หลงเฟยและหวังเสี่ยวหยายิ้มแหยๆ แล้วนั่งลงข้างๆ ทั้งสองคน
จางลี่จ้องมองชูเฟิง กัดฟันพูดว่า "แกต้องอธิบายให้ฉันฟัง วันแรกก็จัดการเอาคนเขามาแล้ว วันที่สองก็ไม่สนใจเลย? แกคิดว่าฉันเป็นใคร? แกมีเจตนาอะไรกันแน่?"
ชูเฟิงนั่งตัวตรง สีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที เขาหันไปพูดกับจางลี่อย่างจริงใจ "เสี่ยวลี่ เมื่อวันนี้หนีไม่พ้นแล้ว ฉันจะบอกความจริงกับเธอ!
ฉันไม่ใช่ลูกคนรวยอะไรทั้งนั้น รถสปอร์ตและบัตรสมาชิกวันนั้นก็ยืมคนอื่นมาทั้งหมด
ฉันชอบเธอจริงๆ แต่ฉันไม่มีเงิน ได้แต่ใช้วิธีนี้เพื่อจีบเธอ เพื่อให้ได้หัวใจของเธอ
หลังจากเราทำเรื่องนั้นไปแล้ว ฉันทั้งตื่นเต้นทั้งเสียใจ ไม่รู้จะอธิบายกับเธอยังไง เลยหลบหน้าเธอ
ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ ฟ้าดินเป็นพยาน
เสี่ยวลี่ ฉันไม่ปิดบังเธอหรอก ตอนนี้ฉันเป็นยามรักษาความปลอดภัยที่บริษัทนี้เหมือนหลงเฟย ถ้าเธอไม่รังเกียจงานของฉัน เรามาคบกันเถอะ! ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอเหมือนกงจูตลอดชีวิต!"
จางลี่มองหลงเฟย
หลงเฟยพยักหน้าเสริมว่า "จริงครับ ชูเฟิงมาสมัครเป็นยามพร้อมกับผม เขาเข้ากะกลางคืนเพื่อหลบคุณไงครับ!"
เขามองชูเฟิง รู้สึกทึ่งจนแทบจะกราบกราน
