Yehey! Kalahati na ang napo-post kong chapters ng Something about her dito sa webnovel! Hehehe. Thank you sa pagbabasa at pag-aabang (if ever meron man). September 13. Mark the date on your calendar, everyone! The most-awaited climax is near. (laughing aside). Ipo-post ko na ang lahat ng chapters sa petsang iyon. hehehhe. Enjoy reading!
-Bella Vanilla
___________
Napapikit si Rin at mahigpit na niyakap ang hubad na katawan ni Grego. He smiled and planted soft kisses all over her face. "Am I rough earlier?"
Ngumiti siya at napatango-tango. "Yes. You were rough... and fast... and..." she bit her lower lip. "...delicious." nahihiya niyang tugon at ibinuro ang mukha sa dibdib ng binata.
"Oh... baby," he chuckled before planting a soft kiss on her hair. "Wala kang dapat ikahiya. What we had was amazing." Inangat nito ang baba niya gamit ang daliri nito. He gave her a sweet smile like he was letting her know that everything is fine. Na walang dapat ikahiya. "You are amazing. You made me happy. Thank you."
Napangiti na rin siya. "I did?" Her eyes sparkled with happiness. "Well, thank you, too. You did the same to me."
Ilang segundo pa silang nagtitigan, hinyhayaang ang kanilang mga mata ang magsalita para sa kanila. Then, he captured her lips before planting soft kisses all over her face. Tila naglalambing ang bawat dampi ng halik nito sa balat niya. His lips compliments her with each soft kisses, making her feel like floating in cloud nine. Nawala na ang init na nararamdaman niya kanina at napalitan iyon ng isang damdaming biglang nabuhay sa puso niya. It's so familiar.
Pumaibabaw siya kay Grego at dinampian din ng halik ang pisngi nito. He giggled. Then, he ran a gentle finger along her bare back.
"Baby, what are you doing? Don't push me. Baka makalimutan kong mahigit isang oras kitang pinagod."
Tinitigan ni Rin si Grego. "Mukha ba akong pagod?" She smiled. Ipinahiwatig niya sa binata kung anong gusto niyang mangyari.
"Another round?" His eyes sparkled with desire, na kaagad ding napawi nang muling dumako ang tingin nito sa nasirang kama. They were so wild and reckless, na maging ang isang kama na tatlong taon niyang nagamit ay nasira na lang basta. Her broken bed is the main proof of their wild doings. Napilitan tuloy silang humiga sa sahig. Inilipat lang nila ang kutson na galing sa kama at inilatag iyon sa sahig at doon muli gumawa ng kapusukan. Muli silang natawa nang maalala ang pinaggagagawa kanina.
"I should buy you a new bed later.".
"Hindi na kailangan. Baka mamaya malaman ni Nanang Marta na... na may ginawa tayo dito sa loob ng bahay niya." She cupped his face and planted a kiss on his lips. "Sasabihin ko na lang na ako ang nakasira. Ako na ang bahalang mag-explain kay Nanang bukas."
"I'll see you again tomorrow, right?"
She smiled. Grego's question needed a reassuring reply from her. Bakas sa mukha ng binata ang takot na baka tumanggi siya.
"Of course. Magkikita pa tayo bukas," she smiled before running a gentle finger on his cheek. Humiga na siya sa tabi ng binata para hindi ito mabigatan sa kaniya. She hugged him... tight. Niyakap niya ang hubad na katawan ni Grego at inilapat ang tainga sa dibdib ng binata. Ipinikit ni Rin ang mga mata at pinakinggan ang pintig ng puso nito. She realized that their heartbeats are synchronizing. That made her feel happy. Naramdaman niyang dinadampian ni Grego ng mga mumunting halik ang buhok niya bago siya tuluyang lamunin ng antok.
She doesn't care about what anyone would say. Hindi siya nagsisising isinuko niya ng buong puso ang sarili kay Grego. She missed him. At hindi niya batid kung saan nanggagaling ang matinding pangungulila para sa binata na ngayon niya lang naramdaman para sa isang tao. She missed everything about him. At ngayon lang din niya naranasan ang mangulila sa isang taong ilang linggo niya lang nakasama.
GREGO woke up when his phone rang beside him. Nang makita niya kung sino ang caller ay mabilis niya iyong sinagot bago pa magising si Rin. "Wait, Mr. Patrimonio. I'll just find a better signal." He was about to move but he froze when he felt Rin hugging him.
He smiled when he saw Rin's sleeping face. Payapa itong natutulog at hindi inaalis ang pagkakayap sa bewang niya. She's hugging him as if she was afraid to let him go. Mabilis niyang inalis ang mga braso nitong nakayakap sa kaniya na naging sanhi naman kung bakit ito nagising.
"Hey," he whispered. "Good evening. I just have to take this call. I'm sorry kung nagising man kita."
Rin smiled back. "It's okay. Basta bumalik ka kaagad. I need heat." She gave him a flirty and sleepy smile.
God... You didn't change a bit, baby...
He chuckled and planted a kiss on her lips. "I'll be right back." Mabilis siyang tumayo at nagsuot ng boxers at slacks bago lumabas ng bahay. When he's finally outside, ipinagpatuloy niya ang naudlot na pakikipag-usap kay Mr. Patrimonio. "Yes, Mr. Patrimonio? Sorry to keep you waiting."
"I'm sorry, Mayor. Alam kong nasa vacation ka ngayon but this is urgent. Natapos ko na ang imbestigasyon tungkol sa accident na nangyari kay Ms. Pauline Samonte three years ago. I also investigated her biological parents' whereabouts. You need to see this. But first, you'll need your computer. We can discuss the particulars over the phone."
Napapikit siya ng mariin at bumuntong-hininga. He wanted to stay with Rin longer pero kailangan niyang marinig ang kung anumang sasabihin ni Mr. Patrimonio.
"Uhm... can it wait 'til tomorrow? I just wanna be with Rin more, Mr. Patrimonio."
"Of course, Mayor. You needed to spend time with her. I must be going, Mayor. Baka naiistorbo na kita."
He nodded as if Mr. Patrimonio could see him. "Okay. Thank you. Pero susubukan ko pa ring makipag-meeting sa'yo mamaya kapag makahanap ako ng pagkakataon. For now, I just wanted to spend more time with her---"
Hindi niya pa nabababa ang tawag ay nakaramdam na siya ng mainit na mga palad na unti-unting pumapalibot sa bewang niya. He smiled. Alam niyang si Rin iyon.
Pumihit siya para maharap ng maayos ang dalaga. "Hey there, beautiful. Sinabi ko naman sa'yong may kakausapin lang ako. You should've waited for me inside."
Umiling si Rin sa sinabi niya. "No. I don't want to stay inside without you. I need you."
Parang may palad na humaplos sa puso niya. "Oh, baby. Ayaw kitang mapagod ng husto. We're just going to rest and that's it. Tama na 'yung ginawa natin kanina."
Rin pouted. "Iyon lang? Iyon lang ang mabibigay mo sa'kin? Kulang 'yon."
Bigla siyang nag-init sa sinabi ni Rin sa kaniya. Damn! She's still demanding as ever. But he loves it. He loves her demanding another round of steamy sex with him. Ni hindi pumasok sa isip niya na magsawang gawin iyon kay Rin. It's just that, he knew how tiring it is for her, lalo na't nanghihina na ito kanina sa ginawa nilang pagniniig. But damn Rin to the depths of hell for being horny! Baka hindi siya makapagpigil at angkinin niya ang dalaga ng paulit-ulit hanggang sa hindi na ito makalakad dahil sa nanginginig na tuhod.
"Believe me, baby. You wouldn't want another round. Baka hindi ka na makalakad."
Napasimangot si Rin. "Ayaw mo ba sa'kin?" Her eyes were teary. Tila nasaktan ito sa sinabi niya.
Gusto niya tuloy batukan ang sarili. Nakalimutan niyang mababaw nga pala ang luha ng dalaga at madali itong paiyakin. He should know.
"No. No. Hindi iyon ang ibig kong sabihin. Ayaw lang kita pagurin, okay?"
She pouted. Mukhang naintindihan naman siya ng dalaga. Then after a few seconds, she smirked.
Bigla siyang kinilabutan sa pagsilay ng ngisi sa labi ni Rin. He knew that look! Alam niyang may binabalak ito. Kung ano man iyon ay tiyak na kapilyahan na naman ang pinaplano nito.
She stepped inside the house and faced him. Ngumiti ito at inisa-isang tinanggal ang pagkakabutones ng polo niya na suot ng dalaga. She did it so slowly that he almost drool in anticipation. Then, she giggled when she finally dropped the only clothing that covered her nakedness.
He cursed under his breath when he felt his erection. Fuck!
Mabilis pa sa alas-kwatrong pumasok siya sa bahay at hinila si Rin papunta sa kwarto. He claimed her once again. Hard. Fast. Rough.
ILANG beses na narinig ng mga kapitbahay nila Nanang Marta ang mga malalakas na ungol ni Rin ngunit hindi nila iyon pinansin. Mukha namang nakikipag-usap na naman ang dalaga sa mga alaga nitong pusang kalye. Napailing-iling na lang ang pamilyang kumakain ng hapunan at hindi pinansin ang mga ingay na nagmumula sa kabilang bahay at itinuon na lang sa pakikinig ng radyo ang atensyon para mag-abang ng mga balita.