ฝ่ายทรัพยากรบุคคลมีแผนกบุคคล แผนกธุรการ และแผนกอื่นๆ อยู่ภายใต้การดูแล
ส่วนแผนกธุรการมีแผนกรักษาความปลอดภัย แผนกทำความสะอาด แผนกต้อนรับ และแผนกโรงอาหาร
ครั้งนี้ เล่าชางหัวหน้าแผนกธุรการกำลังจะลาออก
ไม่เพียงแค่เจิ้งต้าไห่ที่จับตาดูอยู่ ยังมีคนอื่นๆ อีกมากมายที่อยากก้าวขึ้นไป
หลงเฟยดูนิ่งๆ ที่สุด หลังจากลงบันไดมา หวังเสี่ยวหยาเรียกเขาไว้ และตะโกนใส่เขาว่า "ฉันบอกไปเมื่อกี้แล้ว คิดดีๆ นะ ไปเรียนรู้จากเทียนหยวนบ้าง อย่าทำตัวเหลวไหลแบบนี้ตลอดเวลา"
หลงเฟยโค้งคำนับให้เธอ พูดอย่างไม่จริงจังว่า "วังเจี๊ยเจี๊ย น้องชายรู้ตัวแล้วว่าผิด น้องชายจะปรับปรุงตัวและมุ่งมั่นพัฒนาตัวเองครับ!"
"เธอนี่..."
หวังเสี่ยวหยาโมโหจนพูดไม่ออก นั่งลงและไม่สนใจเขาอีก
หลงเฟยหยิบส้มออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้เธอพลางพูดว่า "ให้คุณครับ เมื่อกี้ผมหยิบมาให้คุณโดยเฉพาะ!"
"ฉันไม่กิน คุณกินเองเถอะ!"
หวังเสี่ยวหยานอนคว่ำหน้าลงบนโต๊ะ ใบหน้าเล็กๆ ซุกอยู่กับแขนอย่างหงุดหงิด
หลงเฟยวางส้มไว้ ไม่กล้ารบกวนเธออีก เดินไปยืนเฝ้าที่ประตูอย่างแปลกๆ
