ฝนตกกระหน่ำตลอดทั้งคืน ตอนเช้ายังไม่หยุด น้ำโคลนเริ่มไหลเข้าถ้ำ ทำให้เถ้าถ่านจากการหุงข้าวเมื่อคืนเปียกชื้น
ไป๋เฉียงเฉียงรู้สึกหนาว จึงขดตัวเข้าหากัน รู้สึกว่าร่างกายถูกบีบรัดด้วยสิ่งที่นุ่มและเย็นไปทั่ว เธอตื่นขึ้นมาอย่างไม่สบายตัว
สิ่งแรกที่เห็นคือร่างสีดำแดงของงูยักษ์ ก้มมองลงไปเห็นแขนยาวพันรอบเอวเธอ กักขังเธอไว้กับอกที่เย็นเฉียบด้านหลัง เธอรู้สึกถึงลมหายใจเย็นๆ ของอีกฝ่ายที่ข้างหู
ไม่กี่วันมานี้เธอตื่นขึ้นมาแบบนี้ทุกวัน ไป๋เฉียงเฉียงเริ่มชินแล้ว เธอเตรียมจะคลานออกจากอ้อมกอดของเคอร์ติสอย่างไม่ใส่ใจ
"ฮื่อๆ" เคอร์ติสลืมตาขึ้น กระชับแขนดึงเพศเมียที่กำลังจะคลานหนีกลับมา แลบลิ้นสัมผัสใบหน้าของเธอ
ไม่ดีแล้ว อุณหภูมิดูเหมือนจะเย็นไปหน่อย
ไป๋เฉียงเฉียงรู้สึกขนลุกเมื่อได้ยินเสียงลิ้นที่แลบออกมา เธอหดคอหลบ
"ฉันไม่นอนแล้ว ปล่อยให้ฉันลุกขึ้นเถอะ" เสียงของไป๋เฉียงเฉียงที่เพิ่งตื่นนอนแหบแห้ง ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะเป็นหวัดอีกแล้ว
เคอร์ติสไม่ยอมปล่อยเธอ เขาอุ้มเธอลุกขึ้นมาด้วยกัน
