Byron POV's~
di ko alam ang sasabihin ko natatakot ako sa posibleng magiging reaksyon ni andy at tsaka ayaw ko ng manggulo pa sa kanila ni marco.
kinuha ko ang baso na may lamang alak at ininom muna ito
" wala na po ma."- sabi ko kay mama tas tumingin ako kay andy bakit mukang malungkot sya siguro dahil mamimiss nya sila at mama at ang pinakamamahal nyang si marco imlosible namang mamiss ako nyan asa pa ako.
" ingat nalang palagi at mag aaral kang mabuti"- sabi ko kay andy
ngumiti lang sya
at boogs...
tulog na sa sobrang kalasingan
" hayst nakatulog na ang anak ko sa sobrang kalasingan!"-sabi ni tito(papa ni andy)
" byron buhatin mo si andy dalhin mo na sya sa kwarto nya. si tito mo na mag aalalay kay papa mo at ako na magliligpit nito"- paliwanag ni mama
kaya binuhat ko si andy magaan lang naman sya kaya di ako naghirapang buhatin sya.
nung nilapag ko na sya sa kama bigla nyang hinawakan ang kamay ko habang nakapikit at nagsalita
" wag mo akong iiwan please"-sabi nyang nakahibi habang nakapikit
" di kita iiwan lagi lang akong nasa tabi mo"- sabi ko sa kanya
" mahal kita"-
pagkasabi nya nun biglang lumakas ang tibok puso ko.
" a-ah sino"-me
hayst bakit ko ba kasi tinanong tong lasing to
" bashta tandaa mo mahal kita"
sabi nya nanaman. for sure si marco yun. di nya padin binibitwan ang kamay ko kaya umupo nalang ako sa tabi nya
" kakantahan nalang kita para makatulog ka"- sabi ko habang hinahawi ang buhok nya ang cute nya pala pag natutulog. mag umpisa na ko syang kinantahan
" close your eyes take me my hand baby, dont you know what i'm feeling... "- hanggang sa tuluyan na syang nakatulog kaya kinumutan ko na sya pero bago ako umalis may sinabi ako
" di kapa umaalis namimiss na agad kita"- malungkot kong sabi.
" i will always love you kahit na nasasaktan ako dahil kayo na ni marco"- tas lumabas na ako ng kwarto nya at marahang sinarado ang pinto upang di makagawa ng ingay na maaring ikagising ni andy
~Andy POV's~
madami na akong naimon kaya medyo nahihilo na ako nangangapal na din ang muka ko.
hinihintay ko parin ang sasabihin ni byron baka ito na yung pinakahihintay ko na aminin ni byron n mahal nya ako pero
" wala naman po ma"-
nakaramdam ako ng lungkot.
tumingin sya sakin at sinabing
" ingat nalang palagi at mag aral nalang mabuti"-
di ko na kaya ambigat na ng ulo ko dahil sa nainom kong alak kaya nawalan na ako ng malay. basta nung time na yun si byron ang nasa isip ko. then di ko na alam ang sumunod na nangyari
araw na ng alis ko papuntang state. syempre nalulungkot ako mamimiss ko sila tita dahil napamahal narin ako sa kanila at lalong mas mamimiss ko si byron ang lalakeng minahal ko pero wala akong choice kasi gusto na ni papa ako pag aralin sa state para makapagtapos at magkaroon ng magandang buhay kaya naiintindihan ko si papa.
namimiss ko na agad si byron hehe
"tita si byron po? "-me
" umalis. dinalaw yata ang puntod ni camille"-pag papaliwanag ni tita
" tara na anak alis na tayo baka mahuli pa tayo sa flight"- papa
mas lalo akong nalungkot bigat sa pKiramdam na iiwan mo yung mga taong napamahal sayo. at si byron bakit wala sya aalis ako pero wala sya, ganun ba talaga sya walang pakialam? nasasaktan ako
" okay po pa. tita mamimiss ko po kayo ng sobra"-mangiyakngiyak kong sabi
" sobrang mamimiss din kita andy." tas nagyakapan kami
" balik ka ha? "- lumuluhang sabi ni tita kaya napaluha na din ako
" opo tita. pangako"- me
" group hug muna tayo bago kayo umalis"- sabat ni tito
nagyakapan kaming apat si papa, tita, tito, at ako nung mga time na yun ramdam ko ang pagmamahal nila pero may kulang, wala si byron. mabigat sa pakiramdam na aalis ka n di mo man nakita ang taong mahal mo. nasabi ko narn kay marco na aalis ako papuntang state.
nag iyakan kami, nag yakapan dahil baka matagalan din ako sa states.
" o sya, sige na. tama na ang drama"- sabi ni tita habang nangingilid ang luha sa mata nito
kumalas na kami sa pagkakayakap at lumabas na ng bahay.
" dina kami sasama baka dipa namin mapigilan ang emosyon namin"- nakangiting sabi ni tito
ngumiti nalang ako at pumasok na sa van. nasa airport n kami pero di padin ako mapakali iniisip ko padin si byron. dipa naman aalis ang eroplano kaya
" pa babalik agad ako may kailangan lang akong tao na makita bago umalis"
tumango lang si papa at ngumiti
" sige anak mag iingat ka"-papa
tas tumakbo na ako palabas ng airport
pumara ako ng taxi at bumalik ako ng bahay nila tita pero wala na daw sya parang nanlumo ako nawalan ng pag asa ilang oras nalang kasi aalis na ang erplano
" dipa si byron nakauwi e"- iling ni tita.
" sige po salamat"- tumakbo na agad ako at sumakay ulit sa taxi. may biglang pumasok sa isip ko
baka nasa sementeryo pa sya sa puntod ai camille
kaya sinabihan ko ang taxi driver na dun kami tumungo.
bumaba agad ako at inabot ang bayad wala akong pakialam kung magkano ang naibigay kong pera basta ang mahalaga makita ko si byron
" sobra po ang pera nyo" iaabot na sana ng driver ang sobra kong pera pero di ko to pinansin tumakbo na agad ako papuntang puntod ni camille at gumaan ang pakiramdam ko ng matanaw ko si byron
lumapit ako ng di nya namamalayan
" alam mo camille mahal na mahal ko si andy pero wala na yata akong pag asa kasi boyfriend nya ang pinsan mong si marco"- sabi ni byron habang di nya alam na nasa likod nya na ako nakikinig. infairness gustong tumalon ni lola nyo sa sobrang kilig.
napangiti nalang ako
" totoo ba yan"
napatigil sya at lumingon halatang nagulat
BYRON POV'S
napatigil ako ng may nagsalita sa likuran ko isang pamilyar na boses lumakas ang kabog ng dibdib ko
" totoo ba yan? "
pangiti nyang sabi
pagkaharap ko si andy kaya nagulat ako. may kung anong saya akong nararamdaman