Chereads / Captured by the Mafia Lord / Chapter 5 - Chapter five

Chapter 5 - Chapter five

Isang masakit na bagay ang tumama na naman sa likod ko ang naramdaman ko.

Manhid na rin naman ang katawan ko kaya mahina na lang akong umungol.

Hangang kailan ba ako mananatili sa lugar na ito? Hirap na hirap na rin ako dahil sa masasakit na bagay na tumatama sa katawan ko.

Hindi ko alam kung ano ang naging kasalanan ko at nangyayari ito sa akin.

Then there is water splasing in my whole body, dahilan para lalo akong mapaungol dahil sa mga sugat ko na natatamaan ng tubig.

"What are you doing!?" Isang boses ng lalake ang narinig ko kaya natigil ang tubig na tumatama sa akin.

It is really cold and my whole body is shivering right now.

"Did V ask you to do this!?" Sigaw ulit ng boses ng isang lalake kaya napaungol ako at gumapang ako para makarating sa isang sulok na walang tubig.

"Inuutusan niya kami na gawin ito sir." Sabi ng boses ng isa pa na lalake kaya napamura ng malakas ang lalake.

The next this i knew is someone is grabing me and i lift me up in the gound.

My blinfold is still in my eyes, my tied hands is still in my back thats why i feel the invetible pain in my body.

"Fuck it! What did you all do to this woman!" Sigaw at galit na turan ng lalake na karga ako at nakarinig ako ng mga kalampag at kung ano pang ingay sa paligid.

I past out i know but when i try to open my eyes, ang liwanag na hindi ko nakita ng maraming araw ay muling bumaha sa mga mata ko.

Sinubukan kong itaas ang mga braso ko pero hindi ko magawa dahil may tila nakatusok dito.

And then i saw an IV fluid that connecting my hand.

Napaiyak ako dahil sa wakas nakakita na akong muli ng araw.

Dito bumukas ang pinto at isang matandang babae ang may dalang tray.

"Gising ka na pala hija." Sabi nito kaya nakaramdam agad ako ng kakaibang takot pero nakita ko ang mukha nito na hindi kakikitaan na masama itong tao.

"Si-sino po kayo?" Hirap ko na tanong dahil ngayon ko lang nagamit ulit ang boses ko.

"Nanay Elvy na lang hija. Mula ngayon ako na ang mag-aalaga sayo." Malambing nito na turan kaya nag-init na naman ang mga mata ko at tuluyan na akong napaiyak.

"Tahan na hija alam ko na hindi maganda ang nangyari sayo pero ligtas ka na." Sabi nito na hinaplos ako sa ulo ko at saka ako niyakap.

Sa hindi ko na mabilang na araw mula nang may mga taong kumuha at pinahirapan ako ay ngayon lang ulit ako nakaramdam ng init bg katawan sa ibang tao.

Gutom ako at uhaw kaya naubos ang pagkain na dinala sa akin ni Nanay Elvy.

Inalalayan lang ako nito at nakita ko ang pagtuli ng luha nito kanina dahil alam ko na naaawa ito sa akin.

"Napakapayat mo hija at kulang ka rin sa timbang kaya kailangan mong magpalakas at ibalik muli ang katawan mo sa dati." Sabi nito kaya napatango ako.

Bumukas ang pinto ng marahas kaya dinagsa ng kaba ang buo kong katawan dahilan para mapahawak ako sa braso ni nanay.

"Why Kyle let her out manang!?" Ito ang sigaw at galit na tanong ng isang lalake kaya nanginig ang buo kong katawan sa takot.

"Uminahon ka nga muna Vito pwede ba." Sabi ni nanay kaya natigil ito pero ako nanatiling nakayuko at nakatago sa likod ni nanay.

"You let your man doing this to a poor woman! And to think that they make her like an animal!" I heard it in this room theres a angry voice of a man.

"Pinagawa ko iyon sa kanila dahil gusto kong makita ng pamilya ng babaeng iyan na kung ano ang kaya nating gawin." Galit na turan naman ng isa pa na lalake.

Tila hindi ako makahinga sa takot dahil sa mga naririnig ko, they really want me to supper pero bakit ako.

Bakit kailangan kong madamay sa kasalanan ng pamilya ko, i never do anything bad in my entire life so why me.

Hindi ko na napigilan ang luha ko at naging hagulhol na ito kaya parehong napamura ang dalawang lalake na nandito sa silid.

Isang hawak sa balikat ko ang agad kong ikinagulat kaya natigilan ako.

"Are you okay now? I am so sorry for what happend to you Selena." Marahan na turan ng lalake kaya lalo akong napaiyak.

"Wala po akong kasalanan." Umiiyak kong bulong kaya narinig ko ang pagbuntong hininga nito.

"Yeah, but we need you to do our revenge for your father." Seryoso nitong turan saka ko na narinig ang pagbukas at pagsara ng pinto.

Kinilos ko ang katawan ko para makatihaya at saka patuloy na umiyak dahil alam ko na ito lang ang kaya kong gawin sa ngayon.

Hindi ko alam kung ilang minuto na ako na nasa ganitong posisyob lang, hindi ako kumikikos at nakatitig lang sa kisame.

Nang makarinig ako na may nagbubukas ng pinto ay hinayaan ko lang ito.

"Hija halika ka na tanghalian na, kailangan mo nang kumain para makainom ka nang gamot." Malambing na turan ni Nanay Elvy.

"May karapatan pa po ba ako na kumain man lang?" Bulong kong tanong kaya alam ko na napatingin ito sa akin at saka ako nito nilapitan.

"Anak huwag kang magsalita ng ganyan." Sabi nito na inalalayan ako na makasanding sa kama.

Napatitig na lang ako dito na inaasikaso ang pagkain ko.

Nanginginig pa ang kamay ko habang kumakain ako dahil ayokong magpasubo kay nanay.

Sobra naman kung iaasa ko pa dito ang pagkain ko kung kaya ko naman na ikilos ng kusa ang mga kamay ko.

I saw how she patiently waiting for me and even tell me a story about her granddaughter kaya gumaan ang pakiramdam ko kahit papano.

"Sino po ba yong mga kumuha sa akin nanay? Bakit po sila galit na galit sa akin?" Magkasunod ko na tanong kaya napatitig ito sa akin at kinuha ang kamay ko dahil tapos na akong kumain.

"Wala ako sa posisyon na magsalita hija pero mababait silang tao, dangan nga lang ay puno sila ng galit at paghihiganti-." Natigil ito sa pagsasalita nang bumukas ang pinto kaya pareho kaming nagulat.

"Nanay Elvy sige na ako na ang sasagot sa tanong ni Selena." Kinabahan ako bigla dahil ang lalake ito na narinig ko na kanina na kausap ng lalake na nagligtas sa akin nong isang araw.

"Pasensya na hijo." Paghingi ng paumanhin dito ni nanay pero tumango lang ang lalake.

Ngayon ko lang ito nakita pero tila napaka-pamilyar nito hindi ko nga lang maalala kung saan ko nga ba ito nakita.

Dahil nakalabas na si nanay ay napahawak na lang ako sa kamay ko na may IV fluid pa.

"So Miss Montero, now ask me anything that you want to know and i will answer it." Seryoso nitong turan kaya napatingala ako dito at hindi ako makapaniwala na makakatagpo ng mga mata ko ang mga mata nito.

"Si-sino ka at bakit kailangan mo iyong gawin sa akin?" Bulong ko na tanong dito nagulat ako ng hawakan nito ang panga ko dahilan para mapaigik ako sa sakit dahil sa paraan ng paghawak nito.

"I am the lone survivor in my families masaccre that your fathers do." Walang ligoy nitong turan kaya kinabahan ako at napatitig dito.

Kitang-kita ko ang galit nito na lalo ko lang kinakaba ng husto.

"Dad will not do that…" Bulong ko na nanubig na ang mga mata ko at lalo lang nitong hinigpitan ang hawak sa panga ko.

"He is woman and i am not the only his victims so dahil ikaw ang pinakamahalaga sa kanya kaya ikaw ang magbabayad sa kalahati ng kasalanan niya!" Galit na nitong turan saka bumaba ang hawak niya at leeg ko na ang hawak nito at hindi ko inaasahan ang gagawin nito.

Napahawak na ako sa braso nito dahil sakal na niya ako at hindi na ako makahinga.

"W-ag po ma-masakit na." Hirap kong turan pero kita ko ang galit sa mga mata nito dahilan para mapaiyak na ako dahil tila nagbara na ang hangin sa akin.

Lumaban ako pero malakas ito at hindi ko ito kaya, nakakubabaw na rin ito sa akin at dalawang kamay na ang nakasakal sa akin.

Pero ilang minuto lang ay bigla nitong tinangal ang sakal sa leeg ko dahil para makasagap ulit ako ng hangin.

Umubo ako ng umubo at napahawak sa leeg ko na napakasakit, iyak na rin ako ng iyak dahil sa takot at hindi ko maipaliwanag na sakit.

"Umpisa pa lang yan kaya unti-unti kong ipaparamdam sa'yo ang sakit na hindi mo pa nararanasan!" Sabi nito na lumabas na dito sa kwarto ko.

Napaubo ako at umiiyak ako na hinahabol pa rin ang hininga ko.

Dito na pumasok si nanay at umiiyak ito na niyakap ako at ito ang paulit-ulit na humihingi ng tawad sa akin.

Nilinis nito ang IV fluid sa kamay ko dahil dumudugo na pala ito na hindi ko namalayan, siguro dahil sa panlalaban ko kanina sa lalakeng iyon.

Napakasama nito para gawin ito sa akin na wala akong ginawang masama pero hindi ko makalimutan ang sinabi nito.

My father is a killer and he is the only one who survive. I can't believe it that my father will do that to anyone.

He is respectful, educated, helpful and kind person and love by the people in our town, at ang pumatay ng taong inosente ay ang huling maiisip ko na pwede nitong gawin.