หลงเฟยมองดูซูอี้อี้เข้าไปในโรงเรียนแล้วจึงปั่นจักรยานจากไป
ในเมืองที่แปลกหน้านี้ การได้รู้จักกับซูอี้อี้ ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้พบญาติ ได้พบน้องสาว ในที่สุดก็รู้สึกว่าไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป
เขากลับไปที่ห้องเช่าและจอดรถ พอดีได้รับข้อความสั้นจากกลุ่มบริษัทหลิน "ยินดีด้วย คุณได้รับการคัดเลือกเป็นพนักงานประจำของบริษัทเราแล้ว กรุณามารายงานตัวที่แผนกบุคคลก่อนเวลา 8 โมงเช้าวันพรุ่งนี้!"
"สำเร็จแล้วหรือ?"
หลงเฟยตาโต ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
นี่เป็นงานแรกที่เขาหาได้ และยังเป็นกลุ่มบริษัทหลินอีกด้วย
แม้จะเป็นเพียงยามรักษาความปลอดภัยตัวเล็กๆ แต่เขาก็ไม่อายที่จะตะโกนออกมาดังๆว่า "เยี่ยมไปเลย ในที่สุดฉันก็หางานได้แล้ว"
ประตูชั้นล่างเปิดออก เหอเยินเจ้าของห้องเช่าในชุดนอนสายเดี่ยวเดินออกมา ถามเขาอย่างไม่พอใจว่า "แต่เช้าตรู่ คุณโวยวายอะไรนักหนา?"
หลงเฟยพูดอย่างดีใจว่า "พี่สาวเยิน ผมหางานได้แล้ว พรุ่งนี้ก็จะได้ไปทำงานแล้วครับ"
"จริงหรือ?"
เหอเยินสะบัดผมยาว แล้วแสดงความยินดีกับเขาว่า "ถ้างั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะ ฉันจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าเช่าห้องของนายอีกแล้ว!"
