"ข้าจะมอบน้ำนมเทพดาบสองหยดนี้ให้แก่สองเจ้าหนู"
จิตวิญญาณส่งขวดหยกสองใบไปที่หน้าพี่น้องจื้อซินและจื้อเฉิน พลางกล่าวด้วยรอยยิ้ม
จื้อซินกุมขวดหยกไว้ แล้วหันไปมองจิตวิญญาณ ดวงตาลดความระแวงลงไปมาก เอ่ยเสียงหวานๆ ว่า "คุณตา หนูเชื่อแล้วว่าคุณไม่ใช่คนไม่ดี"
"ดีแล้ว"
จิตวิญญาณถอนหายใจอย่างโล่งอก ในที่สุดก็สลายความระแวงของเด็กดื้อสองคนนี้ได้
"โครม!"
ในตอนนั้นเอง จื้อเฉินเปิดขวดหยกแล้วเทน้ำนมเทพดาบหยดนั้นออกมา ภาษาดาบอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมา
"เดี๋ยวก่อน!"
จิตวิญญาณตกใจ ภาษาดาบที่แฝงอยู่ในน้ำนมเทพดาบนั้นแข็งแกร่งเกินไป จำเป็นต้องใช้เทคนิคพิเศษของสำนักดาบเทพจึงจะดูดซึมได้อย่างสมบูรณ์
หากไม่มีเทคนิคพิเศษของสำนักดาบเทพ ก็จะต้องใช้วิธีพิเศษอื่นๆ เพื่อค่อยๆ กลั่นกรองทีละนิด ไม่มีฝีมือยอดฝีมือคนไหนกล้าดื่มตรงๆ แบบนี้
ก่อนหน้านี้เคยมีฝีมือยอดฝีมือที่ดื่มน้ำนมเทพดาบโดยตรง ถูกภาษาดาบและพลังงานที่ปะทุออกมาจากน้ำนมเทพดาบทำให้ระเบิดตัวตาย
แต่น่าเสียดายที่สายเกินไปแล้ว
ขณะที่เขาเพิ่งจะเอ่ยปาก น้ำนมเทพดาบหยดนั้นก็หยดเข้าไปในปากของจื้อเฉินแล้ว
"รสชาติก็คล้ายๆ กับน้ำเต้าหินนั่นแหละ"
