When you get that overwhelming, surprised feeling and everything happens so quickly. It's really suprising na meron darating na tamang lalaki sa'yo, and you expect absolutely nothing out of it. Sa hindi inaasahan, right there in front of you, is everything you ever need. You don't choose to fall in love, it just happens. You just find yourself feeling shocked, astonished but at the same time, stupidly happy.
Sinulit namin ni seth ang gabing iyon. Hindi parin ako makapaniwalang mangyayari talaga ito, na mamahalin ko ang lalaking sobrang ayaw na ayaw ko noon.
I didn't plan on falling in love with him. In fact, everything about he entering my life, wasn't how I wanted it to be. Pumayag lang naman ako sa limang araw na kasunduan para tumigil na siya saakin pagkatapos. Pero ito ako, ako rin pala ang ayaw ng tumigil pa. Five days aren't enough for me. I want more days, years to be with him. Kung siguro hindi ako pumayag sa deal niya, hindi ko malalaman na nasa tabi ko lang pala ang lalaking hinahanap ko.
Is it really true that love comes unexpectedly. And before you can even understand what is happening, you're already trapped.
I never thought I would feel this way towards him. Sa buong buhay ko, kay seth ko lang ito naramdaman.
Ang kasiyahan na binigay niya saakin ay hindi matutumbasan ng kahit anong pera.
"Ang aga natin ngayon, a. Ano yan?" Si mommy.
Lumapit ito saakin at sinilip ang gawa ko.
"It's for seth ma. I want to suprise him." Nakangiting sabi ko.
Maagaga akong nagising para dito. Naligo at nagbihis narin ako. I made four cupcakes and wrote four letters on top of it, for him. I love you, seth. Iyon ang nakalagay sa ibabaw ng cupcakes.
Naalala ko rin na ngayon pala dapat matatapos ang deal namin. Pero dahil sa nangyaring aminan kagabi, tinapon na namin ang kasunduan na iyon.
"How sweet of you, anak. Nakikita ko sa inyong dalawa kung gaano niyo ka mahal ang isa't isa." She smiled at me.
"Talaga, mommy?"
"Hmm." She nooded. "Sobrang bait ng batang iyon. He's very persistent, anak."
"Iknow, ma." Nakangiting sabi ko.
Sobrang laki ng pasalamat ko at hindi niya ako sinukuan.
"Goodluck, baby. I know seth gonna love your cupcakes. Baka nga mainlove pa iyon sa'yo ng sobra."
Natatawang umiling naman ako. Nagpaalaam narin saakin si mommy pagkatapos. Dahil may dadaluin pa itong meeting ngayon, kasama si daddy.
Habang gumgagawa ng box, narinig ko ang pagtunog ng cellphone ko. Kinuha ko iyon at binuksan.
"Are you still busy?:(( I love you, baby. Always remember that okay? Mahal na mahal na mahal kita."
I couldn't stop myself but snorted and blushed a little. Ang landi talaga ng lalaking 'to.
Sa pagkakaalam niya kasi, wala ako sa bahay at kasama sina liese. I don't want to fail kaya I lied para magtagumpay ako sa plano ko.
Hindi na ako nagbalak na magreply pa at tinuloy nalang ang paggawa ng box.
I took a picture of it after I put my homemade cupcakes sa loob ng naggawa kong pink box.
Nakangiting tinignan ko ang nakuha kong litrato. Sigurado akong magugustuhan niya talaga ito.
"Manong, pwede po bang ihatid niyo ako sa bahay ni seth?"
"Opo naman, Ma'am."
Suot ang boyfriend jeans at v-neck white shirt ay pumasok na ako sa backseat. I just can't hide my excitement kung anong anong magiging reaction niya dito. Tinignan ko ang cellphone ko at wala nang text galing sakanya. Hindi na ako makapaghintay na makita siya ngayon.
Sa dami ng iniisip, hindi ko namalayang andito na pala kami! Ang bilis.
"Ma'am andito na po tayo. Hala!"
"Po? Anong nangyari?"
"Meron atang nangyari, may ambulansya sa labas, ma'am."
Sumilip ako. Shit! Bakit may ambulansya dito?
Kunot ang noo ko ay lumabas ako mula sa loob ng kotse.
Bigla akong nakaramdam ng kaba at takot sa dumi ng iniisip. Lalapit na sana ako, pero dahil sa hindi inaasahang makita, mismo ang paa ko na ang huminto at tumigil.
Nakaawang ang labi at hindi alam anong gagawin.
They already pushing him with a wheeled cot. Nakita ko rin na sumunod nang lumabas sila tita at mga kapatid ni seth. Hagulhol at iyakan na ang naririnig ko.
"kuya, g-gumising ka.."
"anak...
"ma'am sorry kailangan na natin magmadali." sabi ng lalaki na tumutulak kay seth papasok sa ambulansya.
Halos hindi ko narin maigalaw ang mga paa ko. I'm so astounded and shocked that I can't even speak anymore. Ramdam ko rin na humihigpit na ang paghawak ko sa dala kong cupcakes na para sakanya. It feels like a part or my entire body is trembling and shaking.
Nangingilid na ang aking luha na lumapit ako sakanila.
"tita ano po'ang nangyari?"
I tried..fuck! Sinubukan kong huwag umiyak sa harap nila, pero hindi na nagpaawat ang mga luha ko at kusa ng lumabas. Damn it!
"Ate trisha?" Gulantang na sabi ni reign saakin.
"Tita, anong nangyari kay seth?" Hindi pinansin si reign at binalik ang tanong kay tita.
"Trisha, a-anong ginagawa mo dito?" Gulantang na tanong niya.
This is bullshit! Gusto ko marinig ang sagot nila sa katanungan ko!
"Tita, sagutin niyo po ako.." nanginginig na sabi ko.
"Wala na akong oras para ipaliwanag ito, trisha.. m-magkita nalang tayo sa hospital. Brandon! Pumasok na kayo sa kotse!" Mangiyak-ngiyak na utos niya dito.
Tangina! Hindi ko na alam kung paano sila nakaalis at ganoon nalang kabilis nawala sila sa paningin ko.
I was left feeling panicked, frightened and worried.
Sobrang kabado na ako. Hindi ko na maipaliwanang kung ano itong nararamdaman ko. Kahit kailan ay hindi ako natakot nang ganito sa buong buhay ko.
Why am I constantly afraid that something bad will happen to him..hindi pwede! Matapang ka naman, seth hindi ba? I know you can do this. Baby, please.. huwag mo akong takutin ng ganito. Please I know you're gonna be okay.
Mabilis akong nakaabot ng hospital. Agad namataan ko sila tita, reign, brandon at chartle na naghihintay sa ER.
Hindi pinaglagpas at agad kong nilapitan si tita.
"Tita..please sabihin niyo po anong nangyari?" I begged.
Tumayo ito at hinawakan ako sa balikat. Diritso lang ang tingin niya saakin.
Pakiramdam ko ay mahihimatay na ako ngayon.
"Hindi ako dapat ang magsabi nito, iha, siya dapat. Pero karapatan mong malaman ito..He has mitral vavle prolapse."
"Ano po iyon?" Nanginginig kong tanong.
Hindi naman ito malubha, hindi ba? Pero bakit, seth..bakit hindi mo sinabi saakin..
"Is a common heart condition, iha. Sakit sa puso. A su--"
Hindi pwede..hindi yan totoo!
"Pero gagaling po siya, hindi ba?"
Gagaling siya! Gagaling siya..hindi pwedeng iwan niya ako! Kakasimula lang namin. Kakasimula lang natin, seth.
"Hindi ko alam, trisha..hindi ko na alam..natatakot ako.."
"Gagaling siya! I'm sure of that. He promised na hindi niya ako iiwan. Nagtext pa nga siya saakin, tita."
Hindi ko na nakayanan ay napahagulhol nako ng iyak. Naramdaman ko rin ang paghila ni tita saakin para yakapin.
"Shh.."
"Hindi pwede tita..hindi ko kaya.."
Please, baby..hindi mo naman ako iiwan, hindi ba? Please..
"Mrs fabella, alam niyo naman ang tungkol sa sakit ng anak niyo, hindi ba?" Tanong ng doctor.
"Yes, doc.
"The evidence of mitral valve prolapse can be found in a substantial minority. So naturally, MVP has been assumed to be the cause of these sudden deaths. The patient had mitral valve prolapse. Ginawa na namin ang lahat para marevive siya, pero wala na talaga. I'm sorry.
Hindi totoo yan!
"Hindi yan totoo! Malakas pa siya. Nagsisinungaling lang kayo!
"Most people with MVP have no symptoms."
Hindi ito totoo..buhay siya! Hindi, Hindi!
"Tita, hindi ito totoo..huwag po kayong maniwala..buhay siya."
Hindi siya sumagot at hinawakan lang ang magkabilang pisngi ko, na para bang sinubukan niya akong pakalmahin.
"Trisha.."
"No!"
Hindi totoo ito! This is just a bad dream. Ayoko ng marinig silang lahat. Tumakbo na ako at iniwan sila.
"Trisha!
Hindi ako lumingon at diritso lang ang lakad ko.
I headed to my car, where manong was waiting for me. Tears continued welling in my eyes.
Nang makapasok na ako ay doon na ako humahagulhol ng iyak.
"Ma'am ano po ang nangyari?" Nag-alalang tanong ni manong saakin.
"Just d-drive manong.."
"Po?"
"Just fucking drive!"
Hindi ko na napigilan ay napagtaasan ko na ito ng boses.
"Opo, opo, ma'am."
Damn it!
Kung panaginip man ito, gisingin niyo na ako! Dahil hindi ko na ito nagugustuhan!
Malakas naman siya, kaya paanong magkakaroon siya ng sakit? This is just a fucking bad dream!
Hindi ko makakaya kung mawawala siya saakin..
Mahal niya ako at alam kong hinding hindi niya ako iiwan.