Isang malakas na tunog ang paulit-ulit na tumutugtog sa tainga ni Sheena. Kasabay ng tugtog na 'yon ang mga katagang paulit-ulit na nag uutos sa kaniya na parang demonyo.
"Patayin mo sila! patayin mo sila!" Parang musika sa kaniyang tainga ang mga iyon sa tuwing naririnig niya. Palagi naman siyang tumatalima sa kaniyang naririnig.
Minsan na siyang naging produkto ng pambubully sa eskwelahan. Naroon yung sinampal siya ng lalaki dahil sa inis sa hitsura niya. Maganda siya. Kahit sino ay mapapalingon sa kaniya. Pero sa kabila ng kagandahang iyon ay may isang pilat na dumungis sa kaniyang pisngi. Isang pilat mula sa madilim na kahapon.
Bata palang siya nang makuha niya ito. Nang dahil sa kaniyang Tiyuhin. Napakaganda niya kasing bata. Makinis ang balat at maputi. Hindi siya nagsusuot ng short at sando. Palaging pajama at t-shirt lang. Sa kabila noon ay nagkainteres pa rin sa kaniya ang kaniyang Tiyuhin. Paulit-ulit na bilin ng Tiyahin niya na wag siyang magsusuot ng maiiksing damit kung saan ay makikita ang kaniyang balat at sinusunod naman niya ito.
Wala na siyang mga magulang. Tanging ang Tito at Tita na lamang niya ang nagpalaki sa kaniya. Ngunit sa kabila ng kaniyang pagsunod ay nagawan pa rin siya ng masama ng kaniyang Tiyuhin.
Pikitmata naman itong tinanggap ng Tiyahin niya. Masakit man sa loob nito ay wala itong magawa. Sa tuwing aalis ang Tiyahin niya ay dinadala naman siya ng Tiyuhin niya sa kubo nila sa bukid. Mga isang kilometro ang layo sa kanilang bahay sa probinsya. Noon kasi ay tumutulong siya sa bukid nila.
Nagsimulang gawin ng Tiyuhin niya sa kaniya ang maitim nitong balak noong siya ay maiwan sa bahay. Umalis ang Tiyahin niya para magtungo sa bayan. Hindi niya alam kung bakit ito nagawa ng Tiyuhin niya. Ang tanging alam niya ay hindi naman ito lasinggero at lalong hindi ito addict.
Pero napansin niya ito nang magbago ang turingan ng mag asawa. Ang dating paglalambing nito sa Tiyahin niya ay nawala. Busy din kasi ang Tita niya sa maraming bagay.
Madalas niyang nahuhuli ang Tito niya na nakamasid sa kaniya. Paminsan ay sa pang ibaba niyang kasuotan. Katulad na lamang noong nasa kusina siya at naghuhugas ng mga pinagkainan.
Naramdaman niyang may mga matang nakamasid sa kaniya kaya agad siyang lumingon. Kitang-kita niya kung paano siya hubaran ng Tiyuhin niya sa mga titig nito. Mga matang tila gustong malaman kung ano ang nasa loob ng mga telang nakatakip doon.
Hanggang sa noong magpaalam ang Tita niya na muli itong pupunta ng bayan. Naiwan siyang mag isa sa bahay. Kasalukuyan siyang nagbibihis noon sa kaniyang kwarto nang marinig niyang tumunog ang lock ng pinto.
Hindi niya alam pero bigla siyang nakaramdam ng kaba. Though alam naman niyang siya at ang Tito niya lang ang nasa bahay.
"Sino po yan? Tito, kayo po ba yan?" Tanong niya. Mas lalong lumakas ang tibok ng puso niya nang hindi sumagot ang taong nasa likod ng pinto.
Pero bakit ganon? Kahit alam niyang safe siya ay hindi mawala ang kaba niya. Simula nang maging kakaiba ang mga titig nito sa kaniya ay hindi na siya mapalagay. Hindi lang din kasi siya ang may access sa kwartong iyon. May susi rin ang mga ito. Pasuot na siya ng t-shirt niya nang abutan siya nito sa kwarto. Napitlag siya nang magsalita ito kahit na alam na niyang ang Tiyuhin niya ito.
"Neng, may itatanong lang ako." Sabi nito pero nakatitig ito sa dibdib niya.
Mas lumakas pa ang kabog sa dibdib niya. Hindi naman siya mang-mang sa mga ganitong pangyayari. Marami na siyang nabalitaan na ganito sa telebisyon. Pero hindi niya masyadong inintindi noon dahil alam niyang mababait ang mga ito sa kaniya.
Habang papalapit ito sa kaniya ay siyang lalong paglakas ng tibok ng puso niya. Hanggang sa malamig na pader na ng kwarto niya ang naramdaman niya kakaatras. Binalot ng kaba ang buong katawan niya. Wala na siyang nagawa kundi hintayin ang mga susunod na mangyayari. Pakiramdam niya ay may hindi magandang mangyayari sa kanya.
"A-ano p-pong ita-tanong n-niyo?" Nauutal pero naglakas loob siyang tanungin ito upang maibsan ang takot na nararamdaman niya.
Ngunit tila wala itong narinig. Hindi ito sumagot. Tuloy-tuloy lamang ito sa paglapit sa kaniya. Seryoso ang mukha. Matalim ang mga tingin. At tila pawisan. Naramdaman niya ding namamasa na ang kaniyang balat sa kaba. Kahit may naka on na electric fan ay pinagpapawisan pa rin siya. Ilang hakbang pa nang makalapit na ito sa kaniya.
Agad siya nitong hinawakan sa mga kamay. Hindi na siya nakakilos dahil sagad na ang likod niya sa malamig na sementong pinagsasandalan niya. Tila tood na nakatingin lamang siya sa Tiyuhin. Malalim ang mga titig ng matanda na animo'y hubad siya sa paningin nito. At sinimulan na nga nito ang binabalak sa kaniya.
Kahit ilag siya sa paghawak nito sa mga kamay niya ay wala itong pakialam. Napapikit na lamang siya para hindi makita ang mukha ng Tiyuhin niya. Hinawakan siya nito mula sa mukha, leeg, balikat pababa hanggang makarating sa kung saan-saan lalo na sa maseselang bahagi ng kaniyang katawan.
Kinikilabutan siya sa bawat pagdampi ng palad nito sa kanyang katawan. Impit na iyak lamang ang nagawa niya dahil sa takot. Nanginginig ang mga labi habang nagmamakaawa.
"Wag po, Tito. Wag po..." Sambit niya ngunit tili bingi ang Tiyuhin niya dahil hindi pa rin siya nito naririnig o talagang nagbibingi-bingihan ito.
Nagpumiglas siya nang sa pagkababae na niya humawak ang matanda. Kahit naka pajama siya ay ramdam niya ang paghawak nito sa kanyang pagkababae ngunit siya lamang ang nasasaktan dahil sa higpit ng pagkakahawak nito gamit ang isang kamay. At mas malakas ito sa kaniya.
"T-Tito... wag po..." Tanging bulong niya sa sarili habang ginagawa ng matanda ang kahalayan sa kaniya.
Ang bawat dampi ng labi nito sa balat niya. Ang laway nito na halos maiwan sa leeg niya dahil sa matinding pagnanasa. Hindi manlang ito naawa sa bawat hikbi niya. Halos mamilipit siya sa sakit na nararamdaman niya tuwing papasukin nito ang kaloob-looban niya. Pakiramdam niya ay namamaga na ang kaselanan niya sa mga oras na iyon.
"Ang sarap mo." Gigil na may pag ungol na saad nito habang inaamoy-amoy pa siya.
Halos maubos na ang luha sa kaniyang mga mata kakaiyak. Ang katawan at pagkababae niya ay masakit din. Pakiramdam niya ay hindi niya kakayaning tumayo. At nagawa nga nitong pagsamantalahan siya. Hindi niya alam kung anong oras dumating ang Tiyahin niya pero paggising niya ay wala na itong muli. Ramdam pa rin niya ang sakit ng katawan. Sumilip lamang siya sa labas ng kwarto niya at naupong muli.
Marahil ay nagtungo itong muli sa bayan para magtinda. Ilag man siya sa Tiyuhin niya ay wala siyang magawa kundi sundin ang nais nito. Ayaw niyang malaman ng Tiyahin niya ang nangyari. Nasundan pa ito noong nasa bukid sila. At naulit nang naulit nang naulit. Araw-araw sila ang magkasama ng Tiyuhin niya. Araw-araw din nagaganap ang mga pangayayaring nagpabago sa kaniya.
Ang dating palangiti at maaliwalas niyang mukha ay naging madilim. Kinasusuklaman niya ito. Palagi siyang ilag sa mga tao. Lagi siyang nagtatago sa likod ng madilim na karanasan. Tinangka niyang kitilin ang sariling buhay niya. Uminom siya ng lason sa daga. Hindi na niya kaya ang kahalayan ng Tiyuhin niya.
Buong akala niya ay matatapos na ang paghihirap niya pero kapag minamalas ka nga naman. Mabubuhay ka pa rin at magpapatuloy ang mga nagaganap sa paligid mo. Naagapan siya ng Tiyuhin niya at dinala sa Ospital. Doon nalaman ng Tiyahin niya ang kahalayan nito pero sa takot na kumalat sa lugar nila ang nangyari ay tikom ang bibig na nagpaubaya ito.
Naroong may araw na kahit naroroon ang Tiyahin niya ay pinapasok pa rin siya ng Tiyuhin niya sa kwarto. Hanggang sa isang araw ay may nagsimulang bumulong sa kaniya. Bulong na sa una'y mahina hanggang naging malakas. Nakakabingi. Nililingon niya ang pinanggagalingan ngunit wala naman siyang nakikita.
"Patayin mo sila... patayin mo sila!" Mula sa mahina ay papalakas ng papalakas at kasunod niyon ay isang malakas na tugtog na nakakabingi.
Akala niya ay normal lang ito. Akala niya ay talagang may nagpapatugtog sa paligid niya. Hanggang sa isang araw, noong nasa kubo sila, kung saan ay naroroon ang Tiyuhin niya at ginagawa ang maitim na balak sa kaniya ay narinig niya ang mga salitang madalas niyang marinig.
Malakas. Nakakabingi. Nagtutulak na gawin niya ang matagal na dapat niyang ginawa. Nagdilim ang kaniyang paningin at nahawakan niya ang itak na nakalagay sa gilid ng kubo kung saan siya nakahiga. Hubo't hubad. Kinuha niya ito ay pinagsasaksak niya ito sa likod nang makailang beses habang patuloy niyang naririnig ang bulong.
Naagaw pa ng Tiyuhin niya ang itak at naibigwas sa kaniyang pisngi bago pa ito malagutan ng hininga. At ito ang nagresulta ng pilat sa kaniyang pisngi. Isang pilat na kailanman ay 'di niya malilimutan ang pinagmulan.
Natauhan na lamang ang Tiyahin niya sa ginagawa sa kaniya ng Tiyuhin niya nang sila ay matagpuan sa kubo. Parehong hubo't hubad habang siya ay nakasandal sa dingding ng kubo. Duguan ang mga kamay at pisngi habang bahagyang nakayukong umiiyak.
Nakatarak naman ang itak sa likod ng kaniyang Tiyuhin habang naliligo sa sariling dugo. Gulat na gulat ang mga pulis. Nagtataka ang mga ito kung gaano siya kalakas para maitarak niya ng malalim ang itak. Halos lampas kalahati ang nakatarak sa likuran nito.
Pagtatanggol sa sarili ang hatol sa kaniya kaya hindi siya nakulong at nanatili siya sa kaniyang Tiyahin. Kapalit nito ay ang pagpapatherapy para sa trauma na inabot niya. Mabait ang Tiyahin niya sa kaniya kaya naman sa kabila nang nagawa ng asawa nito ay hindi siya nagalit dito kahit na nagbulag-bulagan ito sa mga nangyayari noon.
Gayunpaman palagi parin siyang nagkukulong sa kwarto at bihirang lumabas maliban na kung uutusansiya ng Tiyahin. Naririnig pa rin niya ang mga bulong na hindi niya alam kunghanggang kailan mawawala. Hanggang kailan siya tatantanan ng bulong na iyon.