Monica.

I still remember the day that he made a promise to me. He promised to me his love, his life and loyalty, and most all his faithfulness in our marriage.

Pero biglang nag bago ang lahat, dahil sa hindi inaasahan pangyayari ay gumuho ang masaya at puno ng pag-ibig naming buhay mag asawa. His sweet vows turns into a sinful lies who ruined our marriage and me.

Can we still fix our marriage as husband and wife or just forget that we once had a almost prefect married life.  Almost because i caught him having a good time in bed with his bitch secretary. 

"The damage has been done Marcus!" Nasusuklam kong saad sa lalake nakaluhod sa aking harapan ngayon.  

Nanatili lang akong nakatitig sa kanya habang siya naman ay nakaluhod sa aking harapan at humihingi ng kapatawaran, pero kahit ni isang pakiramdaman ang kapain ko sa aking puso ay wala akong maramdaman.

Tanging pagkasuklam, galit ang mayroon ngayon sa aking buong pagkatao.

"Monica, please wag g-ganito  let me explain love." Nagmamakaawa pakiusap niya sa akin pulang pula na ang mga mata nito dahil sa kanya pag iyak. 

Umiiling na tungon ko sa kanya nakagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang nag babadyang luha sa aking mga mata. Mas lalo akong na sasaktan sa ginagawa nya dahil isa lang ang ibig na sabihin nito, totoo ang lahat at inaamin niya ang kanyang pagkakamali sa akin. 

Tanging kanyang pag iyak lang naririnig sa buong sala, bigla na lang kasi itong dumating rito sa bahay at pinigilan niya ako ng makita niya bumababa ako sa hagdan dala dala ko ang dalawang maleta na nag lalaman ng aking mga gamit.

Kaya't ito kaming dalawa buo na ang desisyon ko iiwanan ko na siya dahil mas lalo lang akong masasaktan kung mag sasama pa kami sa iisang bahay.

Pakiramdam ko ay masyadong maliit ang pamamahay na ito para sa aming dalawa. 

Hinawakan ko na ang dalawang maletang nasa tabi ko at lumakad na ako paalis sa kanyang harapan habang siya ay nanatiling nakaluhod at nakayukong umiiyak ngayon.

Nang makarating na ako sa tapat ng pinto ay bigla akong napahinto dahil sa biglang pagyakap nito sa aking mula sa aking likuran. 

"L-love please, let's talk about this wag mo akong i-iwanan hindi ko k-kaya Monica." Umiiyak niyang turan habang nakayakap ito sa aking ng mahigpit, naramdaman kong na basa na ang aking balikat at alam kong dahil sa kanyang pagluha ito.

Ipinikit ko ng mariin ang aking mga mata at binitawan ko ang dalawang maletang hawak ko.

Kumuha muna ako ng malalim na paghinga bago ako humarap sa kanya. This will be the last time na makakaharap ko siya dahil buo na ang desisyon ko. 

Napabitiw naman ito sa kanyang pagkakayakap sa aking nang maramdaman niyang gumalaw ako paharap sa kanya. lumayo ito ng bahagya sa aking ng makaharap na ako sa kanya hanggang sa matagpuan ng aking mga mata ang kanyang mukha.

Pulang pula ang mata niya at ang kanyang ilong at magulo ang kanyang buhok hindi muna ako nag salita nakatitig lamang ako sa kanyang mukha.

Gusto kong makabisado ang kanyang pagmumukha dahil ito na ang huling beses na makikita ko siya. 

"Love wag kana u-umalis please, Don't leave m-me." Nauutal niyang turan sa aking at hinaplos ang aking mukha na buong pag iingat na para bang isang maling hawak lang niya ay mababasag ako. 

But he already did I'm broken right now, durog na durog na ang puso ko. Tinabig ako ang kamay niyang humahaplos sa akin at tumingin ako sa kanyang mga mata na punong puno ng pagmamakaawa at pagsisisi. 

"You're late for an explanation I'm too broken now to hear all you're lies. I'm so sick to see you and to be with you." Matapang kong titig sa kanya mga mata mariin at puno ng galit na turan ko sa kanya. 

Napasinghap ito ng marinig niya ang mga salitang lumalabas sa aking bibig. At gulat na gulat na titig nito sa akin hindi makapaniwala na kaya kong sabihin sa kanyang mukha ang mga salitang sinabi ko sa kanya, at unti unting umatras itong palayo sa akin. 

Ganyan nga i want to see your shock face while I'm saying all you're mistakes that you did to me, i want to crush your heart too like you did to mine. Gusto kong maramdaman mo yung sakit at hirap na ipinaramdam mo sa akin. So we can be even before we parted our ways, gusto kong iwanan sayo ang lahat ng sakit na ginawa mo sa akin.

To hunt you everytime until you beg and crawl for my forgiveness. 

"No, diba hindi totoo ang mga sinasabi mo. Love it's not true r-right?" Hindi makapaniwalang turan niya. 

Umiling ako bilang hindi pag sang ayon sa kanyang sinasabi, I don't to play innocent here, i'm not blind and deaf for everything. I'm done being a good and loving wife to him now. 

"Everything is real Marcus, lahat ng ito ay totoo. " Matapang kong saad. 

Natahamik ito dahil sa mga sinabi ko at nanatiling nakatingin lamang sa akin. Bigla nag iba ang itsura nito ngayon yung kanina Marcus na nag mamakaawa at napalitan ng isang matapang na Marcus nakita ko ang pag kuyom ng kanyang mga kamay. 

"So ganon nalang sayo yun? Ha!? Itatapon mo nalang ang limang taong pagsasama natin?! Ganon lang ba kadali sayo ang iwanan ako ha Monica?!" Galit na galit na sigaw nito sa aking habang masama ang tingin niya sa akin. 

Natigilan ako sa kanyang sinabi gulat na gulat na tumingin ako sa kanya. How dare him to say that to me. For what i know hindi ako ang nang loko rito hindi siya ang biktima ng lahat ng nangyayari ngayon. Bakit sa akin niya pinapasa ang kasalanan niya?! 

Nakabawi ako sa aking pagkagulat at hindi na ako nag dalawang isip na ilapat sa kanyang mukha ang aking palad.

I slap him hard because he deserve to be slap! Nanginginig ang aking kamay sa sobrang pagkasuklam ko sa lalake nasa aking harapan. 

"Wala kang karapatan na isumbat sa akin yan! Sino ba sa ating dalawa ang nag tapon nang kung anong meron tayo?! At wag mong ipapamukha sa akin na akong ang may kasalanan sa ating dalawa dahil alam natin parehas kung sino ang may pagkukulang at mali sa ating dalawa! Dahil ganon nalang kadali sayo na lokohin ako kaya wag mo akong tanungin kung ganon lang ba kadali dahil alam mo kung anong sagot!" Galit na galit na turan ko sa kanyan. 

Hindi man lang ito nakaimik sa aking mga sinabi dahil bigla itong na tahimik.  

Kinuha kong muli ang aking mga maleta para umalis na sa pamamahay na ito hindi ko kayang manatili rito lalo na kung na narito rin siya. Dahil pakiramdam ko pinapatay ako ng lugar na ito kung mananatili ako rito. 

Tinalikuran ko na ito at iniwang tulala sa kanyang pwesto. Sa pag labas ko sa lugar na ito alam kong tapos na ang lahat sa aming dalawa.

Kakalimutan ko na minsan akong naging tanga dahil sa nag mahal ako ng maling tao na buong akala ko iba siya pero nagkamali ako dahil pareho lang sila. 

Huminto muna ako sa aking paglakad palabas habang mahigpit ang hawak ko sa aking mga maleta. 

"This is the end of us Marcus because when i step out of this house i will make sure that we will parted our ways forever and I'am no longer your wife.  And by the way i already filed for an annulment my lawyer will talk to you one of this days to sign the papers." Malamig na turan ko.

At tuluyan ko ng inilisan ang lugar kung saan minsan kaming nag sama biglang mag asawa.  Dala ang durog kong puso at pagkatao dahil kung muli kaming magkikita papatunayan ko na kaya ko na wala siya sa buhay ko.  I will make him regret. 

After i fix my broken heart and myself you will regret on what you did to me Marcus.