LANCE'S POINT OF VIEW
"Bro Lance- sorry sa lahat ng nagawa ko sayo." umiiyak si Archie habang humihingi ng tawad. Hindi ko alam kung anong dahilan pero bakit ang sakit makita na malungkot siya? Parte ba ito ng alaala ko, bakit wala akong matandaan?
"Bakit ka naman nagsosory? Wala ka namang ginawang masama diba?" tanong ko sa kanya. Hindi siya sumagot at patuloy parin siya sa pag-iyak, "Sige, sabihin nalang natin na meron nga. Pero kahit ano pa iyon, patatawarin kita. Kahit paulit-ulit iyon." wika ko sa kanya. Kahit papano kumalma siya at saka tumingin sa akin.
"Talaga?" natigil siya sa pag-iyak. Para bang nangningning ang mata niya sa mga sinabi ko. "Kahit magkamali ako sa susunod?"
Tinapik ko buhok niya, "Oo naman, magkaibigan tayong dalawa. Matalik na magkaibigan, bestfriend, bespar, bro, pards, kuya, kapatid." paliwanag ko sa kanya, "Promise ko. Kapag may nangaway sayo, aawayin ko din. Kapag nandito ako, wala ka dapat ikatakot. Ako ang mag-aalaga sayo." nagtaas pa ako ng kamay para sabihing seryoso ako sa pangako ko.
Lumapad ang ngiti sa labi niya, "Sabi mo yan ah wala nang bawian."
"Oo nga. Wala nang bawian ang kulit naman nito eh. Sige ka, baka bawiin ko." nagpout lang siya, "Promise na iyon."
Ilang saglit, nagisip si Archie, "Sige. Para makasigurado ako, Bili mo muna akong ice cream." turo niya sa mamang surbetero nagtutulak nang ice cream cart.
Talagang ayaw patalo ah, "Okay Archie. Ganito, laro taayong pik pak boom. Kapag nanalo ka sa 'kin ibibili kita ng ice cream pero kapag natalo ako makikinig ka sa sasabihin ko at magpa-promise ka ma na poprotektahan mo 'ko sa mga bad guys. Okay ba?" paghahamon ko at mukang pursigido siya.
"Sige ba Bro! Ready na ako." masayang sabi ni Archie sabay ready nang kamay.
Ngumiti ako, "Game na!" hinanda ko na ang sarili ko at ibinato ang kamay sa ere,
"Pik Pak Boom!"
Sa isang iglap, nagbago na ng tuluyan si Archie.
Ngayon hindi na siya marunong makinig sa akin. May sarili na siyang mundo at higit sa lahat, hindi na niya ako tinuturing na nakakatandang kinakapatid. Hindi ko man lang alam ang nangyayari sa kanya at wala na akong ideya kung paano makontrol si Archie ngayon.
Kahit nakagapos ako, nagkaroon pa ako ng pagkakataong itulak siya palayo dahilan kaya nabanga ang kanyang likod sa study table na malapit sa kama. Bumulagta siya at nayuko.
"Archie!! Ayos ka lang ba? Pakawalan mo ako dito- tutulungan kita..." bumangon ako sa kama at akmang lalapitan siya pero imbis na dumaing siya sa sakit, natalim na ngiti ang ipinakita niya para bang walang nangyari, "Archie-" Nakakatakot.
"Inaasahan ko sayong mahihirapan akong mapasunod ka ngayon. Kamangha mangha anv pagiging palaban, pero nag-uumapaw sa katangahan. Kaya lalo akong nagkakaroon ng interest sa 'yo, kakaiba kang tao." mariin niyang sambit, "Ako naman-"sa isang iglap, sinungaban niya agad ako't sinakal sa leeg kasabay noon ang pagtulak sa 'kin pabalik sa kama.
"Archie- ackk!" hindi ko inaasahan ang lakas siya upang sakalin ako. Para akong kuting na kumakalaban sa tigre, walang laban, "Hindi- ako... makahinga!" pagpupumiglas ko. Nanghihina na ako, nahihilo ako. Mabuti nalang bago pa ako mawala sa sarili, binitawan niya ang leeg ko kasabay nang paghahabol ko nang hininga. Naramdaman ko nalang na tinalian niya ang paa ko gamit ng lubid sa magkabilang dulo ng kama.
"Hehehe, ang cute mo kapag muka kang nahihirapan."
"Sira ulo."
"Mga bata palang tao, siya na ang ulo ko."
"Ang dami mong sinasabi, kalagan mo ako- argh." sigaw ko habang nagpupumiglas sa pagkakagapos niya. Lalo niyang hinigpitan ang pagkakatali. "Asar!!"
"Wag kana ligalig Lance, baka may kalagyan kana sa akin kapag hindi ako nakapagtimpi sayo." mahina niyang sambit. Ang takot ko ngayon, nag-uumapaw habang pinapaikot pa niya ang dalawang hawak niya na posas, "Tatapusin ko muna 'to. Okay? Matapos noon, maglalaro na tayo ayon sa gusto kong mangyari." sambit niya. Matapos noon, ginagapos ang magkabila ko pang paa sa corner ng kama.
Bago pa iyon- sa pagpupumiglas ko, bigla kong nasipa ang muka niya. Pro ang kapalit noon, sinikmuraan niya ako, "Archie..." namalayan ko nalang ang sarili ko na tuluyan niyang natalian ang magkabilang paa ko. Ang kamay ko nasa likod ng batok ko, nakatali pataas sa headborard, "Archie! Pakiusap- Tigilan mo na 'to!" bulas ko sa kanya.
Tumingin siya sa akin ng matalim, "Tumahimik ka sa kakatawag na Archie, nakakasuka. Hindi ako si Archie!"
"Ikaw si Archie!" nabigla nalang ako nang sampalin niya ako sa muka. Fuck, ang sakit ng noon. Napansin ko nalang ang dugong umagos pababa sa dibdib ko.
"Napadugo mo pa ang bibig ko." bulong ko sa sarili. Kailangan kong magipon nangblakas nang loob. Dahil panigurado, mas maraminpang mangyayari mamaya sa aming dalawa. Malakas ang pakiramdam ko. Kaya naisipan kong harapin siya at nginitian, "Kahit anong gawin mo, hindi mababago na Ikaw si Archie." mahina kong sambit.
Ngumiti din siya, "Nagkakamali ka. Parte mo lang ako, at ngayon magiging bangungot mo-"
"Multiple Personality Disorder, sa madaling salita- mapagpangap ka lang. Anumang iras babalik siya, at turulungan niya ako- kapag nangyari iyon, sisiguraduhin kong hindi kana makakabalik sa katawan noya." dugtong ko.
Lumapit siya at saka bumulong sa tenga ko, "Alam mong matalino ka Lance, pero hindi uubra sa akin iyan. Nasasabi mo lang iyan dahil hindi mo makita ang tunay kong anyo- lalong hindi mo alam ang kaya kong gawin sayo." kinilabutan ako sa kanyang sinabi kasabay ng paghagod niya sa pisngi ko, "Ikaw ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito ngayon."
Hinila niya pataas ang tali na nasa kamay ko. Halos mabanat ang kamay ko, sobrang ngalay na ako, "Ayan, tapos na. Bagay na bagay sa 'yo ang posisyon mo. Para kang cake na nilagyan ng ribbon. Ang sarap mong papakin." sambit niya kasabay nang mariin na kagat nang labi niya.
"Tangina mo." saad ko. Nagfuck-you sign ako sa kanya, "Sagad hanggang buto."
"Hehehe... Yan ang gusto kong marinig sayo. Ikaw na mismo ang nag-aayang mmasira ngayon." ang kanyang kamay, gumagapang sa leeg ko pababa, "Matagal na kitang pantasya. Nakakalibog kang hayop ka." bago pa niya mahawakan ang dibdib ko,
"Gago!" Dinuraan ko siya sa pisng, nabigla ako sa asal ni Archie. Pero imbis na pumalag siya, para siyang puta sa harap ko. Dinilaan niya ang laway na dinura ko sa kanha sa pisngi niya at saka ngumiti, "Tangina mo talaga ang sarap mong kanain. Nakakagigil ka." mahina niyang sambit.
Hindi ko inaasahan na hahawakan niya ang bewang ko. Para akong tatakasan ng bait, nakikiliti na nasasaktan. Ang kamay niya, lumalamutak sa bewang ko. Pinilit kong hindi ipahalata sa kanya pero fuck, "Hnng..." hindi ko mapigilang umungol.
Malapad na ngiti ang pinakita niya, "Ito ba ang gusto mo diba?" nilakasan niya ang paghawak sa bewang ko. Para akong maduduwal na hindi mainrindihan sa sobrang kiliti. "Masarap ba?"
"Arrghh! Wag, shit.. ahhh. Tama na!" pakiusap ko pero hindi niya ako pinakinggan. Naiiyak na ako sa sitwasyon ko ngayon. Isa akong kawawang tuta na pinaglalaruan nang kanyang amo. Nakakapanghina. Nanlalabo na mata ko dahil sa pagod. Gusto ko na matulog. "Hmm.." kumawala na sa bibig ko ang halinghing 'yon. Hindi ko akalain gagawin ko ito, nakakaasar.
"Yan, ang matagal na akong nasasabik na marinig ang ungol mo, tangina ka." nangigihik niyang sabi habang gumagapang ang kamay niya sa tyan ko, "Sige lang, unungol ka lang- ako lang ang makakarinig niyan, wala nang iba."
"Arrghh! Archie- tama na! Masakit ahhh." lalong dumidiin ang kapit niya sa bewang ko. Napansin ko nalang na tumatayo na iyon paturo sa kanya.
"Hindi pa kita napalasok pero nalilibugan ka sa ginagawa ko ah. Tumitigas na din ang utong mo, anv sarap sipsipin." hindi ko maitatangi, tumitigas ang utong ko at lalo nagiging sensitibo habang ang kamay niya, gumapang pababa, "Gusto mo bang ang alaga mo naman ang pisilin ko?" nagpumiglas ako kaya nawala siya sa balanse.
"Wag mo akong hawakan!" bulalas ko.
Hinimas niya ang buhok ko pababa na parang bata, "Mamaya 'yan sa akin." bulong niya, "Gusto ko munang pagsawaan 'tong malulusog na dibdib mo." ang kamay niya, nakakapit sa ilalim ng dibdib ko. Sinasapo ng dalawa niyang palad kasabay ng narahang pagpigil.
Ang lambot ng kamay niya, napakasensual niyang gumalaw. "Gusto mo bang gatasan 'ko 'to? Magaling akong lumamas!" lalo rumahas ang kamay niya, namimilipit na ako sa kiliti- sakit habang nakalamas sa magkabilang dibdib ko. Lumingon ako palayo.
"Tama na.." sambit ko. Namalayan ko nalang na lumuluha na ako. Fuck, umiiyak ako sa harap ni Archie.
Pinunasan niya gamit ng hinlalaki niya, "Shhh, wag kang umiyak Lance. Hindi kana bata. Hindi na tayo pabata." sambit niya habang pinupunasan ang pisngi ko, "Wag mo nang itangi. Hindi ba ginawa mo na din 'to? Dito rin sa kwarto habang iniisip ako. Pasimpling pisil mo sa dibdib mo kapag magkatabi tayo matulog?" Nanlaki ang nata ko sa sinabi niya. Ngumisi siya, "Malibog ka din Lance. Nasa loob ang kulo mo kaya hindi na nakakapagtaka. Lahat ng bagay tungkol sa 'yo, alam na alam ko. Pare langa ko ng isipan mo, kaya mas malakas ako ksysa sayo hehe." sambit niya.
Sa inis ko, buong lakas ako sumigaw, "Sino ka ba talaga!?" pagpupumiglas ko. Ngumiti lang siya.
"Ako ang lihim mo, kilalang kilala kita Lance." ang mariin niyang sambit ang nagpainit lalo nang ulo ko. "Ako ang magandang bangungot mo. At ngayong may oagkakataon na ako- hindi ko hahayaan na makabalik siya ulit sa katawan ko."
"Tangina ka talaga, kalagan mo 'ko dito!" Galit kong sabi, ngumisi lang siya. Gustong gusto ko na siyang suntukin, gustong gusto.
"Lance, baka nakakalimutan mo. Talo ka sa pustahan ninyo ni Archie and this is part of game. Harapin mo lahat ng parusa na hinanda ko para lang sayo hehehe..." matapos niyang sabihin iyon, napuno ng tanong ang isip ko. Nababagabag ako. Kung hindi talaga siya si Archie, sino siya? Anong ginagawa niya sa katawan ni Archie? Ang gulo, nahihilo ako sa kakaisip.
Tumayo siya at may kinuha sa drawer at sa sahig kung saan namin nilagay ang hinubad naming gamit. Pagbalik niya, may dala na siyang bote ng alak. Wine. Dinampot din niya ang brief na suot ko kanina sabay hagis sa muka ko.
"Isa din ba ito sa mga pakulo mo?" tanong ko, hindi niya ako pinakinggan. Binuhusan niya ako ng alak sa buong katawan ko. "Hindi na nakakapagtaka, kabaliktaran ka ni Archie- mas sira ang ulo mo sa kanya." hindi niya ako kinibo at patuloy lang siya sa pagbuhos. Halos bumaliktad ang sikmura ko sa amoy, ang sakit sa ulo. Hindi ako sanay sa amoy ng alak, hindi ako manginginom.
Pero sa sitwasyon ni Archie, parang wala lang sa kanya ang ginagawa niya!! "D-demonyo na ang kaharap ko... ngayon." seryoso kong sambit sa kanya..
"Mas nakakademonyo ang katawan mo ngayon Lance." sabay palo niya sa binti ko dahilan kaya napasigaw ako sa sakit at kiliti. Humanda ka talaga kapag nakatayo ako, siya ipupwesto ko sa hinihigaan ko ngayon. Sa sitwasyon namin ngayon, ako ang dehado. At ang pinakaayas ko sa sitwasyon ko ngayon, ang maamoy ang anu mang uri ng alak. Unti-unting umiipekto ang amoy ng alak sa buong sistema ko.
Hindi pwede mangyari ito, "A-rchie..."
Nginitian niya ako, "Simulan na natin ang palabas." matapos niyang sabihin iyon, pwersahan niyang pinakain sakin ang brief ko. Hindi ko maduwal, pinagdudukdukan niya sa akin. Nang magtagumpay siya, saka siya pumaibabaw sa harap ko at nagsayaw kasabay ng notification sound tugtog na mula sa cellphone niya.
Kapwa kaming walang saplot at kitang kita ang hubad naming katawan. Sa pagkakataong ito, wala akong karapatang magtago sa kanya. Sa hubad niyang pag-uugali, unti-unti nawawala ang hiya sa pagitan naming dalawa at napapalitan iyon ng inis sa kanya.
Straight ako, sa puso sa gawa. Buong buhay ko, tahimik ako. Wala akong inintertain na babae dahil sa pagnanais kong makatapos ng pag-aaral at makapundar bago hanapin ang babae na para sa akin- Pero shit lang, bakit ganito ang nararamdaan ko. Kakaiba. Hindi kong maitangi sa sarili ko na nag-iinit ako sa ginagawa niya sa akin at para bang wala akong karapatan na lumaban sa kanya. /inihigop ang buong enerhiya ko sabayan pa ng epekto ng matapang na alak na umaalingasaw sa paligid.
Talagang bagsak ang katwan ko, nanamlay ako. Isa lang ang pumapasok sa isip ko,
"Ayoko na, talo na ako sa laro na ginawa niya..."
ITUTULOY...