AVA'S POV
Today is Friday, I was just sitting at my rolling chair inside my office while waiting for my next patient. I looked at my wrist watch to look for time, it is already 12 in the afternoon. Kaya pala nagugugutom na ako.
Binuksan ko ulit ang schedule pad ko para tingnan kung may appointment ba ako ng 12:00 pm, luckily, wala. Ang next appointment ko ay mamayang 2:00 pm pa with Ms. Fuentes.
Haaaay, sa wakas makakakain din ako ng matiwasay.
I get my phone and called Lindon.
"Are you in your office?" bungad nito sa akin na parang natataranta. Tss. I was about to ask him too.
"Yeah. Lets ea-"
"Good. I'm coming." I raised my one brow and looked at the phone. Did he just cut me and ended the call!? And what with his voice? Parang tarantang-taranta, eh.
Inilapag ko ang phone ko sa lamesa at tumingin sa pinto, hinihintay ang pagpasok ng Lindon na 'yon para bungangaan. When the door opened I immediately stood up.
"How dare you to cut me while I'm talking! You je-" Halos mabilaukan ako nang hindi si Lindon ang nakita ko sa pintuan. Isang lalaking naka-formal attire ang nakatayo sa pintuan.
Naubo ako dahil sa gulat at kita ko rin na bahagyang tumaas ang kilay ng lalakeng nakatayo sa pintuan.
"Are you okay?" tanong nito. Tumango tango ako habang pinapalo ang dibdib ko. Punyeta naman oh, ngayon pa ako inubo.
Nang umayos na ang lalamunan ko, tumayo ako nang maayos at matamis na ngumiti na tila walang nangyare.
"Ano'ng kailangan nila? Hehe."
"Are you Dr. Astrid Veronica Almina?" tanong nito sa pormal na tono. Nawala ang ngiti ko at seryosong tumingin dito.
"Yes, are you my patient? Ang pagkakaalam ko ay wala akong naka-schedule na pasyente ngayon."
Lumapit ito sa harapan ko. "I'm not your patient. I'm here to make a business with you. It looks like Dr. Favion didn't told you about it."
Tumaas ang kilay ko sa sinabi nito "Business? I don't have any idea about that."
Muli na sana itong magsasalita nang biglang dumating si Lindon.
"Hi, Mr. Gomez. Let me talk to Dr. Ava, first. She still don't know about it, I forgot to tell her. My apologies." Ani ni Lindon at bahagyang yumuko.
Wait... ano ba'ng nangyayare? Ano ang hindi sa akin sinasabi ni Lindon?
Bahagyang tumango 'yung Mr. Gomez "I'll just wait outside, call me if you already settle things." Tumalikod na ito at lumabas sa pintuan.
Pagkasara ng pinto, masamang tingin ang ipinukol ko kay Lindon na titig na titig din sa akin.
"Okay. First, I need you to sit down and listen to me." may takot na ani nito. Umupo ako nang 'di man lang inaalis ang titig sa kaniya.
"Talk." madiing utos ko.
Bumuntong hininga ito. "I'm sorry for making you shocked. That man is Mr. Gomez, a personnel of Mr. Perill, the owner of BMC company."
Tumaas ang kilay ko "So? Ano'ng kailangan niya sa akin?"
Bumuntong hininga ito "Let me talk first."
Tumango ako para sabihing tatahimik na ako, kaya nagsalita na ito ulit.
"Last night, Mr. Perill called me, he is asking me about you. I asked him why, he said that he need your service for his son. I told him to go to my clinic so he can have a talk with you. But, he said that he is too busy that's why he sent Mr. Gomez."
Sumandal ako sa upuan at saglit na nag-isip.
"Bakit ako raw?" takang tanong ko.
"Because you're a great psychologist Astrid, you topped the bar exam and you have a good feedback from your customers. I think they made some investigations. You know, he is a well-known and rich man. He just can't hire a doctor for his son without a good skill."
Huminga ako nang malalim at saglit na nag-isip.
"Call Mr. Gomez to settle things with me, and I also need you here since I'm working to your clinic." Tumango ito.
"Don't worry, hindi kita pipilitin." I just smiled. Lumabas na siya sa office ko para tawagin si Mr. Gomez.
Nang dumating na silang dalawa ay agad akong tumayo at bahagyang yumuko.
"Welcome, Mr. Gomez. Please be seated." I said and sitdown. Umupo na rin si Mr. Gomez sa upuang nasa harapan ko. Samantalang si Lindon ay dumiretso sa sofa at doon umupo.
"I'm sorry about earlier." I said in a formal voice.
"It's okay, Doctor?"
"Just call me Dr. Ava." I smiled. Tumango naman ito.
"Okay. Can I start now?"
I nodded "Go ahead, Mr. Gomez."
"Again, it's nice to meet you Dr. Ava. I'm Mr. Fellion Gomez, one of the personnel of Mr. Victorino Perill, the owner of a well-known BMC Company. Mr. Perill sent me here to give you an offer." Panimula nito.
"What's the offer?"
"Mr. Perill have a son, he is Mr. Kaiven Perill. Mr. Kaiven have a terrible past, he was part of a car accident. Bilang ama, sa tingin ni Mr. Perill ay hindi pa rin gumagaling ang anak niya mula sa trauma. So, Mr. Perill wants you to be his son's psychologist." dire-diretsong pagpapaliwanag nito.
Kaiven? It sounds familiar.
Bahagyang kumunot ang noo ko "Did Mr. Kaiven approved about this?"
"Mr. Kaiven don't really want to consult a psychologist but, his father already persuade him."
Pinatong ko ang siko ko sa lamesa at pinagdikit ang mga daliri. Seryoso akong tumingin kay Mr. Gomez.
"How old is that Kaiven?"
"He is 26 years old, he is also the CEO of BMC Company."
Napatingin ako kay Lindon na seryoso rin palang nakatingin sa akin.
Binalik ko ang tingin kay Mr. Gomez. "Can you tell me more about the car accident?"
"It happened 10 years ago, he was driving a car with his two friends when an accident happened and his two friends died."
"What kind of car accident?" Singit ni Lindon.
Bahagyang yumuko si Mr. Gomez at umiling "I can't tell you about that, Mr. Perill wants you to hear that from his son."
Huminga ako nang malalim. "So I need to force his son to tell me about the accident? I think I can't do that Mr. Gomez. I can't force my patients."
Muli nanamang umiling si Mr. Gomez. "You don't need to force him Dr. Ava. You just need to persuade him and make himself tell you the whole story."
Saglit akong tumahimik at nag-isip, tumingin din ako kay Lindon na seryoso la'ng na nakatingin sa akin na tila sinasabing kahit anong desisyon ko ay susuportahan niya. Mariin akong pumikit at muling tumingin kay Mr. Gomez na naghihintay din sa magiging sagot ko.
"When will I meet my patient?"
Nakita ko ang bahagyang pagngiti ni Mr. Gomez.
"Tomorrow, Dr. Ava. This is the address of the meeting place, may oras na rin diyan. Mr. Perill will also be there." Inabot niya sa akin ang maliit na card kaya kinuha ko ito at binasa.
Dèli Restuarant? Mukhang mamahalin rito ah? Bahala na, siguro naman libre nila pagkain.
"Okay. I'll be there." saad ko.
Tumayo na si Mr. Gomez at inilahad ang kamay niya sa harapan ko.
"Thank you, Dr. Ava." Tumayo na rin ako at inabot ko ang kamay niya at nakipagkamay.
Tumalikod na si Mr. Gomez at dumiretso sa pintuan. Huminto siya at muling lumingon sa akin.
"By the way, about your payment, someone will text you about that. Bye." At tuluyan na siyang lumabas sa pintuan. Ilang saglit pa ay biglang tumunog ang phone ko kaya kinuha ko ito.
Isang unknown number ang nagtext.
'Hi, Dr. Ava. This is Mr. Gomez. Mr. Perill is willing to give you a 50% increase of your salary and he is also willing to support the clinic of your friend if you succeed to your work.'
Napahawak ako sa bibig ko at pabagsak na umupo.
Seryoso ba ito? Ganito ba talaga sila kayaman? Grabe... Mr. Perill is really willing to do everything just to make his son okay. Kung sabagay, kahit sino'ng ama naman siguro, well, except for my father who left me with my mom.
Napatayo si Lindon at nag-aalalang lumapit sa akin.
"What happened? What is that?" Ipinakita ko sa kaniya ang text message at katulad ko ay nanlaki rin ang mga mata niya at mumuntikan nang matumba.
"W-what? H-he is fucking rich!" Tumango tango ako habang nanlalaki pa rin ang mga mata.
Muling nabaling ang tingin sa akin ni Lindon "But... are you really okay with that?"
Ngumiti la'ng ako sa kaniya.
Actually, I'm scared that I may not meet their expection. Baka hindi ako magtagumpay sa pinapagawa nila sa akin. But, there's something pushing me to accept their offer.
"I already said yes. Ako pa ba?" Ngumiti sa akin si Lindon at ginulo ang buhok ko. Agad ko naman siyang sinimangutan at inayos ang buhok kong ginulo niya.
"Oo nga naman, you're Astrid Veronica Almina a.k.a Dr. Ava, the best psychologist of LF Psychiatric Clinic. But, if you feel tired and if you experienced hardship with that work, just quit okay? Promise me that Astrid." seryoso itong tumingin sa akin. Ngumiti la'ng ako at tumango.
Thank you, Lindon.
************
Today is Saturday, I'm on my way to meet Mr. Perill and his son. Simple la'ng ang sinuot ko, I just wear a fitted white dress and a coat that suit my dress. I also put light make-up, I curled the bottom part of my hair and put a hair clip on the right side.
I already arrived at Dèli Restuarant so I parked my car. Saglit akong tumingin sa salamin ng sasakyan at bumaba na rin. Btw, I took a day-off today, actualy this is not a day-off because I'm still meeting my patient, hindi nga la'ng sa mismong clinic.
Pumasok na ako sa loob at halos ngumanga ako dahil sa pagka-elegante ng lugar. Iniwasan kong ilibot ang paningin ko dahil baka magmukha akong ignorante. I just looked straight and wear my poker face. Kalma la'ng Ava, mga tao la'ng din 'yan, mayaman nga la'ng.
Isang waiter ang sumalubong sa akin.
"Welcome, ma'am Ava. This way please." Nakangiti nitong ani at nilahad ang kamay na tila tinuturo sa akin ang direksiyon.
Wow hah! Kilala na agad ako dito.
Nauna na akong naglakad at sumunod naman 'yung waiter sa likod ko. Papunta na kami ngayon sa table 23.
Nang makarating kami sa table, inalalayan akong maka-upo ng waiter at tinanggal na niya ang reservation sign.
"Mr. Perill is on his way, do you need something ma'am?" nakangiti nitong ani. Ngumiti rin ako at umiling.
"I'll wait for Mr. Perill before giving my order."
"Okay, ma'am." Bahagya itong yumuko at umalis na.
I simply looked around, grabe... sa itsura pa la'ng ng mga tao dito, eh, halata mo ng mayayaman. Pero ang ipinagtataka ko ay bakit kilala na agad ako nung waiter kanina? Pati si Mr. Perill ay kilala niya. Gano'n ba talaga kayaman at kaimpluwensiya ang pamilyang Perill?
Natigil ako sa pag-iisip ng kung ano-ano nang biglang may lalaking lumapit sa harapan ko, nakasuot ito ng black coat, parang body guard sa mga korean novela ang datingan nito.
Yumuko ito sa akin "Nice to see you, Ms. Ava. Mr. Perill is already here." Agad akong napatayo nang sabihin niya iyon at tumingin tingin sa paligid.
"Saan? Saan?" Natataranta kong tanong.
"You don't need to panic, Ms. Ava." saad nung lalaki.
Tama, Ava. Hindi mo kailangang mag-panic. Sila ang may kailangan sa'yo, remember? So calm down...
Kinalma ko ang sarili ko at huminga nang malalim. Nanatili akong nakatayo. Ilang saglit pa ay dumating na si Mr. Perill, naka-suot ng gray na tuxedo. Kahit na may katandaan na, makikita pa rin ang kag'wapuhan nito. Nang makarating ito sa harapan ko, agad siyang ngumiti at inilahad ang kamay niya sa akin.
"Nice to meet you, Dr. Ava." Inabot ko ang kamay niya at nakipagkamay.
"Me too, Mr. Perill." I said and smiled. Umupo na rin kaming pareho.
"Thank you for accepting my offer, Dr. Ava." Napaka-formal ng tono ng pananalita nito at napakagalang din.
Umiling ako at ngumiti "It's my pleasure, Mr. Perill. But, I just want to say that I'm also here to tell you my conditions." I said and looked at him straight.
Ngumiti ito sa akin at tumango. "Go ahead, Dr. Ava."
Huminga muna ako nang malalim bago nagsalita. "First, I think you already know it, I won't force my patient. Second, I can't accept the 50% increase of my salary, that is too much. Okay na sa akin ang suportahan n'yo ang clinic na pinagtatrabahuhan ko. And about the amount of salary, I'll only accept the minimun wage amount. Third, If ever I didn't succeed to this, you still need to support the clinic of my friend. That's my conditions Mr. Perill."
Nakita ko ang pagkamangha sa mukha ni Mr. Perill dahil sa mga sinabi ko.
"You're willing to give up the 50% increase of your salary just for me to support the clinic of your friend? You are not just a good doctor, you are also a good friend Dr. Ava. Ngayon pa la'ng ay pinapahanga mo na ako."
"Thank you." I said and bowed.
"I'll accept your conditions, Dr. Ava. I won't forget that. By the way, my son is on his way. Let just order first." itinaas ni Mr. Perill ang kamay niya para tawagin ang waiter. Agad namang lumapit 'yung lalaking waiter kanina.
"Gano'n pa rin ang order ko, canadian steak with tea. Ikaw Dr. Ava?" Bumaling sa akin ang tingin ni Mr. Perill. Agad ko namang kinuha 'yung menu at tumingin do'n.
Halos mahulog mata ko dahil sa mga presyo ng mga pagkain. Grabe! Makakabili na ako ng dalawang phone sa mga presyo na 'to.
Hinanap ko ang pinakmura at 'yung Macaroni de Italia ang nakita ko. It is worth 5,400 pesos. Oo, tama. Iyan na ang pinakamura dito.
"Ah, Macaroni de Italia and one chocolate shake." Ani ko sa waiter. Tumango naman ito at umalis na.
Ghad! Mabuti na la'ng ay dala ko 'yung credit card ko.
Tahimik lamang kami habang naghihintay sa order at sa anak ni Mr. Perill. I was about to cut the silence when I feel my phone vibrated. Pasimple akong yumuko at kinuha 'yung phone ko para tingnan kung sino 'yung nagtext.
From: Lindon Bridge
'How was it? Tell me if it is already done. I'm worried.'
Napangiti ako nang mabasa ang text ni Lindon, I'm just lucky to have a friend like him. Magtatype na sana ako nang may marinig akong nagsalita.
"I'm here." Malalim ang boses nito, sa tingin ko ay ito na ang anak ni Mr. Perill.
Dahan-dahan kong iniangat ang ulo ko para tingnan ang nagsalita. Halos maalog ang lamesa nang bigla akong tumayo at nanlalaki ang mga mata na tumingin sa lalaking nasa gilid ni Mr. Perill.
"You!?" Gulat na tanong ko. Nakita ko rin ang bahagya nitong pagkabigla ngunit agad din 'yong nawala at bumalik sa walang emosyon ang kaniyang mukha.
He was the guy at the sport center, iyong takot sa tubig, iyong nahimatay at natumba sa– nevermind. Basta sigurado akong siya 'yon!
"You already know each other?" Nabaling ang atensiyon ko kay Mr. Perill na ngayon ay nakakunot ang noo na tila nagtataka.
Magsasalita na sana ako nang maunahan ako nung anak niya, I mean nung Kaiven.
"Yes, I met her at the swimming competition." Kalmado nitong sabi at umupo na. Sinundan ng mga mata ko ang kilos niya. Kinuha niya ang isang basong tubig, pinagmasdan ko siyang mabuti, nakita ko ang bahagyang paglunok niya ng laway bago uminom.
Hmmm... Sign of nervousness. I think he also know what he did in the competition.
He is acting like nothing happened. Tss.
Matamis akong ngumiti at muling bumalik sa pagkakaupo.
"So you are Mr. Kaiven Perill, huh? Well, I'm Dr. Astrid Veronica Almina your psychologist. Nice to meet you, MY PATIENT Kaiven" sinadya kong diinan ang huli kong sinabi dahilan para mabilaukan ito sa pag-inom.
Inilagay niya ang kamao sa harapan ng kaniyang bibig at tatlong beses umubo bago gulat na tumingin sa akin. I didn't remove the smile on my face.
"What!? Your patient!?" Kay Mr. Perill naman siya tumingin para siguraduhin kung tama ba ang mga sinabi ko.
Bahagyang tumango si Mr. Perill "Yes, she is your psychologist. I hope you'd be good to her." Malumanay na saad ni Mr. Perill.
Muli akong tumingin sa pasyente ko at matamis na ngumiti "Don't worry Mr. Kaiven, I'll help you with your problem. I think you are really meant to be my patient. "
Isang masamang tingin ang ipinukol niya sa akin bago tumayo at tuluyang umalis.
***************
What is Psychologist?
- A psychologist studies normal and abnormal mental states, perceptual, cognitive, emotional, and social processes and behavior by experementing with, observing, interpreting, and recording how individual relate to one another and to their environment.
- A psychologist can help you to improve your mental clarity by acting as unbiased set of ears. A psycologist is trained to be a good listeners.
P.s. If you can't think straight or if you feel depressed you can consult a psychologist. They will help you. But, if you don't have enough money, you can pray. Praying is the best weapon to fight your depression. Also, don't forget to seek for help. You are not alone, you are just afraid to be criticized and ignored.