เหว่ยจวินเย่านึกถึงตอนอยู่ในโรงพยาบาล ที่ถูกหมอชมว่าเป็นอัจฉริยะในการปฐมพยาบาล เขาพยักหน้าด้วยความสนใจ "อืม"
น่าเสียดาย พอทั้งสองคนเพิ่งเข้าไปในล็อบบี้ ก็มีผู้ช่วยเดินเข้ามา กระซิบเบาๆ "ประธานเหว่ย มีคนจากคฤหาสน์เก่ามาแล้ว ตอนนี้ขึ้นไปชั้นบนสุดแล้ว"
เหว่ยจวินเย่าได้ยินแล้วสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาก้าวยาวๆ ไปที่หน้าลิฟต์ สีหน้าบึ้งตึง พูดว่า "มาตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"เพิ่งขึ้นไปเมื่อห้านาทีที่แล้ว ที่นี่ก็เป็นทรัพย์สินของกลุ่มบริษัทเหว่ย พนักงานต้อนรับกับผู้จัดการล็อบบี้ก็ห้ามไม่ได้"
"ไร้ประโยชน์!"
เหว่ยจวินเย่าสบถออกมาคำหนึ่ง แล้วเข้าลิฟต์ไปทันที
ส่วนโจวหลางก็ถอนหายใจเบาๆ เรื่องบนชั้นบนเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ จึงไปห้องควบคุมคนเดียวก่อน
ในห้องชุดประธานาธิบดีบนชั้นบนสุด
เหว่ยเสี่ยวฉือกำหมัดแน่น มองคนตรงหน้าด้วยดวงตาแดงก่ำ
บอดี้การ์ดชุดดำสิบกว่าคนของทั้งสองฝ่าย จ้องตากันด้วยความโกรธ กำลังเผชิญหน้ากันอยู่
ฮั่วเฉินอี๋ยืนขวางหน้าเสี่ยวซือไว้ สีหน้าไม่ดีเลย "พี่รอง นายจะทำอะไร? พี่ใหญ่กลับมาจะไม่ยกโทษให้นายแน่!"
