A/N : Please read this → Don't read if you are 18 years old and below or you're a closed minded one. I'm putting this note on every chapter for you to be cautious . Not every chapter has bed scene but bad words are. So please , I don't want anyone complaining later about it. Thank You . Please enjoy reading.😘
CHAPTER 2
I reached over and shut the ringing alarm clock off.
Kanina pa talaga ako gising pero hindi ko kayang bumangon ng kama. I feel weak. Nangangalay ang buo kong katawan at makirot din ang pagitan ng mga hita ko.
Hindi na naman kasi ako pinatulog ni Harren kagabi. When he said he wanted me to be his slave, he actually meant sex slave.
Nasasanay na nga ako. We do it almost every night. Every morning. O kung kelan siya maabutan. Minsan napapagod na talaga ang katawan ko. I don't have the same strength as he does, that's a fact. Kayang-kaya niya akong ibato sa kama, patuwarin, at buhatin papatong sa kanya nang walang kahirap-hirap.
Pakiramdam ko tuloy nangayayat na ako at ang gaan gaan ko na. Matagal na naming ginagawa ang bagay na 'yon, pero I don't know, nasasaktan pa rin ako. I'm not sure if I'm still tight or he's just too big.
I can't really say he's forcing me to do it, because somehow, I meant sometimes...I like it too. God knows how much I love this man lying beside me. At kung eto lang ang tanging paraan para maramdaman ko siya, kakayanin ko.
Harren is a monster in bed.
Hindi naman siya ganito dati. When we got married, he didn't touch me for about a month. Pakiramdam ko tuloy noon hindi talaga siya interisado o naaakit sa'kin. At noong gabing ginawa na namin 'yon, he was very gentle. Like he's really respecting me and body.
But now...he's different. He has changed A LOT. I have never imagined he could be this...wild in bed. Ewan ko kung saan niya natutunan 'yon. Man's nature, maybe? O pwede rin namang nagpa-practice siya sa ibang babae. That's possible though, because reality check, he despises me. And I know he will do everything just to see me hurting.
SINILIP ko siya sa tabi ko. Tulog na tulog ito. Halatang napagod rin. Nagkumot ako at binuhat ang sarili ko pataas para mas makita ko siya. His thin, pinkish lips are slightly opened.
Gwapo ang asawa ko lalo na kapag tulog ito. 'Yon lang kasi ang tanging oras na hindi ito galit. 'Pag galit siya o kaya'y lasing sa alak, nakakatakot ang itsura niya. I miss the old him. 'Yong maaliwalas niyang mukha. 'Yong walang reaksyon pero at least hindi nagagalit.
Natigilan ako nang bahagyang dumilat ang mga mata niya. He looked at me for a second bago siya umiwas ng tingin.
"What are you lookin' at?" He asked in an annoyed tone.
Binaba ko nalang ang tingin ko at bumalik na sa pagkakahiga. Nairita nanaman siya.
Nang nawala na ang pangungunot ng noo niya at mukhang nakatulog na ulit siya, umikot ako patagilid at niyakap siya.
I rested my head on his firm chest and listened to his heart beat. Pinapakiramdaman ko nga kung itutulak niya ako palayo tulad ng parati niyang ginagawa kapag niyakakap ko siya, pero hindi naman. He stayed still. Siguro pagod talaga siya at walang lakas manulak. So I decided to use this chance to hug him longer. Hindi ko 'to nagagawa kapag gising siya eh.
Nanatili lang akong nakayakap sa kanya hanggang sa ma-realize kong kailangan ko nang bumangon dahil ipagha-handa ko pa siya ng almusal.
Dahan dahan akong bumangon ng kama para hindi ko siya magising. I sat on the side of the bed for a while. My legs are aching but I have to move. Pinulot ko ang mga damit namen na nagkalat sa sahig at dumireto na sa banyo para maligo.
+++
"BRE, help me on this."
Hininto ko ang paghuhugas ng mga pinggan, at lumapit sa kanya para ayusin ang neck tie niya.
Mukhang nasa good mood siya ngayon dahil tinawag niya ako sa palayaw ko. Maganda siguro ang gising.
"Ano'ng gusto mong ulam mamaya? I'll cook." sabi ko habang tinatali ang kurbata niya.
Pansin ko naman na binaba niya ang tingin niya sa'kin at matagal tagal rin bago siya sumagot.
"Hindi ako dito kakain." tipid na sagot niya.
Nalungkot ako bigla. Lagi niya nalang akong hindi sinasabayan sa pag kain. Kapag almusal lang...depende pa 'yon kung nasa mood siya.
Minsan kasi hindi na nito pinapansin ang hinahanda ko. Bigla bigla nalang siyang aalis ng bahay nang walang pasabi. Mag-isa lang tuloy ako palaging kumakain. Malapit na 'kong mabaliw dito.
"Bakit?" tanong ko sa kanya.
Umikot naman pataas ang mga mata niya, "May dinner meeting ako."
"Ah," I sighed. "Anong oras ka uuwi?"
"Tsk. I don't know. Pwede ba, 'wag ka ngang tanong nang tanong."
Natahimik nalang ako. Nagsisimula na naman siyang mairita. Ayaw niya kasi ng ganon, 'yung tanong ng tanong. Nakukulitan siya.
I finished fixing his tie, at pinlantsa ko gamit ang mga kamay ko ang kaunting gusot sa long-sleeved polo niya.
Ramdam kong nakatitig siya sa'kin habang humahaplos ang mga palad ko sa damit niya. Kilalang-kilala ko ang asawa ko. Alam ko ang ibig sabihin ng lahat ng mga tingin niya. Alam kong may binabalak na naman siyang gawin sa'kin.
And I was right.
He pulled my hair, kaya naman napatingala ako. Siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko at sinimulang halikan at sipsipin ang parteng iyon.
Bago ko pa siya maitulak palayo ay nabuhat na niya ako paupo sa dresser. Mabilis niyang nahila pababa ang suot kong kamison. He grasped my right breast with one hand.
"H-harren...ma-lalate ka." paalala ko sa kanya para sana ihinto niya ang ginagawa niya.
"Just shut up! You're my slave remember?!"
Napapikit nalang ako nang madiin at hinayaan siyang gawin ang gusto niya. Wala rin naman akong magagawa. If I refused, mas masasaktan lang ako.
INAYOS ko ang kamison ko habang si Harren naman ay nagmamadaling bino-butones ang polo niya.
Nilapitan ko siya para sana tulungan siyang isara ang mga butones dahil late na siya sa trabaho, pero tinaboy niya lang ang mga kamay ko at umiwas.
"Ako na. Just bring my laptop to the car." utos niya na sinunod ko naman.
Kinuha ko ang laptop bag na nakapatong sa work desk niya at dumiretso sa sasakyan. Maya maya lang ay lumabas na rin ito ng bahay. Hinintay ko nalang siya sa tabi ng kotse. I want to make sure he's all set to leave.
Napansin kong natataranta na siya sa pag-aayos ng neck tie niya, habang naglalakad palapit. Napailing-iling nalang ako. Kalalaking tao hindi marunong magtali ng kurbata nang maayos.
"Let me do it." alok ko nang makalapit siya.
Hinayaan niya naman ako at bigla siyang tumingala. I'm not sure kung ginawa niya 'yon para mas matali ko nang maayos ang neck tie niya, o dahil iniiwasan niyang tumingin sa mukha ko.
"Tsk, make it fast. I'm late."
Nangunot ang noo niya.
Tumango naman ako at binilisan na ang ginagawa ko. Umiral nanaman ang pagiging mainipin niya. Parang ako pa ang sinisisi niya kung bakit siya na-late ah. Eh kasalanan niya naman. Ilang beses kong sinabing malalate na siya sa trabaho pero tinuloy niya pa rin ang gusto niya. Hindi niya talaga ako pinapakinggan.
"Ingat ka sa pagda-drive ha," paalala ko sa kanya habang inaayos ang damit niya.
Nagusot nanaman kasi. Parang bara bara niya na lang sinuot ang polo niya, hindi niya tuloy napansin ang mga gusot sa bandang manggas noon.
Iritable niyang nilayo ang mga kamay ko, "Of course I will."
Binuksan na niya ang pintuan ng sasakyan. "Don't you dare leave the house. At 'wag kang magpapasok ng iba." utos niya pa bago tuluyang pumasok sa loob.
Napayuko nalang ako. Kada-umaga nalang 'yan ang sinasabi niya sa'kin. Kabisadong-kabisado ko na nga pati ang striktong tono ng boses niya. Wala na bang bago? Kelan niya kaya ako hahalikan sa noo at sasabihan ng I love you bago siya pumasok sa trabaho?
Pinanood ko siyang makalayo, kumaway pa nga ako sa kanya pero hindi ko alam kung nakita niya pa. O marahil nakita niya, at sadyang hindi niya lang talaga pinansin. Nang lumiko na ang sasakyan niya sa kanto ay pumasok na rin ako sa loob ng gate.
"Brelluna..."
I was stunned for a few seconds.
Imposibleng si Harren ang tumawag sa'kin dahil naka-alis na ito.
Lumingon ako sa likuran. Napako ang tingin ko sa lalaking nakatayo sa labas ng bahay namen. Gusto kong sabihin sa sarili ko na I was just hallucinating things, pero hindi.
It's really HIM.