Chereads / Journey Of The Elemental God (Tagalog) / Chapter 2 - Kabanata 2: Kabilang Buhay At Mundo

Chapter 2 - Kabanata 2: Kabilang Buhay At Mundo

Emmanuel: Anooooooo?? Nasa kabilang buhay ako? Hahahahahhaahahhahah totoo pala ang kabilang buhay kala ko biro lang pero ang ganda pala rito sa kabilang buhay kaya lng puro kulay puti at kulay asul lang nakikita ko ano kayo isda?.  Dalawang kulay lang nakikita?  Ahhahaha.

Misteryosong boses: Hangal! Wala kang alam nasa labas lang tayo ng langit kung kayat asul at puti lang nakikita mo at. Tsaka nga pala isa akong anghel at Michael  ang pangalan ko kilala mo naman siguro ako hindi ba?

Emmanuel:Nakakahiya mang aminin pero oo kilala kita kahit hindi ako nagbabasa ng biblia si Michael na kinalaban at tinalo si Lucifer. Si Michael na isa sa dakilang anghel ng Diyos. So ano ngayon anong kailangan mo saken paparusahan mo ba dahil kinakalaban ko kayo o ihuhulug mo ko sa impyerno? .

Michael: Hangal! Wala akong balak gawin sa iyo yon sapagkat nandito ka dahil ikaw pinatawag ng Diyos? .

Emmanuel: Pinatawag ng Diyos?.

Michael: Oo kaya sumunod ka saken.

Salaysay: Agad agad na sinunod ni Emmanuel si Michael hanggang sa nakaring na sila sa kanilang parooonan.

Michael: Lumuhod ka at nasa harapan ka ng Diyos.

Emmanuel: Ayoko nga eh anu naman kung nasa haralan ko siya?

Michael: Kahit kailan hindi ka marunong gumalang nakikita mo nga ang Diyos pero hindi ka parin naniniwala sa kanya!!.

Emmanuel: Oo na oo na luluhod na luluhod na. Oh dakilang Diyos sa lahat ano ang iyong nais mo sa akin kung kaya't ako'y nasa iyong harapan.

....: Pinatawag kita sapagkat may ninanais akong ipagawa sa iyo.

Emmanuel: Ipagawa saken at ano naman yon?

Salaysay: Ipinaliwanag ni Michael kay Emmanuel  ang ninanais ipagawa sa kanya ng Diyos.

Michael: Ipapaliwanag ko pupunta ka sa kabilang mundo at kinakailangan mong iligtas ito.

Emmanuel: Ako bat ako?  At tsaka isapa kakamatay ko lang hindi ba pwedeng pag pahingahin yo muna ko?.

Michael: Tahimik!! Ikaw  lang ang magagawa nito at tsaka may dahilan mung bakit ikaw ang napili maski ako hindi ko alam kung ano yon.

Emmanuel: O siya sige sige wala naman akong magagawa diba? At staka isapa baka pag hindi ko ginawa baka impyerno ang bagsak ko hindi ako naniniwala sa ganon pero sa nakikita ko nakakatakot ma punta don.  Sabihin nyo nga kaya ba nasa ilalim natin ang impyerno para takutin ako?

Michael: Mukhang ganon na nga.

Emmanuel:O? Ang galing dahil dyan napapayag nyoko ng wala sa oras. Pero maiba ako bigyan mo nga ko ng detalye sa mundong sinabe nyo.

Michael: Oo naman ang mundo na pupuntahan mo ay kakaiba dahi-

Emmanuel: Kakaiba?  Panong kakaiba?

Michael:Patapusin mo muna ko magpaliwanag kakaiba ang mundong yon dahil ang mga tao doon ay may kaoangyarihan hindi katulad ng mundo nyo.

Emmanuel: Hala may ganon mata ong mga baket may kapangyarihan ang mundong yon samantalang ang mundo na pinagmulan ko ay wala.

Michael: Ikaw na ang tumuklas nyan labas na kami dyan.

Emmanuel: Paano ko ililigtas yung mundong yon kung wala kong kapangyarihan?.

Michael: A yan lang ba madali lang yan Meron kang dalawang biyaya na pinagkaloob ng Diyos sayo bago ka pumunta dito.

Emmanuel: Biyaya?.

Michael: Oo biyaya

Emmanuel: Anung biyaya makakatulong naman sa kin yan diba?.

Michael: Oo naman ngayon may dalawang kang biyaya. Ibig sabihin may dawala kang kahilingan na masusunod. Ikaw ang bahala kung anong klaseng kapangyarihan amg gusto mo.

Emmanuel: Ahhh ganon pala o sige dalawa sabi mo ah. Ang una kong hiling na kapangyarihan ay elemento.

Michael: Huh?  Elemento ank ano naman ibig sabihin non?

Emmanuel: Alam mo naman siguro ung cartoons na Avatar hindi ba ganong kapangyarihan ang gusto ko elemento gustong kong makontrol ang apat na elemento. Ay hindi lima pala kasama yung kidlat.

Michael: Seryoso ayan lang ang gusto mo?  Ayusin mo naman ang dami daming magandang kapangyarihan na pwede mong makuha katulad ng bumuhay ng patay, time travel, gravitational control atbp.

Emmanuel: Oo yun lang ang gusto ko at staka isa pa boring ung laban kapag sobrang lakas ko diba?

Michael: O siya sige sige tutal ikaw naman ang may gusto nyan walang sisihan ah. Oo nga pala ano naman yung isa baka nakakalimutan mo dalawa yung hiling mo.

Emmanuel: Ayoko na ng kapangyarihan.

Michael: O siya sabihin muna kahit ano payan.

Emmanuel: Sure ka?

Michael: Oo

Emmanuel: Weh?

Michael: Sabihin mo nalang

Emmanuel: Ikaw pinakadakila sa lahat gusto kong samahan moko kahit isang araw lang at gusto ko ring ipakita mo sakin kung paano nabuo amg sansinikob.

Michael: Aba aba mukhang sumusobra kana ata hindi naman pwede yang hinihiling mo.

Emmanuel: Kakasabi mo lang na kahit ano kanina bahala ka hindi ako aalis dito.

Michael: Naisahan nya ko doon ah papano nayan malaking problema to.

....: O siya sige sa takdang panahon babaa ako at ipapakita ko saya ang guston mong makita.

Salaysay: Gulat na gulat ang dalawa sa sinabi ng Dyos.

.....: Ngayon humayo kana at gawin ang nararapat mong gawin.

Emmanuel: Teka lang tutal ikaw naman ang pumuli sa akin edi may kasiguraduhan na magtatagumpay ako sa misyon na ito diba?

Michael: Ang totoo nyan mababa ang tsansya na magtatagumpay ka sa gagagawin mo kung tutuusin wala ngang tsyansya.

Emmanuel: Kung ganon baket pabababain nyoko don kung wala rin palang tsansya na magtatagumpay ako?.

Michael: Nako pasensya kana hindi ko alam tanging ang Diyos lang ay may alam ng dahilan wag kang mag alala malalaman mo rin ang sagot sa katanungan mo.

Emmanuel: Oo nga pala huling tanong na.

Michael:Hmm at ano yon?.

Emmanuel:Pwede kubang malaman kung ano amg ikinamatay ko hindi ko na kase maalala masyado.

Michael: Kung ako sayo wag na magsisi kalang.

Emmanuel: Sabihin muna ank ba kasi yon?.

Michael: walang sisihan ah namatay ka dahil sa katangahan mo.

Emmanuel: Katangahan?

Michael: Oo dahil sa nagmamadali ka nabunggo ka ng side car at natumba at nabungo ka ng Jeep. Tawang tawa pa nga ung kaibigan mo simula nung nabawiaan ka ng buhay at yong doctor naman hindi nila alam kung anong expresyon ang ipapakita nila sa harap ng magulang mo. At iyong mga magulang mo naman natatawa sila na naiiyak.

Emmanuel: Ewan ko ba kung matutuwa ko o mahihiya sa kinamatayan ko pero ok lng yon habang nasa burol ako pinagtatawanan nila ko dahil sa nagyare. Pero atlis masaya sila kesa sa malungkot diba?.

Michael: Puro ka talaga kalokohan

oo nga pala bago ka umalis kunin moto.

Emmanuel: Emmanuel hibla ng buhok?  Aanhin ko naman tong hibla ng buhok mo?  Oo nga pala kakasabi ko lang na hindi nako mag tatanong eto naman ako tanong ng tanong.

Michael: Ilagay mo yan sa Buhok mo pag ka baba mo.

Emmanuel: O siya sige sige aalis nako paalam sa inyong dalawa.

Michael: Mag iingat ka.

Salaysay: Agad agad na nakakaba si Emmanuel sa mundong kanyang pupuntahan at ililigtas.

Emmanuel/Salaysay : At doon na nga nagsimula ang kwento ng aking paglalakbay sa panibagong mundo.