CHAPTER 1

-=Ram's POV=-

I can't help when a wide grin appeared on my face, sino ba naman ang hindi mangingiti nang mga oras na iyon, natalo ko lang naman ang pinakakaribal ko sa lahat nang bagay na si Jeffrey Nuñez sa isang auction nang isang antique auction na ginawa sa Makati, Jeffrey and I were rivals eversince college and not even once ay natalo ako nang binata na mukhang magiging second place na lang sa lahat nang bagay from academics to sports to business at kahit sa babae ay laging ako ang nangunguna, I admit minsan nga kahit hindi ko gusto ang babae ay nililigawan ko din just to piss off Jeffrey.

I don't know since nagkaisip ako gusto laging ako ang may control sa lahat nang bagay, gusto kong laging one step ahead ako, I don't want to be told what to do dahil gusto kong ako ang may hawak sa mga desisyon sa buhay ko, I want to feeling na kaya kong paikutin ang mga tao sa paligid ko nang ganoon ganoon na lang. I want control, I want power that comes with being rich.

At the age of twenty ay nakuha ko na ang una kong milyon sa tinayo kong business nang walang tulong mula sa Dad ko at ngayong twenty five na ako ay tinuturing akong assasin when it comes to the business community dahil hindi malalaman nang ibang competitor ang mangyayari sa kanila kapag ako na ang nakabangga nila. 

I'm on my way to my condo unit na nasa Bonifacio Global City sa isang sikat na building sa Taguig kaya naman mabagal lang ako magdrive because there's no need to rush dahil hindi naman kalayuan ang tinutuluyan ko.

I turned on the radio on my car at sakto naman na tumutugtog ang Hall of Fame kaya hindi ko maiwasang hindi sumabay sa kanta na iyon dahil parang piling ko bagay na bagay ang kantang iyon sa nangyayari sa buhay ko.

You can be the best

You can be the King Kong banging on your chest

You can beat the world

You can beat the war

You can talk to God, go banging on his door

You can throw your hands up

You can beat the clock (yeah)

You can move a mountain

You can break rocks

You can be a master

Don't wait for luck

Dedicate yourself and you gon' find yourself

Naputol lang ang pagkanta ko nang biglang tumunog ang phone ko at napansin kong nagregister ang pangalan nang girlfriend ko na si Janine.

"Hi hon, miss me already? Pauwi na ako." I smiled sexily, we've been living together for almost a year now, actually si Janine ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko, international runway model, very beautiful and sexy at alam kong kapag kasama ko ang dalaga sa kahit saang event ay kinakainggitan ako lahat nang kalalakihan.

"I'm leaving you." nagulat ako sa sinabi nito matapos nitong hindi magsalita nang ilang segundo, I never expected hearing that from her lalo na't ang tagal na namin.

"No you can't." naguguluhan kong sinabi dito.

"Damn it Ram! I have no choice." I can hear frustration on her voice kaya naman mas binilisan ko ang takbo nang kotse ko para lang makarating sa condo unit na tinutuluyan namin.

Hindi ako makakapayag na mawala ito sa akin, and what Ram wants, Ram gets, ganoon ako simula pagkabata pa lang, I always find ways for me to get what i want.

Wala pang limang minuto nang makarating ako sa isang sikat na building kung saan nandoon ang condo unit ko at sakto naman na kakalabas lang nang building ni Janine habang hatak hatak ang maleta nito.

Janine saw me getting out of my car and waited for me na makalapit sa kanya, kitang kita ko sa mga mata nito ang pinipigilan nitong damdamin sa paghihiwalay naming dalawa.

"Please don't leave." sinabi ko dito habang hawak hawak ang kamay nito na nakahawak naman sa dala-dala nitong maleta.

"I'm sorry Ram, wala akong magagawa Dad threatened me na kung hindi ako magpapakasal sa taong napupusuan niya para sa akin ay tatanggalan daw niya ako nang mana." malungkot nitong sinabi, hindi ko naman napigilang hindi mapamura sa narinig dito, of all thing arrange marriage pa, it's the 21st century for crying out loud hindi na uso ang bagay na iyon sa panahon na ito.

"The hell kung hindi mo makuha ang mana mo, I can take care of you." I said and saw hope in her expressive eyes na napapalibutan nang mahahabang pilikmata.

"Are you going to marry me?" she asked at kitang kita ko ang pag-asa sa mga mata nito habang nakatingin sa akin. actually marriage is not what i have in mind, I'm contented us living together.

"Bata pa tayo para sa kasal ang ibig ko lang sabihin ay kaya kitang suportahan sa lahat nang pangangailangan mo." sagot ko dito at kitang kita ko ang disappointment na nagregister sa mukha nito sa sinabi ko, halatang hindi iyon ang inaasahan niyang maririnig sa akin, pero anong magagawa ko hindi pa talaga ako handang mag-asawa at piling ko kahit kailan ay hinding-hindi ako magiging handang pumasok sa bagay na iyon, because for me it's just a piece of paper that will be the end of your freedom.

"Tell me Ram, do you love....me?" tanong nito at para naman nalunok ko ang dila ko sa tanong niyang iyon, hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong nito. "Did you even love me even just a bit?" pagbabago nito nang tanong nang nanatili lang akong tahimik habang nakatingin dito.

Sa totoo lang hindi ko alam kung paano sagutin ang bagay na iyon dahil kahit kailan ay hindi ako naniniwala sa pag-ibig, para sa akin ang pag-ibig ay isang kalokohang bagay na ginagamit nang mga tao sa kanilang imaginary world.

"I.... like ... you." I said and shit lang dahil hindi ako sanay na marattle sa kahit na anong bagay, kahit sa business man yan o kahit sa personal kong buhay never na narattled si Romano "Ram" Santiago.

"Goodbye Ram." malungkot na malungkot ito habang sinasabi ang bagay na iyon at matapos ang ialng segundo ay nagpatuloy na ito sa paghatak nang dala nito hanggang makarating ito sa naghihintay na kotse at hindi ako makapaniwala nang makita ko kung sino ang naghihintay dito.

"Hi Ram!" ngising aso ang nakikita ko sa mukha ni Jeffrey, yes you read it right it's my archrival Jeffrey Montebon, nagpalipat lipat ang mata ko sa dalawa, halata ang pagkailang sa mukha ni Janine habang nakatingin ako sa kanya, hindi ko gusto ang ideya na pumapasok sa isipan ko kung bakit nandito ngayon ang siraulong si Jeffrey.

"What the hell are you doing here Montebon?" malamig kong tanong dito at mas lalo pang lumapad ang pagkakangiti nito sa mukha nito, I stopped myself from wiping that grin on his face, ayokong iparamdam sa kanila na naapektuhan ako nang sobra sobra sa mga nangyayari.

"Sinusundo ko lang naman ang fiancee ko, tara na Janine." he said and I can see that Janine is still hoping na may gawin ako para ilayo siya o kahit man lang ipaglaban siya sa binata ngunit nanatili lang akong nakatayo hanggang tuluyan na itong makasakay sa kotse ni Jeffrey at tuluyan na itong mawala sa paningin ko.

"The fuck with this!" galit na galit kong bulong sa sarili ko dahil wala akong ginawa, kahit paano ay nakaramdam naman ako nang sakit dahil isang taon din ang pinagsamahan namin ni Janine but more than the pain of losing her ay mas nasaktan ang ego ko knowing that I lost my girl to that bastard, to my mortal enemy.