Chereads / Stay or Die / Chapter 5 - Chapter 4

Chapter 5 - Chapter 4

Dark Kiss

NAALIMPUNGATAN ako dahil sa ingay na naririnig ko mula sa paligid. My eyes fluttered open only to see lights around me. Nabulag ako for a moment before my eyes slowly adjust itself from the lights. Hinang-hina kong nilingon ang paligid. Somehow, the drug I had inhaled was too much para manghina akong ganito.

As I turned my head, I was horrified nang makita ang dami ng mga nakaitim na mga tao sa paligid ko. Alam kong mga estudyante sila kahit na natatakpan ng masks ang mukha nila. Some of them are still even wearing our uniform. Shit! Anong nangyayari?

Nanlaki ang mata ko nang maramdaman ang kamay kong nakagapos sa likuran ko. I moved it but failed when the rope feels like tightening even more. My knees are bent. Tila nakaluhod ang ayos ko and this is just damn!

I heard a soft groan near me kaya napalingon ako sa gilid. There I saw a girl and a boy. Nakabihis uniporme sila. Like me, they were tied too. Tuloh ang babae habang ang lalaki naman ay nanlalaki ang mata sa nakikita. Siguro ay kakagising lang rin nito kagaya ko.

"What's happening?" I asked as I find my voice. Still recovering from dizziness, pinilit kong tingnan sila.

"Alam mo ba kung anong mangyayari?" Tanong ng lalaki. Napatingin ako sa labing nanginginig as he blurt the words out. I could see fear in the man's eyes pero hindi ko iyon pinansin. I want to know where we are. I want to know what will happen that fears him like this. "Its Crescentus initiati—"

Hindi na niya nagawang dugtungan pa iyon nang bigla ay magpatayan ang lahat ng ilaw. Kasabay niyon ay ang pagtahimik ng paligid. Iginala ko ang paningin ko. Malayo sa amin sa harap, nanatiling nakailaw ang isang bombilya. There I saw people sitting on a chair. Three people. Sa kaliwa ay isang babaeng mahaba ang brown na buhok. Sa kanan naman ay isang lalaking kalbo. Sa gitna ng dalawa ay isang pamilyar na lalaking nakaitim na tshirt at slacks. The familiar black hair covering a part of his left eye. That familiar one is no other than that man who took me here on this shit.

"Welcome to Crescentus Initiation. " Nagpantig ang tenga ko ng marinig ang sinabi ng boses ng isang babae mula sa isang speaker. Initiation?

Nangunot ng noo ko.

"Its now starting. " Napabaling ang atensyon ko sa babaeng kasama namin. Sinubukan niyang iupo ang sarili niya mula sa pagkakahiga. Bago pa ako makapagtanong kung ano ang ibig nitong sabihin ay napatigil ako nang umilaw ang sa pwesto namin. Ang bombilyang nasa taas namin ay umilaw kaya naman lahat ng atensyon ay nasa amin na. Kasabay niyon ay ang pagsigawan ng lahat.

Bumalik ang tingin ko sa stage na nasa harapan namin at nahagip ng paningin ko ang seryosong titig ng isa sa mga taong nakaupo roon. Giovanne. I stared back at him, eyebrows furrowing and nose flaring.

I'll bury him alive. That's for sure.

Mula sa elevated platform kung nasaan kaming tatlo ay kitang-kita ko sa paligid ang mga matang nakapukol sa amin, ready to almost eat us up. We were like the served food in the feast of lions. Matatalim na mga matang nakatuon sa amin. These are the people under his organization. Hindi ko akalaing marami pala sila. How did he manage to get this number of members? Matagal na ba ng organisasyong ito? Then bakit hindi ko alam?

I saw him called the woman who is holding the microphone. Mula sa malayo, kita ko kung paano niya inutusan ang babaeng iyon. I saw the woman nod her head at pagkatapos nun ay ang pagsalita nito gamit ang microphone na hawak nito. "Let us start the initiation for our three candidates! "

"Shit! " rinig kong mura ng katabi kong lalaki.

I should be the one cursing now. Anong initiation? I will not join his gang! Damn!

Isang lalaking nakaitim ang umakyat sa platform kung nasaan kami. He is holding a jar. Kunot ang noo tiningnan ko ang lalaking ito. I heard another curse from the man beside me perp hindi ko iyon pinansin. Cursing is not a solution right now.

Tiningnan ko ang lalaking nakaitim na nakatayo sa harap namin. I studied his gentle action as he placed the jar on the floor, infront of us before he moved tp the side.

Tiningnan ko ang jar na iyon bago tiningnan sa malayo ang mga tapng may pasimuno ng lahat ng ito. Para san to?

"Infront of you is a jar. Inside the jar is your fate. Whatever paper you picked will be the initiation you will be doing. You need to get beaten in order to pass. If not, then you'll die in order to keep the organization's secret. "

So this is their style? They kill people in order to keep their organization in secrecy. How cruel is that? Nanliit ang mata ko sa narinig.

"They'll kill us if we failed to impress them. " sabi ng babaeng katabi ko. Kita sa mukha nito ang sobrang takot. Hindi ko siya masisisi kung takot siya.

"Let's start now, shall we? " sabi ng babae sa speaker at kasabay niyon ay ang pagpatay ng ilaw roon. The only light that illuminates inside is the light from our place. Kaya naman lahat ng atensyon ay nasa amin. Alam ko iyon kahit na hindi namin sila nakikita.

The spotlight. How I hate it and despise it made me want to turn and burn this place down. With these demons surrounding us, ready to kill us, gustong-gusto ko silang isa-isahing patayin. Especially the one who leads this hell.

Isang pangalan ang tinawag ng speaker. A brief description was announced. Mula sa gilid ko tumayo iyong babaeng naiiyak. The boy on the other side is trying to budge the rope tying his wrist. I looked at both as fear creep them. I turned to the girl again. If I'm right she is Ana from Section C. Napatingin siya sa akin and her eyes is pleading for help. I never helped anyone before. Hindi ako tumutulong ng mga taong hindi ko kilala. But this case is different.

"Go on, " sabi ng lalaki sa gilid ko. "Pick one and do the initiation. Madali lang naman yan," pagpapatuloy nito habang sinusubukang makawala sa tali. "Maganda ka naman. They'll just taste you if ever you fail. Hindi ka nila papatayin. "

Nagpantig ang tenga ko. I heard a sob from her the moment he hears what the jerk said. Tears flowed from her face when she heard the voice that roars inside. Tiningnan ko ang babae. Seeing how fragile she is, nagdududa akong kukuha siya ng papel mula sa jar sa harap namin. At hindi nga ako nagkamali nang mapaluhod ang babae sa harap ng jar. Nanlaki ang mata ng lalaking katabi ko sa nakita.

"Pick one now! You brat! " sigaw ng lalaki sa gilid ko. "Anong tinutunganga mo dyan?! Gusto mo bang mamatay?! Ako ang susunod sayo. They'll save you by your body, ako hindi! Do the initiation you bitc—"

Hindi na natapos ng lalaki ang sasabihin nito when I spit on the guy's face. Isang mura ang narinig ko mula rito.

Damn, this as*hole!

Halos isigaw ko sa kanya ang katagang iyon. Kitang-kita kong nanlaki ang mata nito. He is trying to escape and leave us. Yun ang plano niya. She wants her to do the initiation to buy time to budge the rope. He's clearly a jerk.

"Bastard, " sabi ko habang umuusog palapit rito. When I get near him, nagmura na naman ito.

"What the fuc—" Hindi na nito ulit nagawa pang ituloy ang mura nito nang ipag-untog ko ang mga noo namin. He groaned in pain before collapsing infront of me.

I heard gasps and murmurs sa nangyari. Ang babaeng nakaluhod sa harap ko ngayon ay natigil sa pag-iyak nang masaksihan iyon. Her eyes is screaming questions of my identity. Tiningnan ko lang siya.

"This bastard should better sleep. " sabi ko at saka tumayo. Binigyan ko siya ng huling tingin. "Just stay there. Uuwi kang walang galos. " I said bago humakbang palapit sa jar na nasa sahig.

I stared at the jar infront of me. Nilingon ko ang lalaki kanina na may dala nung jar kanina. Nagtagpo ang aming paningin. Tumango ito at saka ipinaikot ang dalang patalim gamit ang kamay. Naglakad ito papunta sa akin at saka walang ano-ano'y pinutol ang tali. Nanatiling tahimik ang lahat. Tanging ang hininga ko ang naririnig ko.

Inilihis ko na ang tingin sa lalaki at tumingin sa baba kung saan ang jar na iyon. Bumalik ang lalaki sa pwesto nito sa gilid.

In the midst of indistinct voices surrounding me, I bend down to put my right hand inside the jar. I felt a soft thin material inside it. Binunot ko iyon mula sa loob. Tumayo ako ulit nang makakuha na ako ng papel.

"Im gonna take her place. " I announced. I know they heard me. Even if their silhouette was the only thing I could see, alam kong naririnig nila ako.

"Take her place? That cant b—" she stopped. Siguro ay may umangal. Ilang minuto ay nagpatuloy ito. "T-That means youll be picking two papers then. "

"Already did. " I grinned. I lift my arm and showed them one paper.

"But that's only one paper Ms. Fe—" I cut her off by showing two papers now. My skilled fingers moved in a glimpse. Everyone gasps at what they saw. Siguro iniisip nilang nagmamagic ako. But if they think like its magic then is it.

I do magic.

"Then let's read it and good luck."

Ngumisi ako. The same guy standing on the corner of the platform went towards me at saka kinuha ang dalawang papel mula sa akin. I turned to him and watched him as he opened the first paper. Naramdaman ko ang pagtahimik ng buong paligid. They too are waiting to hear what's inside the paper. Kung ano man iyon walang pangamba at takot ang namuo sa akin.

I've never been afraid fighting against others. Handa ako sa anumang laban. Besides yun naman talaga ang pinaghandaan ko sa loob ng ilang taon.

"Beat down...three people," sabi nung lalaki bago ang isang malakas na hiyawan sa paligid.

Just as what I expected. Three people is a good number. I was expecting more. Napalingon ako sa babae at lalaking kasama ko kanina and saw them as they were dragged by few men. Nangunot ang noo ko.

"Where are you taking her?! " I shouted but they ignored me. Napakuyom ako ng kamao as I saw the girl which is now unconscious. Kung bakit ay siguro pinatulog nila.

"She'll be okay if you'll stay alive this eve., " sabi ng lalaking kanina na bumasa ng papel ko.

I looked at him and my eyes zoomed in to the scar on his right cheek. Natigil ako doon.

"Yah! " Napalingon ako sa sumigaw. It turned to see who yelled at me at nakita ang isang lalaking nag uumbukan ang muscle sa suot nitong itim.

Hinarap ko siya. Mula sa likod nito ay nagpakita ang isang lalaking may tatoo sa leeg, maangas ang dating nito. Huling umapak sa platform ay isang lalaking nakasalamin.

Napataas ako ng kilay nang makita ang pamilyar na mukha ng kaklase ko. He smiled at me. Now I thought he is just a nerd who studies. Yun pala kasama siya sa gang na ito.

Kagaya ko pala ito.

I looked at the three as they stood infront of me around the roaring of tigers around us, hungry to witness a fight. Maingay. Pero rinig ko parin ang pinag-uusapan nila.

"Babae pare, " sabi nung matipunong lalaki sa lalaking may tattoo.

"Lets take everything easy." Sabi naman ng may tattoo.

Nanatiling tahimik ang lalaking kaklase ko sa gilid, hindi gumaya sa dalawa na handang-handa nang simulan ang laro. Malakas na hiyawan ang nangyari nang magsalita ang babae sa speaker, hudyat ng isang tanghalan.

"Initiation starts now! "

At kasabay niyon ay ang pagtakbo ng lalaking may tatoo sa direksyon ko. Umilag ako bago pa dumamba sa akin ang isang suntok sa tiyan mula sa lalaking may tattoo. I moved left and when I got a clear view of his nape, I raised my arm and made its way at the back of his nape then pressed my expert fingers on his vein. Isang kalabog ang narinig nang bumagsak ang lalaki.

I heard chorused gasps around at lahat napatingin sa lalaking ngayon ay nakahandusay. I practiced not just guns and knives, mahilig ako sa accupuncture so I basically know vital points and nerves which can immobilize or even kill someone.

Isang sigaw ang narinig ko mula sa mga manonood. Nahagip ng paningin ko ang matipunong lalaki na papatakbo na ngayon sa akin. When he near my spot, pumailalim ako and targeted his stomach. Kumuha ako ng lakas sa kanang paa ko and before he could get away, natuhod ko na ang tiyan nito. But I gasped when the big man pulled my hair. Napasigaw ako nang ipulupot niya ang malaking braso sa leegan ko.

"Ni hindi masakit. " sabi nito sa tenga ko. Bumalot ng kaba ang puso ko sa ginawa niyang iyon. My eyebrows meet at namuo ang galit sa dibdib ko sa ginawa nito. How dare he?! Bumaba ang isang kamay nito sa may balikat ko na para bang hinahaplos. I panicked.

Shit.

I used my right foot para sipain ang paa nito kaya naoutbalance kami pareho. Napahiga ako pati rin ito. I pushed myself away from him pero isang gapang lang ng lalaki ay nakadagan na ito sakin. Nose flaring I smirked at the perverted giant.

"Wanna know what hurts most? " I asked grinning. "Here, " pagkatapos kong masabj iyon ay tinuhod ko yung sa baba niya. He cried and groaned in pain at saka ko siya tinulak. Tumayo ako at saka tiningnan ang lalaking namimilipit sa sakit dahil sa tinuhod ko. I smirked before going near him. Then without warning, I kicked his stomach. This time, malakas na.

Isang hiyawan muli ang kumawala sa paligid. I stared at the roaring audience. They are feasting on me and rather feel annoyed, natutuwa ako. So this is how it felt when someone appreciate the skills you have.

Bumaling ang tingin ko sa kaklase kong naiwan kasama ko sa entablado. He stared at me at kita ko roon ang isang mapaglarong ngiti.

"I knew it. You're not ordinary, " aniya.

"I'm extraordinary, " I smirked at him. Napangiti siya sa ginawa kong iyon at saka ay may hinugot sa may bulsa nito. A gun.

Itinutok niya ito sa akin. "I dont have the strenght but I know how to use this." Kinasa niya iyon.

I stared at the model. If I'm right, its a real gun with real bullets. Pero imbes na mangamba rito'y napangiti ako. "Shoot. "

He smirked. "You think maiilagan mo ang balang tatama sayo? "

"Shoot then, " sabi ko.

Natahimik ang lahat. Ang tanging naririnig ko ay ang ilang paghinga ng mga tao sa paligid kasama ng paghinga nito.

"Youre very tough for a cat. Let's see what you got! " sigaw nito at sumunod niyon ay ang pagputok ng gartilyo.

In seconds, the bullet flew fast to my direction, ready to hit my fore. In a slow motion, tiningnan ko ang bala. In less than 3 seconds and I'm dead. I know that fact.

Before it hit me, umilag ako. Napasigaw ang lahat. Kita ko ang paglaki ng mga mata ng kaklase ko. Tinakbo ko ang distansiya namin and in a great blow, sinuntok ko siya sa pisngi. He fell to the floor, lips bleeding.

Nakatingin sa ibang direksyon, tumayo ako sa harap ng naghihiyawang mga tao. My eyes scanned the people around me. Kahit madilim, I could still see their joyous and amazed faces. Nakita ko yung babae kanina and she's cheering on me. Ngumiti ako sa kaloob-looban. Then my gaze flew around again, searching for that man. Where is he?

"You've saved your friend, " narinig kong sabi ng isang lalaki sa likod ko. Paglingon ko ay iyong lalakinv may peklat ang nakita ko. He's back on the platform with me habang nakita kong inilalayo na iyong kaklase ko. "But will you be able to save yourself?"

"Read the next paper! " sigaw ng lahat. Napatingin ako sa mga estudyante and they were shouting the same thing. Right. May isa pang papel.

Tiningnan ko ang lalaki and he looked at me na parang nagtatanong kung handa na ba ako. I nodded at him at sak niya binuksan ang ikalawang papel.

Ang papel na magliligtas sa akin.

Gumuhit ang isang ngisi sa bibig ng lalaking may peklat. Napataas ang kaliwang kilay na tiningnan ko siya. What is it?

Ibinaba ng lalaki ang papel at saka nagsalita. "Kiss one guy.. For three minutes...in the dark. "

Nagtagpo ang kilay ko sa narinig. What?!

"What the—"mura ko.

"Tie her! " sigaw ng lalaking may peklat at nagulat na lamang ako ng dalawang lalaki ang kumuha sa palapulsuhan ko.

"Teka! Ano ba?! " panlalaban ko pero hindi na ako nakapalag nang pwersahan nila akong pinaluhod. "Pist—"

"Anyone who wants to kiss her? " sigaw ng babaeng may dala ng mic. Natigil ako at napatingin sa mga taong naghihiyawan at sumasagot ng oo.

The fuck.

Gusto kong magmura at manlaban but seeing how helpless I am right now, with my wrist tied, hindi ko yun magawa. Ive never know this kind of initiation exist. Ang alam ko ay binubugbog, ginugulpi at pinaparusahan. But kissing?! The fuck!

Nagulat ako ng bigla ay may namuong mga bakal sa paligid ko. The platform I am in turned into a cage. Tunog ng nagbabanggaang mga bakal ang narinig ng lahat bago tumigil. Now Im imprisoned. And the only door is in the left side pero may kandado ito.

Kita ko ang mga ngiti at saya ng mga estudyante habang nakatingin sa akin. I feel like a bird being caged para ipakain sa isang agila.

"The key to that cage is right here, " Napatingin ako sa babaeng may dalang mic. The spotlight followed her as she made her way to the platform where I am in. Nanatiling nasa baba siya. Now that she's near ngayon ko lang nakita nang maayos ang mukha nito.

My eyebrows meet when I saw our school librarian on her red lipstick and red sophisticated dress. Damn! Even our librarian is on the organization?!

Pinandilatan ko ang babaeng iyon nang magtagpo ang aming paningin. She waved the keys that will unlock my freedom.

"Anyone who catches this will be the one to kiss this, " Tumingin ito sa akin. "This tough bird for ...three minutes. To breath is to survive. After that, she will be tattooed by our organization's symbol. Ofcourse, it will be that person's decision whether to tattoo her or not. Without it embedded on her skin means she'll die... this night. "

Isang malamig na ihip ng hangin ang humalik sa pisngi ko. It waved my hair kaya naman pomosisyon ito sa kaliwang balikat ko.

Ill be kissed.

Ill be tattooed.

Ill be on an organization.

I never thought I would break three principles in a day. Maybe, this is the reason why Lemuel wants me to be part of his organization. Para hindi ako mapunta sa iba.

Damn.

I havent realized it until its too late.

Napapikit ako nang hiyawan at sigawan ang narinig ko matapos ideklarang magsisimula na. I heard the librarian announced that its going to start. Alam kong pinagpapasahan na nila yung susi. I know that someone will come to me with the keys, open the cage I'm in and forcefully kiss me and torture me. Fuck.

Nabalot ng katahimikan ang lahat nang maramdaman ko ang dilim sa paligid at ang hangin na binubuga ng aircondition sa bawat sulok.

I heard the clinking of metals. Someone's here. Napapikit ako at pinagdikit ko ang mga paa ko. Still on my knees, pinilit kong manatiling nakaluhod.

I heard the metal door shut. I dont know kung tahimik lang ba talaga o nabingi na ako sa sobrang kaba. A warm presence was the only thing I felt sa madilim na hawla.

Ilang segundo lang ay naramdaman ko na ang taong iyon sa harapan ko. My eyes remained close.

Until a tear falls.

"Open your eyes, tough girl. " a familiar voice said. Napadilat ako nang marinig ko ang boses na iyon and saw a familiar eyes staring back at me. A smirk is plastered on his face. Pero hindi ko iyon pinansin. My eyes were staring back at those two balls in his eyes. "Youve been very tough this night. " sabi nito. "But you end up crying. "

Halos ikatalon ko ang ginawa nitong pagpunas sa luhang hanggang ngayon ay tumutulo parin sa magkabilang pisngi ko.

"Your eyes, " sabi ko. "They are both... Gray and black. "

"Really? " He said then moved closer. Hindi ko alam bat hindi ako nangamba sa ginawa nitong paglapit. Somehow, while looking in the eyes of this man infront of me, assures me of safety and protection.

How is that even possible?

"We're out of time, " mahinang sabi ko. "It said three minutes. "

I heard him slightly chuckle. Hindi na siya nagsalita and didnt even move infront of me. Nanatili lang siyang nakatingin sa akin. I sniffed. I feel like a lost kitten infront of him. Naaasar ako. I sniffed again.

"This will hurt a little bit, " sabi nito. Ngayon ko lang napansin ang palad nitong nakadiin sa may leeg ko.

"What is it? "

"Tattoo, "

I flinched nang may tinanggal siya roon. Itinapon niya ang bagay na iyon at saka hinawakan ako sa braso. "30 seconds will be enough, "

Bago ko pa malaman kung anong ibig sabihin nito'y naramandaman ko na ang mainit na bagay na dumampi sa labi ko. Nanlaki ang mga mata ko. He pushed me a little kaya mula sa pagkakakuhod ay napaupo ako.

He kissed me. Damn. I felt his lips move and I couldnt helo but close my eyes at saka hinayaan siya. Delicate and careful. Hindi ko alam he'll be this soft. For a leader like him, I was expecting him to rough. But he isn't. He cupped my face. His thumb brushed the fresh tears on my face habang hinahalikan ako. With the feeling of being safe, I started kissing him back. Damn.

Ilang segundo ay naramdaman ko ang palad nito sa likod ng leeg ko. He pulled ne by my nape as his lips leave mine. Naramdanan ko ang hininga nito sa malapit kaya hindi ako dumilat. His finger moves on my nape na para bang may hinahanap.

Napadilat ako nang maramdaman ang daliri niya roon. That vein! Nanlalaki ang mga matang tiningnan ko siya

Damn. Anong gagawin niya?!

"Goodnight... " And he pressed his finger on that spot. My eyes closed at naramdaman ko ang pagsandal ng katawan ko sa kanya. "...Princess."

This man...how did he know that move?