Chapter 30 - ตอนที่29.

"อื้อ"เยว่ชิงครางในลำคอ ร่างกายยืดคลายความเมื่อย เปลือกตาค่อยๆ กระพือเปิดเผยดวงตาสีน้ำตาลแวววาวไปด้วยความสดใสรับวันใหม่ แขนขาเหยียดยาวตวัดรัดร่างหลงจือหยางเข้ามากอด นอกจากแขนกับขาที่ก่ายบนลำตัวของหลงจือหยางก็ยังมีใบหน้าที่ซุกซบหน้าอกอีกฝ่าย

เยว่ชิงกดริมฝีปากบนหน้าอกของคนรักจากนั้นก็ใช้ใบหน้าถูไถไปมาอย่างขี้เกียจ หลงจือหยางมองคนช่างยั่วในยามเช้าเพราะร่างกายที่แนบชิดกันรวมทั้งความร้อนผ่าวบริเวณที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มกดจูบลงที่กลางอก มันทำให้ส่วนล่างที่ตั้งตรงตามปกติยามเช้า ได้ยืดยาวและขยายใหญ่กว่าปกติ

เยว่ชิงก้มหน้าลงต่ำกะพริบตาปริบๆ เมื่อบางส่วนดุนดันหน้าท้องของเขา เยว่ชิงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ใจหนึ่งอยากจะสัมผัสสานต่อเรื่องราวครั้งก่อนที่ดันเลือดกำเดาไหลและอีกใจก็อยากรู้อยากลอง

เยว่ชิงเงยหน้ามองคนพี่ เห็นหลงจือหยางสบสายตาแถมดวงตาคนรักที่มันเต็มไปด้วยความกระหาย ลูกกระเดือกขยับเขยื้อนขึ้นลง

"พี่ขอ ได้ไหม"หลงจือหยางพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเยว่ชิงพยักหน้าเผยอริมฝีปากรอคอยใบหน้าหล่อเหลาที่ขยับเข้ามาใกล้ ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบอย่างแนบชิด

หลงจือหยางชักนำให้คนน้องคล้อยตาม เยว่ชิงไม่ได้ขัดขืนแถมให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ฝ่ามือร้อนผ่าวของหลงจือหยางสอดแทรกเนื้อผ้าสัมผัสถึงความเนียนนุ่มของผิวหนังค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายจนร่างกายของเยว่ชิงเปลือยเปล่าขาวโพลน

"อื้อ"หยาดน้ำสีใสค่อยๆ ไหลหยดเปื้อนปลายนิ้วของหลงจือหยางที่เกลี่ยริมฝีปากนุ่ม หลงจือหยางมองภาพตรงหน้าด้วยความกระหาย สอดนิ้วเรียวของตัวเองเข้าไปในโพรงปาก

เยว่ชิงราวกับถูกมอมเมา อ้าปากรับอย่างเต็มใจดูดเลียราวกับของหวาน หลงจือหยางรับรู้ถึงแรงดูดจนช่วงกึ่งกลางลำตัวของเขามันปวดหนึบอยากจะเข้าไปแทนที่นิ้ว เป็นสิ่งที่เยว่ชิงดูดกลืนราวกับของอร่อย

"อยากลองชิมมันไหม"หลงจือหยางพูดด้วยน้ำเสียงหยอกล่อปนล่อลวงอยู่ในที ยกร่างคนน้องให้ลุกนั่งกับเตียง ในขณะที่หลงจือหยางถอดกางเกงออกจากตัว จนตัวตนแข็งขืนชี้ที่หน้าของเยว่ชิง

เจ้าตัวอ้าปากค้างดวงตากลมโตจ้องมองโดยไม่กะพริบตา หลงจือหยางยกมือสัมผัสแผ่วเบาบริเวณท้ายทอยจนเยว่ชิงสะดุ้ง

"ลองแตะมันดู มันเป็นของเธอ"เยว่ชิงยื่นมืออย่างกล้าๆ กลัวๆก่อนจะสัมผัสมัน และเป็นช่วงเวลาเดียวกับมันที่ผงกหัวทักทายพร้อมเสียงครางต่ำของหลงจือหยางที่ยามนี้ขบกรามแน่นอย่างระงับอารมณ์ ไม่ให้ตัวเองแสดงความเป็นสัตว์ป่าฉีกทึ้งร่างกายคนน้องแล้วสมสู่อย่างเอาแต่ใจ

เยว่ชิงที่ได้ยินเสียงหัวใจดวงน้อยก็ลิงโลดอย่างดีใจ ฝ่ามือทั้งสองข้างรูดขึ้นลงจนส่วนปลายมีน้ำปริ่ม เยว่ชิงสูดดมเข้าปอดก่อนจะได้กลิ่นแปลกใหม่ลอยเข้าจมูก ไม่ใช่กลิ่นที่ไม่ดีแต่มันดีมาถึงขนาดที่เขาอยากกลืนกินมันไปเสียเดียวนี้

เยว่ชิงถูกกระตุ้นสัญชาตญาณจนหูสีขาวและหางสีขาวโผล่ออกมา หลงจือหยางมองอย่างตะลึงยกมือนวดใบหูสีขาวอย่างเพลินมือก้มหน้าลงมองภาพที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มที่อ้าออกครอบงำตัวตนของเขาเข้าไป

"อ่า"หลงจือหยางกระตุกบั้นท้ายกระแทกสวนเข้าไป มองภาพยั่วยวนของจิ้งจอกขาวอย่างอดกลั้น ไม่ให้ตัวเองจับอีกฝ่ายแล้วกระแทกรัวเร็วเพราะกลัวคนน้องจะผวาที่รุนแรงตั้งแต่ครั้งแรก

"อ๊อก"เยว่ชิงตาโตยามที่จุกในลำคอ ฝ่ามือแนบกระชับท่อนขาอีกฝ่ายแล้วตีเบาๆ หลงจือหยางนัยน์ตาดำมืดคว้าศีรษะคนน้องให้เคลื่อนไหวรับจังหวะสอดรับกับการกระทำของเขาแต่ก็เบาแรงลงไปหลายส่วน

เยว่ชิงเป็นถึงจิ้งจอกไฉนเลยจะยอมแพ้ต่อกลกาม ยินยอมร่วมมือดูดกลืนน้ำหยางบริสุทธิ์เพื่อเพิ่มบำเพ็ญตบะและพละกำลัง หลงจือหยางกระแทกบั้นท้ายฟังเสียงสำลักและมองใบหน้าสุขสมของจิ้งจอกก่อนจะปลดปล่อยออกมา

เยว่ชิงรีบดูดกลืนน้ำหยางลงท้องเลียทุกหยาดหยดราวกับเสียดาย ดวงตากลมโตช้อนขึ้นอย่างออดอ้อน หลงจือหยางใช้นิ้วโป้งเกลี่ยริมฝีปากก่อนจะประกบจูบผลักคนรักให้นอนราบไปกับที่นอน

"อ๊า พี่"หลงจือหยางกอบกุมตัวตนของคนน้องที่มันผงกหัวท้าทาย ใช้ปลายนิ้วปิดรูรักที่คอยพ่นน้ำก่อนจะก้มใบหน้าลงใช้ปลายลิ้นแทรกเข้าไปในรูจีบสีสวย

"ฮึก อื้อ"เยว่ชิงกำผ้าปูที่นอนแน่น ยกสะโพกให้คนรักปรนเปรออย่างถนัดถนี่ หลงจือหยางสอดนิ้วเรียวขยับยายช่องทาง มองคนน้องที่น้ำตาคลอครางเสียงสั่นในลำคอ กึ่งกลางลำตัวของเขามันพร้อมรบอีกครั้งถึงแม้จะถูกรีดพิษไปแล้วครั้งหนึ่ง

"ให้พี่เข้าไปไหมคนดี"หลงจือหยางยื่นหน้าผากประกบหน้าผากคนงาม เยว่ชิงมองใบหน้าที่อดทนอดกลั้นของหลงจือหยางก็พยักหน้า

"ช่วยน้อง อื้อ เอาเข้ามา"น้ำเสียงอ่อนหวานกระซิบเชิญชวน หลงจือหยางถอนนิ้วออกก่อนจะดันตัวตนแทรกเข้าไป ส่วนปลายของหลงจือหยางค่อยๆ ถูกดูดกลืนเข้าไปในรูจีบ

หลงจือหยางขบเม้มริมฝีปากแน่น ค่อยๆขยับเมื่อคนตัวเล็กดูทรมานปนสุขสม ก่อนจะโถมแรงกายรัวเร็วขึ้นเมื่อคนน้องรองรับได้จนหมด

"อ่า เด็กดี"หลงจือหยางกดจูบที่ลำคอไล่ลงมาที่หน้าอกก่อนจะอ้าปากดูดดึงจุกสีสวย ใช้ฟันขบแล้วดึงเย่อมันเบาๆมองร่างกายคนน้องที่สะดุ้งเฮือกติดตาม

"อ๊ะ อ๊า"เยว่ชิงโอบแขนรอบลำคอ อ้าปากกัดเข้าหัวไหล่อีกฝ่าย สะโพกน้อยๆก็เด้งสวนอย่างชำนาญจนเจ้าตัวได้แต่กรีดร้องในใจ เยว่ชิงไม่รู้เลยว่าลึกๆแล้วตัวเองจะมีความต้องการทางด้านร่างกายขนาดนี้

"จะเสร็จ อื้อ"เยว่ชิงร่างกายกระตุกเมื่อถึงจุดสุดยอดครั้งแรก ด้านหลังขมิบถี่รัวจนคนพี่รัวเอวตอกกระแทกอย่างบ้าคลั่งก่อนจะคำรามออกมา ส่วนเยว่ชิงก็เสร็จสมอีกรอบในเวลาที่ไม่ห่างกับครั้งแรกเท่าไหร่

เจ้าตัวเอาหมอนมาปิดหน้าหลบหนีดวงตาวาววับของหลงจือหยาง คนพี่หัวเราะในลำคออุ้มคนรักท่าเจ้าหญิงก่อนจะวางลงในอ่างอาบน้ำเปิดน้ำอุ่นเพื่อทำความสะอาดร่างกายของพวกเขา

"รักนะครับ"หลงจือหยางที่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลังก่อนจะเอ่ยบอกรักแล้วแนบริมฝีปากกับขมับบาง เยว่ชิงหลับตาพริ้มอย่างเหนื่อยล้าราวกับออกกำลังกายยาวนานจนไม่ได้หยุดพัก

"อื้อ"เยว่ชิงตอบรับในลำคอก่อนจะหลับตาพริ้มลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ 

หลงจือหยางมองคนรักที่หลับคอพับคออ่อนก่อนจะลุกขึ้นยืนอุ้มคนรักแนบอกใช้ผ้าเช็ดไปตามลำตัว มองร่องรอยสีกุหลาบตามเนื้อตัวอย่างพอใจ ที่รอยเหล่านี้ปรากฏบนร่างกายคนรักด้วยฝีมือของเขาเอง

หลงจือหยางวางคนรักพิงโซฟาหนานุ่มก่อนจะเดินไปเอาเสื้อผ้าตัวนุ่มๆมาสวมใส่ให้คนรักก่อนจะวางบนเตียงกว้าง จากนั้นก็จัดการตัวเองก่อนจะตามคนรักขึ้นเตียง 

เยว่ชิงลืมตาตื่นอีกครั้งในช่วงสาย ใบหน้าของตัวเองแนบชิดกับหน้าอกกว้าง ช่วงเอวของเขาถูกทับด้วยลำแขนแกร่งของคนรักที่เลื่อนสถานะเป็นสามีหมาดๆ เยว่ชิงยิ้มออกมาอย่างมีความสุขพวงแก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าว

เยว่ชิงเงยหน้ามองหลงจือหยางที่หลับสนิทก่อนจะยืดลำคอตัวเองกดริมฝีปากเข้าที่ปลายคาง จากนั้นก็ซุกหน้าที่หน้าอกอีกฝ่าย

หลงจือหยางปรือตาเมื่อรับรู้ถึงการขยับร่างกายของเยว่ชิง หลังมือของเขาวางทาบไปที่หน้าผากมนสวย เพื่อวัดอุณหภูมิเพราะกลัวอีกฝ่ายจะเป็นไข้ เมื่อสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิปกติก็เบาใจ

"จะลักหลับพี่เหรอ"หลงจือหยางจูบหน้าผากคนรักก่อนเอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่ให้คนตัวเล็กเขินอายมากยิ่งขึ้น

"ไม่ใช่สักหน่อย"เยว่ชิงยู่ปากเมื่อโดนใส่ร้าย เจ้าตัวส่ายหัวพัลวันอย่างไม่ยอมรับในข้อกล่าวหา

"จริงเหรอครับ เมีย"หลงจือหยางเอ่ยอีกครั้งและเน้นย้ำสถานะใหม่ เยว่ชิงอ้าปากกว้างก่อนจะก้มหน้าลงมุดเข้าที่อกหลงจือหยางอีกครั้ง

...เมียเลยนะ คนรักของเขาเรียกเขาว่าเมียเลยละ

เยว่ชิงมีความสุขมากจนอยากแบ่งปันเรื่องราวเหล่านี้ให้กับระบบ ก่อนจะถูกระบบตีกลับมาว่าตอนที่มีอะไรกันหลงจือหยางมอบค่าความฟินให้หลักล้านเชียวละ เป็นเหตุให้จิ้งจอกอายม้วน ไม่สงเสียงอื้ออึงใดๆ

...ระบบร้ายกาจมาก รับมือยากจริงๆ

"เรียกสามีหน่อยครับ อยากได้ยิน"หลงจือหยางกระชับอ้อมกอด เมื่อเห็นคนตัวเล็กเขินจนสติหลุดลอยไปไกล

เยว่ชิงอ้าปากพะงาบๆเมื่อหลงจือหยางขอให้เขาเรียกอีกฝ่ายว่าสามี พอเจ้าตัวเงยหน้าขึ้นก็เห็นสายตาเต็มไปด้วยความคาดหวังของอีกฝ่ายก็ตกหลุมพรางในความหล่อและออร่าสามี สุดท้ายก็เอ่ยออกมา

"สะ...สามี อื้อ"หลงจือหยางได้ยินเสียงอีกฝ่ายเรียกว่าสามีก็อดใจไม่ไหว ก้มหน้าประกบจูบอีกฝ่ายสอดแทรกเรียวลิ้นร้อนชื้นกวาดต้อนลิ้นเล็กๆให้เกี่ยวกวัดดูดดึงจนลิ้นชาก่อนจะปล่อย

เยว่ชิงเม้มริมฝีปากตัวเองเบาๆมองคนฉวยโอกาสอย่างโมโห เขาเกือบตายเลยนะ เกือบหายใจไม่ออกเสียแล้ว แถมริมฝีปากยังชาอีกด้วย หึ่ย...คนใจร้าย

"ขอโทษครับ พี่อดใจไม่ไหวจริงๆ ไปกินข้าวกัน"หลงจือหยางขอโทษคนน้อง มองคนงามนั่งหน้าตูมบนเตียงก็ยกมืออีกฝ่ายขึ้นมาจูบหลังมืออย่างปลอบประโลม จากนั้นก็เบนความสนใจไปที่อาหาร

หลงจือหยางอุ้มคนรักแนบอกในท่าหันหน้าเข้าหากัน เยว่ชิงยกมือกอดคออีกฝ่ายช่วงขาก็เกี่ยวเอวคนรักกันร่วง 

หลงจือหยางวางคนรักบนเก้าอี้อย่างเบามือ ก่อนจะสวมชุดผ้ากันเปื้อนแล้วมองคนรักว่าอยากจะกินอะไรเป็นพิเศษ

"ถ้าคิดไม่ได้ ก็กินพี่รองท้องไปก่อน เพราะพี่อร่อยมากเนอะ"หลงจือหยางยักคิ้วให้เยว่ชิง เจ้าจิ้งจอกน้อยขบเขี้ยวเคี้ยวฟันตัวเอง หลังจากที่เราได้กัน หลงจือหยางก็อ่อยไม่พักเลยจริงๆ

"น้องเอาต้มจืดไข่เจียวแล้วก็ต้มกระดูกหมู"เยว่ชิงเมินคำเชิญชวนอีกฝ่าย จิ้งจอกอย่างเขาต้องล่อลวงคนอื่น ไม่ใช่โดนคนอื่นล่อลวงแบบนี้

หลงจือหยางพยักหน้าแม้จะติดตรงที่เสียดายเล็กน้อยที่คนน้องไม่ชวนเขาขึ้นเตียงอีกรอบ