Chereads / Tormented Life / Chapter 2 - PROLOGUE

Chapter 2 - PROLOGUE

PROLOGUE

"AND WHO GAVE YOU THE PERMISSION TO LEAVE THIS GOD DAMN HOUSE, HUH?! SINO?! ANSWER ME BRELLUNA!"

Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw sa'kin ng asawa ko. Nangingilid na rin ang luha sa mga mata ko dahil sa higpit ng pagkakahila niya sa buhok ko. And I can't even do anything to stop him!

"Harren...t-tama na. N-sasasaktan ako." pagmamakaawa ko sa kanya habang pilit na tinatanggal ang pagkakasabunot niya sakin.

Pero parang wala naman siyang naririnig. Galit na galit na naman ang itsura niya na halos hindi ko na siya makilala.

"YOU DIDN'T ANSWER ME YOU BITCH! I SAID, SINONG NAGSABING PWEDE KANG UMALIS?! SAGOT!"

Hindi ko na napigilan ang pagbuhos ng mga luha ko. I bursted into tears.

Wala akong pakialam kung ilang beses niya akong saktan o sigawan. But I can't stand him calling me a bitch. Masakit. Sobrang sakit. Because I am not one. God knows I'm not!

"ANO, HINDI KA TALAGA SASAGOT?! GUSTO MO PANG NASASAKTAN KA?!" inipit niya ang pisngi ko kaya naman kumawala ang malakas na hikbi na kanina ko pa pinipigilan.

Pakiramdam ko masusugatan ako dahil sa talim ng mga kuko niya na bumabaon sa magkabilang pisngi ko.

"I...I'm s-sorry. Nakipagkita lang naman ako kay Farrah." sinabi ko ang totoo pero parang hindi naman ito naniwala.

Pumikit siya nang madiin at pinatikim ako ng isang malakas na sampal. "SINUNGALING!"

Sumubsob ako sa sahig. Tila nabingi ako sa lakas ng sampal niya at tanging iyak at paghikbi ko na lamang ang naririnig ko.

Namanhid ang kanang pisngi ko sa sakit, pero ang mas masakit isyung hindi ka manlang mapaniwalaan ng sarili mong asawa at ang katotohanang sya pa mismo ang nanakit sayo. NAKAKAMATAY ANG SAKIT. Kung alam lang nya.

Muli niyang hinila ang buhok ko at pilit akong tinayo. Napasigaw ako sa sakit. Parang matatanggal na ang mga buhok ko mula sa anit ko. Kailan ba hindi nangyari ag ganito ? wala atang araw na hindi nya ako sasaktan pisikal man o emosyonal.

Hinawakan ko ang braso niya dahil pakiramdam ko babagsak ulit ako. My knees are getting weak. Parang hindi ko na ata kayang tanggapin ang mga susunod na pananakit niya.

"ANG SABIHIN MO NAKIPAGKITA KA NANAMAN SA KABIT MO!" he shouted really loud in front of my face that my ears would bleed .

Pinikit ko nang madiin ang mga mata ko dahilan para mas lalong tumulo ang mga luha ko. Basang-basa ng ang mukha ko. Kelan ba siya titigil?

"HINDI KA PA BA KUNTENTO SA'KIN HA?! WHY DO YOU KEEP FVCKING OTHER GUYS? AM I NOT ENOUGH?! dagdag pa nito.

Pinilit kong sumagot kahit na ang sakit sakit na, "Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na wala akong ibang lalaki?" I shouted back in between my sobs.

Pero sana hindi ko nalang ginawa. Mas lalo ko kasi siyang nagalit. Natakot ako, namumula na ang mukha niya para na niya akong susuntukin!

"SUMASAGOT KA NA?! KAYA MO NA 'KONG LABANAN NGAYON HA LUNA? I DON'T FVCKIN CARE KUNG ILANG BESES MONG SABIHIN. BECAUSE NO AND NEVER IN MY HELL FVCKIN ENTIRE LIFE WILL I BELIEVE IN YOUR LIES...AGAIN!!!" gigil na gigil sa sabi niya.

Pakiramdam ko sinaksak ako nang paulit-ulit. Bakit ba hindi niya makalimutan ang pangyayaring 'yon? Kelan niya ba ako mapapatawad? Ano pa bang dapat kong gawin para lang bumalik kame sa dati.

Nagulat ako nang bigla niya akong buhatin at ibato sa kama.

I hurriedly grabbed the sheet at tinakpan ang sarili ko dahil alam ko na kung anong gagawin niya sa'kin.

"Ano'ng ginawa niyo kanina ng lalaki mo ha? Did he fuck you? Is he better than me?!" he asked through gritted teeth habang inu-unbuckle ang belt ng slacks niya.

Hinigpitan ko ang pagkaka-kapit ko sa kumot. Gusto kong sabihin sa kanyang 'huwag ngayon.please.'

Nanghihina na ang katawan ko at ramdam ko pa rin ang kirot ng pagkababae ko dahil hindi niya ako tinigilan kagabi at kaninang umaga.

I panicked nang hilain niya ang paa ko at pilit na tinanggal ang kumot na nakabalot sa'kin.

"Please Harren, 'wag!" pagmamakaawa ko habang patuloy sa pagbuhos ang mga luha ko. 'Yun lang naman ang kaya kong gawin e. Magmakaawa. Pero wala nanaman siyang narinig. Sabagay, kelan nga ba niya ako pinakinggan.

Mas lalong lumakas ang pag-iyak ko nang pwersado niya akong pinatuwad sa paanan ng kama.

Tinaas niya ang palda ko at hinubad ang suot kong underwear. Nagpumiglas ako pero inipit niya lang ang mga kamay ko sa likuran ko at ginawa ang gusto niya sa katawan ko.

Wala na akong ibang nagawa kundi umiyak nalang. Umiyak hanggang sa magsawa siya sa ginagawa niya sa pagkababae ko.

Asawa niya ako, pero kung tratuhin niya ako para niya akong parausan. Bed warmer. Sex slave. Slut. BITCH, ika nga niya.Tinuturing nya ako na para akong isang hayop na pwede nyang patayin kapag gustuhin nya. Sobrang sakit! Sana hiniwalayan niya na lang ako.

Everything has changed since THAT day. My husband despises me even more now than he did before. He hates me so much. He only wants my body...and wild, filthy sex.

And that breaks my heart.