"กงจู้ ทำไมเจ้าถึงคิดสั้นเช่นนี้ ถึงแม้ว่าชายชั้นสูงแห่งที่พำนักของนายกรัฐมนตรีจะหย่าเจ้า เจ้าก็สามารถร้องขอความเป็นธรรมจากพระเจ้าอยู่หัวได้ พระองค์จะไม่ปล่อยให้เจ้าต้องเจ็บช้ำน้ำใจแน่นอน แต่ทำไมเจ้าถึงเลือกที่จะทำเช่นนี้? อือ อือ..."
...
บนเตียงไม้แกะสลักล้างหลุม ฟงรู่ชิงนอนพักผ่อนอยู่บนเตียง เสียงร้องไห้ที่ดังอยู่ข้างหูทำให้เธอรู้สึกรำคาญ ขมวดคิ้วเล็กน้อย คงเป็นเพราะไม่ได้ดื่มน้ำมานาน ลำคอจึงแห้งผาก
"เงียบเสียที จะให้คนพักผ่อนบ้างไม่ได้หรือไง?"
แม้เสียงจะแหบแห้ง แต่ก็ยังไพเราะดั่งสายน้ำไหลผ่านสะพานเล็กๆ ทำให้ฟงรู่ชิงตกใจลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที
เสียงของเธอ...
ไม่ถูกต้อง เสียงของเธอถูกพิษทำให้เสียงแหบแห้งไปตั้งแต่ปีนั้นแล้ว ชาตินี้ไม่มีทางที่จะพูดได้อีก
ทำไม... เธอถึงยังสามารถส่งเสียงได้
ฟงรู่ชิงนวดขมับที่ปวดตุบๆ ยังไม่ทันได้เรียบเรียงความคิด ก็เห็นหนูน้อยคนหนึ่งยืนอยู่ข้างเตียงด้วยความดีใจ
หนูน้อยคนนี้มีใบหน้าน่ารัก ผิวขาวผ่อง ที่หางตายังมีน้ำตาสองสายที่ยังไม่ทันได้เช็ด ดวงตาที่เป็นประกายเต็มไปด้วยความยินดี จ้องมองฟงรู่ชิงที่ลืมตาขึ้นมาไม่กะพริบ
"กงจู้ ท่านฟื้นขึ้นมาแล้ว อือ อือ..."
กงจู้?
ฟงรู่ชิงขมวดคิ้วแน่น
เดี๋ยวก่อน!
ถ้าจำไม่ผิด เธอน่าจะอยู่ที่สถานพยาบาล แต่ทำไมพอตื่นขึ้นมากลับมาอยู่ที่นี่?
"เจ้าเป็นใคร?"
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฟงรู่ชิงก็ถามด้วยเสียงที่แห้งผาก
หนูน้อยตกตะลึง เธอมองฟงรู่ชิงอย่างงงๆ ราวกับลืมร้องไห้ไปแล้ว ใบหน้าซีดขาว ดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ
"เฮ้ เจ้า..."
ฟงรู่ชิงกำลังจะถามต่อ แต่หนูน้อยก็รีบหันหลังวิ่งออกไปนอกประตูอย่างรวดเร็ว
เธอยื่นมือจะคว้าตัวไว้ แต่นิ้วมือกลับสัมผัสได้เพียงชายเสื้อที่พลิ้วผ่านไป พร้อมกับสายลมที่พัดผ่าน ก่อนที่จะหายไปจากสายตา
ขมับเริ่มปวดตุบอีกครั้ง ฟงรู่ชิงยกนิ้วขึ้นนวดขมับเบาๆ และในชั่วขณะนั้นเอง ความทรงจำก็พุ่งทะลักออกมาจากส่วนลึกของสมอง จนแทบจะทำให้สมองของเธอแตก...
ในตอนนี้ ฟงรู่ชิงก็ตกตะลึง
เธอควรจะอยู่ที่สถานพยาบาล แต่พอตื่นขึ้นมา กลับมาอยู่ที่ทวีปชางหยว่แห่งนี้จากหัวเซีย
และเธอไม่เพียงแต่กลายเป็นธิดาองค์โตของจักรพรรดิแห่งราชอาณาจักรหลิวหยุน แต่ยังเป็นหญิงที่ถูกทอดทิ้งอีกด้วย
ใช่แล้ว ถึงแม้ร่างนี้จะเป็นกงจู้ แต่ก็เป็นหญิงที่เพิ่งถูกหย่าร้าง
เหตุผลง่ายๆ คือ กงจู้องค์นี้ได้รับความรักจากกษัตริย์พ่อ จึงมักจะทำตัวเหลิงและไม่เกรงกลัวใคร! หลังจากที่ได้พบกับหลิวอวี้เฉินชายชั้นสูงแห่งที่พำนักของนายกรัฐมนตรีที่ชนะการแข่งขันเมื่อหลายเดือนก่อน ก็ตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ และสาบานว่าจะไม่แต่งงานกับใครนอกจากเขา
กษัตริย์พ่อก็ตามใจลูกสาวคนนี้มาก อยากได้อะไรก็จะหามาให้ไม่ว่าจะเป็นดวงดาวหรือดวงจันทร์
เมื่อลูกสาวมีความต้องการ จะไม่ตอบสนองได้อย่างไร?
จึงออกพระราชโองการทันที ให้หลิวอวี้เฉินแต่งงานกับกงจู้
แต่หลิวอวี้เฉินได้หมั้นหมายกับตันซวงซวงธิดาคนโตของท่านไท่ฝูไว้แล้ว ดังนั้น พระราชโองการของกษัตริย์พ่อจึงทำลายความรักของคู่รักคู่นี้
แม้ว่าหลิวอวี้เฉินจะจำใจแต่งงานกับกงจู้ที่มีชื่อเสียงไม่ดีเพราะแรงกดดัน แต่ใจจะยอมรับได้อย่างไร? ดังนั้น หลังแต่งงานหลายเดือน เขาก็พักอยู่ข้างนอก ไม่อยากมองหน้าฟงรู่ชิงสักนิด ไม่ต้องพูดถึงการร่วมห้องด้วย
แม้จะเป็นเช่นนี้ ก็ยังสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบ! แต่กงจู้นิสัยเหลิงเกินไป ไม่เพียงแต่ทำร้ายตันซวงซวง ยังทำให้ภรรยาของนายกรัฐมนตรีเป็นลมอีก ทำให้หลิวอวี้เฉินโกรธจนไม่สนใจกษัตริย์พ่อของเธอ ส่งจดหมายการหย่าหย่าขาดจากกงจู้ทันที