"นายท่าน นี่มันเป็นที่นิยมมากเกินไปแล้ว..." กู่หมิงเยว่แทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง แต่ก่อนหยางเฉินไม่เคยได้รับการปฏิบัติอย่างยอดเยี่ยมแบบนี้มาก่อนเลย
ในขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น กู่หมิงเยว่ก็สะดุ้งขึ้นมาทันที เมื่อเห็นหยางเฉินฝึกฝนเสร็จแล้ว เธอรีบเดินก้าวเล็กๆ เร็วๆ เอาน้ำที่เตรียมไว้ล่วงหน้าไปส่งให้หยางเฉิน จากนั้นก็หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้เขา การกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจนี้กลับทำให้กลุ่มสาวน้อยต่างเผ่าพากันกัดฟันกรอด ต่างคนต่างถามว่ากู่หมิงเยว่คนนี้เป็นเทพยดาที่ไหนกันแน่
หยางเฉินมองไปรอบๆ รู้สึกว่าวันนี้สนามฝึกประลองเป็นสถานที่ที่อาจจะนำความวุ่นวายมาให้เขา ดังนั้นเขาจึงรีบหยุดการฝึกวิชาปืนฮุนหยวน และตั้งใจจะออกไปพร้อมกับกู่หมิงเยว่
แต่ในตอนที่เขากำลังจะออกไปนั้นเอง จู่ๆ ก็เกิดความวุ่นวายขึ้นในกลุ่มคน
"หลบไป!"
"ทุกคนหลบหน่อย!"
หยางเฉินหันหน้าไปด้วยความสงสัย เห็นชายวัยกลางคนคนหนึ่งเบียดฝูงชนออกมาอย่างรีบร้อน พอออกมาได้ก็จ้องมองมาที่หยางเฉินทันที เมื่อเห็นหยางเฉิน ชายวัยกลางคนคนนี้ดูเหมือนจะคว้าเอาฟางเส้นสุดท้ายได้
