Salaysay: Pagtapos mag paalam ni Emmanuel sa dalawa ay agad agad ng nakababa ito sa mundong patutungunguhan nya.
Emmanuel: Hay salamat nakababa rin pero anong klaseng mundo ba ito hindi naman sya nalalayo sa itsura ng Earth kung tutuusin para kong nasa Earth. Ay oo nga pala! muntik ku ng makalimutan yung hibla nga pala ng buhok ilalagay ko pa sa buhok ko ano bang meron dito sa hibla ng buhok nato. Mukhang pwede kung ibenta tutal mukha namang ginto yung kulay ng buhok nato ay nako kung ano ano pang naiisip ko ilalagay ko na nga.
Salaysay: Agad agad na inilagay ni Emmanuel ang hibla ng buhok sa buhok nya at pagkatapos ay nakakita sya ng mga tao na kumakaripas ng takbo.
Emmanuel: Hala! Biglang dumikit ang buhok na ito sa buhok ko medyo sagwa tignan kulay itim ang buhok ko tas yung isang hibla kulay ginto ahhaha ang weird pero ok na ren to para may design. Teka lang bat parang magulo naman ata bat andaming tumatakbo? kuya kuya anu pung nangyayare bat nagsisitakbuhan kayo?.
Lalake: Naku bata tumakbo ka naren at baka mahabol ka nila!!!.
Emmanuel: Mahabol? Nino?.
Lalake: Wag kanang maraming tanong basta't tumakbo kana!! Isang biyaya sa Diyos ang nangyare at nakalaya kame sa kamay ng mga nilalang nayon.. Ayoko ng bumalik sa lugar nila dahil tinatrato lang nila na hayop ang mga tao na tulad naten kaya tumakbo kana!..
Emmanuel: Eto na eto na tatakbo na pero saan naman tayo pupunta?.
Lalake: Huwag munang problemahin yan tumakbo ka na habang hindi pa na iseseal yung lagusan sa oras na ma i seal yung lagusan wala na tayung magagawa hindi na tayo makakatakas.
Salaylaysay: Agad agad na sinunod ni Emmanuel ang sinabe ng lalake sa kanya hangang sa may isang lalake na sugutan.
Emmanuel: Mauna na kayo kuya tutulungan ko muna itong lalake na ito.
Lalake: Huwag kanang magpakabayani pa wala ka ng magagawa at tsaka isapa sugatan na yang lalake na yan ni hindi na nga makalakad.
Emmanuel: Ang dame mong palusot alam ko naman na gusto mo rin syang iligtas hindi mo lang magawa kasi hindi mo kaya. Porket hindi mo kaya ay ibig sabihin hindi ko naren kaya tandaan moto mag kaiba tayo. Huwag kang mag alala makakalabas ako.
Lalake: O siya kung talagang mapilit ka bata hihintayin kanalang namen sa labas siguraduhin mong makakalabas ka.
Emmanuel: Oo naman.
Salaysay: Agad na humiwalay si Emmanuel sa grupo ng mga tao na tumatakbo upang tulungan ang lalakeng sugatan.
Emmanuel: Nako ho! Kuya halika dito tutulungan kita subukan mong tumayo at aalis tayo dito.
Lalakeng sugatan: Huwag na wala na tayong magagawa dahil hindi kailan man nabuksan ang gate papalabas kaya wala ring kwenta.
Emmanuel: Ano?? Edi wala ring saysay ang pagtakas ng mga tao dito ngayon??.
Lalakeng sugatan: Mukhang ganon na nga at oo nga pala ako nga pala si Azmakt.
Emmanuel: Ikinagagalak kitang makilala Azmakt pero wala na tayong oras tumayo kana at tatakas tayo at tsaka isa pa baka may paraan pa para bumukas ang gate.
Azmakt: Oo meron pa kaya lang walang may kakayahan sa atin ang gawin iyon.
Emmanuel: Anung kakayahan? Sabihin mo hindi natin malalaman kung hindi natin sinusubukan.
Azmakt: Makinig ka ilang daang taon na ang nakakalipas simula ng nabuksan ang gate kinakailangang gamitin ng sabay sabay ang apat na elemento para bumukas ang gate. Kaya lang iisang tao lang ang kayang gawin iyon yon ay walang iba kundi si Ezekiel ang Elemental Master.
Emmanuel: Ezekiel aba magkatunog kami ng pangalan maiba ko may balita ba kayo kung nasan na siya?
Azmakt: Wala wala ng makakaalam simula ng mawala ang presensya ng nakatataas ay nawala narin bigla.
Emmanuel: Ah ganun ba? Tara na nakaisip nako ng paraan kaya tumayo kana dyan at wag kang babagal bagal sa pagkilos.
Salaysay: Agad agad ng tumakbo ang dalawa hangang sa marating nila ang gate.
Emmanuel: Ito na ba iyon? Ang lake ng gate nato kasing lake ng bundok hindi ko inaasahan to. Akala kuba makakalabas na kayo bat andito la kayo??.
Lalake: Ikaw ewan ang alam namin dapat nakabukas na yang gate hindi naman kaya nahuli kame? Ayoko ng bumalik sa lugar na iyon maraming tao na ang nagsakripisyo ng buhay at namatay para lang makatakas kame. Diyos ko alam kung wala na ang prisensya mo pero sana naman tulungan mo kame nagsusumamo ako sa iyo alam kong biniyayaan nyo kaming mga tao ng kapangyarihan ngunit hindi sapat iyon para matalo namin ang mga humahabol sa amin.
Emmanuel: Hay nako ang mga taong to lahat nalang iisa sa Diyos bat hindi sila mag isip ng paraan. Makinig kayo bubuksan naten ang gate nayan.
Lalake at ang kasama nyang mga tao:
O pero pano.
Emmanuel: Madali lang yan basta't makikinig kayo sa sasabihin ko.
Salaysay: Ipinaliwanag ni Emmanuel ang plano hanggang sa naabutan na sila ng mga guwardya na humahabol sa kanila.
Lalake: May kasiguraduhan kaba na gagano iyon?
Emmanuel: Siyempre wala pero mas maganda paren kung susubukan naten wala rin namng mawawala diba kung susubukan naten kesa naman sa wala tayung gawen.
Guwardya: Huli kayo! sumuko na kayo kung ayaw ninyong masaktan.
Emmanuel: Sino naman tong mukhang kutung lupa na ito mukhang hindi sya tao may sungay eh.
Azmakt: Gawin mo na ang dapat mong gawin piligilan ko sila.
Salaysay: Agad agad na pinigilan ni Azmakt ang mga guwardya ng mag isa upang magawa ng mga tao ang dapat nilang gawen.
Emmanuel: May apat na iba't ibang kulay ang gate kung tama ako ang kulay na iyon ay ang kulay ng mga elemento Asul para sa tubig Pula para sa apoy Puti para sa hangin. At Berde para sa lupa. Makinig kayo!! Atakihin ninyo ang mga apat na magkakaibang kulay na iyon base sa elemento na kaya ninyong gamitin.
Azmakt: Bilisan nyo nauubusan na ako ng mana at sa estado ku ngayon baka hindi kuna kayanin pa.
Salaysay: Agad agad na ginawa ng mga tao ang plano ng binata samantalang tumutulong si Emmanuel si Azmakt na harangan ang mga guwardya hanggang sa.
Emmanuel: Nagawa ba nila??.
Salaysay: Gulat na gulat ang mga tao sa nangyare.
Guwardya: Ahahhahahahahhahahaa talagang hindi talaga bubukas yan oo napahanga nyo ako sa plano mo pero may nakakalimutan ata kayo iisang tao lang dapat gumamit. Ng apat na elemento ng sabay sabay at ang taong nakakagawa non ay walang iba kundi si Ezekiel ang Elemental master pero ilang dekada na ang nakakalipas ng nawala sya simula nung nawala. Amg presensya ng nakakataas bat hindi nlng kayk sumuko wala na ang bayani na magliligtas senyong mga tao kaming mga demonyo na ang mamumuno sa mundong ito. Whahahahahahha.
Salaysay: Mangiyak ngiyak ang mga tao dahil sa nawawalan na sila ng pag- asa hangang sa kumilos na si Emmanuel.
Emmanuel:Ngayon malinaw na ang lahat maraming salamat sayo kutung lupa.
Guwardya: Huh? Anong ibig mong sabihin.
Emmanuel: Manood ka nalang ngayon tignan ko nga kung gagana ang kapangyarihnan na hiningi ko.