Chereads / Detective Chaos / Chapter 20 - The Girl at the Window

Chapter 20 - The Girl at the Window

Chapter Sixteen

The Girl at the Window

"MAAYOS na ba ang lagay mo?" Tanong ko kay Matix. Isang araw na ang lumipas nang malaman namin na tinraidor kami ni Effie at agad naman namin siya napatawad.

"Maayos na ako. Medyo nahihilo pero siguro mawawala na ito." Saad ni Matix habang masama ang tingin kay Effie. Nasa cafeteria kami ngayon at kumakain ng lunch. Hanggang ngayon ay hindi pa ata nakamove on si Matix sa nangyaring pagtraydor ni Effie sa amin. 

"Galit ka pa ba sa akin, Matix? Alam kong hindi kapatawad-tawad ang ginawa ko pero sana intindihin mo yung sitwasyon ko." Ani Effie haban nilalaro ang pagkain.

"Naiintindihan ko, Effie pero hindi ko maiwasang madisappoint. I guess this is what it feels like to be betrayed." Matix shrugged.

"I'm sorry." Effie pouted.

"Stop it. Huwag na kayo mag-away." Ani Chaos na kanina pa tahimik.

Matix tsked. "Ano ka, tatay?" Pangaasar niya.

Chaos tuned out Matix at tinuloy ang pag-kain.

"Today is a very boring day. Wala bang case na masosolve diyan?" Sambit ni Effie.

"We could solve the case about this mystery beast but since our clues are gone, we had nothing to do." Sagot ni Chaos.

Agad na nagsalita si Effie. "Don't worry! Hindi ko tinapon ang mga papel." She grinned.

I furrowed my eyebrows. "What? Pero malinaw sa video na kinuha mo ang mga papel sa kahon."

"Pero hindi naman pinakita sa video na tinapon ko talaga yun diba?"

"Nasaan ang mga papel?" I asked

Effie leaned closer and whispered. "I placed them on a safe place. Yung ako lang ang nakakaalam. I think tricking the beast might be fun."

"Paano mo ginawa yun?"

"Well, bago ko gawin ang plano ko, kumuha ako ng mga reused na papel galing sa mga students at nilagay ko sa isang kaparehas na kahon. Then yung box na naglalaman ng clues, tinago ko." Effie grinned widely.

"It's a good thing that you didn't totally betray us." Sabi ni Chaos habang kumakain ng favorite niyang korean beef.

"Friends ko kayo. I don't betray my friends."

Matix snorted. "Yeah, right."

Pinandilatan ko siya sa mata. Magkaharap kasi kami. Katabi ko si Effie at magkatabi naman sina Matix at Chaos.

"Friday!"

Napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. It was Daeril. "Anong ginagawa mo? Akala ko busy ka kasi ikaw na yung student council president." Panunukso ko.

"Stop it." Seryosong sabi ni Daeril.

I chuckled. "Bakit mo ko tinatawag?"

"I need your help. Your group's help." Aniya.

Nagtinginan kami nina Effie at Matix. Tahimik na kumakain si Chaos at hindi man lang natinag sa sinasabi ni Daeril.

"The arithmetic club president, Rhoanna Farrel is missing. Hindi siya umattend ng meeting ng club nila. Wala siya sa dormitory niya at hindi siya macontanct. Hindi rin siya umuwi kagabi sabi ng dorm mate niya." Paliwanag ni Daeril.

"Daeril, gusto namin na tulungan ka kaya lang, kung isosolve namin ang case na 'to, baka pagalitan na naman kami ni Sir. Albert." Sabi ko. Nakakatakot naman kasi ang bagong principal namin.

"Ako ang bahala sa inyo. Please, tulungan niyo ako. As the student council president, I want these kinds of cases to be avoided. Help me find Rhoanna Farrel before it's too late." Ani Daeril.

Tinignan ko ang mga kasama ko. They looked bothered. Mukhang iniisip din nila si Sir. Albert. Na baka magalit na naman sa amin.

"We will do it." Saad ni Chaos in the midst of silence

"Great. Thank you. Huwag kayong mag alala kung pagagalitan kayo ni Sir. Albert. Ako ang bahala." Daeril assured then left.

Napangalumbaba ako sa lamesa. Why am I nervous? Feeling ko hindi na dapat namin tulungan si Daeril at hayaan nalang ang police na maghanap kay Rhoanna Farrel.

"Bakit ka pumayag na tulungan si Daeril? Hindi ka ba natatakot kay Sir. Albert?" Tanong ko kay Chaos.

"This case might be connected to the beast again and why would I be scared of that old principal? He's been MIA for a couple of days now." Sagot ni Chaos.

Magsasalita pa sana ako nang biglang dumating si Arius. Ang secretary ng student council. "Guys, pinapatawag kayo ni Sir. Albert."

Nanlaki ang mga mata ko. "He's here?"

Tumango si Arius. "Kararating niya lang galing Palawan dahil sa two-days conference niya. Sigurado akong nakatanggap siya ng mga reports tungkol na naman sa inyo lalo na noong nagsolve na naman kayo ng case tungkol sa pagkidnap kay Effie at noong food poisoning."

I breathed heavily. Kinakabahan na tuloy ako lalo. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at halos hindi na ako makahinga nang maayos.

Tinapos muna namin ang pagkain namin bago dumeretso sa principal's office.

Naka vacant ang sign so ibig sabihin, available ang principal. Kumatok kami bago pumasok.

"I believe my rules were clear. O baka naman kayo ang may problema at hindi kayo makaintindi?" Anang principal habang matamang kaming tinitignan.

"Sir—"

"Ilabag niyo pa ang mga rules ko, I will suspend you in this school. Understood?!"

He is very intimidating. Nakakatakot ang pananalita niya at ang tingin niya.

Tumango kaming lahat at lumabas.

"Kailangan natin kausapin si Daeril at sabihin na hindi na natin siya matutulungan." Sabi ko.

"No. We will solve the case of the missing student. If ever mahuli tayo ng principal, isumbong natin si Daeril." Paliwanag ni Chaos

"Friday!"

Lumingon ako. It was Daeril again.

"Ano yun? May update na ba tungkol sa nawawalang estuyante?" I asked.

Daeril grinned widely dahilan para lumavas ang dalawang dimples niya sa pisngi. "I received a text from Rhoanna and she said that she is perfectly fine. She had an emergency matter on her family kaya hindi siya nakakapagattend ng meetings."

Tumango-tango ako. "Mabuti naman at okay na siya. So, case closed agad?" I asked

"No." Biglang sabad ni Chaos.

"Let me see the text." Utos ni Chaos.

Pinakita naman ni Daeril ang text. Nagsend pa nga si Rhoanna ng picture kasama ang pamilya niya.

"No one mysteriously disappears and comes back through a text." Chaos said.

"Chaos, huwag kang oa. Mabuti nga okay na si Rhoanna." Sabi ko nalang. Mukhang may hinala na naman si Chaos.

"Hindi ka na namin matutulungan. Isusumbong ka pa naman ni Chaos sa principal na humingi ka sa amin ng tulong." Sambit ni Effie.

Daeril grimaced. "Ano ka, grade 3? Sumbungero."

I chuckled when I saw Chaos's face. Parang bata na naghahamon ng away.

"Salamat Daeril, mauuna na kami." Ani ko at hinila na si Chaos palayo kay Daeril. Baka mag-away lang an dalawa at magbugbugan.

"We should have stayed." Ani Chaos.

"Baka kung ano pa magawa mo kay Daeril. Alam kong malaki ang galit mo sa kaniya." Sabi ko.

"Bakit ba ang laki ng galit mo kay Daeril?" tanong ni Effie

Chaos sighed. "Please, don't ask. I don't want to think of it." Sagot niya nalang.

"Something horrible must have happened. Galit ka rin sa akin pero hindi ganun kalala." Ani Matix.

Agad na dumepensa si Chaos. "I am not mad at you. Just irritated because of your presence."

"Kung ganon, umamin ka nga sa amin, Chaos. Naging kayo ba ni Daeril at ngayon ex mo na siya kaya ayaw mo siya na nakikita? Tanggap ka pa rin namin, pare or...sis?" Panunukso ni Matix.

"I will kill you, Mendoza! I am not gay." Mariin na sagot ni Chaos. We just laughed. Ang sarap talaga asarin si Chaos.

"Since we had nothing to do, bukas nalang tayo magusap usap. We will solve the case about this mysterious beast para matapos na." Putol ko sa pagaaway nina Chaos at Matix.

"Okay. We will meet at the meeting room tomorrow after lunch." Biglang seryosong sagot ni Chaos.

~~

"NAIILANG ka ba sa akin?" Tanong ni Effie habang naglalakad kami papunta sa dormitory. After what happened, sinisiguro kong sasamahan namin ni Effie ang isa't isa pauwi para naman masiguro namin ang kaligtasan namin.

Tinignan ko siya. "Bakit naman ako maiilang sayo?"

"Kasi, hindi ka na palakuwento tulad noon. Bihira mo nalang ako kausapin." Saad ni Effie.

"Effie..hindi ko pa rin kasi madigest sa isip ko na tinraydor mo kami. May rason man o wala. Pero I'm trying to be as normal as I was before with you."

Effie smiled. "I understand. Again, I'm sorry."

I smiled back. "It's okay."

"By the way, alam mo ba kung bakit naka mask si Daeril?" Effie asked. Napansin niya siguro kanina nang makausap namin si Daeril. Naka mask pa rin kasi siya.

"It's not my story to tell, Effie. Pasensiya na. Kung gusto mo malaman ang nangyari sa kaniya, tanungin mo nalang siya." Sagot ko.

"Ah. Okay."

"Bakit mo naman natanong?"

"Kasi, yung beast na nangkidnap sa akin, ang weird niya. Naka mask siya tapos parang ang bait niya sa akin." Paliwanag ni Effie.

I sighed. "Sigurado akong palabas niya lang iyon para manipulahin ka."

"Siguro. Tsaka ang weird din ng face niya."

"Nakita mo ang hitsura ng beast?" Tanong ko. Mabuti iyon. Maaaring mahuli agad namin ang beast.

Umilinh si Effie. "Pinatanggal ko ang mask niya pero pinapikit niya ang mga nata ko at pinahawak ang mukha niya. Makinis naman ang mukha niya pero sa isang side, parang may pilat na ewan."

I stilled and stopped walking. "A-Ano?"

"Ang weird hawakan yung mukha niya. Kaya siguro beast ang tawag niya sa sarili niya. Mukhang halimaw siguro." Ani Effie.

Napaisip ako. I once saw Daeril's face. May pilat sa kabilang side ng mukha niya. Marahas akong umiling. Hindi. Hindi pwedeng si Daeril ang beast dahil siya nga mismo ang tumutulong sa amin noon.

"Bakit napatigil ka sa paglalakad? Tara na. Nagugutom na ako." Pagmamaktol ni Effie.

I just smiled at akmang maglalakad nang may mapansin ako. A girl, writing down on the glass window.

Nasa girls dormitory siya. Magulo ang buhok at gamit ang mga moist sa bintana, nagsusulat siya ng codes. "Effie, tignan mo oh." Turo ko sa babae.

"Sino yan? Ang creepy."

"Hindi ko rin alam eh. Mukhang code ang simusulat niya. Namumukaan mo ba yung mga codes?" Tanong ko.

Umiling si Effie. "Hindi ko maintindihan ang sulat niya kaya di ko madistinguish kung anong code yun." Anito.

"Baka nantitrip lang siguro." Sambit ko.

Hinila na ako ni Effie papasok sa dorm pero kinakalabog ng babae ang salamin na para bang nanghihingi ng tulong. Kahit ako, hindi ko alam ang sinusulat niya sa bintana. Puro numbers ang sinusulat niya. Numbers with mathematical equations.

Isa lang ang naintindihan ko sa sinulat niya.

6 = (2+2) 7+6-1

Mayroon pa siyang mga numbers na kasunod pero hindi ko na matandaan.

...and those numbers reminds me of someone.

The arithmetic club president, Rhoanna Farrel. Hindi ko alam kung ano ang hitsura niya. Sana ay hindi siya iyon. Ang sabi ni Daeril ay maayos na ang lagay niya.

But what if she's not? What if nagsisinungaling si Daeril?