[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: มาร์ก วอร์ฟิลด์]
[ฉายา: แฝดสอง #1: หนุ่มปาจี๋]
[ระดับ: SSR (สเปเชียลซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: พี่คนรองของพี่น้องตระกูลวอร์ฟิลด์ และเป็นฝาแฝดคนพี่ของแมกซ์ เช่นเดียวกับญาติ ๆ ของเขาที่สนใจฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ มาร์กเรียนปาจี๋เฉวียนมาตั้งแต่ยังเด็กจนกลายเป็นหนึ่งในผู้ใช้วิชามวยปาจี๋ที่เก่งที่สุดในคนรุ่นราวคราวเดียวกัน]
[สกิล: ปาจี๋, เอนแฮนซ์พาวเวอร์, บลัดอีสทิกเกอร์แธนวอเตอร์]
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: แมกซ์ วอร์ฟิลด์]
[ฉายา: แฝดสอง #2: หนุ่มหย่งชุน]
[ระดับ: SSR (สเปเชียลซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: ขณะที่ฝาแฝดของเขาเลือกเรียนมวยแข็ง แมกซ์ผู้สุภาพและอ่อนโยนกว่าเลือกเรียนมวยที่ไม่ต้องการพลังมากและเหมาะกับผู้หญิงมากกว่าอย่างหวิงชุนหรือที่เรียกในสำเนียงจีนกลางว่าหย่งชุน ทั้งเขาและมาร์กเป็นห่วงน้อง ๆ ทั้งสามแต่กลับไม่ค่อยแสดงออกให้เห็น]
[สกิล: หย่งชุน, เอนแฮนซ์สปีด, บลัดอีสทิกเกอร์แธนวอเตอร์]
วินาทีที่มาร์กและแมกซ์ปรากฏตัว ผมแน่ใจว่าเห็นรอยยิ้มที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าลินินที่พันอยู่รอบใบหน้า
ศัตรูที่นิ่งรอดูท่าทีอยู่ครู่ใหญ่กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง น่าเสียดายที่สองแฝดยังไม่พร้อมรับมือกับคู่ต่อสู้ระดับนี้ ผมจำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อซื้อเวลาให้พวกเขาอีกหน่อย
เจ้ามัมมี่ไวระดับความเร็วเสียง แต่มันไม่ได้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วขนาดนั้นตลอดเวลา ผมหยุดการพุ่งเข้ามาของมันด้วยโล่
โพลีคาร์บอเนตคือเทอร์โมพลาสติกที่มีทั้งความทนทานต่อแรงปะทะและทนอุณหภูมิได้ทั้งร้อนและเย็น แต่มันกลับทนการโจมตีเจ้ามัมมี่ได้แค่ครั้งเดียวก่อนที่จะแตกเป็นสองส่วน
ไม่น่าแปลกใจ ขนาดวัสดุที่ใช้สร้างดาบราชาจากต่างโลกทนทานกว่านั้นมากยังทนได้ไม่กี่ครั้ง
ผมใช้อุปกรณ์ป้องกันหลายชนิดแบบใช้ทีเดียวทิ้ง โล่ตำรวจและโล่เหล็กกล้าพังไปสามอันในเวลาแค่ไม่ถึงสิบวินาที ชุดเกราะอัศวินที่ไม่เคยได้ใช้มาก่อนถูกหวดแตกไปเหมือนแค่ของเล่น ผมเปลี่ยนมาใช้ดาบ กระบอง หรือแม้แต่ปืนรับการโจมตี แต่ก็ช่วยเพิ่มเวลาขึ้นได้อีกแค่เล็กน้อย
ถ้าไม่ให้มาร์กและแมกซ์ช่วยตั้งแต่ตอนนี้ ผมอาจไม่รอด แม้จะเสี่ยงที่จะเสียทั้งสองไปก่อนที่จะเลเวลอัพเพียงพอ ผมก็ต้องทำ
กลายเป็นการเข้าปะทะกันแบบสามรุมหนึ่ง ผมใช้โล่ตำรวจอันสุดท้ายที่มีอยู่รับการโจมตี ขณะที่สองแฝดพยายามเคลื่อนเข้ามุมอับของสายตาเพื่อโจมตีจากด้านข้าง
มันไม่ได้ผล! เจ้ามัมมี่เร็วเกินไป หลังจากสะดุดแค่เล็กน้อยเพราะการโจมตีถูกผมหยุดไว้ มันก็หันไปเล่นงานมาร์กและแมกซ์ราวกับเห็นการเคลื่อนไหวของทั้งสอง
แขนซ้ายของมาร์กถูกบิดจนขาดติดมือเจ้ามัมมี่ไป ส่วนแมกซ์แม้จะหลบเลี่ยงไม่ให้หัวถูกตะปบจนแหลกได้ แต่เขาก็ถูกกระแทกจนลอยละลิ่ว
แค่พริบตาเดียวคนสองคนที่ผมฝากความหวังไว้ก็เกือบหมดสภาพ ผมสามารถจินตนาการภาพต่อจากนี้ได้ไม่ยาก เจ้ามัมมี่จะพุ่งมาเล่นงานผมที่ไม่เหลืออาวุธอะไรป้องกันตัว หรือไม่ก็อาจยอมเสียเวลาอีกแค่ไม่กี่วินาทีจัดการมาร์ก แมกซ์ หรืออาจจะรวมไปถึงแก๊งจากเซอร์ไววัลแพ็คทรีอีกหกคนที่กำลังช่วยกันเก็บเลเวล
"อย่าทำหน้าเหมือนแพ้แล้วสิ"
"อดทนไว้นะคะ พวกเรามาช่วยแล้ว"
"เร็วเข้า อยู่ข้างหน้านี้เอง"
เสียงสามสาวดังมาจากอีกด้านของกลุ่มซอมบี ไม่กี่วินาทีต่อมาเจ้าของเสียงก็ทะลุกำแพงซอมบีออกมาได้สำเร็จ พวกเธอคือมายา เมย์และไมรานั่นเอง
"ไม่ต้องพูดเลยนะ" มายาชี้มาที่ผม
มายาเดาออกว่าผมกำลังจะดุที่เธอกับน้อง ๆ มาช่วยผมและปล่อยพวกแอนเอาไว้ แต่ผมไม่สามารถว่าอะไรทั้งสามคนได้ แต่พวกเธอไม่โผล่มาผมคงตายไปแล้ว
"จุ้นไม่เข้าเรื่อง" มาร์กออกเสียงอย่างยากลำบาก มือขวาของเขากำลังกุมแขนซ้ายที่มีเลือดทะลักออกมาไม่หยุด
มาร์กเสียแขนไปข้าง แมกซ์ที่ถูกซัดจนปลิวก็น่าจะเจ็บยิ่งกว่าที่เห็น มายา เมย์และไมราแม้ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรแต่พวกเธอไม่น่าสามารถทำอะไรเจ้ามัมมี่ได้ สถานการณ์ในตอนนี้ มองผิวเผินเหมือนดีขึ้น แต่ความจริงแล้วมันแทบไม่ได้แตกต่างจากเมื่อครู่
จากสามต่อหนึ่งกลายเป็นการต่อสู้แบบหกต่อหนึ่ง หากคำนวณจากผลลัพธ์ที่ผ่านมา สองแฝดคงถูกฆ่าเป็นอันดับแรก จากนั้นพวกมายาก็คงจะถูกฆ่าตามไปติด ๆ กัน และผมที่อึดที่สุดน่าจะถูกเก็บเป็นรายสุดท้าย
แต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้น มายาฟันเฉียวเจ้ามัมมี่ไป แมกซ์ ไมราและ เมย์พยายามจับตัวอีกฝ่ายไว้ในขณะที่มาร์กพยายามโจมตีทั้งที่มีแขนแค่ข้างเดียว