ฝ่าด่านหนึ่งยิงทะลุวิญญาณ
หานเหม่ยไม่สนใจสิ่งที่อยู่บนตัว หันกลับไปจูบหลี่ชิงอีกครั้ง
จูบอย่างดุเดือดและบ้าคลั่ง
"พี่ให้ได้แค่นี้นะ รอต่อไป... ต่อไปพี่จะดูแลเธอให้ดี" เธอหายใจถี่ ลมหายใจหอมหวาน
นี่เป็นครั้งแรกที่หลี่ชิงเห็นพี่สะใภ้เป็นแบบนี้
แม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะมีพัฒนาการที่เป็นรูปธรรมแล้ว แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่พี่สะใภ้กล้าแสดงออกขนาดนี้
ทั้งสองจูบกันอยู่นาน จนกระทั่งไฟร้อนในใจเริ่มจางลง จึงผละออกจากกัน
หานเหม่ยมีความอายเหมือนดอกไม้ที่เพิ่งแย้มบาน เขินอายเล็กน้อยแล้วเร่งว่า "เธอไปอาบน้ำก่อนสิ หรือไม่ก็กลับไปอาบที่บ้านแล้วค่อยไปหาเทียนเยว่อ๋อ"
"ผมช่วยพี่อาบก่อนดีกว่า" หลี่ชิงพูด
หานเหม่ยมีแววตาอ่อนโยนดุจสายน้ำ เธอตีหลี่ชิงเบาๆ "จะซนอีกแล้วเหรอ? เดี๋ยวไปจัดการเทียนเยว่อ๋อ นางนั่นแข็งแรง ทนได้ เธอเก็บแรงไว้บ้างก็ดีนะ"
"ได้แล้ว กลับไปก่อนเถอะ"
หลี่ชิงกลับถึงบ้านก็รีบอาบน้ำทันที แล้วจึงหาอะไรกินง่ายๆ
แม้ว่าเพิ่งจะมีอะไรกันไปรอบหนึ่ง แต่เมื่อนึกถึงรูปร่างอวบอิ่มของเทียนเยว่อ๋อที่ส่ายไปมาอย่างยั่วยวนเป็นพิเศษ ก็ยังรู้สึกกระสันขึ้นมา
