Gabi palang, kinakabahan na ako. Anong gagawin kong talent?. Kakayanin ko kayang humarap sa napakaraming tao?. Mawawala ba ang hiya ko kung itutuloy ko ang pagsali?. Ang daming halo halong tanong ang gumugulo saking isipan. Puro balikwas ang nangyari sakin sa loob ng tatlong oras. Alas dose na ng madaling araw nang makaramdam ng antok ang diwa ko.
Maya maya. Tumunog ang walang hiyang alarm clock. Pikit mata ko itong kinapa saka pinatay. Tumalukbong at pumikit muli. Nasa kalagitnaan na ako ng paghulog sa malalim na tulog nang may malakas na kumatok.
Napapikit ako ng mariin sa pagbitin ng isa pang tulog.
"Wake up sleepy head. Baka malate ka sa praktis nyo.." boses ni kuya Lance ang narinig ko mula sa likod ng nakasaradong pintuan.
Yung kabang nawala pansamantala dahil sa himbing ng tulog, bigla nalang bumalik gamit lang ng isang pitik.
Kumakabog na ng mabigat ang aking dibdib sa bawat hakbang na ginagawa patungong banyo. Praktis palang ang gagawin namin mamaya pero parang ito na talaga yung araw na simula ng pagbabago ko. Not literally change. Siguro, dito lang mahuhulma ang confidence kong matagal nagtago.
"Bamby, hurry!. Kausapin ka raw ni Papa.." ang boses naman ngayon ni Kuya Mark ang kumatok. Mabilis akong nagbihis at nag-ayos. Dumiretso sa deck na kinaroroonan ng computer at mga gadget.
"Good morning baby ko.." bumungad agad sakin ang mukha nyang balot na balot.
"Good morning Pa.." nguso ko sa bansag nya. Matanda na ako. Tapos 'baby'?. Grabe!. Di naman na ako hinehele ni Mama, bakit baby pa?.
"Ayaw mo ng baby?. Bakit anak?.. haha.."
"E kasi Pa, matanda na ako. Paano nalang kapag may nakarinig na kaibigan ko o ibang tao?.."
"Just like your crush?.. hmm?.." he just mouthed the word 'crush' para di marinig ni kuya Mark na abala sa kanyang laptop.
Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi nya. Eto yung part na pinakaayaw ko e. They always tease me about my special crush. Ugh!.
"Hindi po." maikli kong sagot. Walang maisip na ibang sabihin. Nahiya ako bigla.
"Narinig ko sa Mama at kuya Lance mo na kasali ka raw ng intrams?.." humigop sya sa kanyang baso habang umuusok pa ito.
"Yes po.." kinakabahan ako.
"Hmm.. nice to hear that. But you sure you want to join the pageant?." nag-aalala nyang himig. Alam kasi nilang lahat na sobra ang hiya ko sa ibang tao. Minsan pa sa kanila.
Tumango ako habang kagat ang labi.
"Okay then. Don't mind those creepy eyes that are watching you ha. Just enjoy the show. And show what my little Bamby got!. Understand?.."
Malaki ang ngiti ko sa mga sinambit nya. Binibigyan ako ng lakas ng loob. Salamat sa mga salita nya. Naging normal muli ang kabog ng dibdib ko.
"Thanks Pa. Love ya.."
"I love you more.." matapos nun bumaba na akong kusina at kumain. Hinintay pa ako ni Kuya Lance dahil hindi pa ako nakasapatos. Mabuti maganda ang gising ng loko. Di ako minadali. Sana rin maganda ang takbo ng buong araw ngayon. Lalo na at kasama ko pa sya. O my gosh!. Kaya ko ba to?. Kahit nasa paligid sya?.