka naman, sadyang mabait ka lang.
"Ira?" tawag ni Joey. Natulala na naman kasi si Ira.
"Uhm, no thank you, Joey! Marurumihan ko pa yang panyo mo."
"Ano ka ba! Okay lang yan. Hay naku! Ako na lang magpupunas ng mukha mo."
Dahil ayaw tanggapin ni Ira ang panyo, Joey wiped her face instead. Nakatitig lang si Ira sa mukha ni Joey.
"There! Malinis ka na ulit."
"Salamat. Bakit ka nga ulit nandito?"
"The hotel I'm staying is right over there." Tinuro ni Joey ang isang malaking building sa tabi ng Grayson University.
"Talaga? Katabi lang pala ng workplace ko."
Joey was surprised, but excited. "Talaga? That's great! Mmm... how about we eat dinner later? Anong oras out mo? Susunduin kita. And ipagpapaalam na rin kita sa pamilya mo. Ano? Call?"
Lumulutang sa ere at bumilis ang tibok ng puso ni Ira. How can she say no to this opportunity?
"Sure!" she smilingly answered.
"Alright! It's a date."
It's a date! It's a date! It's a date!
Umalingawngaw ang mga salitang yun sa isipan ni Ira habang ngumingiti ito kay Joey na parang tanga.
"Sige! See you later, Joey! Kailangan ko ng bumalik sa klase."
"Alright! See you!"
Nang ikuwento ni Ira ang lahat kay Maggie, naging sobrang masaya at excited siya.
"I knew it. He really likes you, girl! Oh ayan! Magdi-date na kayo. Baka mag-confess na siya sayo."
Ira can't stop smiling.
But as usual, nega pa rin si Skye. "An invitation to dinner is a dinner. Di lahat ng nagdi-date may feelings. Baka nga tanungin ka pa if open-minded ka!"
He laughed at his own joke and left without waiting for the girls' response.
"Huuy! Hindi nagne-networking business si Joey, no!" sigaw ni Ira sa lumalayong binata.
"Don't mind him, Ira. Ang isipin mo kung anong isusuot mo mamaya."
Na-stress si Ira. "Isusuot? Kailangan ko pang magbihis?"
"Oo naman. First date mo 'to with your future husband, tapos jacket na may mantsa ang isusuot mo? No way!"
"Pero wala akong ibang damit."
"Siguro naman may blouse ka sa ilalim ng jacket na yan, ano? Hubarin mo lang yang jacket mo, magiging okay ka na."
Nagkamot ng ulo si Ira. "Pullover na may hoodie kasi 'to. Hindi ako nagsusuot ng blouse sa ilalim kung ito yung suot ko."
"Unbelievable!" Maggie was disappointed. "Hay naku! Don't cha worry. May extra blouse ako sa locker. Yun na lang ang gamitin mo."
Ngumiti si Ira at niyakap niya ng mahigpit si Maggie.
"Thaaaank you! Fairy godmother ba kita? Ayeee! Thank you talaga, Maggie!"
Later that day, inayusan at binihisan ni Maggie si Ira. She wore a floral off-shoulder blouse paired with skinny ripped-jeans. She tied her hair neatly in a bun. For the first time, she looked very attractive. Habang naglalakad siya sa mall, pinagtitinginan siya ng mga lalaki, and she felt sooo uncomfortable.
Dumating siya sa Bachmann's Bistro at nakitang nakaabang sa labas si Joey. Simpleng gray long-sleeves lang ang suot niya pero pormang-porma naman ang tikas at ganda ng kanyang katawan. Nang makita niyang papalapit si Ira, nagdalawang isip itong tawagin siya.
"Wow! You look..." he examined her from head to foot. "... very different!"
"Masagwa ba? Honestly, naiilang ako sa suot ko." Ira said timidly.
"No, no. Maganda ka. Bagay sayo." Namula ang mga pisngi ni Ira nang sabihin yun ni Joey. "Kaya ka pinagtitinginan nila dahil napakaganda mo."
"Nakakahiya." Panay ang hila ni Ira sa damit niya sa sobrang conscious ng kanyang feeling. "Tara? Pasok na tayo?"
"Table for two, please." Joey said to the waiter.
The waiter led them to the table next to glass wall, gave them the menu, and waited for their order.
"What do you want, Ira?"
Ira bit her lip. Hindi niya alam anong oorderin. Hindi naman kasi siya sanay sa mga mamahaling restaurant, not that she can't afford, but because there was no reason for a single lady like her to be at such a classy restaurant.
"Uhm, kahit ano. Kung ano yung sayo, yun na rin ang akin." Ira sheepishly smiled as she answered.
"I'll have two of your best in the house, please!"
"Alright, sir! Food will be ready in 15 minutes." Kinuha ng waiter ang mga menu saka umalis patungong kusina.
Pinagmasdan naman ni Ira ang paligid niya. Most of the customers na naroon ay couples, and she can't help but feel amused by the idea na maaari silang mapagkamalang in relationship.
"So, Ira! Have you been dating?" Joey asked smilingly.
Ira blushed again. Sumisigaw ang isip niya.
OMG! Bakit niya kaya tinatanong? Is he interested in me? Ito na kaya ang turning point namin?
Sa imahinasyon niya, hinawakan ni Joey ang kanyang kamay at nag-confess ng feelings, at umamin na rin siya sa nararamdaman niya na matagal na niya itong gusto.
"Ira?" Joey snapped his fingers.
"S-sorry! I spaced out."
Tumawa si Joey. "Di ka pa rin nagbabago. Naaalala ko nung high school pa tayo, madalas kang natutulala."
"S-sorry talaga! May iniisip lang. Uhm, to answer your question. No! I am not dating. B-bakit mo naitanong?"
"Curious lang. Eros told me na hindi ka pa nagkaka-boyfriend so I thought na you tried the speed dating sa The Foundry."
Napainom ng tubig si Ira. "Uhm, nadamay lang ako sa kalokohan ng kaibigan ko. I'm not really into that thing."
"Aaah, talaga? Pero, wala bang nagpaparamdam sayo? O kaya nanliligaw?" Umiling si Ira. "How come? Sa ganda mong yan?"
Napangiti ulit si Ira dahil sa madalas na pagpupuri ni Joey. In the middle of their conversation, lumapit ang isang waitress at nag-offer ng cake.
"Good evening ma'am and sir! Meron po kaming promo sa specialty cakes namin. May 30% discount po kami para sa mga couple na nagdi-date katulad niyo."
"Wow! That could have been great, miss! But, uhm... we're not a couple. We're not dating either." Joey looked at Ira and smiled to assure her na it's okay, thinking that she might have felt embarrassed. "She's actually my younger sister."
YOUNGER SISTER? YOUNGER SISTER???
Tila bumagsak ang mga tala at buwan at dumilim ang mundo ni Ira nang gabing yun. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya mula kay Joey.
The waitress apologized and left. Samantala, nanigas naman ang mukha ni Ira na parang hindi siya makangiti kahit anong pilit niya.
"Wow! I can't believe napagkamalan ka nilang girlfriend ko."
"Younger sister..." bulong ni Ira.
"Nasabi ko ba sayo na I'm jealous with your brother, Aries, for having you as a sister? Ang cute, cute mo kasi Ira, eh. I really wanted to have a sister like you. Ang lungkot talaga kapag only child ka. Kaya, thank you ha? Na kahit may mga kuya ka na, hinahayaan mo ko na magpaka-kuya sayo."
Hearing those words from Joey tormented her. All this time, kapatid lang pala ang tingin ni Joey sa kanya. She felt so embarrassed for assuming, and got hurt for getting her hopes up. Bakit hindi niya naisip yun? Bakit hindi man lang sumagi sa isip niya na maaaring kapatid lang ang tingin nito sa kanya?
As she excused herself to the washroom, tiningnan ni Ira ang sarili sa salamin.
"Keep yourself together, Ira!" sabi niya sa sarili. "Hindi pwedeng mahalata ni Joey na disappointed ka. Kaya, keep yourself together in one piece. You will survive this."
THE GIRL WHO CAN'T DATE
3
"Wait, Tito! Joey? You mean Tito Joey, ninong ni Ate Raine na best friend ni Dad?" tanong ni Trisha.
"Uhmmm... yes!"
Nanlaki ang mga mata ng dalawang dalaga sa nadiskubre nila.
"Woaaah! So Tita Ira likes Tito Joey pala?" thrilled na thrilled si Ashley.
"Usher, okay lang ba na ikuwento mo yan sa kanila?" Ate Seah looked worried.
Sa totoo lang, di ako sigurado kung okay lang na ikuwento 'to. Pero ikukuwento ko pa rin.
____________________________________________
Sa tuwing nakakaharap ni Ira si Joey, nagniningning ang kanyang mga mata at ngumingiti palagi ang kanyang labi. She always describes him as her prince, her knight in shining armor, her hero... her first love.
She was thirteen years old when she met him. Grade 7 siya nun at Grade 12 naman si Joey. Nagkakilala sila dahil kaklase at best friend siya ni Aries. Kung nasaan si Aries, naroon din siya.
Ira went to the same school with Eros and Aries. These two gentlemen were campus heartthrobs dahil gwapo at matalino sila. Every day lagi nilang kasabay si Ira sa recess, lunch at pag-uwi. Normal! Magkapatid sila, di ba?
Back in the days, sobrang uso talaga ng bullying. At noong mga panahon na yun, Ira doesn't know how to fight back... not yet. Let's just say na minsan ay naging sweet, charming and innocent ang kapatid ko.
Nang panahong yun, maraming babaeng nababaliw sa Pardilla brothers and they hated the fact that Ira was always with them. Iniisip nila na nilalandi ni Ira ang mga lalaki. They didn't know she was their sister. Hindi naman kasi nila kamukha si Ira. Hinding-hindi talaga! Inaasar nga siya ng mga kapatid niya na ampon lang siya, na iniwan lang siya sa labas ng bahay. In fact, mas kamukha pa nila ako kesa sa kanya.
During the times when Ira was helpless against the senior girls, laging naroon si Joey. He protected her from the bullies. He saved her from getting harmed. He rescued her from getting embarrassed. And he's the one who encouraged her to defend herself and fight back.
In other words, kasalanan ni Joey kung bakit bayolente ang kapatid namin.
Joke lang.
At Present...
As always, nganga at tulala si Ira nang makaharap na niya si Joey. Tulo-laway sana siya kundi siya ginising from day dreaming.
"Hey! Ira! You okay?" Joey snapped his fingers in front of Ira's face.
"H-ha? Yeah! Uhm... hi! A-akala ko na sa France ka?"
"Kakauwi ko lang. I'm here for your brother's wedding."
"That's g-great!!! ... masaya ako na makita ka."
"Me too. I'm very happy to see you, Ira!" Joey ruffled Ira's head. Dahil dito, pulang-pula ang mukha ni Ira.
Di matago ni Ira ang kanyang tuwa. Abot tenga ang ngiti nito. Umiiling naman si Eros sa sobrang obvious ng pagiging head-over-heels ng kapatid, tila nahihiya ito sa kinikilos niya.
"We need to go." Anunsyo ni Eros. "Nag-text si Pops. Hinihintay kami for dinner. Wanna join us?"
Lumiwanag ang mukha ni Ira hoping na tanggapin ni Joey ang invitation.
"Sorry but I gotta go. May appointment pa ako via video call. Eros, bro, thank you for helping me, today." Joey shook Eros' hand and did their signature handshake.
"No problem, bro! Sabi nga pala ni Aries na sorry dahil di ka niya na-entertain. Busy kasi sa paghahanda sa kasal plus may hospital duties pa siya."
"I understand. Sige, una na ako. See you around, Ira."
Ira waved goodbye. Di pa rin naaalis ang ngiti sa kanyang mukha.
"Will you pocket your smile?" Cringe na cringe si Eros sa kinikilos ng kapatid. "Ang obvious mo, alam mo ba?"
"Hindi ah! May idea ka lang kasi na gusto ko siya kaya nilalagyan mo ng malisya lahat ng kilos ko."
Umiling na lang si Eros at hindi na nakipagtalo.
At Grayson University...
"So, you liked him since you were thirteen?" tanong ni Maggie nang magkuwento si Ira tungkol kay Joey. Kumakain sila ng lunch sa canteen.
"Yup! First love ko siya." Nakangiti sa hangin si Ira nang sabihin niya yun. "Three years ko siyang hindi nakita ever since pumunta siya ng France at akala ko makaka-get over na ako sa kanya. But when I saw him last night? Grabeee! Same pa rin ang feeling, eh! Alam mo yung feeling na parang humihinto yung mundo mo kapag nakikita mo siya? Yung feeling na ang saya-saya mo dahil nakita mo ulit siya? Tsaka yung feeling na gustong-gusto mo siyang yakapin dahil miss na miss mo siya? Ganun yung feeling ko kagabi, Mags!"
"Wow! Tao ka pala, Ira! Nakakaramdam ka pala ng ganyan."
"Oo naman, no! Haay! Bakit naman kasi ang gwapo ni Joey!"
"Na in-love ka sa isang lalaki for more than 10 years dahil lang sa gwapo siya?" Skye looked disgusted.
"Aye, joiners ka po, koya? Kasali ka sa usapan?" Ira answered sarcastically.
"Lumayo ka nga, Skye! Wag makisawsaw sa usapan ng may usapan." Iritang pangtataboy ni Maggie. "Wag na nating pansinin yang epal na yan. Back to you! So, why do you like him so much, ba? Siguro siya ang reason kung bakit di ka open to dating."
Napaisip si Ira sa sinabi ni Maggie.
"Mmm... alam mo, di ako sure diyan. Pero siguro. Baka! Kaya siguro di ako open sa dating kasi may standards na ako, kasi may ideals ako, kasi may gusto ako." Hinarap ni Ira ang kaibigan at naging seryoso. "I actually want to marry my best friend. Kasi, kapag kaibigan mo yung taong jojowain mo, hindi mo na kailangan matakot ipakita yung ugly sides mo kasi alam na ng kaibigan mo yun at tanggap niya yun at siguradong mamahalin ka pa rin niya kapag nakita niya lahat yun. There's no fear of discouragements."
Maggie sighed. "Girl, ang problema, hindi mo best friend si Joey."
"Pero friends kami... hindi nga lang best of friends!" ngumiti si Ira despite her friend's prejudice. Nanatili siyang hopeful. "I actually wished I would be married to him someday. Sa kanya lang ako comfortable at may feeling of security. Kilalang-kilala niya ako, nakikita niya lahat ng insecurities ko, even my bad temper, and he also knows how smelly my fart is. Pero, ni minsan, di ako nakaramdam ng judgement from him."
"Baka gusto ka rin niya."
Lumiwanag ang mukha ni Ira. "You think so?"
"Mmm, base sa kuwento mo, ha. Lagi siyang nandyan para sayo. Alam niya lahat tungkol sayo pero tanggap ka pa rin niya. And he's very kind and sweet pa. Naku! Feeling ko gusto ka niyan." Suhestiyon ni Maggie.
"Mmm... oh my! Ngayon ko lang na-realize na posible din yang sinasabi mo, Mags! Kasi hindi naman siguro siya magiging extra sweet and caring kung walang special feeling, diba?"
"Tumpak!"
Tumayo si Skye dahil tapos na siyang kumain.
"If I were you, I wouldn't raise my hopes too high. Wag kang mag-assume. Kasi ang mga lalaki, straightforward. Kung gusto namin, gusto namin. And we don't hold back with how we feel. We say we like someone if we really like someone."
"Sino ulit?"
"Ha? Anong sino?"
"Sino ulit ang humihingi ng opinyon mo? Wala di ba? Kaya, get lost, Skye!" sagot ni Ira.
Kibit-balikat lang si Skye at tahimik na umalis. Samantala, napaisip pa rin si Ira sa sinabi ni Skye. May punto naman kasi siya.
"Punta lang ako ng 7-11. See you sa office." Paalam ni Ira kay Maggie.
At 7-11...
Tulalang umiinom ng Vitamilk si Ira. Iniisip pa rin ang sinabi ni Skye.
"Mmmm... bakit naman kasi ang bait-bait mo sa 'kin kung wala ka namang gusto?" kinakausap nito ang sarili. "Bakit naman kasi lagi kang sumusulpot sa tuwing kailangan ko ng karamay o tulong? Pero kung gusto mo nga ako, di sana, matagal ka ng nag-confess. Haaaaay!"
"May nag-confess sayo?"
Nailuwa ni Ira ang iniinom nitong Vitamilk nang biglang sumulpot sa kanyang harapan si Joey. Nakapambahay lang ito.
"J-Joey? Anong ginagawa mo dito?"
Natawa si Joey sa itsura ni Ira. Her drink was all over her face and her jacket.
"Sorry! Nagulat ata kita. Here!" Joey offered his handkerchief.
Tiningnan siya ni Ira. Tiningnan niya rin ang panyong inaabot ni Joey. Bumigat ang puso niya at naguguluhan.
Ayan ka na naman sa mga galawan mo eh! Nakakarupok! Wala ka ba talagang gusto sa 'kin? Kahit konti lang? o baka naman, sadyang mabait ka lang.
"Ira?" tawag ni Joey. Natulala na naman kasi si Ira.
"Uhm, no thank you, Joey! Marurumihan ko pa yang panyo mo."
"Ano ka ba! Okay lang yan. Hay naku! Ako na lang magpupunas ng mukha mo."
Dahil ayaw tanggapin ni Ira ang panyo, Joey wiped her face instead. Nakatitig lang si Ira sa mukha ni Joey.
"There! Malinis ka na ulit."
"Salamat. Bakit ka nga ulit nandito?"
"The hotel I'm staying is right over there." Tinuro ni Joey ang isang malaking building sa tabi ng Grayson University.
"Talaga? Katabi lang pala ng workplace ko."
Joey was surprised, but excited. "Talaga? That's great! Mmm... how about we eat dinner later? Anong oras out mo? Susunduin kita. And ipagpapaalam na rin kita sa pamilya mo. Ano? Call?"
Lumulutang sa ere at bumilis ang tibok ng puso ni Ira. How can she say no to this opportunity?
"Sure!" she smilingly answered.
"Alright! It's a date."
It's a date! It's a date! It's a date!
Umalingawngaw ang mga salitang yun sa isipan ni Ira habang ngumingiti ito kay Joey na parang tanga.
"Sige! See you later, Joey! Kailangan ko ng bumalik sa klase."
"Alright! See you!"
Nang ikuwento ni Ira ang lahat kay Maggie, naging sobrang masaya at excited siya.
"I knew it. He really likes you, girl! Oh ayan! Magdi-date na kayo. Baka mag-confess na siya sayo."
Ira can't stop smiling.
But as usual, nega pa rin si Skye. "An invitation to dinner is a dinner. Di lahat ng nagdi-date may feelings. Baka nga tanungin ka pa if open-minded ka!"
He laughed at his own joke and left without waiting for the girls' response.
"Huuy! Hindi nagne-networking business si Joey, no!" sigaw ni Ira sa lumalayong binata.
"Don't mind him, Ira. Ang isipin mo kung anong isusuot mo mamaya."
Na-stress si Ira. "Isusuot? Kailangan ko pang magbihis?"
"Oo naman. First date mo 'to with your future husband, tapos jacket na may mantsa ang isusuot mo? No way!"
"Pero wala akong ibang damit."
"Siguro naman may blouse ka sa ilalim ng jacket na yan, ano? Hubarin mo lang yang jacket mo, magiging okay ka na."
Nagkamot ng ulo si Ira. "Pullover na may hoodie kasi 'to. Hindi ako nagsusuot ng blouse sa ilalim kung ito yung suot ko."
"Unbelievable!" Maggie was disappointed. "Hay naku! Don't cha worry. May extra blouse ako sa locker. Yun na lang ang gamitin mo."
Ngumiti si Ira at niyakap niya ng mahigpit si Maggie.
"Thaaaank you! Fairy godmother ba kita? Ayeee! Thank you talaga, Maggie!"
Later that day, inayusan at binihisan ni Maggie si Ira. She wore a floral off-shoulder blouse paired with skinny ripped-jeans. She tied her hair neatly in a bun. For the first time, she looked very attractive. Habang naglalakad siya sa mall, pinagtitinginan siya ng mga lalaki, and she felt sooo uncomfortable.
Dumating siya sa Bachmann's Bistro at nakitang nakaabang sa labas si Joey. Simpleng gray long-sleeves lang ang suot niya pero pormang-porma naman ang tikas at ganda ng kanyang katawan. Nang makita niyang papalapit si Ira, nagdalawang isip itong tawagin siya.
"Wow! You look..." he examined her from head to foot. "... very different!"
"Masagwa ba? Honestly, naiilang ako sa suot ko." Ira said timidly.
"No, no. Maganda ka. Bagay sayo." Namula ang mga pisngi ni Ira nang sabihin yun ni Joey. "Kaya ka pinagtitinginan nila dahil napakaganda mo."
"Nakakahiya." Panay ang hila ni Ira sa damit niya sa sobrang conscious ng kanyang feeling. "Tara? Pasok na tayo?"
"Table for two, please." Joey said to the waiter.
The waiter led them to the table next to glass wall, gave them the menu, and waited for their order.
"What do you want, Ira?"
Ira bit her lip. Hindi niya alam anong oorderin. Hindi naman kasi siya sanay sa mga mamahaling restaurant, not that she can't afford, but because there was no reason for a single lady like her to be at such a classy restaurant.
"Uhm, kahit ano. Kung ano yung sayo, yun na rin ang akin." Ira sheepishly smiled as she answered.
"I'll have two of your best in the house, please!"
"Alright, sir! Food will be ready in 15 minutes." Kinuha ng waiter ang mga menu saka umalis patungong kusina.
Pinagmasdan naman ni Ira ang paligid niya. Most of the customers na naroon ay couples, and she can't help but feel amused by the idea na maaari silang mapagkamalang in relationship.
"So, Ira! Have you been dating?" Joey asked smilingly.
Ira blushed again. Sumisigaw ang isip niya.
OMG! Bakit niya kaya tinatanong? Is he interested in me? Ito na kaya ang turning point namin?
Sa imahinasyon niya, hinawakan ni Joey ang kanyang kamay at nag-confess ng feelings, at umamin na rin siya sa nararamdaman niya na matagal na niya itong gusto.
"Ira?" Joey snapped his fingers.
"S-sorry! I spaced out."
Tumawa si Joey. "Di ka pa rin nagbabago. Naaalala ko nung high school pa tayo, madalas kang natutulala."
"S-sorry talaga! May iniisip lang. Uhm, to answer your question. No! I am not dating. B-bakit mo naitanong?"
"Curious lang. Eros told me na hindi ka pa nagkaka-boyfriend so I thought na you tried the speed dating sa The Foundry."
Napainom ng tubig si Ira. "Uhm, nadamay lang ako sa kalokohan ng kaibigan ko. I'm not really into that thing."
"Aaah, talaga? Pero, wala bang nagpaparamdam sayo? O kaya nanliligaw?" Umiling si Ira. "How come? Sa ganda mong yan?"
Napangiti ulit si Ira dahil sa madalas na pagpupuri ni Joey. In the middle of their conversation, lumapit ang isang waitress at nag-offer ng cake.
"Good evening ma'am and sir! Meron po kaming promo sa specialty cakes namin. May 30% discount po kami para sa mga couple na nagdi-date katulad niyo."
"Wow! That could have been great, miss! But, uhm... we're not a couple. We're not dating either." Joey looked at Ira and smiled to assure her na it's okay, thinking that she might have felt embarrassed. "She's actually my younger sister."
YOUNGER SISTER? YOUNGER SISTER???
Tila bumagsak ang mga tala at buwan at dumilim ang mundo ni Ira nang gabing yun. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya mula kay Joey.
The waitress apologized and left. Samantala, nanigas naman ang mukha ni Ira na parang hindi siya makangiti kahit anong pilit niya.
"Wow! I can't believe napagkamalan ka nilang girlfriend ko."
"Younger sister..." bulong ni Ira.
"Nasabi ko ba sayo na I'm jealous with your brother, Aries, for having you as a sister? Ang cute, cute mo kasi Ira, eh. I really wanted to have a sister like you. Ang lungkot talaga kapag only child ka. Kaya, thank you ha? Na kahit may mga kuya ka na, hinahayaan mo ko na magpaka-kuya sayo."
Hearing those words from Joey tormented her. All this time, kapatid lang pala ang tingin ni Joey sa kanya. She felt so embarrassed for assuming, and got hurt for getting her hopes up. Bakit hindi niya naisip yun? Bakit hindi man lang sumagi sa isip niya na maaaring kapatid lang ang tingin nito sa kanya?
As she excused herself to the washroom, tiningnan ni Ira ang sarili sa salamin.
"Keep yourself together, Ira!" sabi niya sa sarili. "Hindi pwedeng mahalata ni Joey na disappointed ka. Kaya, keep yourself together in one piece. You will survive this."
THE GIRL WHO CAN'T DATE
3
"Wait, Tito! Joey? You mean Tito Joey, ninong ni Ate Raine na best friend ni Dad?" tanong ni Trisha.
"Uhmmm... yes!"
Nanlaki ang mga mata ng dalawang dalaga sa nadiskubre nila.
"Woaaah! So Tita Ira likes Tito Joey pala?" thrilled na thrilled si Ashley.
"Usher, okay lang ba na ikuwento mo yan sa kanila?" Ate Seah looked worried.
Sa totoo lang, di ako sigurado kung okay lang na ikuwento 'to. Pero ikukuwento ko pa rin.
____________________________________________
Sa tuwing nakakaharap ni Ira si Joey, nagniningning ang kanyang mga mata at ngumingiti palagi ang kanyang labi. She always describes him as her prince, her knight in shining armor, her hero... her first love.
She was thirteen years old when she met him. Grade 7 siya nun at Grade 12 naman si Joey. Nagkakilala sila dahil kaklase at best friend siya ni Aries. Kung nasaan si Aries, naroon din siya.
Ira went to the same school with Eros and Aries. These two gentlemen were campus heartthrobs dahil gwapo at matalino sila. Every day lagi nilang kasabay si Ira sa recess, lunch at pag-uwi. Normal! Magkapatid sila, di ba?
Back in the days, sobrang uso talaga ng bullying. At noong mga panahon na yun, Ira doesn't know how to fight back... not yet. Let's just say na minsan ay naging sweet, charming and innocent ang kapatid ko.
Nang panahong yun, maraming babaeng nababaliw sa Pardilla brothers and they hated the fact that Ira was always with them. Iniisip nila na nilalandi ni Ira ang mga lalaki. They didn't know she was their sister. Hindi naman kasi nila kamukha si Ira. Hinding-hindi talaga! Inaasar nga siya ng mga kapatid niya na ampon lang siya, na iniwan lang siya sa labas ng bahay. In fact, mas kamukha pa nila ako kesa sa kanya.
During the times when Ira was helpless against the senior girls, laging naroon si Joey. He protected her from the bullies. He saved her from getting harmed. He rescued her from getting embarrassed. And he's the one who encouraged her to defend herself and fight back.
In other words, kasalanan ni Joey kung bakit bayolente ang kapatid namin.
Joke lang.
At Present...
As always, nganga at tulala si Ira nang makaharap na niya si Joey. Tulo-laway sana siya kundi siya ginising from day dreaming.
"Hey! Ira! You okay?" Joey snapped his fingers in front of Ira's face.
"H-ha? Yeah! Uhm... hi! A-akala ko na sa France ka?"
"Kakauwi ko lang. I'm here for your brother's wedding."
"That's g-great!!! ... masaya ako na makita ka."
"Me too. I'm very happy to see you, Ira!" Joey ruffled Ira's head. Dahil dito, pulang-pula ang mukha ni Ira.
Di matago ni Ira ang kanyang tuwa. Abot tenga ang ngiti nito. Umiiling naman si Eros sa sobrang obvious ng pagiging head-over-heels ng kapatid, tila nahihiya ito sa kinikilos niya.
"We need to go." Anunsyo ni Eros. "Nag-text si Pops. Hinihintay kami for dinner. Wanna join us?"
Lumiwanag ang mukha ni Ira hoping na tanggapin ni Joey ang invitation.
"Sorry but I gotta go. May appointment pa ako via video call. Eros, bro, thank you for helping me, today." Joey shook Eros' hand and did their signature handshake.
"No problem, bro! Sabi nga pala ni Aries na sorry dahil di ka niya na-entertain. Busy kasi sa paghahanda sa kasal plus may hospital duties pa siya."
"I understand. Sige, una na ako. See you around, Ira."
Ira waved goodbye. Di pa rin naaalis ang ngiti sa kanyang mukha.
"Will you pocket your smile?" Cringe na cringe si Eros sa kinikilos ng kapatid. "Ang obvious mo, alam mo ba?"
"Hindi ah! May idea ka lang kasi na gusto ko siya kaya nilalagyan mo ng malisya lahat ng kilos ko."
Umiling na lang si Eros at hindi na nakipagtalo.
At Grayson University...
"So, you liked him since you were thirteen?" tanong ni Maggie nang magkuwento si Ira tungkol kay Joey. Kumakain sila ng lunch sa canteen.
"Yup! First love ko siya." Nakangiti sa hangin si Ira nang sabihin niya yun. "Three years ko siyang hindi nakita ever since pumunta siya ng France at akala ko makaka-get over na ako sa kanya. But when I saw him last night? Grabeee! Same pa rin ang feeling, eh! Alam mo yung feeling na parang humihinto yung mundo mo kapag nakikita mo siya? Yung feeling na ang saya-saya mo dahil nakita mo ulit siya? Tsaka yung feeling na gustong-gusto mo siyang yakapin dahil miss na miss mo siya? Ganun yung feeling ko kagabi, Mags!"
"Wow! Tao ka pala, Ira! Nakakaramdam ka pala ng ganyan."
"Oo naman, no! Haay! Bakit naman kasi ang gwapo ni Joey!"
"Na in-love ka sa isang lalaki for more than 10 years dahil lang sa gwapo siya?" Skye looked disgusted.
"Aye, joiners ka po, koya? Kasali ka sa usapan?" Ira answered sarcastically.
"Lumayo ka nga, Skye! Wag makisawsaw sa usapan ng may usapan." Iritang pangtataboy ni Maggie. "Wag na nating pansinin yang epal na yan. Back to you! So, why do you like him so much, ba? Siguro siya ang reason kung bakit di ka open to dating."
Napaisip si Ira sa sinabi ni Maggie.
"Mmm... alam mo, di ako sure diyan. Pero siguro. Baka! Kaya siguro di ako open sa dating kasi may standards na ako, kasi may ideals ako, kasi may gusto ako." Hinarap ni Ira ang kaibigan at naging seryoso. "I actually want to marry my best friend. Kasi, kapag kaibigan mo yung taong jojowain mo, hindi mo na kailangan matakot ipakita yung ugly sides mo kasi alam na ng kaibigan mo yun at tanggap niya yun at siguradong mamahalin ka pa rin niya kapag nakita niya lahat yun. There's no fear of discouragements."
Maggie sighed. "Girl, ang problema, hindi mo best friend si Joey."
"Pero friends kami... hindi nga lang best of friends!" ngumiti si Ira despite her friend's prejudice. Nanatili siyang hopeful. "I actually wished I would be married to him someday. Sa kanya lang ako comfortable at may feeling of security. Kilalang-kilala niya ako, nakikita niya lahat ng insecurities ko, even my bad temper, and he also knows how smelly my fart is. Pero, ni minsan, di ako nakaramdam ng judgement from him."
"Baka gusto ka rin niya."
Lumiwanag ang mukha ni Ira. "You think so?"
"Mmm, base sa kuwento mo, ha. Lagi siyang nandyan para sayo. Alam niya lahat tungkol sayo pero tanggap ka pa rin niya. And he's very kind and sweet pa. Naku! Feeling ko gusto ka niyan." Suhestiyon ni Maggie.
"Mmm... oh my! Ngayon ko lang na-realize na posible din yang sinasabi mo, Mags! Kasi hindi naman siguro siya magiging extra sweet and caring kung walang special feeling, diba?"
"Tumpak!"
Tumayo si Skye dahil tapos na siyang kumain.
"If I were you, I wouldn't raise my hopes too high. Wag kang mag-assume. Kasi ang mga lalaki, straightforward. Kung gusto namin, gusto namin. And we don't hold back with how we feel. We say we like someone if we really like someone."
"Sino ulit?"
"Ha? Anong sino?"
"Sino ulit ang humihingi ng opinyon mo? Wala di ba? Kaya, get lost, Skye!" sagot ni Ira.
Kibit-balikat lang si Skye at tahimik na umalis. Samantala, napaisip pa rin si Ira sa sinabi ni Skye. May punto naman kasi siya.
"Punta lang ako ng 7-11. See you sa office." Paalam ni Ira kay Maggie.
At 7-11...
Tulalang umiinom ng Vitamilk si Ira. Iniisip pa rin ang sinabi ni Skye.
"Mmmm... bakit naman kasi ang bait-bait mo sa 'kin kung wala ka namang gusto?" kinakausap nito ang sarili. "Bakit naman kasi lagi kang sumusulpot sa tuwing kailangan ko ng karamay o tulong? Pero kung gusto mo nga ako, di sana, matagal ka ng nag-confess. Haaaaay!"
"May nag-confess sayo?"
Nailuwa ni Ira ang iniinom nitong Vitamilk nang biglang sumulpot sa kanyang harapan si Joey. Nakapambahay lang ito.
"J-Joey? Anong ginagawa mo dito?"
Natawa si Joey sa itsura ni Ira. Her drink was all over her face and her jacket.
"Sorry! Nagulat ata kita. Here!" Joey offered his handkerchief.
Tiningnan siya ni Ira. Tiningnan niya rin ang panyong inaabot ni Joey. Bumigat ang puso niya at naguguluhan.
Ayan ka na naman sa mga galawan mo eh! Nakakarupok! Wala ka ba talagang gusto sa 'kin? Kahit konti lang? o baka naman, sadyang mabait ka lang.
"Ira?" tawag ni Joey. Natulala na naman kasi si Ira.
"Uhm, no thank you, Joey! Marurumihan ko pa yang panyo mo."
"Ano ka ba! Okay lang yan. Hay naku! Ako na lang magpupunas ng mukha mo."
Dahil ayaw tanggapin ni Ira ang panyo, Joey wiped her face instead. Nakatitig lang si Ira sa mukha ni Joey.
"There! Malinis ka na ulit."
"Salamat. Bakit ka nga ulit nandito?"
"The hotel I'm staying is right over there." Tinuro ni Joey ang isang malaking building sa tabi ng Grayson University.
"Talaga? Katabi lang pala ng workplace ko."
Joey was surprised, but excited. "Talaga? That's great! Mmm... how about we eat dinner later? Anong oras out mo? Susunduin kita. And ipagpapaalam na rin kita sa pamilya mo. Ano? Call?"
Lumulutang sa ere at bumilis ang tibok ng puso ni Ira. How can she say no to this opportunity?
"Sure!" she smilingly answered.
"Alright! It's a date."
It's a date! It's a date! It's a date!
Umalingawngaw ang mga salitang yun sa isipan ni Ira habang ngumingiti ito kay Joey na parang tanga.
"Sige! See you later, Joey! Kailangan ko ng bumalik sa klase."
"Alright! See you!"
Nang ikuwento ni Ira ang lahat kay Maggie, naging sobrang masaya at excited siya.
"I knew it. He really likes you, girl! Oh ayan! Magdi-date na kayo. Baka mag-confess na siya sayo."
Ira can't stop smiling.
But as usual, nega pa rin si Skye. "An invitation to dinner is a dinner. Di lahat ng nagdi-date may feelings. Baka nga tanungin ka pa if open-minded ka!"
He laughed at his own joke and left without waiting for the girls' response.
"Huuy! Hindi nagne-networking business si Joey, no!" sigaw ni Ira sa lumalayong binata.
"Don't mind him, Ira. Ang isipin mo kung anong isusuot mo mamaya."
Na-stress si Ira. "Isusuot? Kailangan ko pang magbihis?"
"Oo naman. First date mo 'to with your future husband, tapos jacket na may mantsa ang isusuot mo? No way!"
"Pero wala akong ibang damit."
"Siguro naman may blouse ka sa ilalim ng jacket na yan, ano? Hubarin mo lang yang jacket mo, magiging okay ka na."
Nagkamot ng ulo si Ira. "Pullover na may hoodie kasi 'to. Hindi ako nagsusuot ng blouse sa ilalim kung ito yung suot ko."
"Unbelievable!" Maggie was disappointed. "Hay naku! Don't cha worry. May extra blouse ako sa locker. Yun na lang ang gamitin mo."
Ngumiti si Ira at niyakap niya ng mahigpit si Maggie.
"Thaaaank you! Fairy godmother ba kita? Ayeee! Thank you talaga, Maggie!"
Later that day, inayusan at binihisan ni Maggie si Ira. She wore a floral off-shoulder blouse paired with skinny ripped-jeans. She tied her hair neatly in a bun. For the first time, she looked very attractive. Habang naglalakad siya sa mall, pinagtitinginan siya ng mga lalaki, and she felt sooo uncomfortable.
Dumating siya sa Bachmann's Bistro at nakitang nakaabang sa labas si Joey. Simpleng gray long-sleeves lang ang suot niya pero pormang-porma naman ang tikas at ganda ng kanyang katawan. Nang makita niyang papalapit si Ira, nagdalawang isip itong tawagin siya.
"Wow! You look..." he examined her from head to foot. "... very different!"
"Masagwa ba? Honestly, naiilang ako sa suot ko." Ira said timidly.
"No, no. Maganda ka. Bagay sayo." Namula ang mga pisngi ni Ira nang sabihin yun ni Joey. "Kaya ka pinagtitinginan nila dahil napakaganda mo."
"Nakakahiya." Panay ang hila ni Ira sa damit niya sa sobrang conscious ng kanyang feeling. "Tara? Pasok na tayo?"
"Table for two, please." Joey said to the waiter.
The waiter led them to the table next to glass wall, gave them the menu, and waited for their order.
"What do you want, Ira?"
Ira bit her lip. Hindi niya alam anong oorderin. Hindi naman kasi siya sanay sa mga mamahaling restaurant, not that she can't afford, but because there was no reason for a single lady like her to be at such a classy restaurant.
"Uhm, kahit ano. Kung ano yung sayo, yun na rin ang akin." Ira sheepishly smiled as she answered.
"I'll have two of your best in the house, please!"
"Alright, sir! Food will be ready in 15 minutes." Kinuha ng waiter ang mga menu saka umalis patungong kusina.
Pinagmasdan naman ni Ira ang paligid niya. Most of the customers na naroon ay couples, and she can't help but feel amused by the idea na maaari silang mapagkamalang in relationship.
"So, Ira! Have you been dating?" Joey asked smilingly.
Ira blushed again. Sumisigaw ang isip niya.
OMG! Bakit niya kaya tinatanong? Is he interested in me? Ito na kaya ang turning point namin?
Sa imahinasyon niya, hinawakan ni Joey ang kanyang kamay at nag-confess ng feelings, at umamin na rin siya sa nararamdaman niya na matagal na niya itong gusto.
"Ira?" Joey snapped his fingers.
"S-sorry! I spaced out."
Tumawa si Joey. "Di ka pa rin nagbabago. Naaalala ko nung high school pa tayo, madalas kang natutulala."
"S-sorry talaga! May iniisip lang. Uhm, to answer your question. No! I am not dating. B-bakit mo naitanong?"
"Curious lang. Eros told me na hindi ka pa nagkaka-boyfriend so I thought na you tried the speed dating sa The Foundry."
Napainom ng tubig si Ira. "Uhm, nadamay lang ako sa kalokohan ng kaibigan ko. I'm not really into that thing."
"Aaah, talaga? Pero, wala bang nagpaparamdam sayo? O kaya nanliligaw?" Umiling si Ira. "How come? Sa ganda mong yan?"
Napangiti ulit si Ira dahil sa madalas na pagpupuri ni Joey. In the middle of their conversation, lumapit ang isang waitress at nag-offer ng cake.
"Good evening ma'am and sir! Meron po kaming promo sa specialty cakes namin. May 30% discount po kami para sa mga couple na nagdi-date katulad niyo."
"Wow! That could have been great, miss! But, uhm... we're not a couple. We're not dating either." Joey looked at Ira and smiled to assure her na it's okay, thinking that she might have felt embarrassed. "She's actually my younger sister."
YOUNGER SISTER? YOUNGER SISTER???
Tila bumagsak ang mga tala at buwan at dumilim ang mundo ni Ira nang gabing yun. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya mula kay Joey.
The waitress apologized and left. Samantala, nanigas naman ang mukha ni Ira na parang hindi siya makangiti kahit anong pilit niya.
"Wow! I can't believe napagkamalan ka nilang girlfriend ko."
"Younger sister..." bulong ni Ira.
"Nasabi ko ba sayo na I'm jealous with your brother, Aries, for having you as a sister? Ang cute, cute mo kasi Ira, eh. I really wanted to have a sister like you. Ang lungkot talaga kapag only child ka. Kaya, thank you ha? Na kahit may mga kuya ka na, hinahayaan mo ko na magpaka-kuya sayo."
Hearing those words from Joey tormented her. All this time, kapatid lang pala ang tingin ni Joey sa kanya. She felt so embarrassed for assuming, and got hurt for getting her hopes up. Bakit hindi niya naisip yun? Bakit hindi man lang sumagi sa isip niya na maaaring kapatid lang ang tingin nito sa kanya?
As she excused herself to the washroom, tiningnan ni Ira ang sarili sa salamin.
"Keep yourself together, Ira!" sabi niya sa sarili. "Hindi pwedeng mahalata ni Joey na disappointed ka. Kaya, keep yourself together in one piece. You will survive this."