Nagpaalm na iato saka sumakay ng kotse, wala siyang kaalam alam na may galit na nagmamasid sa kaniya, nakita niya galit ni Mateo at kinaladkad siya.
"Bitawan mo ako." habang nagpupumiglas, amoy alak ito hinalikan siya nang mariin nito, habang nagpupumigilas pa rin.
"Ano ba?"
"Ako lang dapat ang humawak at humalik sa'yo!" he kiss her again like angry and he wants her so badly. Hinalikan niya ang leeg nito pababa habang ang mga kamay naman ni Mateo ay sobrang higpit ng pagkakahawak sa mga kamay ni Magdalena.
Nang makakuha ng tiyempo tinulak niya si Mateo palayo "Bakit mo ginawa sa akin yun?" galit niyang sabi kay Mateo.
"Mahal na mahal Kita."
"Mahal, talaga lang pagkatapos ko malaman na may babae ka pagkatapos sasabihin mo sa akin mahal na mahal mo ako." pagak ang tawa.
"I'm sorry!"
"Layuan mo nga ako, pinili kita kaysa kay Owen dahil akala ko pangangalagaan mo ang relationship na meron tayo pero mali ako."
Sinubukan nito humingi ng tawad ngunit ngayon naging bato ang puso niya, alam niyang wala nang tao ang magmamahal sa kaniya. "Owen, kung pinili siguro kita magiging masaya sana ako. Kaso naging bulag ako at di ko napansin ang pagmamahal mo." naiyak na lang naglakad papuntang dressing room nang mapansin ni baklang Teri ang mugto niyang mga mata, nagaalala kinuwento niya ang nangyari.
"Wala na bang lalaki magmamahal sa akin at irerespeto kahit maging trabaho ko." napahagulgol siya sabay takip ang mukha.
Laki ng kasalan niya kay Owen at nasaktan ito, kaya siguro nawala ito nang di na nagpakita pa at ang laki niya pinagsisihan ang sarili kung bakit hindi ito ang pinili niya.
"Magdalena!" tawag ni Carla na isa rin sa mga sumasayaw sa stage at kasabayan niya. "Bakit?"
"Tawag ka ni boss."
Kinabahan siya "sinabi ba niya kung bakit?" pagkuway pumunta siya sa office ng boss, kinabahang kung bakit.
"He visit you."
"Who?"
Kumilos ang ulo ng boss at tumingin sa direksyon sa left side, napalingon siya sa banda roon. Ikinagulat niya ang pagbabalik ni Owen, pero di na ito ang Owen na kilala niya dahil nakapang-amerikano na ito.
"Owen."
"Look suprise!" anito, halong emosyon at gusto niya mayakap ulit ito.
"Paanong-"
Ngumisi ito na para bang nakakita ng multo. "Ikaw ba talaga yan, nakabalik ka" anya lumapit kay Owen para yakapin sana pero nauuna ang takot na baka galit pa rin ito.
"You miss me."
Tuluyan na siya yumakap ng mariin. "Oo naman, ako ba. Namiss mo?" sabi niya kumalas siya sa pagkakayakap. Nakita niya sa mukha nito na walang emosyon at natigilan, parang gusto niya malungkot dahil sigurado siya na di man lang siya namiss nito.
"Oo naman."
"Ganun ba?" yumakap ulit, ang hindi alam ni Magdalena na may masamang motibo si Owen. Na siguradong hindi magugustuhan ni Magdalena "Akin ka lang" sabi niya sa sarili saka kumalas kay Magdalena.
"Pasok ka sa dressing room." sabi niya at niyakad si Owen papasok ng dressing room para magkuwento at makausap.
Marami ito naikuwento, magmula nang umalis ito. Nakapagaral ito sa ibang bansa at ngayon ay isa nang ganap na CEO ng kumpanya, mayaman na successful na larangan pagdating sa mga business at naikwento rin nito ang tungkol sa pagkamatay ng half brother niya.
"Medyo malungkot din pala nangyari sa'yo sa ibang bansa, siguro kung ikaw ang pinili ko magiging masaya ako." nasabi niya, nagtaka ito sa reaksyon niya.
"Bakit?"
"Nakipaghiwalay ako kay Mateo dahil sa mga nababalitaan ko at alam ko pa lang wala nang time para sa akin, di tulad ng dati." lungkot niya kuwento rito. Tumulo ang likido sa pisngi niya, pagkuway pinahid ni Owen ang mga luha niya.
"Siguro, kung ikaw ang pinili ko di ako masasaktan ng ganito, kung maibabalik ko lang ang nakaraan ay di na ako masasaktan ng ganito at di na sana ako maloloko ni Mateo."
Ikinuyom ni Owen ang patago niyang kamay upang pigilin ang sarili na wag magalit at magwala.
"Okay ka lang ba Owen?"
"Oo naman."