ให้พ่อแต่งงานกับฉัน?
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลงอวี้เฟยอดไม่ได้ที่จะกลอกตา รู้สึกหมดคำพูดกับเด็กตัวแสบคนนี้ นี่เป็นความคิดที่เด็กสามขวบปกติควรมีหรือ? ช่วยหาภรรยาคนที่สองให้พ่อของตัวเอง?
ถ้าแม่ของเธอได้ยินเข้า คงโกรธจนตายแน่
บรรดาองครักษ์หญิงก้มหน้า กลั้นหัวเราะจนใบหน้าแดงก่ำ
ส่วนหญิงชราแววตาเผยความครุ่นคิด หากสามารถดึงยอดฝีมือลึกลับผู้นั้นเข้าสู่ราชวงศ์ได้ ในยามจำเป็นอาจจะจับคู่หลงอวี้เฟยกับยอดฝีมือลึกลับคนนั้นจริงๆ ก็ได้
การแต่งงานกับชายคนหนึ่งเป็นอนุภรรยา แต่ได้ยอดฝีมือระดับสูงสุดถึงสามคน ก็ถือว่าคุ้มค่าอยู่
แน่นอน นี่ก็เป็นเพียงความคิดฝันเพ้อเจ้อของเธอเท่านั้น
น้องสาวของจักรพรรดินีแห่งกัวโจวตี้กั๋ว เจ้าหญิงอวี่เฟยแห่งกัวโจวตี้กั๋ว จะไปเป็นอนุภรรยาของใครได้
"ไอ้เด็กบ้า"
จื้อซินตบศีรษะของจื้อเฉินเบาๆ มือข้างหนึ่งเท้าเอว อีกมือชี้ที่จมูกเล็กๆ ของจื้อเฉินแล้วดุว่า "พวกเราไปช่วยแม่ ไม่ได้ไปหาภรรยาให้พ่อ และก็ไม่ได้ออกมาหาแม่เลี้ยงด้วย"
"โอ้ รู้แล้ว"
จื้อเฉินลูบศีรษะของตัวเอง ทำท่าทางเหมือนเด็กดีที่ยอมรับผิด
"เด็กน้อยสอนได้"