A/N : Please read this → Don't read if you are 18 years old and below or you're a closed minded one. I'm putting this note on every chapter for you to be cautious . Not every chapter has bed scene but bad words are. So please , I don't want anyone complaining later about it. Thank You . Please enjoy reading.😘
CHAPTER 1
"Ahh...shit! Almost...aahhhh...there"
"Hmmm...uhh...oh god, Harren...hurry..."
"Aahhh y-yeahhh...say my name baby..."
"F-faster Harren...uhhhh...ahhhh"
I covered my ears as tightly as I can, habang unti unti akong bumabagsak sa malamig na sahig. I mourned silently. At 'yon ang pinakamahirap sa lahat, 'yung ang dami dami kong luhang gustong ibuhos pero pilit kong pinipigilan.
Ayokong maramdaman ng asawa kong nandito ako sa labas ng kwarto at rinig na rinig ang mga kababuyang ginagawa nila ng isa sa mga babae niya. Pakiramdam ko pinipiga ang puso ko hanggang sa tumigil ito sa pagtibok. Ganon kasakit! Parang unti unti akong pinapatay. And I can feel it! I feel like dying minute by minute.
My husband is having sex with another girl, inside our house pero eto ako ngayon, tahimik na umiiyak. Walang magawa. Naghihintay lang kung kelan sila matatapos. Ganon nalang ba ako? Kahit saang sulok ako ng bahay magpunta, I can clearly hear their every moans. Their groans, their pleasurable screams. How they say each others' names with lust. Sarap na sarap sila. Samantalang ako, hirap na hirap na.
Gusto kong sumigaw! Gusto kong magwala! Gusto ko siyang sampalin at saktan! But I knew to myself I can't! Tangina ang sakit sakit na! Sinapo ko ang leeg ko pababa sa dibdib ko, hirap na hirap na akong huminga at nanlalabo na rin ang mata ko sa kapal ng mga luha ko.
I really wanna die not just because of he is doing. I AM TIRED OF ACTING INFRONT OF EVERYONE THAT I AM HAPPY. Ayoko na. Kung pwede lang akong lumayo ng walang nakakaalam, dapat nagawa ko na . Kaso impossible. Sa galit nya sa akin hindi papalampasin na saktan ako hanggang sa unti-unti na akong maubos. Hindi nya alam matagal na akong ubos. Wala na.
Tumahimik sa loob ng silid. I guess they've already reached their climax. At tumama ang hula ko nang marinig kong bumukas ang pinto.
Tumayo ako at tinungkod ang isang kamay ko sa pader. My knees are weak. I can't even make a step backward.
Unang lumabas 'yung babae ni Harren at bakas ang pagkagulat sa mukha niya nang makita ako sa labas mismo ng kwarto. She stared at me, from head to toe. Gusto ko siyang sampalin sa inasal niya! Ako dapat ang gumagawa non sa kanya dahil nasa pamamahay ko siya. At nakikipag-siping siya sa asawa ng may asawa. Nakakadiri siya. She's the real slut! Not me!
"Oh Harren darling, you didn't tell me you hired a new maid." Wika nito sa kalalabas lang na si Harren, na siyang kinabigla ko.
Nalipat ang tingin ko sa asawa ko na kasalukuyang zini-zipper ang pantalon niya. He just gave me a bored look. Umikot ang mga mata nito na para bang naiinis pa siya na makita ako. Hindi man lang ba siya natakot na nahuli ko sila ng babae niya. Sa bagay, kelan nga ba siya natakot sa'kin?
Yumuko ako dahilan para muling tumulo ang mga luha ko. Pilit kong pinipigilan ang mga hikbi ko. Pano niya 'to nagagawa sa'kin. I'm his wife! And new maid? Tiningnan ko ang suot kong dilaw na bistida. Ganon na ba ang itsura ko? Oo pansin kong nangayayat ako simula nong magkalabuan kame ni Harren. Pero hindi pa naman ako mukhang katulong.Pero hindi na ako magtataka, para na akong manang dahil narin sa mga bugbog at pasa isama pang nanghihina ang katawan ko.
"Don't mind her...she's just my wife."
Mula sa pagkakayuko ay napatingin ako sa nagsalitang si Harren.
I felt my heart crushing little by little. I'm JUST his wife? Sa tagalog, asawa niya lang ako? At pag asawa niya lang, that means pwede siyang makipag-siping sa iba at mangbabae kahit kelan niya gusto? Ganon ba yon? Namanhid ang mga kamay ko. Sa sobrang sakit ng sinabi niya, wala na akong maramdaman. Maliban sa pagtulo ng luha sa pisngi ko.
Dahan-dahan akong humakbang paatras at nang mabawi ko na ang lakas ko ay tumakbo na ako papunta sa kwarto.
Hindi ko na kaya pang pigilan ang mga hikbi ko. I have to let them out. I want to scream without them hearing me. Without Harren seeing me hurting, dahil alam kong tatawanan niya lang ako. 'Yun ang gusto niya e. Yung nasasaktan ako. Pero alam niyo kung ano yung mas masakit? 'Yung hindi man lang ako sinundan ng asawa ko. He chose to stay with his girl. THAT KILLS ME!
NAGISING ako sa sunod sunod na pagkalabog ng pinto. Hirap akong idilat ang mga mata ko dahil magang-maga na ang mga ito. Nakatulog na pala ako sa kaka-iyak. Kahit papaano ay naibsan ang sakit na nararamdaman ko. Hindi nawala pero kahit papaano nabawasan. Sinilip ko ang oras, ala-una na ng madaling araw. Muling kumalabog ang pinto.
"DAMN IT BRELLUNA! OPEN THIS DOOR!"
Taranta akong napatayo ng kama.
Oh no! Ayaw nga pala ni Harren na naglolock ako ng pinto. Dali dali kong tinungo ang pintuan para buksan ito kahit na nanghihina pa ang katawan ko at pumipintig ang ulo ko sa sobrang sakit. Nilagnat na ata ako sa kakaiyak.
" BRELLUNA! TANGINA ANO BA! I SAID OPEN THIS FUCKIN DOOR! NOW!"
Nanginginig pa ang kamay ko nang buksan ko ang pinto.
Bumulaga sa akin ang isang nag-aapoy sa galit na Harren. Napaatras ako sa talim ng mga titig niya sa'kin. Mukhang lasing nanaman ito. Ang lakas ng amoy ng pinaghalong alak at sigarilyo na kumapit sa long-sleeved polo niya.
Sumugod ito sa akin at dinaklot ang magkabilang balikat ko.
"H-harren, aray, nasasaktan ako..." reklamo ko kahit na alam kong hindi niya naman ako papakinggan.
"ANONG SINABI KO SA'YO HA?!" he shouted.
Napapikit ako. I know magagalit nanaman ito sa'kin. Lagi naman. May kasalanan nga siya sa'kin kanina pero siya pa rin ang may ganang magalit ngayon.
"DI BA SABI KO DON'T YOU DARE LOCK THE DOOR?!" patuloy niya.
"I...I'm sorry. Nakatulog ako. Nakalimutan kong buksan."
"FVCK DON'T TALK BACK! Bakit ka ba kase nagsasarado ha?! Umiiwas ka?! Ayaw mo 'kong makita?! Galit ka sa'kin dahil nakikipag-sex ako sa iba?! Ganon ba ha?!"
Pumikit ako nang mariin at hinanda ang sarili ko para sagutin siya. For once I want to defend myself, "Y-yes Harren. Ayaw kitang makita! How could you do that to me?! I'm your wife! And yet you're having sex with another girl inside our house!" I shouted in between my sobs.
Pilit akong kumawala sa pagkaka-kapit niya at hinang-hinang napaupo sa paanan ng kama.
Tinakpan ko ang bibig ko para sana pigilan ang pag-iyak ko. Pero wala e, hindi ko rin napigilan at bumuhos muli ang mga luha ko. The pain is coming back again.
Bigla niya naman akong hinigit patayo. "AT IKAW PA ANG MAY GANANG MAGSABI SA'KIN NG GANYAN NGAYON HA?! ANG BILIS MO NAMAN ATANG NAKALIMUTAN ANG GINAWA MO SA'KEN?!" gigil na gigil na saad niya.
"FINE!" Tinulak niya ako sa sahig. Napa-aray ako sa sakit dahil natungkod ko ang tuhod ko. "...Let's talk about having sex with someone else, Brelluna. Sige, palinisan tayo! Kung umasta ka ngayon parang wala kang kasalanan ah! Sino bang unang nagloko ha? Ako ba ha? AKO BA?!"
CHAPTER 1 ( Part 2)
"WAG KANG MAGMALINIS DAHIL HINDI BAGAY SA'YO! KUNG NAKIKIPAG SEX AKO SA IBA, WALA KANG PAKIALAM! PASALAMAT KA PA NGA AT DITO NAMEN GINAGAWA, PARA MAKITA MO! PARA ALAM MO! HINDI KATULAD MO, ANG TIBAY NG SIKMURA MONG ITAGO SA'KIN ANG KALANDIAN MO. DI BA MAS MASAKIT 'YON?!"
Muli niya akong hinila patayo. Para na akong asong hihilain at itutulak niya kung kelan niya gusto. Umiwas ako ng tingin dahil alam kong hindi naman ako makakalaban sa kanya. For him, I'm always a loser.
"Ilang beses ko bang kailangang humingi ng tawad sa'yo?" daing ko. Pero ewan ko kung naintindihan niya dahil hindi na ako makapagsalita nang maayos gawa ng barado na ang ilong ko.
"I DON'T FVCKIN CARE! BECAUSE I WILL NEVER EVER FORGIVE YOU BRELLUNA!"
That breaks me! Like he stabbed me a hundred times. Umalingawngaw ang mga hikbi ko sa loob ng silid. Why Harren? All I want is for him to forgive me.
Tao lang ako. Nagkakamali. Gagawin ko lahat para lang patawarin niya ako. Tatanggapin ko lahat ng pananakit niya kung yun lang ang paraan para magkaayos kame.
Binitawan niya ako kaya naman muli akong napaupo sa paanan ng kama. Inis siyang tumalikod mula sa akin at walang pasabing sinuntok ang nakasarang pinto. He even cursed.
Napatakip ako sa tenga ko sa sobrang takot. Galit na galit ito. Gusto kong tumakbo dahil baka ako naman ang isunod niya.
"You have no idea how much you've hurt me Luna..." kalmado ang pagkakasabi niya pero ramdam ko pa din ang galit at diin sa mga salita niya.
"I tried my best to love you...
...I tried to make things work for us. All I was asking was for you to wait hanggang sa matutuhan kitang mahalin. PERO ANONG GINAWA MO?! You cheated kung kelan nahulog na 'ko sa'yo. You didn't know how painful it was when I saw you with that fuckin asshole! SHIT I want to kill you! THE BOTH OF YOU!" muling tumaas ang boses niya.
Napatakip ako sa mukha ko, patuloy pa rin sa pag-iyak. Hindi na ata hihinto ang mga luha ko.
Alam kong nagkamali ako. Inaamin ko naman 'yon. That happened a year ago pero hanggang ngayon I'm still suffering the consequences. Eto ba ang tinatawag nilang karma? Minsan pinagdarasal kong sana iwan niya nalang ako. Pero alam ko sa sarili kong hindi ko siya kayang mawala sa'kin.
I love Harren. I love him so much! Ang tanga ko lang talaga non. Nasaktan ko siya. At ngayon, alam kong hindi na niya talaga ako magagawang mahalin pa. Nandidiri na siya sa'kin. Nadudumihan. He said I'm a bitch. But that's not true. Wala akong ibang minahal kungdi siya lang.
I tried to calm myself at nagsalita, "p-please...just give me another chance Harren. I promise I--"
"HELL NO!"
Natulala ako at natigilan sa sigaw niya. No? I won't take that as an answer. Lumapit ito sa'kin at hinila ang buhok ko patayo.
"Aray Harren...tama na..." I begged, pero as usual hindi siya nakinig.
Napansin ko ang panginginig ng kaliwang kamao niya.
Natatakot ako baka sapakin nanaman niya ako tulad noong araw na nahuli niya 'ko. At lalo na ngayong lasing siya, marami siyang pwedeng gawin na hindi ko inaasahan.
"GIVE YOU ANOTHER CHANCE, HUH?!" He yelled and spitted on my face. "Hindi ka karapat dapat bigyan ng isa pang pagkakataon. YOU'RE A DISGUSTING WOMAN! Ibabalik ko ang tanong mo sa'yo... how could you do that to me?! I'M YOUR HUSBAND!!!"
"...KUNG ALAM KO LANG NA LALANDI KA AT HINDI KA MAGIGING TAPAT SA'KIN, SANA HINDI NALANG AKO PUMAYAG NA MAGPAKASAL SA'YO! I SHOULD'VE DROPPED THAT FUCKING ARRANGED MARRIAGE THING! SANA ITINANAN KO NALANG TALAGA SI LANNA, AT SIYA NALANG ANG PINAKASALAN KO, HINDI IKAW!"
"...YOU'RE WORTHLESS BRELLUNA!!! YOU HEARD ME?! WORTHLESS!"
Pakiramdam ko tumigil sa pag-ikot ang mundo ko.
Wala akong ibang marinig kungdi ang tibok ng puso ko na parang lalabas na mula sa dibdib ko. Sa sobrang sakit ng mga sinabi niya, kulang nalang dukutin niya ang puso ko at durugin ito sa harap ko. I cried louder, kahit na alam kong rinding rindi na siya sa'kin.
Bakit kailangan kong masaktan ng ganito? Hanggang kelan ko kayang magtiis?
Isang pagkakamali lang pero parang habang buhay na niya akong gustong gantihan.
At ngayon naman nagsisisi siyang pumayag siyang magpakasal sa'kin? Ngayon ko lang ito narinig mula sa kanya. Lagi niya akong sinisigawan at sinasaktan, but this is the only time na sinangkot niya ang arranged marriage namen at ang ex niyang si Lanna. I hate it when he compares me to that girl.
Harren never loved me. Umpisa pa lang ayaw na niya sa'kin. We didn't get married because we love each other. We got married because our parents said so.
Yes, FIXED MARRIAGE. But I was happy then. Dahil gusto ko si Harren. Gustong gusto ko siya, at nakikita ko ang kinabukasan ko kasama siya. Kahit na hindi niya ako mahal dahil umaasa pa rin siyang magkakabalikan sila ng ex niya at napilitan lang talaga siyang magpakasal sa'kin, tinanggap ko 'yon at hinintay na mahalin niya rin ako tulad ng pagmamahal ko sa kanya.
But months had passed at wala akong naramdamang pagmamahal galing sa kanya. Parang hindi niya ako nakikita. He was cold. Hanggang sa nagsawa nalang ako sa set up namen.
Babae lang ako, and I want to be loved. So I gave up on him. But I realized that was a wrong, childish move. Dapat hinintay ko nalang siya. It's too late now though. Hindi ko na alam ang gagawin ko para magka-ayos pa kame. But I won't give up this time. I will wait until he's ready to forgive me. Ganon ko siya kamahal.
Sinubukan kong haplusin ang pisngi niya para sana pakalmahin siya kahit ang sama sama na ng loob ko, pero tinaboy niya lang ang kamay ko. Mabilis ang bawat paghinga niya na para bang konti nalang sasabog nanaman siya. Ganon siya kagalit sa'kin.
"Harren...I'm sorry...please. Ano bang gusto mong gawin ko para lang patawarin mo ako?" I asked, still weeping. Diniinan ko ang mga salita ko para maramdaman niyang seryoso ako.
Tinulak niya ako nang bahagya mula sa kanya at tinapunan ako ng isang matalim at nakakatakot na tingin.
"Be my slave...
...And now Brelluna...STRIP!"