Chapter 5 - EPISODE 4

Araw bago ang pagtuloy ni Xue Yue, Ashou at Bajar

Si Bajar ay napakaganda, napakatangos, napakaputi at kulay ginto ang buhok animo'y isang anghel na bumaba sa lupa...

Throwback Memory...

Inay marami nagsasabi anak nyo raw ako sa isang pangit na nilalang kasi singkit ako at ibang iba ang aking wangis malayo sa mga kapatid kong barbaros!

Anak sino yang lapastangan na iyan...

Si, si Ahr Hitani Czuskio

Mga kawal...

Awooo! Awooo! Tugon nila!

Mga kawal dakpin si Ahr Hitani Czuskio!

Awooo! Awooo!

Sa kulungan...

Madilim at napakatahimik ng paligid...pumunta ang Reyna kung saan nakakulong si Ahr...

Ahr, nsdismaya ako sa iyo akala ko kakampi kita ngunit bakit mo ko kinalaban?

Nakagapos ang paa ni Ahr sa kulungan...

Di ko man kailan man sumagi sa isipan ns ikaw ay kalabanin ni magaklas sa iyo. Ngunit sa tuwing nakikita ko ang wangis ng iyong anak ay naaalala ko ang lalaking minahal mo ngunit iniwakan ka lang...ako ay nasusuklam.

Napaluha ang Reyna...

Palalayain kita ngunit kailangan mong manahimik, tuwing makakasalubong mo ang anak ko. Huwag kang iimik libang pahintulot niya ang opinion mo...nauunawaan?

Masusunod!

...sabay alis ng Reyna na masama ang loob.

at si Ahr ay lumuha, nawalan ng malay at tuluyan nang di nagising. Nang malaman ng Reyna ay pinalibing kaagad ito.

Kinagabihan may nakarating na balita, sa Reyna ang iniibig nitong prinsipe ay sya nang hari ng Silla at pinapupunta roon ang anak nito.

Natuwa ang Reyna sa balita, balak sana nyang sumama upang ipasalegal ang kanilang pagiisang dibdib ngunit nalaman nito na marami pala itong mga babae at mga anak. Kaya di na nya tinuloy...sa kabilang dako naman; pinaal nya anh balita sa kanyang anak na si Bajar.

Tuwang-tuwa ito at masaya nitong sinabi na dadalo ito sa pagpupulong ng mga anak ng hari.

Sa daan papuntang palasyo...

Heto, narito na ako sa bayang tinubuan ng aking ama...di na ako aalis rito mukhang maganda naman pakikitungo ng mga tao dito...

At nang alukin sila ng hari kung nais nilang manatili nang ilang araw ay parang may nagbukas na pinto sa kanyang puso at nakita nya ito bilang opurtunidad upang makilala ps lalo ang ama.

Sa palasyo...

Binanggit ng hari lahat ng anak nya...pagkatapos ay nagspeach sya at inalok silang matulog doon at ilan lang silang tumugon.

Sa silid ni Bajar...

Waaaah, napakaganda...higit na mainam kaysa silid ko sa amin. Para ako roong ibon na kulang na lamang ay mangitlog ay. Maige na lamang at tinuruan ako ni ina ng wika nila, sapol pagkabata. Isa iyong advantage para sa akin, ang may kakayanang makipagkumunikasyon aa kanila...

...

Si Xue Yue...

Ang buhay ni Xue Yue ay di natin masasabing masaya, payapa at payak. Dahil mula ang pamilya nya sa mayamang pamilya ng mga mangangalakal mula sa China, Tang. Nagtungo ang ina nito sa Silla upang magnegosyo. Naging kasosyo ang noon ay prinsipe na ngayon ay hari na. Hanggang nahulog ang loob at nagkaroonp sila ng anak...tapos nagkaroon ng paligsahan sa palasyo at matapos noon di na sila nagkita.

Bagamat gayon napalaki nito ng maayos si Xue Yue kahit walang tinuturing na ama. Masakit ma sa kabilang banda ngunit, walang magagawa.

Kahit na kamuhian sila ng buong angkan ng Xue ay pumupunta pa rin sila doon lalo na sa tuwing may pista o pagdiriwang sa Tang.

Lagi na lamang silang kinicriticize ng mga tao sa paligid...bagamat ganon namuhay silang payapa at masaya kahit puno at bahid ng malisya at buhay nila lagi ang pinagtitripang pagpistahan lalo na kung dumadaan sila.

Isinusumpa ko sa oras na makilala ko sng ama kl magbabago na ang buhay ko!

Isang araw biglang nabulabog ng ingay ang tahimik na lugar kung saan nakatira sina Xue Yue.

Bumaba ang pinakapunong kawal na namumuno sa expidisyon.

Takut na takot ang mga tao.

Ale, matanong ko lang saan ba bahay ng mga Xue?

Doon...takut na takot nilang tugon. Itinuro ang direksyon.

Kung gayon ituro mo sa amin!

Po?

Ahahahaha...

Ah, sige po sumunod kayo sa akin.

Sa gate ng bahay...

Ginang Xue Hue Xia!

...

Sa loob ng bahay...

Oras yaon ng kainan ng tanghalian.

Pei sumabay na ikaw sa amin...

Madame Hue Xia huwag na uuwi na rin naman ika ako, aalagaan ko pa ama kong may sakit.

Pei Xiao Nian ano ba sabi ko, maaari kang sumabay sa amin ah!

Bakit ika yung iba hindi?

Nagsalita ng wika ng Tang...

Kasi sila ay hindi Tang, sila ay mgs Han!

Ha?

Back to Korean Language...

Binibini, paumanhin ko ang pagputol sa inyong usapan...

Ah, mayroong mga kawal sa labas kayo ang hanap.

Ako?

Opo!

Bakit kaya?

Di ko lang po alam.

Sya papasukin at maghanda ng tsaa

Masusunod po!

Dali-dali itong lumabas at binuksan ang gate.

Ginoong Heneral, maaari na kayong pumasok!

Maghintay na na lang kayo dito sa labas, ako na lamang muna yaong papasok at makikipagtalasan sa ginang!

Nauunawaan namin.

Sya nga pala nasaan ang Decree?

Ito Heneral Hanchi, Yeon Han Chi dskilang Heneral ng Silla...

Alipin samahan mo ako sa iyong amo!

Sa isip ng alipin...

Kung di lang sya Heneral kukutusan ko sya, di ko gusto ang tabas ng dila!

...

Sa tanggapan ng bisita...

Binibini, ipagpaumanhin mo ang pagtungo ko rito ng walang pahintulot nais kong iparating sa iyo na ang mahal na hari ay hinahanap kayo sapagkat nabalitaan nyang nagluwal ka ng babae at alam nyang anak nya iyan kaya pinapupunta sya sa palasyo.

Anong pangaan ng sinasabi mong hari na iyan sino ba sya?

Lee Taek Jyu!

Ah...ano?

Kung ganon...kukunin nya na kami?

Hindi gusto lang nyang makilala ang kanyang anak sa iyo...

Nalungkot ito bagamat ganon ay kuntento na ito nang malamang pinapupunta ito sa palasyo.

Sige, sige nauunawaan ko kung ganon. Matanong ko lang kailan ang tungo nya doon?

Bukas na bukas ng 7:00 ng umaga, dapat nasatarangkahan na siya.

Masusunod.

Kinagabihan sinabi ng ginang sa kanyang anak ang naturang pangyayari ng kinaumagahan, nagalak ito at nagmadaling maghanda ng gamit.

Ma, kasama ka?

Xue Yue anak...hindi eh, tanging para sa anak lamang ng hari ang mga bagay na iyan.

Ha?

Ngunit ikaw ang ina ko!

Kahit ika ako yaong iyong magulang eh ikaw lang ang ninais nyang makita!

Pero ina!

Walang pero, pero!

Anak!~sabi nito habang tumutulo ang luhang nagsasalita.

Napaluha na lamang ang dalaga.

Kinabukasan...

Animo'y mayroong ikakasal naglabasan ang mga tao nang may nakita silang karwaheng pula.

Naglabasan mga tao, ipinagkalat ng iba na ikakasal na ang anak ni Ms. Xue, iba naman ay sinasabing iaalay ito sa diyos ng tubig na si Diwatang Alon.

Ewan!

Paglabas nina Xue Yue

Masdan mo naglabasan mga tao.

Ano kayang meron?

Binibini...marahil, gawa ng karwahe.

Kung gayon...mansyon nanaman natin ang laman ng kanilang usapan~ang mata ay malamlam at parang inaantok ang tingin. In english nakapoker face.

Pagkasakay ay umalis na ito at nagtungo nang palasyo.

Sa Tarangkahan...

Nang naroon na ang mga anak ng hari nakasakay sa kanikanilang karwahe ay sumigaw ang isang kawal ng "Buksan ang tarangkahan!"

Pagkabukas ay ipinasok na isa-isa ang karwahe...

Pagpasok nila ay pinaunlan sila ng isang yunuko.

Mga binibini at ginoo ako nga pala si Yunuko Choi.

Binanggit isa-isa ang mga pangalan nila at pinapasok sa bulwagan...

Sa loob ay may naggaguide sa kanila kung saan uupo.

Pagpasok at pagkaupo...

Mayroong iba na nagkwentuhan na agad, may nagiingitan, may tahimik at mayroong walang pakialam.

Tinanong ni Xue Yue ang katabing babae...

Bakit sa linya ng kabila ay may apat na walang tao?

Ah...yun ba? Kasi anak ng hari na syang nakatira sa palasyo lang ang tanging umuupo roon. Bagamat paripareho tayong anak ng hari at pagkain sa hapag iba ang trato sa kanila, dahil mas mshal sila ng hari. Kung ika tayo rin ay mahal bakit di sa palasyo tayo nakatira.

Oo nga sabi naman ng nasakabila nito...