Naghahalikan sa guest room sina Margaret at Emanuel na para ba di mapigilan ang sarili. Kapwa naghahabol ng hininga.
Dinakma ni Emanuel ang kanang dibdib ni Margaret at minasahe na parang wala nang bukas, ngunit nang akmang huhubarin na ni Emanuel ang suot na nightie ni Margaret nang makarinig ng tunog ng sapatos papunta sa kinaroroonan nila sabay sila tago sa kurtina na magkayakap.
"Tago! Tago!" anas ni Emanuel kay Margaret.
Nakita nilang pareho ang katawan ng lalaki, batid ni Margaret na si Emil yun kaya kinabahan siya na sana di sila makita sa kurtina.
Lumingon-lingon si Emil sa paligid ng kuwarto waring may hinahanap.
"Nasan ka na Margaret?" sabi sa sarili ni Emil. "Mahuhuli ko din kayo ng anak ko!" mas kinabahan siya sa sinabi nito.
Naramdaman na lang nila na hakbang palayo, bumukas ang pinto saka lumabas si Emil. Lumabas sila mula sa kurtina, hinalikan ulit ako ni Emanuel pero umayaw ako. "Tigilan na natin ito."
"At bakit ako titigil? I've love you! Please magsama na tayo!" pagsusumamo ni Emanuel sabay halik.
"Uhm-! Emanuel! Alam mo naman siguro na magagalit pa rin si Emil kapag nalaman niya ang relationship na meron tayo! Ayoko na magalit sa'yo ang ama mo!"
"Mahal mo ba ako?" sabi ni Emanuel na may bahid na pagaalala.
"Oo Mahal kita pero-!" hinalikan ulit niya ako at natuloy ang naudlot, may nangyari na sa kanila. Kahit kabit si Margaret ni Emil ay di niya naipagkaloob ang pagkababae niya kahit sa sinong lalaki ay tanging si kay Emanuel lang niya nararamdaman ang ganito.
We made love several times until they're reach our limit, we both exhausted and embraced. Nakakumbabaw sa akin si Emanuel habang hinahaplos ni Margaret ang buhok nito.
"I love you! Wala akong pakialam kahit magalit sa akin si Dad."
I suddenly rise up and she glance at him. "Wag mong kalabanin ang ama mo! He's still your father, ayoko naman na magaway kayong dalawa nang dahil sa akin."
"Bakit mo ba ginagawa ito?"
"Because I'm his mistress! He is the only reason my grandmother lived and our life is good, utang namin sa kaniya ang lahat at tinulungan kami wag maglugmok sa kahirapan."
Niyakap niya ako bigla, di ko alam kung anong gagawin.
"Emanuel!" untag na tawag niya rito.
"Hmm!"
"I'm pregnant!"
Napahiwalay sa akin si Emanuel at nagulat sa kaniyang sinambit "really! is it true!?"
Tumango si Margaret, nagyakapan sila sa tuwa. Ang kanilang saya ay napalitan ng pagkabahala nang bumukas ang pinto.
"Emanuel! Margaret!" sabi ni Emil kasama si ang asawa nito kapwa nagdilim ng paningin. Ang sumunod na pangyayari ay nanugod ng suntok si Emil sa anak na si Emanuel at si Rosa naman ay sinugod ng sabunot sa buhok si Margaret pakaladkad palabas ng kuwarto.
"WALANG HIYA KA! INAGAW MO NA NGA SA AKIN ANG ASAWA KO PATI BA NAMAN ANG ANAK KO PAPATUSIN MO!"
Napahiyaw sa sakit si Margaret, kailangang maprotektahan ang dinadala sa sinapupunan niya kaya iningatan niya wag madisgrasya kahit sinasaktan siya ni Rosa.
Nagsusuntukan pa rin ang mag-ama.
Ang alam lang ni Margaret ay nasundan sila ni Emanuel, tumakbo papunta sa kanila sabay akap sa akin.
"Wag mong sasaktan si Margaret! Mahal ko siya!" sabi ni Emanuel sa Ina niya.
"Nahihibang ka na ba! Paano mo nakukuhang pumatol sa kagaya niya ha!" anang sabi Rosa sa anak, mas tumaas ang boses rinig sa labas.
"Mom! I love her! I want to spend the rest of my life with her!" akmang dadakmain ulit ni Rosa ang buhok ni Margaret ngunit sinabing niyang.. "She's pregnant! I'm the father."
"A-anong sinabi mo!?" di makapaniwala sabi ni Rosa sa anak, ganun din ang ama na sumulpot sa eksena.
"Anong sabi mo?" anang ama na bumaba matapos ang labanan ng ama sa anak.
"She's pregnant! Pakakasalan ko siya sa ayaw at sa gusto niyo!"
"Are you insane? No son, you can't marry her!"
"But I will. Dad!" hinila ni Emanuel si Margaret papasok ng kuwarto nito.
"Nakita mo na! May namamagitan diyan sa kabit mo at anak natin, di ako makakapagpayag na makasal sila dahil ginagamit lang ng babaeng yun ang anak natin!" panermon ni Rosa sa asawa sabay balyang alis at iniwan si Emil.
"Ahhh!!" Nagsisigaw at nagwala si Emil. Pinagbabasag ang kahit anong bagay na nakikita sa paligid nito. Nagtumindi ang galit niya kay Margaret at sa anak niya, matapos niya ito tulungan at pagamutin ang may sakit nitong Lola ay kay Emanuel lang pala ito sasama.
______________________________________________
Gumagawa ng project si Lucia para i-represent sa lahat ang bagong model ng lipstick at para ma-launched na, pumasok siya sa loob ng kuwarto dahil may nakalimutan siya pero pagbalik niya ay nagkanda-sira ang mga ginagawa niya.
Nakita niya sa malapit si Sydney, ang anak ni Emily na pinaglalaruan ang mga gamit niya. Nagdilim ang paningin ko dahil sa ginawa nitong pagsira sa projects niya.
"Ikaw talagang bata ka!" kinuha ko ang braso niya, pinadapa at pinalo sa pang-upo nito. "Kapag may gamit diyan, wag na wag mong papakialam at wag mo din sisirain ha!" pinalo niya ulit ito.
"Ahh! Tama na po di ko na po uulitin!" bumalaw ang iyak ng paslit habang pinapalo ko ito sa puwetan.
Ang mga kasamabahay naman ay nagsulputan mula sa kusina, tila awang-awa sa bata at wala sila magawa kundi ang tumayo at panoorin ang dalawa "nakaka-awa naman ang mahal natin prinsesa Manang Loleng!"
"Oo nga, nakaka-awa nga!" pagsang-ayon nito.
"Sa susunod na ulit mo ang ginawa mo! di lang ito ang gagawin ko sa'yo, patay na ang nanay mo kaya wala na magtatanggol sa'yo!" pasigaw ni Lucia kay Sydney.
"O-opo!" anang iyak pa rin ni Sydney.
Tinigilan na ni Lucia ang bata saka lumingon sa mga kasambahay "Oh! Kayo! Anong tingin-tingin niyo ha!"
"Ah-! Ah eh! W-wala po!" pumunta na sa kusina at walang nagawa.
'Ngayong patay na si Emily, papahirapan ko ang nag-iisang anak niya' sabi niya sa sarili at ngumisi.
______________________________________________
Nagising si Emily na puno ng pag-alala, napanigipan niya ang anak na si Sydney at gusto siyang patayin ni Lucia.
"LUCIA WAG MONG PATAYIN ANG ANAK KO!!!" sigaw niya, hinihingal akong napabangon.
"Hey! Are you okay?" tanong ni Blake sa akin.
"Okay lang ako pero ang anak ko hindi!"
"It's just a dream, okay! higa ka ulit at hinga nang malalim" utos nito sa akin.
Inhale and Exhale.
"Paano kung may mangyari masama sa anak ko? Di ko mapapatawad ang sarili ko baka pati siya gawan ng masama ni Lucia!" niyakap ako ni Blake, umiiyak ako sa bisig niya. Di ko maipaliwanag ang sarili pagdating kay Blake ay bumibilis ang tibok ng puso ko. Akala ko kay Noel ko lang mararamdaman ang ganito.