Afgepeigerd laat ik me met mijn rug op de mat vallen. 'Ik kan écht niet meer.' Mijn ademhaling is erg zwaar en het zweet loopt over mijn lichaam heen. 'De laatste.. paar dagen is mijn energie.. erg ver te zoeken.' Verzucht ik.
'Dat merkte ik al inderdaad.' Lucian maakt zijn bokshandschoenen los met zijn tanden en helpt me daarna uit de mijne. 'Gaat het met je?' Hij kijkt me bezorgd aan.
'Ja, maar ik moet even pauze hebben.' Ik laat me omhoog helpen en hij brengt me naar een stoel. 'Dank je.' Zeg ik als de man me een flesje water geeft.
'Het is wel mooi geweest voor vandaag.' Hij zet mijn flesje weg als ik genoeg gedronken heb. 'Laten we maar gaan.' Lucian pakt onze tassen en neemt me mee naar zijn auto, die op de parkeerplaats van de sportschool staat.
-
-
'Ga je mee douchen?' Lucian legt zijn handen om mijn middel en kijkt me speels aan.
'Met alle plezier.' Ik kus hem verleidelijk en loop naar de badkamer, terwijl ik me uitkleed en mijn kleren als een spoor achter me laat vallen.
'O Kitten, jij gaat me zo hard krijgen onder de douche.' De man drukt me met mijn rug tegen de koude muur en rukt mijn boxer van mijn kont.
'Dat was mijn bedoeling ook.' Opgewonden laat ik mijn handen onder zijn shirt gaan en kras met mijn nagels over zijn borstkas en buik. Ik weet dat hij dat lekker vindt. Hij kreunt en trekt snel de rest van zijn kleren uit. Ondertussen zet ik de douche aan en stap onder de koude waterstralen. Een opgeluchte zucht verlaat mijn lippen en twee seconden later wordt het water warm. Mijn haren ga ik morgenvroeg wassen, niet nu. Lucian komt achter me staan en ik voel zijn mannelijkheid al tegen mijn onderrug komen. Ik draai me om en kijk kort naar zijn geslachtsdeel dat nu tegen mijn buik prikt. Zo te zien heeft hij er zin in. Lachend lik ik over zijn onderlip en laat mijn handen over zijn mannelijkheid gaan. De man kreunt zacht en zoent me ruw. Zijn handen glijden over mijn lichaam en al snel streelt hij met zijn duim over mijn clit.
'Je bent lekker nat, Kitten.' Zegt hij als hij voelt hoe vochtig het tussen mijn benen is. De man sluit de glazen deur van de douchecabine en zoent me weer. Uit het niets tilt hij me op en ik laat van schrik een gil los. 'Hou me vast.' Ik doe wat hij wil en sla mijn armen om zijn nek, kus hem daarna liefdevol. Lucian laat zijn mannelijkheid in me gaan en laat me over zijn erectie zakken. Beide kreunen we en hij legt zijn handen op mijn kont. 'Waarom ben je zo onweerstaanbaar?' Hij beweegt me in een snel tempo over zijn erectie. Ik denk niet dat hij deze keer zin heeft om een hele lange vrijpartij te hebben. Een vluggertje is ook wel eens leuk voor de afwisseling. Het hoeft van mij niet elke keer een uur of zelfs langer te duren.
'Ben ik dat dan?' Ik kan me het niet voorstellen dat ik zo geweldig ben.
'Zeker weten. Ik vind je in ieder geval erg onweerstaanbaar.' Lucian drukt zijn lippen in mijn hals en zuigt.
'Jij ook.'
'Maar dat wist ik al.' Lachend verplaatst hij zijn lippen naar mijn mond en drukt me met mijn rug tegen de glazen wand van de cabine. Zijn stoten worden harder en met zijn duim veegt hij weer over mijn clit. Ik hoor zijn ademhaling zwaarder worden en hij begint steeds vaker te kreunen, net als ik. Hij laat zich uit me glijden en zet me neer. 'Twee seconden pauze.' Met zijn lippen strijkt hij over mijn kaak en kust een weg naar mijn hals en daarna terug naar mijn mond. 'Draai je om.' Wat is deze heerlijke man nu weer van plan met me? Ik ga met mijn rug naar hem toe staan en wacht af wat hij gaat doen. Zijn handen legt hij op mijn heupen en trekt me tegen zich aan. 'Zet je handen tegen de wand voor je.' Dat is het dus! Ik buig voorover en zet mijn handen tegen het glas voor steun. Mijn gezicht zit bijna tegen het glas. Lucian laat zijn mannelijkheid weer in me glijden en grijpt zich stevig vast aan mijn heupen. Rustig begint hij te bewegen en ik voel hem erg diep in me gaan.
'O mijn god, Lucian!' Kreun ik van het heerlijke gevoel dat hij me geeft.
'Dat is precies wat ik wilde horen.' Hij slaat me fel op mijn kont en een harde kreun verlaat mijn keel. Nogmaals geeft hij me een flinke tik op dezelfde bil en weer kreun ik. 'Hmm, Kitten, het is zo geil hoe je kreunt.' Zijn stoten worden sneller en ik voel mijn orgasme al opkomen. 'Kom je al bijna?' Hij begint nog sneller te stoten en ik kan met moeite voorkomen dat mijn hoofd tegen het glas gedrukt wordt door zijn harde bewegingen.
'Ja.' Breng ik uit tussen twee kreunen door. Lucian stoot goed door en niet veel later voel ik hem in me samentrekken. Kreunend stort hij zijn zaad in me en blijft nog bewegen voor mij. Met zijn hand streelt hij mijn buik en glijdt naar mijn clit, waar hij rondjes op draait en overheen veegt met zijn vingers. Het duurt niet lang voordat ook ik kreunend klaarkom. Mijn lichaam trilt en mijn benen voelen als pudding. De man kan me nog net vastpakken voordat ik door mijn knieën zak. O mijn god, dat was een heftig orgasme! Lucian zet me vast tussen de muur en zijn lichaam. Ik sla mijn armen om zijn nek en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas. 'Dat was echt fijn.' Zucht ik verzadigd.
'Zeg dat wel. Je bent heerlijk, Kitten.' De geweldige man kust me passioneel en zet ondertussen de douche uit. Hij tilt me op en draagt me naar de slaapkamer. Sinds de eerste keer dat we seks hadden heb ik niet meer in de kamer waar ik eerst sliep geslapen. Hij legt me in bed en loopt zijn slaapkamer uit. Even later is hij terug met een grote handdoek en begint me zacht af te drogen. Zo te zien heeft hij zich zelf al snel afgedroogd. Zodra ik ook droog ben zoek ik schone kleren uit, die lekker comfortabel zijn, en ga aan het kookeiland zitten. 'Heb je zin in eten? We hebben sinds voor het sporten niets meer gehad.'
'Ja, ik heb wel zin in een tosti.'
'Ik ook wel nu je het zegt.' Lucian maakt het klaar en verwarmt boter in een pan. Wanneer het gesmolten is legt hij de broodjes met kaas en salami er in. Ik adem in als ik de heerlijke geur van gebakken brood wil ruiken, maar van wat ik ruik word ik direct misselijk. De inhoud van mijn maag komt omhoog en ik kokhals. Met mijn hand tegen mijn mond gedrukt ren ik naar de wc. Weer kokhals ik, maar er komt niets uit mijn maag. Ik spuug het overtollige speeksel in mijn mond uit en veeg mijn mond af met wc-papier. Mijn maag trekt nog steeds samen, wat vervelend voelt. 'Gaat het met je?' Lucian knielt naast me neer en wrijft met zijn hand over mijn rug.
'Ja, het gaat wel weer.' Zuchtend sta ik op en zie sterretjes voor mijn ogen verschijnen. 'Wow..' Breng ik uit.
'Duizelig?' De man pakt me stevig vast zodat ik niet kan vallen.
'Ja..'
'Ik zal je op de bank leggen.' Hij tilt me op en draagt me naar de woonkamer, waar hij me op de bank neerlegt. 'Ik dacht dat je geen last meer had van je hersenschudding?'
'Heb ik ook niet. In ieder geval de afgelopen dagen niet meer. Ik denk niet dat het met de hersenschudding te maken heeft. Misschien-' Geschrokken van mijn ontdekking schiet ik overeind en leg mijn hand op mijn buik. Zou ik..? Zou dat zo snel kunnen? En krijg je al zo snel last van de symptomen? Vast niet. Ik laat mijn handen over mijn borsten gaan en onderzoek ze. Voor mijn gevoel zijn ze lichtelijk gespannen en ze zijn best gevoelig. Al kan dat ook komen omdat Lucian mijn borsten graag onderhanden neemt tijdens het vrijen en ik over vier dagen ongesteld moet worden.. of niet. Ik word duizeliger en ga weer op de bank liggen. 'Het zal wel niets zijn.'
'Weet je dat zeker?' Lucian kijkt me bezorgd aan.
'Nee, maar het is morgen vast over.' Als ik zwanger ben zal dit nog lang niet over zijn. Maar hoe groot is de kans dat het de eerste poging meteen raak is? De tostigeur dringt mijn neus weer binnen en ik voel mijn maag protesteren. Ik draai me op mijn zij en leg mijn hand op mijn mond. 'Ik moet-' Ik kokhals. '..even buiten zitten.' De man helpt me rechtop en begeleidt me naar de achtertuin. Bij de vijver met koi karpers ga ik in het gras zitten en kijk naar alle vissen die vredig aan het zwemmen zijn. De frisse avondlucht doet me goed en al snel is de misselijkheid verdwenen. 'Misselijk van de geur van tosti's.. Hoe krijg ik het voor elkaar?'
'Ik heb geen idee. Vertel eens hoe dat kan.' Lucian komt achter me zitten en slaat zijn armen om me heen.
'Het zou kunnen dat ik zwanger ben en nu al last heb van sommige symptomen.'
'Ik hoop dat je zwanger bent.' Hij zet zijn lippen net onder mijn oor en maakt een spoor van kusjes naar mijn schouder.
'Ik hoop ook dat ik zwanger ben. Maar ik denk niet dat het zó snel gaat.'
'Hoe lang moeten we nog wachten om het zeker te weten?' Zijn handen glijden naar mijn buik, waar ze blijven liggen.
'Maandag hoor ik ongesteld te worden. Dus nog vier dagen. Maar ik zou morgen al kunnen testen.'
'Doe dat maar, Kitten.' Lucian tekent vormpjes op mijn buik met zijn wijsvinger. Binnen hoor ik een telefoon gaan en de man achter me staat op. 'Ik ben zo terug.' Hij gaat naar binnen en neemt zijn mobiel op. Ik heb genoeg buiten gezeten en ga ook naar binnen. De tostigeur is dragelijk nu en ik neem plaats op de bank. 'Is goed, ik was niet van plan te gaan slapen voor tien uur.' Zegt hij tegen de persoon aan de telefoon. 'Tot zo.' De man legt zijn mobiel weg en komt naast me zitten. 'Moest je nog iets eten?'
'Eh, ja. Maar ik hou het nu bij niet sterk geurend voedsel.' Ik sta op, om naar de keuken te gaan en zie de pan met tosti nog op het gasstel staan. Lucian heeft het gas uitgezet toen hij naar me toe ging, denk ik. Uit de koelkast haal ik een pak vanille yoghurt en uit een kastje boven het aanrecht een pak muesli. Van beide producten doe ik een beetje in een schaal en neem weer plaats naast Lucian.
-
-
Vijf minuten later doet Lucian de voordeur open en komt al snel de woonkamer weer in, met Eva. Wat zou zij hier komen doen?
'Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Zal ik maar met het goede beginnen?' Ze lacht vriendelijk naar me en gaat op de stoel tegenover de bank zitten.
'Ja, vertel.' De man drukt een kus op mijn slaap en richt zijn aandacht op zijn beveiligster.
'Danny is opgepakt en wordt vanaf morgen verhoord.'
'Echt? O my gosh, dat is geweldig!' Het voelt alsof er een grote last van mijn schouders valt. Mijn afperser is opgepakt en kan me nu niet lastigvallen! Lucian zucht opgelucht en legt zijn hand op mijn bovenbeen.
'En het slechte nieuws?'
'Ehm.. juist.. Ik had dit misschien beter morgen kunnen vertellen.' Eva haar blik verandert naar een heel serieuze.
'Wat is het?' Wil de man naast me weten.
'Pascal is zwanger van je.' Zegt ze in één adem. Ik verslik me in mijn muesli en begin te hoesten. Wát zei ze?! Lucian wil iets zeggen, maar kan niet uit zijn woorden komen.
'Hoe?' Vraag ik verbaast.
'Ze zei dat ze haar pil niet meer genomen had, om hopelijk zwanger te raken toen ze in die week nadat je flauwviel elke avond seks had met Lucian.' Door de woorden van Eva ben ik sprakeloos.
'Hoe lang is ze zwanger?' Is het eerste wat Lucian vraagt.
'Vijf weken, ofzo. Ik weet het niet precies.'
'Godverdomme.' Hij staat op en gaat naar de gang.
'Lucian, wat ga je doen?' Roept Eva hem na.
'Naar Pascal toe.' Nadat hij dat gezegd heeft, hoor ik een deur dichtslaan en niet veel later een auto starten.
'Wat gaat hij doen?'
'Waarschijnlijk gaat hij haar vragen waarom ze dit gedaan heeft.' De vrouw staat op en komt naast me zitten. 'En hoe is het met jou? Weet je al iets?' Ze kijkt naar mijn buik en dan weer in mijn ogen.
'Nou.. ik werd net erg misselijk toen ik de geur van gebakken brood rook en moest kokhalzen. Mijn borsten zijn gevoeliger en ik was net even duizelig. Maar dat is het ook. Dat zou van alles kunnen zijn.'
'Wanneer ga je een zwangerschapstest doen?'
'Morgenvroeg. Lucian wilde het graag weten. Al weet ik niet of hij er nu nog zo blij mee gaat zijn..' Ik zucht.
'Dat durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar hem kennende zal hij vast wel blij zijn. Ook al is Pascal zo vervelend aan het doen.'
'Ik hoop het.' Ik vind het idee zwanger te kunnen zijn ineens niet zo leuk meer.
'Ik ga er weer vandoor. Red je jezelf?' Eva staat op.
'Ja, ik red me.'
'Als er iets is, en Lucian is nog niet terug, moet je me bellen.' Ze geeft me een kaartje en ik zie haar naam en telefoonnummer er op staan.
'Dank je.' Ik ga ook staan.
'Het is geen moeite.' Ze omhelst me en loopt naar de voordeur. 'Ik zie je vast snel weer.'
'Vast wel.'
'Bye bye.' Eva stapt in haar auto en rijdt weg. Ik sluit de voordeur en besluit op bed te gaan. Het zal nog wel een tijdje duren voordat Lucian terugkomt. Zodra ik me klaargemaakt heb, duik ik in bed en probeer te slapen.
-
-
Ik word wakker en merk dat ik heel veel zin in eten heb. Nadat ik me uitgerekt heb, sta ik op en trek mijn zwarte kamerjas van satijn aan. In de keuken maak ik een broodje met vruchtenjam en schrik op als ik de voordeur hoor. Zou dat Lucian zijn?
'Kon je niet slapen, Kitten?' De armen van de man glijden om mijn buik en hij trekt me tegen zich aan. Ik hoor hem zuchten en draai me om. Lucian ziet er moe uit. Dat kan ook niet anders, het is al twee uur in de nacht. Hem vragen naar wat hij met Pascal besproken heeft, durf ik niet. En ik wil het niet weten, straks wil hij geen kinderen meer met mij..
'Ik had zin in eten.' Ik kijk naar het bord met het broodje en vind het er niet aantrekkelijk uitzien. 'Maar nu eigenlijk niet meer.' Alleen al door naar het broodje te kijken word ik misselijk en ik hou mijn hand voor mijn mond. Ik neem het bord mee naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Tegen mijn zin probeer ik toch het broodje naar binnen te werken, maar moet na een paar happen al stoppen omdat ik begin te kokhalzen.
'Misselijk?' Lucian komt naast me zitten en neemt me weer in zijn armen. Ik knik en zucht. 'Zou je niet beter weer proberen te slapen?'
'Dat is denk ik wel een goed idee.' Voor ik het doorheb heeft hij me opgetild en loopt met me naar zijn slaapkamer. Hij legt me in bed en kust me. Ik kijk toe hoe hij zich uitkleedt en naast me in bed komt liggen. 'Welterusten schatje.' Liefdevol drukt hij zijn lippen op de mijne en haalt ze er helaas veel te snel vanaf. Lucian legt zijn arm over me heen en ik doe mijn ogen dicht, probeer te slapen ondanks de misselijkheid.