Matapos akong magpahangin sa labas ay naisipan kong bumalik nalang sa loob at magpahinga sa loob ng kwarto ko.
Nakaupo lang ako sa kama ko habang nakatitig sa rose na pinulot ko kanina sa labas.
And until now, ay hindi ko parin maintindihan kung bakit natatanggal ang kulay pulang kulay nito at napapalitan ito ng asul?
It's like the red color of it is slowly fading away...
What kind of rose is this?
Nasa ganuon akong pag-iisip nang makarinig ako ng isa-isang katok mula sa pinto ko.
Nagtaas ako ng mukha at napatitig dito.
"Come in" I said.
Agad namang bumukas iyon at ang gwapong mukhang iyon ang sumunod kong nakita.
Si Maalouf.
Pumasok sya sa loob ng kwarto ko saka sya nag-cross arms at sumandig sa tabi ng pinto ko.
"So..." he said while looking at me. "...kumusta na ang Lady Annah namin?"
At doon ko na naman nakita ang pamilyar na pilyong ngiting iyon na gumuhit sa labi nya.
But right now, while looking at him ay iisa lang ang gusto kong itanong sa kanya.
"Maalouf..." I whispered. "Alam mo ba kung nasaan si Light?"
Yes. I know that sometimes they didn't get along that well. Pero pakiramdam ko ay may alam sya tungkol kay Light. And afterall, sya lang ang kilala kong pinagkatiwalaan ni Light habang nasa paglalakbay kami.
He smiled at me.
"Well..." he said then sighed. "The thing is...Light wants you to forget him."
Natigilan ako nang dahil sa sinabi nya.
Saka ako nagtaas ng mukha at natitigilan na napatitig sa gwapo nyang mukha.
"W-what..." I whispered. "W-what do you mean by that?"
Light wants me to forget him?
Pero...bakit?
"The first time I saw you in Maleya, ay naramdaman ko na kaagad na may maling nangyayari" he said while staring at my face. "Noong una ay hindi ako makapaniwala na nakikita ko ang namayapang si Alex sa harapan ko. But when I saw you, ay doon ko naintindihan kung ano ba ang totoong nangyayari. That it's not Alex that I'm seeing but it's his twin brother, Light. And our family is completely aware of what happened in Cytherea pati narin ang pagta-traydor ni Raven at ng ibang Arcadian Knights sa mga Titanians. And so that's the time that I decided to intervene..."
Nanlalaki ang mga mata kong napatitig sa kanya.
"Kung ganun...dinala mo ako sa palasyo nyo....dahil..."
He smiled at me.
"Yes" he said. "I want to confirm things kaya dinala kita sa loob ng Palasyo. And my assumptions are right. That Raven has been holding you as a hostage and you are there to look for the stone of death. Lalo na nang puntahan ako ni Light sa kwarto ko noong gabing iyon na dinala kita sa loob ng palasyo at ipinaliwanag ang lahat ng nangyayari..."
I was stunned.
So...Maalouf...
Ngumiti lang sya sa akin at napahinga ng malalim.
"Yes. Naging kakampi ako nina Light, Lucian at Bea sa pagbabantay sayo at sa planong pagdala namin sayo sa Cytherea sa oras na nakumpleto na ang apat na stones of death na itinuro ng oracle. At yun nga ang ginawa namin. After getting the last stone in the map in Thrym ay pasikreto kang ibinigay sa amin ni Light noong araw na iyon para maibalik ka na namin dito sa Cytherea"
...is accomplice...of Lucian and Light with their plan?
Nagtaas ako ng mukha at hindi makapaniwalang napatitig sa kanya.
"So...yung stone of death..." I whispered. "...paano napunta kay Feldor iyon?"
His beautiful brown eyes just looked at me and then sigh.
"Well, it's true na nahulog yun sa kapatid ko noong isang gabing natutulog sya" he said. "...and after knowing that it is one of the stones ay ipinaalam namin kaagad ito sa Elders. But they decided to let us protect it. We are a royal family kaya walang magtatangkang magnakaw ng stone of death habang nasa puder namin yun. And they ordered us to protect it until the day would come that you'll actually look for it"
"Pero alam mo ba kung ano ang dahilan at kung bakit kay Feldor nahulog ang stone of death?"
He shook his head at napayuko.
"No" he said. "Until now ay nagiging palaisipan parin sa amin kung paano napunta sa kapatid ko ang isang stone of death..."
Napayuko nalang ako at naguguluhan na napaisip.
Tama.
Now that I think about it ay paano napunta sa iba't ibang lugar ang stones of death?
It is just purely coincidental o may rason ang lahat ng iyon? But either way, the most important thing is nakumpleto ko na ang lahat ng ito.
"Noong una ay hindi ako naniwala sa mga sinabi ni Light sa akin noong gabing iyon kung saan pasikreto nya akong pinuntahan...pero..." he said then looked at me. "...na-kompirma ko na totoo ang sinasabi nya na kino-kontrol ni Raven ang Arcadian Knights na kasama nila..."
Nagtataka akong napatitig sa kanya.
"How?"
He looked at me and spoke.
"Noong gabing ding yun na sinunog ako ni Alex ay agad din syang nag-sorry sa akin and after that, we became friends along with the Arcadian Knights. And then I already told them that I'am only an adopted son to the King pero..." he said then his eyes became serious. "...iba ang sinabi nila sa akin noong araw na nagkita kami uli sa palasyo..."
Tama...
Now that I think about it...
Agad na nanlaki ang mga mata ko at mabilis na napatingin sa kanya.
"Woah, woah" si Cornelius. "So you mean, ampon ka lang dude? Ngayon ko lang nalaman yan ah"
"Oo nga" si Jared. "Naging magkalaro tayo noon pero ngayon ko lang nalaman yan"
Yes.
Yun ang mga sinabi nina Cornelius at Jared nang malaman namin na ampon sya.
"After hearing those things ay doon ko nakompirma na totoo nga ang sinasabi ni Light na kino-kontrol ni Raven ang ibang kasamahan ninyo. And your life is in great danger." he said. "After confirming that, Light asked me to accompany you in your journey...he asked me to accompany you because he know that something is going to happen in the future..."
Napatitig lang ako sa kanya at naghintay ng sasabihin nya.
"The seal...is slowly wearing off from his body..." he said that widened my eyes. "And because of that, minsan ay hindi na nya nako-kontrol ang katawan nya. Throughout our journey, ay may mga panahon na lumalabas si Alexander ng hindi nya namamalayan. At natatakot sya na baka hindi tumupad si Raven sa usapan nila na wag kang sasaktan kapag nawala na ang seal sa katawan nya kaya nakiusap sya na sumama ako, so that I can protect you when that time comes that he can no longer control himself"
Kung ganun...
Ang totoong rason kaya sya sumama sa amin...
Kaya nagawa nyang iwan ang kaharian nila...
At kaya nagawa nyang iwan ang may sakit na kapatid...at yun ay dahil sa nakiusap sa kanya si Light na sumama sa paglalakbay para ma-protektahan ako kapag nawala ang seal sa katawan nya?
Pero nagtaas ako ng mukha.
"So..." I whispered. "Hindi totoo...na magkaaway kayo?"
Oo.
Ngayong naiisip ko yun ay naalala ko ang mga panahon na lagi silang nagkakainitan ng ulo ni Light. And I remember Light telling me not to trust in him at nag-away pa nga kami nang dahil doon.
Pero...
He smirk.
"It's all an act" he said that widened my eyes. "Nagpanggap kaming hindi magkasundo para hindi makahalata si Raven ng totoong pakay ko sa pagsama sa inyo. And Light telling you not to trust me ay para lang ipakita kay Raven na hindi rin ako pinagkakatiwalaan ni Light. We made it look like I only accompany you in your journey just to fool around"
"Pero ang sabi mo..." I whispered. "...ay may mga times na lumalabas si Alexander sa paglalakbay natin...bakit---"
"Can you remember what happened in Murrk?" he cut me off that made me cold.
Yes.
I can still clearly remember that.
And when I remember that, ay agad akong napatingin sa kanya at nanlalaki ang mga matang napatitig sa kanya.
"K-kung...kung ganun..." I whispered.
But what he said next crashed my whole world into pieces.
"Yes" he said then his serious eyes looked at me. "Before I get the chance to stop him, he killed Helga and Van to forcefully get the stone of death from them"
*****************
"Yes. Before I get the chance to stop him, he killed Helga and Van to forcefully get the stone of death from them"
Pakiramdam ko ay bigla akong nanghina ng dahil sa sinabi nya.
Kung ganun...
Si Light ang...
"Unti-unting nawawala ang seal sa kanya kaya minsan ay lumalabas si Alexander sa katawan nya" he continued. "Kaya si Alexander ang pumatay kina Van at Helga noong gabing iyon lalo pa na't nakita nya sa memory ni Light na nagdadalawang isip kang kunin ang stone of death"
Napakapit nalang ako sa kama ko at napahawak sa noo ko.
This is just too much.
Alexander Tybalt...killing two innocent people just to get the stone of death. But the worst part of it ay ang katawan ni Light ang ginamit nya sa pagpatay kina Van at Helga.
"At hindi lang yun ang unang beses na nangyari yun..." ang sabi pa nya dahilan para mapatingin ako sa kanya.
But he just stared at me with his unusual serious face.
"The fire in Vedra..." he said. "Alexander Tybalt is controlling Light's body when he destroyed the whole city of Vedra...at sinunog ni Alexander ang buong Vedra when he sensed that Lucian is looking for evidence to expose him and Raven's plan. The blue fire that destroyed the whole city is a mixture of their power of wind and fire"
Tuluyan na akong nanigas mula sa kinauupuan ko.
Kung ganun...
Si Alexander Tybalt din ang sumunog sa buong Vedra.
Si Alexander Tybalt din ang pumatay kay Alex...
At si Alexander Tybalt din ang bampirang komo-kontrol sa katawan nya...noong oras na gusto nya akong patayin.
"But after Alex sealed Alexander Tybalt inside Light's body..." he said then looked at me. "...Light 's body could no longer use the powerful blue fire. All he could manage to produce is the normal fire..."
Nagtaas ako ng mukha at napatitig sa kanya.
Tama. May naalala pa akong itanong sa kanya.
"Then tell me about what happened in Sorrow..." ang tanong ko. "...sabihin mo sa akin ang buong katotohanan sa totoong nangyari doon. Kung bakit nakita ko kayong nag-aaway ni Harun at kung paano tayo natunton ng Arcadian Knights na akala ko noon ay Aarvaks?"
He sigh while still crossing his arms saka napayuko.
"I thought that if I told Harun the whole truth ay maiintindihan nya ang plano the way I did when Light explained it all to me" ang simula nya. "But I made a horrible mistake..."
Napatitig lang ako sa kanya at naghintay ng sasabihin nya.
"...sinabi ko sa kanya ang totoo na ikaw ang nawawalang Titanian and I persuade him to help us in our plan" he continued. "Pero hindi nya naintindihan ang plano namin. My friend Harun is one of the most loyal man of the Titanians kaya nang malaman nyang ikaw nga ang nawawalang mistress ng Cytherea at nang malaman nya ang tungkol kina Raven ay agad nyang sinabi sa mga Elders na nasa puder ka nya which is a big mistake. Because I know that when Arcadian Knights will come to rescue you, Light has no other choice but to put them all down to make Raven believe in his loyalty in the group. Wala akong ka-ide-ideya na nagsumbong sya sa mga Elders na nanduon ka. And on that night that you saw us arguing ay yun ang gabi na pinipilit ko syang ipaintindi ang totoong plano namin ni Light"
Hindi ako makapagsalita.
Kung ganun...
Yung araw na dumating ang mga Arcadian Knights na inakala kong Aarvaks sa gitna ng arena sa Sorrow...
Yung sinabi noon ni Maalouf sa kanya...
"I told you to wait!"
...ay nasabi nya dahil hindi alam ni Maalouf na nagsumbong na sa mga elders si Harun na nasa Sorrow ako?
But there is another thing that's been confusing me...
"If Light is a wind Argon then why..." I whispered saka ako nagtaas ng mukha at napatitig sa kanya. "Then why I didn't saw him using his power of wind?"
For a moment he just stared at me.
At hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng kaba habang nakatitig sa mga mata nya.
But then he sigh and spoke.
"He didn't use his power of wind...at nagpanggap syang si Alex throughout this whole journey and it is because..." he said then looked at me directly in my eyes. "...he doesn't want you to remember him. He wants you to forget him, Annah..."
I was stunned.
I was speechless.
And for a moment ay pilit kong ina-absorb sa utak ko ang sinabi nya.
He wants me...to forget him?
"B-but why...?" all I could manage to ask.
Hindi sya sumagot.
Basta't nanatili lang syang nakatitig sa akin gamit ang malungkot na tingin na iyon.
Pero napahinga lang sya ng malalim at napatitig uli sa akin.
"He didn't told me the reason..." he said. "But there is one thing he wants me to tell you before Bea and I brought you here in Cytherea..."
Hindi ako nagsalita.
Naghintay lang ako ng susunod na sasabihin nya.
At pakiramdam ko ay lumalakas ang tambol ng dibdib ko habang naghihintay ng susunod na sasabihin nya.
But what he said next froze me from where I'am sitted.
"You should keep your promise..." he said that stunned me. "...that's the only thing he wanted me to tell you, Annah..."
to be continued...